κομπλέξω, κόμπλεξε

"Ου μπλέξω με κομπλέξο..." (εδώ)
Αν έχεις κόμπλεξε (=κόμπλεξ), δηλαδή συμπλέγματα, τότε είσαι κομπλεξάρα, κομπλεξω/κομπλέξο, κομπλέξας, κόμπλεξος.

κομπλέξω


  1. -Να θυμίσουμε στους επίδοξους φλωροΟΠΛΑτζήδες, πως μετά τον Μελιγαλά ήρθε ο Γράμμος. Οπότε, δεν το γυρνάτε στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΚΑΙ ΜΠΕΜΠΑ ΜΠΛΑΝΣ;
    -ψοφα μωρη φουσκα απο σκατα λιλυ μαρλεν χουντικια τζεμις μποντ σιγα που σε φοβηθηκαμε μαλακισμενη αστερω λιποθυμη σαχλη κομπλεξω

  2. Κομπλεξω Γερμανίδα δημοσιογράφος. Μόλις της είπα griechenland παραλίγο να κλασει. Σα να ειπα απο το κωλοχωρι της πουτανας της μάνας της

  3. πιες κανα λέξο μωρη κομπλέξο και βγες και λίγο έξω (εδώ)

  4. ο άντρας που τρώει σκάλωμα γιατί κάποια στιγμή δεν του έκατσες, ξεπρνάει κ την πιο κομπλέξο γκόμενα.

κόμπλεξε (= κόμπλεξ)


  1. ομορφα ειναι πιο Χαλλλλαρα (οπως λενε κι εδω) κι ειναι καλλοι ανθρωποι γενικα. Αν ειχαν κ λιγοτερο κομπλεξε με την Αθηνα ... (εδώ)

  2. Η Λέντλε Τζουλινόβικα δεν έχει κανένα κόμπλεξε και τα πετάει όλα για το Playboy της πατρίδας της. Η Λετονή καλλονή αρέσκεται στα άγρια... γκάζια! (εδώ)

κομπλέξας (= κομπλεξικός)


  1. ωραίες οι συμβουλές που δίνετε για τις σχέσεις αν και παραμένετε φορ έβερ αλόουν κομπλέξες με ιντίμασι ίσιουζ

  2. Ο,τι ανεβάζω ειναι κλεμμένο πέρα απ τις πιπες μου. Πως σας φάνηκε; θα με κανετε ανφολο; κομπλέξες και καλα εσείς με τη φαιά ουσία του πεου.

  3. μαλάκες κομπλέξες 5 παρά το πρωί και ασχολείστε με πολιτικά, σαν κνίτες και "η επανάσταση δε μπεριμένει" κάνετε

  4. Αυτό που κάποιες το παίζετε χοντρές ενώ δεν είστε, για να σας λέμε συνέχεια πως είστε μια χαρά, σας δείχνει τέρμα κομπλέξες να ξέρετε.

  5. κ δεν φτάνει που είστε κομπλέξες του κερατά κ το παίζετε κ καμπόσοι, βρήκατε κ το πιο άκυρο μέσο να λέτε τις μαλακίες σας. το τουίτερ.

  6. Και για να μην ξεχνάτε πριν κρίνετε μερικοί οι γαύροι είναι τόσο κομπλέξες που έχουν στήσει μέχρι και το γυναικείο βόλλευ και μπάσκετ #paobc

  7. Ποιος να κράζει; Οι κομπλέξες εδώ μέσα; Κλάϊν Μάϊν

κομπλεξάρα


  1. - Όλες θέλουν ο άλλος να τον έχει μεγάλο, χοντρό, όμορφο, σκληρό και δεν κοιτάνε που το μουνί τους είναι σα μελιτζάνα παπουτσάκι που άρπαξε.
    - Ρε φιλε μονο ενας κομπλεξικος, τελειωμενος μισογυνης θα σκεφτοταν κατι τετοιο, για ψαξτο λιγακι
    - μια ανοργασμικη κομπλεξαρα με αποτετοιο μπαμια ειναι αγαπη μου γαμησετονα μωρε

  2. Σιγά μωρε κομπλεξάρα γειτόνισσα, τι μου κλείνεις τις κουρτίνες; Επειδη δλδ βγάλαμε το τηλεσκόπιο στο μπαλκόνι;;

-Δες περίπτωση Βαρουφάκη που τους ενοχλεί ακόμη και το ότι έχει αυτοπεποίθηση και το δείχνει. Τόσο κομπλεξάρες!

