Αν η αδόκιμη σλανγκ μπορεί να καλυφθεί με την ταμπέλα της λεξιπλασίας, μιας που είσαι διαχειρίστρια, παρακαλώ κάνε ένα κόπο και βαλ'την. Αυτήν την ταμπέλα την είχα ξεχάσει τελείως...
Μετράει σε μπλακ άουτ εξετάσεων;
Mου κίνησε το ενδιαφέρον. Την κατέγραψα ανεαρτήτου εμβέλειας. Η έμπνευση του ομιλητή και ο αυθορμητισμός μου ήταν αξιοπρόσεκτος. Πάρ' την ως αδόκιμη σλανγκ.
Ναι... Σλανγκ φοιτητοπαρέας.
Ναι. Αλλά αξίζει μνειας λόγω εξόφθαλμου κατελισμού δημοσίου προσώπου, ειδικά σε υπουργείο που κάθε άλλο θα'πρεπε να φέρει αυτήν την ιδιότητα τόσο απροκάλυπτα. Έχουν περάσει μπάζα και μπάζα από κει, αλλά αυτό το τωρινό διεκδικεί να μονοπωλήσει τον όρο.
Η γλώσσα που χάνεται, η ζωή που χάνεται και παρόλα αυτά μας ασκεί γοητεία γιατί ακόμα και μέσα σε αντιξοότητες κατάφερε και άνθισε κάποτε. Υπήρξε Κά έζησε πριν τελειώσει. Ένα αισιόδοξο μήνυμα για τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ότι από το τίποτε όπως τα γλωσσικά υλικά που'χαν στη διάθεσή τωνε κείνοι οι αθρώποι, με κέφι και μεράκι και πολλή φαντασία, φτιάξανε ένα ολάκερο γλωσσικό σύμπαν που αντανακλούσε τις κοινωνικές συνθήκες και επιταγές σε αντίθεση με τις φυσικές γλώσσες που είναι παλιές, ιστορικές, άρα διαχρονες και α - διάφορες του μέλλοντος των ομιλητών τους.
Αυτός τη βρίσκει με το να μαζεύει χρήμα... Είναι κι αυτό μια απόλαυση, συν του ότι μαζεύει γκομενάκια. Άσχετα που δεν πληρώνει ποτέ γι αυτά παρά μόνο τα ελάχιστα... Άσκοπος γκομενομαγνήτης που χαλάει την πιάτσα γιατί γι αυτόν το χρήμα είναι και η πρώτη γκόμινα.
Στος, ξηροσφύρης! Επίσης και για απειλή. Σαν να προ(σ)καλείς τον άλλονε να του τα ψάλεις, ξηγώντας του τ'όνειρο να' ουμ', απλά του το λες βελούδινα γι' αρχή, μην τυχόν και σηκωθεί και φύγει πριν τα καντήλια!
Γιατί ο Μίος (σαν αρσενικό) πώς καλοπιάνεται με υποκοριστικό; Το "μιάκης" δε λέ, σα "μιγιάκης" κάνει. Άλλωστε κι "Μαρία" "Μαράκι" γίνεται κι όχι "Μαριάκι". Το καλόπιασμα ήταν και είναι απαραίτητο ένεκα του δέκτη, να μη σ'αφήσει στα μισά χωρίς πυξίδα κι άντε να βρεις άκρη μετά. Και η καινούργια τεχνολογία καλόπιασμα θέλει, μην την αρχίσεις στα χαστούκια.
Την έπαθες και μάλιστα χοντρή! Παθαίνω κουλτούρα, χαλαρό σύνθετο με παράγωγο την κουλτουροπάθεια!
Και μετά ξανάπιασέ τα, σαν το "μαθε τέχνη κι αν'τηνε κι άμα πεινάσεις πιάσ'τηνε.
Έχεις δίκιο, Χριστέ μου. Όμως που ξέρεις όμως; Η γλωσσική αλλαγή σε όποιον τομέα είναι απρόβλεπτη. Μπορεί από δω να βγει μια έκφραση σλανγκ στο μέλλον όπως "πελαγώνει το μουνάκι" φερ'ειπείν!
*Και συνειρμικά να το δεις, ως φιλοσοφία επιβίωσης γενικά, εκτός χαρτοπαιγνίων, προκύπτει.
