Ακριβώς αυτό εννοώ. Δεν τολμάς να πέσεις από σκάλα, θα του βγεί το όνομα :-)
Όσο για το σεχ, αν δεν μιλάμε για πολύ εξτρίμ καταστάσεις τύπου λέξη ασφαλείας, δεν νομίζω ότι είναι παρεξηγήσιμα (τα σημάδια), αλλά πάλι δεν ξέρω, ίσως έχεις εσύ δίκιο.
Την φίλη σου δεν θέλω να την φανταστώ, πόνεσε και μόνο που το διάβασα. Πως τα κατάφερε;
Επίσης, το «έπεσα απ’ την σκάλα» είναι χαρακτηριστική ατάκα κακοποιημένης γυναίκας, καθώς τόσες μελανιές σε τόσο διαφορετικά σημεία μπορείς να αποκτήσεις μόνο από σκάλα ή από τρυφερό σύζυγο. Αλλά ας μην το βαρύνουμε πρωινιάτικο
Στότατος
Παίζει και το «τα μέτρησα με τα δόντια» που ακούγεται πολύ επώδυνο (όσο και η σκάλα υπηρεσίας)
Συμβαίνει όταν γλιστράς στο ανέβασμα, πέφτεις με τα μούτρα και σε παίρνει η κατηφόρα
Αργοπορημένη απάντηση στην ironick (12/11/10)
Ανοίγει πόρτα και μπουκάρουν καμιά δεκαριά άτομα
Οικοδέσποινα: Τι θα πάρετε;
Ολοι: πορτοκαλάδα
Κοιτάζει στο ψυγείο – καμία, πηγαίνει στον μπακάλη
Οικοδέσποινα: 10 πορτοκαλάδες
Μπακάλης: ορίστε 14 (ένα μπουκάλι συμπυκνωμένος «χυμός» ΗΒΗ)
Νομίζω ότι η έκφραση γεννήθηκε μετά το '81 σε κάποιες εκλογές (ίσως δημοτικές-νομαρχιακές). Το ΠΑΣΟΚ είχε δώσει γραμμή να πρασινίσει ο χάρτης, και οι παρουσιαστές δίνοντας αποτελέσματα έλεγαν: «Νομός Χ έλαβαν: Νέα δημοκρατία 25% - ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις 75%»
Μου θύμησες το (λεγόμενο) «σπήλαιο του πανάγιου τάφου» στην Ιερουσαλήμ, όπου υπάρχει σταυρός με εσταυρωμένο με την επιγραφή σε τρεις γλώσσες: INRI- INBI και στα Εβραϊκά, καθώς ο αγιογράφος δεν ήξερε σε ποια γλώσσα είχε γραφεί, στην γλώσσα της διοίκησης, στην διεθνή γλώσσα ή στην τοπική-καθομιλουμένη.
Ένα ζήτηξα, έξι πήρα, έτσι, για νάχω να συναλλάσσω :D
Θα δεχτώ το ξέμπαρκη αλλά και πάλι δεν με καλύπτει, θα μπορούσε να είναι και συνώνυμο με τo ξεμειναμένη
Το γκανιάζω το χρησιμοποιεί η μάνα μου με την έννοια του κουράστηκα, μου βγήκε η ψυχή, τάπαιξα, κλπ
Το άκουγα σε όλη τη παιδική ηλικία, σε όλη την εφηβεία και σε μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής μου κάθε πρωί:
«Ακόμα να σηκωθείς; Μισή ώρα (ή μία ώρα, ή τρεις ώρες, ανάλογα με την ηλικία) σε φωνάζω να ξυπνήσεις! Αμάν πια! Γκάνιασα!»
Και μόνο για ψυχική οδύνη, για τα μπλόγκια που μπήκες για να συλλέξεις τα παραδείγματα, σου αξίζουν πεντάστερα.
Άσχετο
[I]Μια μάνα κάνει νάνι το νέο της μωρό
Κι ένας σπαθάτος χάνει κοντά της τον καιρό
Κοιμήσου να μη σκάνω, καμάρι μου κρυφό,
Κοιμήσου να σου κάνω και άλλον αδερφό[/I]
Σουρής
Είχα την εντύπωση ότι, από τις χαρτορίχτρες, το «σπαθάτος» αναφέρεται σε μελαχρινό νέο άντρα, ο βαλές νομίζω, και το «κουπάτος» σε ξανθό. Ο ρίγας συμβολίζει ώριμο άντρα, πατρική φιγούρα.
Για την εκ πεποιθήσεως μπακούρα, δεν υπάρχει λέξη;
Συνδυάζει τέλεια την παπαρετυμολογία με την συνομωσιολογία και άρα είναι υποψήφιο για δύο βραβεία ;)
Σωστά, και γιαυτό αντί ετυμολογίας έδωσα το λjινκ γουστέρα.
