καρντάσι κρύφ'τα λύριξ γιατί σε διαβάζουν και πατριώτες απο πα'.

παιδακιών βρε μπελά!κι άμα βιάζεσαι το κόβεις το "ν". Μα πού της γης ο ξεροσφύρης γαμώ το φιλότιμό μου;

ευτελής είπα αδερφέ, όχι υπονομευάμενη

#4
vanias

in μανάβης

ψώνιο το σχόλιο του τύπου: "I love the ache in this song."

Στη χίο γίνεται κυριολεκτικά της πουτάνας με τις γενικές των υποκοριστικών. Σχεδόν σε κάθε συζήτηση, είτε μιλάει Δήμαρχος με Νομάρχη ή καπετάνιος με μαστιχοπαραγωγό ή ψαροντουφεκάς με κυνηγό θα ξεπροβάλλει με αφύσικη φυσικότητα μια τέτοια γενική και σε πείσμα του Βίκαρ η κουβέντα δε θα ευτελιστεί, γιατί πολύ απλά αν δέχεσαι τα "παιδάκια" - και πως θα μπορούσες να μην τα δεχτείς, είναι το μέλλον του τόπου- θα δεχτείς και τις ανάγκες των παιδακιώ(ν). Από τα παιδάκια στα μηχανάκια(τιμημένο μεταφορικό μέσο από όλες τις ηλικίες), στα πουλάκια και τα ψαράκια (χόμπυ ευρέως διαδεδομένα), στα κουμπαράκια (φιλική προσφώνηση ωσαύτως διαδεδομένη, υπάρχει-δεν υπάρχει η ιδιότης) και φυσικά στα υποκοριστικά των βαπτιστικών ονομάτων που υποδηλούν και οικειότητα και αγάπη μεταξύ των χιωτών ("το" παντελάκι/μαρκελάκι/ζαννάκι κ.ο.κ) όλο και κάπου θα προκύψει ανάγκη χρήσης γενικής και οι περιφραστικές/εμπρόθετες λύσεις παραπέμπουν στην έλλειψη εντοπιότητας που βοηθάει μεν την γραμματική και τους συντακτικούς κανόνες αλλά δε βοηθάει την επικοινωνία. Κανείς παρεκτός των σφιχτοκώληδων δε θα σταθεί στο λάθος, τουναντίον οι περισσότεροι θα το αναπαράγουν αναγνωρίζοντας ότι η γλώσσα είναι απλώς όχημα κι όχι προορισμός.

σχετικά με το λήμμα, η χιώτικη συνεισφορά που μου έρχεται στο μυαλό είναι "Γιάδε, καταλαβαίνεις πως δε χορταίνεις έχομε και σανό" κάπου σε κάποιο σχόλιο είχα ξαναθέσει το ζήτημα της ετικέτας για παροιμίες. Θέλουμε δε θέλουμε είναι σλανγκ και δη ευρύτατης χρήσης. Άμα δεν ξέρεις το νόημά τους, δεν καταλαβαίνεις τι σου λένε.

#6
vanias

in βούρλο

χυμώδες! κάπως σε καλιαρντό μου κάνει.

#7
vanias

in ντολτσεβιτισμός

Έτσε!

#8
vanias

in τον κορδώνω

ευχαριστώ για τα λινξ, οι μοντατόροι ασχολήθηκαν εκτενέστερα απ' όσο τους ζήτησα, δεν έχω λόγια. Για τα υπόλοιπα απλώς απολαμβάνω. Κηπ εμ κάμινγκ!

#9
vanias

in νιαγάρας

@deinos τι ξετρύπωσες! αν για τον ευκοίλιο ο νιαγάρας ήτο φετίχ, για εμένα είναι αδιάσειστο ενθύμιο μιας χαμένης νιότης που σκόρπισα με το (έμψυχο και σκατόψυχο) μαντέμι αγκαλιά, πότε να τρέχει, πότε να μη γεμίζει, πότε να σκαλώνει το σύστημα και να μένει ημισηκωμένο, πότε να ψάχνω χερούλια και πότε να τσιρίζει γεμίζοαδειάζοντας όλο το βράδυ στον αυτόματο για να μου ξυπνήσει το διπλανό δωμάτιο στο χοτέλ. το βανάκι της παροχής ήταν το άλαμο πριν φωνάξω τον συντηρητή. Ο Θεός να με συγχωρέσει αλλά μετά από ένα σημείο δεν έμπαινα καν στον κόπο της διάγνωσης και (απόπειρας)θεραπείας κι απλά γύριζα το βανάκι. Αδιαμφισβήτητα η κόλαση είναι γεμάτη από δαύτα και ναι, είναι όλα χαλασμένα(κι εγώ πρέπει να τα φτιάξω).. και δεν έχουν και βανάκι.