κόμπλεξος


-Συμφωνω...και παντα θα υπαρχουν οι κομπλεξοι σε πολλες μορφες. αλλα ..ο καθενας τελικα κοιταει την δικη του μαχη κριμα παντως (εδώ)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Πρόκειται για λεξιπλασίες που σχηματίζονται με σύγκραση των ονομάτων δύο πολιτικών, ώστε να σχηματίσουν ένα όνομα. Συνήθως στις παρόμοιες λεξιπλασίες υπονοείται ότι ενώ οι δύο πολιτικοί επαγγέλλονται ή γενικώς θα έπρεπε να είναι διαφορετικοί και εναλλακτικοί, στην ουσία μοιάζουν υπερβολικά, ως μη έδει.

Για τον λόγο αυτό οι λεξιπλασίες αυτές με ισχυρή σύγκραση πρέπει να διακρίνονται από τις λεξιπλασίες τ. τσιπραλαβάνοι, όπου έχουμε ασθενή σύγκραση, σχεδόν παράθεση, (και όπου εκεί το νόημα είναι να θιγεί ότι ο αντίπαλος δεν είναι μόνος του, αλλά έχει και παρέα κάποιον εξίσου κατακριτέο με αυτόν, οπότε εκεί συνήθως δεν συμπαρατίθενται δύο ονόματα από τελείως διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους). Τα όρια βεβαίως μεταξύ των δύο διαφορετικών τύπων λεξιπλασιών δεν είναι στεγανά, αλλά υπάρχουν και γκρίζες ζώνες, όπως οι/ο Πουτβέντεφ (Πούτιν + Μεντβέντεφ). Το χαρακτηριστικό με τους Μερκοζί είναι ότι μπορεί να τεθούν είτε σε ενικό σαν να πρόκειται για μία υπόσταση, είτε και στον πληθυντικό, όπως οι Τσιπραλαβάνοι.

Ιδεολογικές χρήσεις των λεξιπλασιών αυτών:

α) Θίγεται το γεγονός ότι στις δημοκρατίες της εποχής μας (μετανεωτερικότητα ή ύστερη νεωτερικότητα, ή όψιμη μετανεωτερικότητα ανάλογα με τα γούστα), τα κόμματα εξουσίας όποια πρόθεση και να έχουν, ντε φάκτο ακολουθούν πολύ παρόμοια πολιτική λόγω της επιβεβλημένης παγκοσμιοποιημένης μονοτροπίας σε ολόκληρο τον πλανήτη, λόγω της υπερίσχυσης της οικονομίας έναντι της πολιτικής, λόγω της ένταξης σε διεθνείς οργανισμούς ειδικά αν υπάρχει κοινό νόμισμα και ταλιμπάν. Ο Γάλλος φιλόσοφος Alain Badiou έχει ονομάσει τις σύγχρονες δημοκρατίες θέατρο, όπου το ίδιο έργο παίζεται εναλλάξ από δύο διαφορετικούς θιάσους, τους δεξιούς που το παίζουν ως Théâtre de Boulevard και τους σοσιαλιστές που το παίζουν ως επαρχιακός θίασος, με μοναδική εξαίρεση (πάντα κατά τον Badiou) τον Γιώργο Παπανδρέου, που το έπαιξε ως μπρεχτικό θέατρο αποστασιοποίησης, με απλά λόγια λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα. Η παράσταση έχει δύο πράξεις, την περίοδο χάριτος , όπου δίνουμε στον ηθοποιό την προσωρινή δυνατότητα να μην κάνει πράξη τις προεκλογικές του επαγγελίες χωρίς να δυσανασχετούμε, καθώς η αλλαγή θιάσου έχει φέρει κάποιο ενδιαφέρον στην παράσταση, και την φθορά της εξουσίας, όπου επέρχεται μονοτονία από την επαναλαμβανόμενη μη τήρηση των επαγγελιών, και οι θεατές σφυρίζουν την παράσταση, περιμένοντας πρόσκαιρη ανανέωση ενδιαφέροντος με τον επόμενο θίασο που δεν θα τηρήσει τις επαγγελίες του. Οι συγκλίσεις αυτές έχουν οδηγήσει σε λεξιπλασίες όπως Παπαμανλής, Καρανδρέου κ.τ.ό., για να περιγραφούν οι «δημοκρατίες» («ελευθέριες ολιγαρχίες» κατά την αριστοτελική ορολογία) που έχουμε μάθει όλοι καλά ιδίως τον τελευταίο καιρό.

