Ντεσπεράντο, μήπως σου έφαγε κανένα ζόμπι το κέντρο ανάγνωσης ή μνήμης; Πλάκα κάνω!
Η Φεράρι, η Πόρσε, η Λαμποργκίνι, η Μαζεράτι.
Αλλά το Λέξους, το Μπε-εμ-βε ή η Μπέμπα.
Τα ουδέτερα παίρνουν το αίμα τους πίσω με το Πορσικό, το Φεραρικό, το Μερσεντικό.
Παίδες το ξέρετε ότι το Τζόυστικ όχι μόνο δεν είναι καινούργιο στο σάιτ, αλλά έχει λημματογραφήσει το θεμελιώδες όσο και να χτυπιέσαι φραπές δεν γίνεσαι, ήτοι τον τίτλο της εφημερίδας μας; Συγκινήθηκα τώρα...
Είναι και λημματορυχείο: κοκόρι, χιόνη, πάχνη, λευκή κυρία, πλατινένιο ρουθούνι. Μπόλικο πράμα.
Στα, αλλά ισχύουν τα ίδια και σ' αυτήν την περίπτωση, και εξάλλου θα ήταν πιο κουλό να κάνει κάποιος μια λεξιπλασία από ένα ελληνικό και ένα λατινικό συνθετικό. Όχι πρωτοφανές, θα υπάρχουν κι άλλα, αλλά πιο παράξενο.
Ετς! Και άλλη μία très comme il faut ποστίλα είναι να μην λες εγώ, αλλά εμένα στην Αιτιατική. Εννοείται ότι ώσπου να πεις εγώ, το εγώ έχει γίνει ένας άλλος, οπότε δεν υπάρχει Υποκείμενο σε ονομαστική, μόνο αντικείμενο σε Αιτιατική.
Στη λέξη όχι σε αυτήν την χρήση, αλλά σε άλλες, παίζει και υπονοούμενο για μουνιά. Βλ. και το κλαμπ Μαμούνια.
Σούπερ!
Καταπληκτικό!
Το α. είναι σίγουρο; Κττμγ μπορεί ένα φρικιό να ακολουθήσει και μοναχική πορεία, δεν έχω κάνει μεγάλη δειγματοληψία βέβαια
Μια που έπιασες τα φιλοσοφικά, οι βελτσικοί έχουν δίκιο. Από τον υπαρξισμό και μετά το «σκέπτομαι άρα υπάρχω» λέγεται «σκέπτομαι άρα υπάρχει» ή «σκέπτομαι άρα υπήρξε» (cogito ergo est, cogito ergo fuit), γιατί βάλανε τον χρόνο στην σκέψη, που σημαίνει ότι ώσπου να τον σκεφτώ, ο εαυτός μου τον οποίο σκέπτομαι έχει μετακυλίσει στο παρελθόν και είναι ένας άλλος. Νομίζω ότι οι μεταδομιστές έχουν υιοθετήσει αυτήν τη διατύπωση, ή και ριζοσπαστικοποιήσει.
Φοβάμαι ότι ο Θεός ξύρισε αυτήν την στιγμή ένα γατάκι...
Με καθυστέρηση 7 μηνών το αθώο μου μυαλό κατάλαβε τι άλλο ζηλεύουμε από τους σκύλους εκτός από το να πιάνουμε φρίσμπι στον αέρα. Προσωπικά, βέβαια, ζηλεύω περισσότερο το φρίσμπι.
Αχ, βρε Ρον, τι κάνουνε τα περιττά κιλά!
Άλλος ένας που μιλά σε γ' πρόσωπο, εκτός από τον Ιούλιο Καίσαρα, τον Μάρλον Μπράντο, τον Σάκη τον υδραυλικό, τον Ναπολέοντα και τους Ινδιάνους.
Σου αξίζει Kavli Prize για την επίλυση ενός δύσκολου γρίφου της σλανγκικής επιστήμης μας. Με λίγα λόγια το ματζαφλάρι είναι έννοια γένους και το καβλιτζέκι είναι έννοια είδους. Κάθε καβλιτζέκι είναι ματζαφλάρι, αλλά δεν είναι κάθε ματζαφλάρι καβλιτζέκι!
Πω πω, όμως, το φινάλε στο τρίτο λίνκι πολύ τραγικό ρε γαμώτο!