Από τους γείτονες Ιταλούς, που ούνα φάτσα - ούνα ράτσα είμαστε σε κάτι τέτοια,μας έχουν δώσει πολλά από την χαρτοπαιχτική ορολογία. Το πιο χαρακτηριστικό είναι η τράπουλα (=παγίδα). Ο σκοπός των παιχνιδιών αυτών είναι να σε "παγιδεύσει" ο αντίπαλος. Αν δεν είσαι γερός λύτης, καλύτερα ν'αποφευγεις παγίδες και κακοτοπιές. Αν πάλι, είσαι ριψοκίνδυνος, αναλαμβάνεις να μπλεχτείς, αλλά και να τα φέρεις εις πέρας ώστε να μην καεί η γούνα σου. Έτσι, πρέπει να είσαι εφευρετικός και να σκαρωνεις - σταυρώνεις κόλπα για να τη βγάζεις καθαρή. Και συνειρμικά να το δεις, εκτός χαρτοπαιγνίων προκύπτει. Τώρα αν πρωτότυπα, η λέξη αυτή προέρχεται από τα ιταλικά, αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο... Αν και πρέπει να έχει συνειρμική - συμμασιολογική συγγένεια ως αντιδάνειο από τον αρσενικό μας κόλπο, εικάζω...
Τί να κάνουμε... Αριστερός τελικά αποδεικνύεται πως σημαίνει άριστος, δηλαδή αριστοκράτης, κι όχι προοδευτικός στην πράξη αλλά και πιο συντηρητικός κι από τη δεξιά και εθιμοτυπικός. Άραγε αυτήν την ετυμολογίες συγγένεια την έχουν πάρει χαμπάρι οι απανταχού αριστεροί;
Στην Αμερική για συντομία την λένε "κόλα".Η μάνα μου τη λέει "κόκα". Αγνοεί το ναρκωτικό,που σύμφωνο με μύθο το εν λόγω χημικό σκεύασμα βρίσκεται μέσα στην κοκακόλα γι'αυτό και γίνεται τόσο εθιστική. Στην ουσία αυτό που την κάνει εθιστική είναι η καφεΐνη και η ζάχαρη που έχει. Προσωπικά την αραίωνα με νερό στις όταν έδινα εξετάσεις γιατί δεν προλάβαινα να φτιάξω καφέ, και την έπινα αντ'αυτού. Αν αρσιβαρίστα ακόμη περισσότερο με νερό, τότε γίνεται τσάι γιατί η καφεΐνη είναι ακόμα λιγότερο αισθητή. Γειά μας και να πάνε κάτω οι πονόκοιλοι!
Αυτοί που το λένε γλωσσέψανε την μπέρδα τους...
Ή είναι πολύ κρίμα να πάει χαράμι το νουνί,χωρίς να το δοκιμάσουν κι αυτοί!Αν και στη δυτική Ελλάδα έχω τριγυρίσει κάμποσο, αυτό δεν το είχα πετύχει... Η γκρίζα ζώνη του ερωτισμού... Πολύ ωραία!
Πεχάμετρο! Έλα ντε... Άμα φας ή γλύψεις λεμόνι μπροστά από τρομπονίστα, εκεί που βγάζει πορδές, θα βγάζει ξαφνικά σφιχτοκωλιάρικες κορώνες!Και γίνεται σα Μέρκελ...
"Άι μαρή χαζιά, μαρί..." Ο Φιλιππίδης το έλεγε στους "Διαπλεκόμενους" στο σκετς με τις καθαρίστριες... Θολά τα θυμάμαι... Σ' αυτό έπαιζε με τον Γαλίτη... Δεν παίρνω κι όρκο... Κάπου μου κάνει παράσιτα ο Λαζόπουλος με τους Δέκα Μικρούς Μήτσους του...
Δε μου το'βγαλε στην αναζήτηση και απόρησα... Έτσι τον έβαλα σε καινούργιο λήμμα. Τεσπα... Και επειδή γράφω με αυτόματο διορθωτή που δεν προλαβαίνω να διορθώσω τα λάθη του, στην παρένθεση δίπλα στην ονομαστική μπαίνει (-ος) κι όχι (-οι) το φελέκι μου... Τζίζους αν είσαι συντονιστής πες στους γηραιούς Αρχαγγέλους από πάνω να το διορθώσουν. Έχουν ξεφύγει κι άλλα, αλλά αυτό το συγκεκριμένο πονάει πολύ...
Παιδιά είστε φοβεροί! Ε, ρε τί χάνω που δεν έχω τουίτερ... Πολλοί πολιτικοί βλέπω ασχολούνται και αξίζει για τον λεξικό πλούτο που αλιευουμε από σπόντες σαν κι αυτή... Εύγε σούλτο!
Είναι πθεβδόθ ο ομιλητήθ κι αρχίδει να κουράδει...(αρχίδι και κουράδι το κοπάδι προβάτων συνήθως στην Κρήτη!)Τα πθευβδά είναι μυθτήρια και ύπουλη προφορά, που όθο και να δορίζεθαι να μιληθεις θωθτά, άλλα τόθα λεθ λάθοθ και κθεφεύγουν προθτυχές...Πεπέρι θτο θτόμα!Μακριά από πιπεριέθ...