@vrastafarian το μόνο που θυμίζει niagara στα λύρικς του μηδίου είναι το viagra. παρόλα αυτά, εκτιμώ αφάνταστα τους σουρεάλ συνειρμούς και κηπ'εμ κάμιν. Ο δικός μου νιαγάρας θα είναι για πάντα ένας ασθενής σε αίθουσα αναμονής.. του οποίου η μασίφ αθανασία και η κατά τα άλλα κινητά μέρη φιλασθένεια απλά θα υπενθυμίζει στο διηνεκές ότι τον έχω παντρευτεί και μου χει κάνει παιδί..

#10
vanias

in νιαγάρας

the new best niagara

#11
vanias

in τραβαγιάρω

πληρέστατος ορισμός και σχόλια, εύγε. όμως παλούκια, ταξίδια, βάσανα και ταλαιπωρίες κι ούτε μια αναφορά - έστω και τ. "να μη συγχέεται"- στον φορέα που ενσωματώνει όλα τα ανωτέρω (και μην ακούσω για ετυμολογίες).

#12
vanias

in κράζεις θαυμάζεις

εξαιρετική η ανάλυση. και το λήμμα έχει ήδη γράψει κάποια ιστορία. Δείξει δε δείξει ο χρόνος, τεν σταρζ.

#13
vanias

in πουστοαστεία

δικιά μας είσαι μωρή βίκαρ; δε στον είχα πάρει χαμπάρι..

#14
vanias

in μασαρεύω

Η δικιά μας η Σόνια, η Αϋλατζίκ το ψιψίκ είναι μικρή ακόμα για μαράζια. παρόλα αυτά θα τη χαιρετήσω εκ μέρους σου Ντον (κι ό,τι καταλάβει κατάλαβε)

#15
vanias

in μασαρεύω

ο ορισμός είναι έκτακτος. το λήμμα πρωτάκουστο. το όλον εννέα (5+4)

#16
vanias

in πωρωμένος - καμμένος

@κχαν

Επί των του Σαράντ "...Οπότε, ο Πικραμμένος, όπως άλλωστε και ο Καμμένος, γράφονται με δύο μι επειδή παλιότερα οι μετοχές πικραμένος και καμένος γράφονταν και με δύο μι (η γραφή αυτή θεωριόταν πιο αρχοντική, ας πούμε)..." αλλά και "ποιες μετοχές γράφονται με δύο μι, σε -μμένος; Όχι ο πικραμένος και ο καμένος (καίω) αλλά μόνο οι μετοχές ρημάτων με χειλικόληκτο θέμα (-π, -β, -φ, -πτω, -φτω π.χ. ραμμένος, στριμμένος, βαμμένος, θρεμμένος, κομμένος)" παρατηρητέα τα κάτωθι δύο:

- ως προς το πρώτο απόσπασμα, δεν δίδεται επαρκής εξήγηση ως προς την "αρχοντική" όπως τη λέει γραφή με δύο "μι" (εγώ πάντως πρώτη φορά ακούω τέτοια εξήγα) αλλά παρόλα αυτά εξάγεται η παραδοχή ότι υπήρχε.Συνεπώς δεν τη λες κι ολότελα λανθασμένη.

- μήπως, λέω μήπως ως προς το δεύτερο εδάφιο (περί χειλικολήκτου θέματος) υπήρχε καμιά παρανόηση απορρέουσα από τη μετοχή παρακειμένου του καίγομαι- κεκαυμένος;

σωστή η χαρίκλεια. απαντάται και ως γ-κ-χ θα'ρθει ο καιρός της γέννας. (μετρημένες πάλι οι συλλαβές για να βγει τραγουδιστά)

#18
vanias

in ξεθερμίζω

Στη Χίο, σε γύρω αυτής νησιά το έχω ακούσει (Μυτιλήνη, Σάμο) και δεν αποκλείω τη Σύρο όπου διεκπεραιώθηκαν αρκετοί Χιώτες από το 1821 κι εντεύθεν. Στην Πελοπόννησο πάντως το "ξεθερμίζω" χρησιμοποιείται με περισσότερη λογική κι αφορά στη διαδικασία υποβοήθησης εξαγωγής του ελαιολάδου από τον πολτό της ελιάς που σχηματίζετο. Ο εν λόγω τοποθετείτο σε πανιά, ανυψώνετο και στη συνέχεια καταβρεχόταν με αχνιστό νερό(ξεθερμιζόταν) για να βγάλει όλο το λάδι, το οποίο μείγμα λαδιού-νερού κατέληγε σε πέτρινη -συνήθως- λίμπα (δεξαμενή -κι εξού βγαίνει και το "γίναν όλα λίμπα") όπου λόγω ειδικού βάρους ήταν σχετικά εύκολο να διαχωριστούν.