Ο όρος μεταφέρει (έστω ως αντιδάνειο) λέξη που πλάστηκε από έναν Γάλλο το 1771. Ο Γάλλος τότε εννοούσε τι να κάνουνε με τα παιδιά για να έχουν ίσιο σώμα. Αλλά στα γαλλικά το ελληνικό αι αποδίδεται ως é. Οπότε το σωστό είναι ορθοπαιδική, εφόσον πρόκειται για μια τεχνητή λέξη, που αυτός που την εφηύρε εννοούσε τα παιδιά. Πλέον είναι παρωχημένη η λέξη, γιατί εφαρμόζεται η επιστήμη και σε ενήλικους και το «ορθός» δεν νομίζω να έχει και πολύ σημασία. Αλλά το «ορθοπεδική» από την πέδη, ή το πόδι είναι εκ των υστέρων παρετυμολογία. Αν δε ως ορθόν εννοηθεί ο πρωκτός τότε μιλάμε για επιστήμη της κωλοπαιδικής!
Μπράβο παίδες, για πληροφορία και μήδι. Ναι, με κερδίζει κι εμένα σιγά σιγά η εκδοχή του Τζόυστικ.
Λέτε ο σλανγκισμός «καλλιόπη» να εξυφάνθηκε σε φιλολογικές βραδιές της γενιάς του '30 και να εκπορεύθηκε από εκεί στο λαό, προκειμένου να δυσφημηθούν αντίπαλες αισθητικές θεωρήσεις;
Ενδιαφέρον. Εγώ νόμιζα ότι είναι από το «οπή» = τρύπα.
Σημειωτέον ότι η Καλλιόπη είναι από το οπ-, όπως όψις, όμμα, πρόσωπον, δηλαδή είναι η όμορφη, αυτή με την όμορφη όψη. Αλλά μπορεί να το παρετυμολογήσει κάποιος από την οπή, όπως νομίζω ειπώθηκε στους προηγούμενους ορισμούς, οπότε καλλιόπη είναι αυτή με την ωραία τρύπα, γκόμενα, πούστης, ή και τουαλέτα, γιατί όχι, κι οι απόπατοι τρύπες έχουν.
Ετυμολογίες, όπως αυτή που αναφέρεις, συνήθως μου φαίνονται εκ των υστέρων παρετυμολογίες, ωστόσο και αυτή που λέω εγώ είναι πολύ απίθανη. Ποιος θα κάτσει να στοχαστεί ετυμολογικά τόσο πολύ. Οπότε δεν ξέρω. Άλλη γνὠμη κανείς;
Α στο καλό! Ώστε αυτό σημαίνουν!
Έχει κανείς ιδέα γιατί όλοι οι αυτοκινητικοί όροι είναι γαλλικοί;
Μπομπόλια παντογνώστης ο Ιησούς. Κανονικά θα έπρεπε να ξέρεις και τις τρίχες της κεφαλής του.
... και ο Sakis hydraulicus.
Αγγλιστί celebration. Εν προκειμένω freak celebration. Συνηθίζω να το μεταφέρω ως πανηγυρισμό. Δεν ξέρω αν το κάνουν κι άλλοι. Λ.χ. πανηγυρισμός του φρικιού.
Μπράβο και στον Σκύλο! Πολύ γέλιο!
Βασικά, θεωρώ ότι ο Τζόνι έκανε καλή λεξικογραφική δουλειά. Έπιασε 4 συνιστώσες που υπάρχουν, εξάλλου το φρικιό πιστεύω ότι όντως βγαίνει και από το αγγλικό freak, μάλλον παρείτσα με το ελληνικό φρίκη. Αλήθεια, μάλλον αυτά τα δύο δεν έχουν κοινή ινδοευρωπαϊκή ρίζα, το οποίο μου προκαλεί εντύπωση.
Ταυτοχρόνως, με συγκίνησε η πολύ θετική διάσταση που έδωσε ο Άλλος. Γενικά, με προβληματίζει ότι η σλανγκική Μούσα συνήθως μας εμπνέει εξοντωτική δηκτική σάτιρα για ομάδες συνανθρώπων μας με ετερότητα, λ.χ. γκοθάδες, γκηκ, μπλόγκερς, αριστερούς, χριστιανούς, μπάχαλους, γκέι, τρέντι, ήμο κτλ, και χαίρομαι όταν ένα γκρουπ χαρακτηρίζεται στην θετική του διάσταση, όπως από τον Άλλο. Πόσο μάλλον που αυτό φαίνεται ότι όντως απηχεί μια υπαρκτή σημασιολογική μετατόπιση του όρου στις τελευταίες δεκαετίες.
Ημι-άσχετο. Βλ. και το τραγούδι Dont ya wish your girlfriend was a freak like me; με πλήρη θετική αξιοζήλευτη σημασία.
Συμφωνώ με Άλλο, και προτείνω τον Χότζα για Kavli Prize for most improved Rookie.
xaxa