Comments by Βασίλης-7 (190)
Showing 151-180 from 190
@Hank
Πρέπει να βρούμε και κάτι από την κηπουρική.
«θα σου ξεράνω τις ρίζες», «θα σε μπολιάσω μάνα μου» :-)
Μπράβο βρε Hank.
Απολαυστικότατος!
Πολύ πιθανόν Gatzman!
Ο τρόμπας εξ άλλου έχει και την έννοια του χαζού-χαζομαλάκα.
Το θυμήθηκα διαβάζοντας το λήμμα Τραμπαρίφας.
Ο Μανώλης Τραμπαρίφας ήταν υπαρκτό πρόσωπο.
Ταξιτζής στο επάγγελμα και τον χρησιμοποιούσε ο Σουγιούλ
σαν προσωπικό του οδηγό στις μετακινήσεις του. Γι' αυτόν έγραψαν το τραγούδι.
Δεν ξέρω όμως πωε κατέληξε να σημαίνει τον χαζό/
Ματρακάς είναι ένα εργαλείο (σφυρί) που χρησιμοποιούσαν οι Ηπειρώτες πελεκητές της πέτρας. Με αυτό έκαναν τα πρώτα χοντρά πελεκήματα. Έμοιαζε πολύ με την σημερινή βαριοπούλα.
Τώρα πως κατέληξε να σημαίνει και το όσα σωστά γράφει ο Τζιμάκος στον ορισμό, μάλλον πρέπει να το αποδώσουμε σε ηχομιμητικό συνειρμό. Γκαπ γκουπ, ντρακ ντρουκ έκανε ο ματρακάς πάνω στην πέτρα. Τους ίδιους περίπου ήχους παράγουν και τα σαραβαλάκια, ε πολύ θέλει;
Το είπα αυθόρμητα στην Mes που της άλλαξα φύλο. Αλλά τώρα μωρέ δεν μου φαίνεται και τόσο αστείο. Πάντως δεν θα στο πω, αφού έβαλα 5άστερο :-)
Χε χε...
Καλό κι αυτό.
Βρε τί μπορεί να κάνει η αλλαγή ενός φωνήεντος σε έναν μνηστήρα!
Μέσα στην παρετυμολογία της κατσαρίδας :-) :-)
@GATZMAN
Σωστά. Είναι ισχυρότερη αυτή η ετυμολογία από την πιο διαδεδομένη «Κάτσ' Αντώνη μου» που του έλεγε η μάνα του για να μην βγει στο κλαρί.
Συγκρίνοντας και τα επίθετα των αδελφών του (Λεπενιώτης και Χασιώτης) δηλωτικά τόπου γέννησης, θα πρέπει να έφερε και αυτός είτε το τοπωνύμιο γέννησής του, είτε του πατέρα του (Μακρυγιάννης -συχνό Σαρακατσανέϊκο επίθετο).
Η «αποστασία» και η «φυγή» του όμως από τον Αλή πασά, το «κατσανιλίκι» του, πρέπει να ήταν αυτό που του έδωσε το επίθετο-παρατσούκλι.
Επίσης σημείωσε ότι Σαρακατσάνος, προέρχεται επίσης από το Σαρα (Καρα) = Μαύρος και το Κατσάν.
@Vrastaman
Η λέξη προέρχεται από το τουρκικό «katsan» (μετοχή)
που σημαίνει αποστάτης, εξομώτης, φυγάς.
Η Mes; ωχ...βρε Mes συγγνώμη, σόρια (κατά το σπέκια) που λένε :-)
Βρε, υπάρχει τέτοια σλανγκολέξη; σόρια;
@Gatzman καλά που το έβαλες. Δεν ήξερα αν πρέπει.
Απολαυστικός και ο διάλογος Βαγγέλη Παπάζογλου – Στελλάκη Περπινιάδη.
-Γειά σου φίλε μου Στελλάκη!
-Γειά και χαρά σου Βαγγέλη μου!
-Τι (ει)΄ ν΄(αι) αυτό που κρατάς;
-Αργιλές!
-Αργιλές;
-Αμ τι ήθελες να κρατώ, κανένα υπερωκεάνειο!