#19
vanias

in φαντάσσει

πρωτάκουστο! να φτιάσουμε ετικέτα για στοιχειά :Ρ είπε κι ο Βράστας ότι η γιαγιούμπα του χε κόψει τις μεταμεσημεριανές βόλτες. Το χουτε αυτό χαλικού;

#20
vanias

in φυλάει

οι αφηγήσεις των πελοποννησίων υποδηλούν οικειότητα με τα εν λόγω φαινόμενα, είναι -πως να το πω- κομμάτι της ζωής τους κι όπως ζυμώνονται οι ιστορίες με διάφορα βουκολικά ήθη, αποκτούν μια ελληνικότητα που έχουν από καιρό χάσει οι αντίστοιχες διηγήσεις από άλλα μέρη. Θες επειδή μας έχουν αλλοιώσει τα ξενόφερτα πρότυπα όσον αφορά στις τρομαχτικές ιστορίες, θες επειδή αντιδρούμε στο να μπει το πρόβατο μέσα στην αφήγηση, πάντως μια φορά συμβαίνει. Περί αυτής της χάρης ομιλώ.

#21
vanias

in φυλάει

Έχει το Αγγίστρι Καλαμάτα; Είναι άλλη η χάρη των στοιχειών από κα'.

#22
vanias

in φυλάει

...τις οποίες τις βρίσκεις κοντά σε νερά (πηγές, ποτάμια, κττ)

#23
vanias

in κολόκουρο / κολόκουρα

Απαντάται και ως Κωλόκουρο - Το εξαχθέν μαλλί από τα καπούλια του ζωντανού. Ανωτέρας ποιότητας σε σχέση με το μαλλί που εξάγεται από τη ράχη, μαλακό κι εύκολο στην κατεργασία, αποτελούσε το δικαίωμα(=την αμοιβή) του κουρευτή. Σύμφωνα με πελοποννησιακές πηγές που παίρνουν την ευθύνη και για τα ανωτέρω, ο όγκος του κωλοκούρου αναλογικά καταλάμβανε το εν δέκατο από το συνολικό μαλλί που εξήγετο από το ζώο και κάπου εδώ τελειώνουν οι διαφωνίες μας με τον Σαραντάκο. Κατά τα άλλα συμφωνούμε, πρόκειται για πολιτικομηχανικοσλάνγκ που αναφέρεται σε συγκεκριμένη μίζα τ. «πάρε ένα μικροποσό (εν έτει 2015 κάπου στο χιλιάρικο ευρώ για έργα που ξεπερνούν το μύριο) για να υποβάλλεις μη ανταγωνιστική προσφορά», η οποία βεβαίως συνυπολογίζεται στο τελικό κόστος του έργου – που δεν πρέπει να υπερβαίνει τα ¾ του προϋπολογισμού. Άλλως, πήρες μεν το έργο αλλά έβαλες κι από την τσέπη σου.

#24
vanias

in σταθεροτυρόπιτα

@ βικ και ντίνο. Μου κάνει εντύπωση το "μακαρόνια", υπήρχαν κι άλλες σταθερές (κοτόπουλα, φασολάδες, ομελέτες κττ). Μου θυμίζει μια συνεπή στάση σε στρατό, μπουζού και καράβι όπου η μακαρονάδα διατηρεί τα πρωτεία ως έδεσμα ημέρας (πόσο σκατά να την κάνεις;).

#25
vanias

in σταθεροτυρόπιτα

...μετά από χρόνια μαθαίνεις και γιατί η τυρόπιτα ήταν σταθερά καλή.

#26
vanias

in σταλίζω

ακριβώς έτσι όπως το έθεσε ο παρασυνταξίες ξέρω ότι χρησιμοποιείται στην κάτ'απ'τ'αυλάκι γείτονα χώρα. Κι όπως το λέει ο Χαλικού, από τα κτηνοτροφικά έλκει την καταγωγή του. Γνωρίζω και το stall του αποπανινού, αλλά δεν τα είχα ποτέ συνδυάσει, εύγε βράστα.Του δωσε κι ο κχαν την επιστημονική επένδυση, οβερώλ ε τεν σταρζ ορισμός και λήμμα.

#27
vanias

in βαρουφάκ

στο'ς. ο βαρουφάκερ δίνει 2300 αποτελέσματα στο γούγλι.

βρίσκεις κάτι μήδια όμως... ωραίος πεντάρης ορισμός ως συνήθως. Το λήμμα θα φάει τέσσερο δι' αισθητικούς λόγους. Το σhωπητήριο σαν σύνθεση, δε συγκρίνεται.

#29
vanias

in ψωλομαζώχτρα

θέγκιο ντον για τους συνδέσμους και για τα καλά λόγια. Εάν υπάρξει ο χρόνος και υπό την προϋπόθεση να συνδέεται η ντοπιολαλιά με την αργκό πολύ ευχαρίστως. Η αφορμή στη συγκεκριμένη κουβέντα ήταν μια ερώτηση του ντίνο που αφορούσε σε προφορά κι όχι ατόφια σλανγκική απορία.

#30
vanias

in Κανουλού

δίκιο ο κχαν ότι η πλατεία είναι στα χειρότερά της. Μια πρόχειρη αναζήτηση παρελθοντικών φωτό πείθει. Ντον είσαι αρχειοδίφης.