Επιβεβαιώνεις τις εκφράσεις ή είναι παλαιάς κοπής;
(το έλεγε η γιαγιά μου)
- Αν σας προσφέρουν λουλούδια είναι γιατί τους άγγιξε το Impulse
- Δεν τα βλέπεις βρε κεφάλα, ειν’ αλλιώτικα απ’ τ’ άλλα (μακαρόνια, δεν θυμάμαι ποια)
- Δώδεκα, η καλύτερη ώρα (ούζο 12)
- Είμαι απ’ την Καλαμάτα και ξέρω από καλό λάδι (ή κάπως έτσι)
- ε, φανταστικέ τροχονόμε;
- Πιο κοντά με Close Up (οδοντόκρεμα)
- Τη Λόλα απ’ τη φωτιά ποιος θα τη βγάλει (carnation)
έβλεπα πολύ τηλεόραση μικρή, να ανησυχήσω γιατρέ μου;
Μπα, άλλον κανταΐφι, γιατί τόχα δαγκώσει …
Θα συμφωνήσω με τον βράστα, το: «τώρα και στα Τρίκαλα» ήταν γειωτική ατάκα σε κάποιον που νόμιζε ότι είπε ή έκανε κάτι πρωτοπόρο, αλλά κόλλαγε και ως πασπαρτού όταν ακούγαμε μαλακίες.
Ρε Τζόνι, μήπως τα έπινες στην Πανόρμου; Ακριβώς αυτή την συζήτηση είχαμε πριν μία-δύο ώρες :-)
μπράβο βρε ιρον, με βγάζεις από δύσκολη θέση: μία το γράφω θενξ, μια θενγκς, μια θνγκς, και ποιος ξέρει πως αλλιώς …
Έπαιζε και το ανάποδο: «η μέρα έρχεται το Johnnie Walker φεύγει» (ξερνώντας)
- Ούτε κουβέντα – ροβέντα
- Μπράβο! Αυτός είναι καφές!
- Τοu cronou tha feroume kai tous filous mas (προπαγάνδα του ΕΟΤ με ελληνοαμερικάνους που πέρασαν τόσο ωραία στην Ελλάδα και του χρόνου θα φέρουν και τους φίλους τους)
Μια βραδιά στην Αμφιάλη του τη φέραν του Μιχάλη
του τη φέραν του Μιχάλη μια βραδιά στην Αμφιάλη.
Πως πουλούσε με το δράμι κουλουράκια με σουσάμι
Κουλουράκια με σουσάμι τα πουλούσε με το δράμι.
Ένα κι ένα κάνουν δύο πέστε του Μιχάλη αντίο
Δύο κι ένα κάνουν τρία τον γραπώσαν τα θηρία.
Άλλη μια βραδιά στην Τρούμπα αμολύσανε καλούμπα
Αμολύσανε καλούμπα άλλη μια βραδιά στην Τρούμπα
Πούλαγε ζεστή τουλούμπα κι έτσι έπεσε στη λούμπα
Έτσι έπεσε στη λούμπα γιατί πούλαγε τουλούμπα
Ένα κι ένα...
Ποιος του φταίει του Μιχάλη το ξερό του το κεφάλι
Το ξερό του το κεφάλι να ποιος φταίει του Μιχάλη.
Είχε κρύψει στο συρτάρι φούντες-φούντες το χορτάρι
Φούντες φούντες το χορτάρι είχε κρύψει στο συρτάρι.
Ένα κι ένα...
Θα του στείλουμε λουκούμια τώρα που 'γινε σαν μούμια
Τώρα που 'γινε σαν μούμια θα του στείλουμε λουκούμια
Να τα τρώει στο κελί του να χτυπάει την κεφαλή του
Να χτυπάει την κεφαλή του στο μακρόστενο κελί του
Ένα κι ένα...
Μια βραδιά στην Αμφιάλη του τη φέραν του Μιχάλη
του τη φέραν του Μιχάλη μια βραδιά στην Αμφιάλη.
Άλλη μια βραδιά στην Τρούμπα αμολύσανε καλούμπα
Αμολύσανε καλούμπα κι έτσι έπεσε στην λούμπα
Ένα κι ένα κάνουν δύο πέστε μας κι εμάς αντίο
Δύο κι ένα κάνουν τρία και τελειώνει η ιστορία
Αχ!! Τι μου θύμησες…
Σωραίος Τζόνι, ακατανόητη η βαθμολογία … Δεν μπορώ να μην δώσω σπέκια και στα σχόλια ...
θενκς γκαϊζ (υπόκλιση)
H αλήθεια είναι ότι έχω κάτι με τις στολές με προκαλούν με την κακή την έννοια
Απορώ πως ξέχασα το κούρεμα!!! ναι χώστο
Και το λήμμα καλό, και ο ορισμός, αλλά εκεί που χέστηκα στο γέλιο είναι η κατηγορία. ΕΥΓΕ νέε μου!!!
...αναρωτιέμαι κι εγώ ενώ οχτώ στις δέκα φορές πιάνω με την πόρτα τα μαλλιά μου, τώρα κατάλαβα και πόνεσε διπλά