-Μα αιωνίως μωρ΄ αδερφέ μου Στελλάκη, όποτ’ έρθω να
σε βρώ, όλο με τον αργιλέ στα χέρια σε βρίσκω!
-Αχ φίλε μου Βάγγο, έχεις δίκιο. Αλλά αν ήξερες κι εσύ τα
ντέρτια και τα βάσανα πο΄(υ) (ε)΄χω, δεν θα μ΄αδικούσες
ποτέ!.
-Ακου τα μωρ’ αδερφέ μου Βάγγο, να με παρηγορήσεις.
Ευχαριστώ παιδιά. Κάνω homework που είπε και ο mes :-)
@Δον Κιλότη, αμ τώρα μου το λες αυτό το παιχνίδι; τώρα είμαι για φυσαρούφα κάνα χαμομήλι :-)
Ααα, αυτοί με βγάλανε γαύρο και θα θέλουν να με τηγανίσουν σε λίγο :-)
μ' έχεις βάλει στο μάτι έτσι jesus ; ψάχνεις για δυο ψαράκια για να τραπεζώσεις 5.000 μέλη του φόρουμ ε; :-)
Βρε τί έπαθα :-) :-)
@ironick κανένα πρόβλημα από εμένα. Ότι χρειάζεται διόρθωση να γίνεται αμέσως. Πράγματι ανήκει στα κλασσικά.
@anchelito μαμά μου...και δεν έχω τύχη στο τζόγο :-)
Βρε Ρίγκο ποιός κωλόγαυρος; δεν υποστηρίζω καμμία ομάδα. Ούτε καν την εθνική ;-)
@jesus ότι θέλει διόρθωση να την κάνετε ρε παιδιά.
@mes «σιγά μην φοβηθώ, σιγά μην κλάψω» :-)
Σαν νέοι είμαστε όλοι τότε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε έστω και στους παρασεξολυμπιακές τσιμπουκοδρομίες, αλλά δεν βρίσκαμε Σουζάνες :-) :-)
Μή μου άπτου λέγεται και το λουλούδι «Μιμόζα η Αιδήμων ή Αισχυντιλή» εξ αιτίας της άμεσης αντίδρασής της σε εξωτερικά ερεθίσματα. Ένα απλό άγγιγμα αρκεί για να κλείσει αμέσως τα φύλλα της.
Το φυτό έχει Βραζιλιάνικη καταγωγή. Συνεπώς η λαϊκή του ονομασία έχει προέλθει από την πηγή που αναφέρει ο Βράστα.
Λεγόταν κυρίως για τον καλομαθημένο, τον λεπτεπίλεπτο, το βουτυρόπαιδο
@GATZMAN
όχι βρε, με παίζουν τα άλλα παιδάκια :-)
Ευχαριστώ.
@vip
Άμα έρχομαι εγώ μη φοβάσαι :-)
Η πρώτη εκδοχή μοιάζει και η πιο σωστή.
Αλλά η δεύτερη έχει γούστο.
Η τρίτη μου φαίνεται αδύναμη.
Θεωρώ ότι η ετυμολογία που δίνει το poniroskylo από το Ίδρ. Τριανταφυλλίδη, είναι η σωστή. Την έχω βρει και εγώ
ψάχνοντας την ετυμολογία ναυτικών όρων.
Είναι όντως ναυτικής προέλευσης η φράση.
- Η αρχική έκφραση ήταν «την έπιασα-ε (σαν) γκόμενα».
- Όταν (παλιά) έδεναν το πλοίο, ο ναύτης έπιανε σφιχτά και δυνατά τον κάβο, το παλαμάρι (γούμενα), για να μην του φύγει από το τράβηγμα του πλοίου.
- Όταν ήθελαν να κοροϊδέψουν κάποιον που πολιορκούσε στενά μια γυναίκα και της κόλλαγε σαν στρείδι, έλεγαν μεταφορικά «την έπιασε σαν γούμενα».
Και έτσι οι ναυτικοί, έκαναν την γυναίκα παλαμάρι :-)
Ααα, σλανγκομάγαζο το κάναμε... :-)