β) Έχω την εντύπωση ότι συχνά οι λεξιπλασίες αυτές πλήττουν κυρίως αυτόν που επαγγέλλεται την διαφοροποίηση, και συνήθως τον «πατριώτη» ή «εθνικιστή» (ανάλογα με τα γούστα), τον υποσχόμενο την εθνική διαφορά από την παγκοσμιοποιημένη μονοτροπία. Λ.χ. η λεξιπλασία Παπαράς πλήττει κυρίως τον Σαμαρά (που δεν έχει παίξει ακόμα το ρολάκι του), όπως το σερβικό Toris πλήττει κυρίως τον εθνικιστή Τόμα Νίκολιτς, όπως (για άλλους λόγους) και το τι Πλαστήρας τι Παπάγος έπληττε τον Πλαστήρα. Οπότε ορισμένες από αυτές τις λεξιπλασίες δεν είναι απολύτως ουδέτερες μεταξύ των δύο, αλλά μάλλον αποσκοπούν να εξοντώσουν τον «υπερήφανο εθνικά»- «ανθενωτικό» πολιτικό, εντάσσοντάς τον στο ίδιο πακέτο με τον αντίπαλό του, ή απλά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν έχει ακόμη καταλάβει την εξουσία.

γ) Όταν οι λεξιπλασίες ενώνουν πολιτικούς διαφορετικών εθνικοτήτων, τότε θίγονται συγκεκριμένες διεθνείς τάσεις, λ.χ. οι Μερκοζί εναντίον των Ρομπαρόζο ή των Παπασκόνι. Και πάλι όμως, υπάρχει συχνά το στοιχείο του «ως μη όφειλε», λ.χ. είναι ξεφτίλα για τον Σαρκοζίξ να συναιρείται με την Μέρκελ, αντίθετα προς όποια επίδίωξή του για εθνικά υπερήφανη γαλλική πολιτική.

δ) Συναφώς, ορισμένες φορές θίγεται η υποτέλεια του ενός πολιτικού στον άλλο παρά τις διακηρύξεις του για ανεξαρτησία και αυτονομία. Λ.χ. ο Σαρκοζί που υπακούει στην Μέρκελ είναι Μερκοζί, ενώ ο Μεντβέντεφ που αποτελεί αχυράνθρωπο του Πούτιν είναι Πουτβέντεφ. Οπότε, παρά το γεγονός ότι οι λεξιπλασίες ενίοτε ομοιάζουν με τους τσιπραλαβάνους περιγράφοντας πολιτικούς του ίδιου χώρου, κατά βάθος η έμφαση είναι και πάλι στο «ως μη έδει».

Τέλος, να πούμε ότι οι παρόμοιες λεξιπλασίες κατασκευάζονται και αναπαράγονται ταχύτατα είτε από δημοσιοκάφρους, είτε από χρήστες των διαδιχτυών και στην εμπέδωσή τους παίζουν καταλυτικό ρόλο τα τερτίπια του φωτομάγαζου, που επιτρέπει και εικόνα της κωμικής σύμφυρσης των δυο φατσών.

Μη εξαντλητική λίστα:

- Καρανδρέου (= Κώστας Καραμανλής + Γιώργος Παπανδρέου)
- Καραπαπάρας (= Καρατζαφέρης + Παπανδρέου + Σαμαράς)
- Μερκοζί (= Μέρκελ + Σαρκοζί)
- Παπαμανλής (= Παπανδρέου + Καραμανλής)
-Παπαράς (=Παπανδρέου + Σαμαράς)
- Παπασκόνι (=Παπανδρέου + Μπερλουσκόνι)
- Πουτβέντεφ (=Πούτιν + Μεντβέντεφ)
- Ρομπαρόζο (=Ρομπάι + Μπαρόζο)
- Σαμανδρέου- Σαμαρανδρέου
- Τόρις (=Τόμα Νίκολιτς + Μπόρις Τάντιτς)

  1. Οι ΜΕΡΚΟΖΙ με Νέα “ΙΕΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ” ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ και ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ… (Εδώ).

  2. Έρριξαν τους Παπασκόνι με πραξικόπημα! (Εδώ)

  3. Πρώτο γαλλογερμανικό «όχι» στους Ρομπαρόζο. (Εδώ)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified