Definitions by GATZMAN (610)
Showing 41-50 from 610

Τοπικό τριπολιτσιώτικο ποτό που το όνομα του το οφείλει στη φαεινή επιχειρηματική ιδέα ενός Τριπολιτσιώτη, που σκέφτηκε να αξιοποιήσει εμπορικά την άρνηση που περικλείει η λέξη τίποτα, προσθέτοντας της άλλη μια σημασία, που δεν είναι άλλη από το ομώνυμο ποτό.

Η φράση αυτή έρχεται πεσκέσι απ' τη Ρωμαϊκή εποχή.

Κάθε 15 του Μάη, οι Ρωμαίοι τιμούσαν τους θεούς Αφροδίτη και Διόνυσο, βγαίνοντας στις πλατείες με σκοπό να αλληλοχτυπηθούν με αυγά μελάτα! Χιλιάδες αυγά πετιόντουσαν εκείνη τη μέρα, όπου τα πάντα γινόταν μούτι («σκατά» στα αρβανίτικα). Ο κόσμος δε, το απολάμβανε γελώντας ακατάπαυστα.

Στη γιορτή αυτή μπορούσαν να πάρουν μέρος οι πάντες. Γι' αυτό και έβλεπε κανείς μέσα στο πλήθος, δεσποινίδες, στρατηγούς και πολλές φορές και τον ίδιο τον αυτοκράτορα (Θερμός θιασώτης, του αβγοπόλεμου ήταν ο Νέρωνας, που δεν περίμενε τη συγκεκριμένη μέρα του εθίμου για να κάνει αβγοπρόσωπους τους αξιωματικούς του). Η γιορτή αυτή, πραγματοποιείτο και στο Βυζάντιο, αλλά για αρκετά μικρό χρονικό διάστημα.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως, παρόλο που ο αβγοπόλεμος διαρκούσε μία μέρα, τα γέλια εξακολουθούσαν για αρκετές βδομάδες. Γι' αυτό και όταν αναφέρουμε τον όρο, αναφερόμαστε σε κάποιον που κατά τη γνώμη μας, γελάει αναίτια.

Τα θένκια μου στον δρυΐδη Βράσταμαν.

(από pavleas, 09/03/09)

(από Τσακ εις την μέσην, 25/10/10)

Η ατάκα αυτή εκφράζει την αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας της ορθολογιστικής διαδικασίας κατά την επικοινωνιακή συνδιαλλαγή μεταξύ ενός ανθρώπου της πόλης και ενός ανθρώπου της επαρχίας. Εκφράζει επίσης και την αντίληψη περί ιδιαιτερότητας των μεθόδων(συνήθως αθέμιτων) που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι της επαρχίας

Γαλλική έκφραση που σημαίνει: αναζητήσατε τη γυναίκα. Όταν αναφέρουμε τη συγκεκριμένη φράση εννοούμε πως υπεύθυνη για κάποιο δυσάρεστο συμβάν είναι κάποια γυναίκα. M’ άλλα λόγια στην ατάκα: “πυρ, γυνή και θάλασσα τα τρία κακά του κόσμου”, ανοίγουμε την κουρτίνα 2.

Αν θέλει τώρα ο ποιητής να μιλήσει για διάσημες γυναίκες-αράχνες μπορεί να μιλήσει αρχικά για την Εύα (πρώτη διδάξασα -αυτό το μήλο στο λαιμό μας έχει κάτσει από τότε),τη Μεσσαλίνα (που ’χε κάνει τάρανδο απ’ τα κέρατα τον βλάκα τον Κλαύδιο), την Κλεοπάτρα που πήρε στο λαιμό της τον Αντώνιο, τη μεγάλη Αικατερίνη που υποσκέλισε το βλάκα το σύζυγο της τον Πέτρο το Γ', προτού τον φάει λάχανο και τα λοιπά και τα λοιπά.

Όπως γαρ, λέει και το άσμα, ο Αντώνης ο βαρκάρης ο Σερέτης, για χάρη της Κάρμεν από ψαράς έγινε ταυρομάχος και μετά μακαρίτης.

Ωστόσο κυκλοφορεί και ως παράφραση της φράσης σερσέ λα φαμ, η φράση: σερσέ να φαμ, την οποία έλεγε ο Καραγκιόζης. Η φράση αυτή σημαίνει: αναζητήστε σαν κίνητρο για κάποια κακή πράξη τη μάσα, την απληστία, τον εύκολο πλουτισμό.

Μερικές φορές το σερσέ λα φαμ και το σερσέ να φαμ συνδυάζονται (βλ δεύτερο παράδειγμα).

Η λέξη προέρχεται εκ της λεκτικής συνουσίας των λέξεων παράθυρα και μουρμούρα. Μιλάμε για μια συνουσία χωρίς δημιουργία που οδηγεί στην πολλαπλή εκμετάλλευση του θεατή. Μιλάμε για τη διοργάνωση συζήτησης πάνω σε φλέγοντα θέματα που απασχολούν τον κόσμο (άρα προσδοκάται τηλεθέαση) από δημοσιοκάφρο, που για λόγους τηλεθέασης, έχει προσκαλέσει άτομα που με το παραμικρό παίρνουν φωτιά. Έτσι προκύπτει μια ατέλειωτη τηλεοπτική μουρμούρα μεταξύ των καλεσμένων των τηλεοπτικών παραθύρων. Κι όσο πιο πολλά είναι τα παράθυρα, τόσο πιο δυνατό γίνεται το κοκτέιλ της αναμπουμπούλας. Αυτό είναι λοιπόν το reality show που λέγεται παραθυρομουρμούρα.

Ο στόχος των προσκεκλημένων δεν είναι η αποκάλυψη της αλήθειας, η ενημέρωση του κόσμου, η καλοπροαίρετη εξέταση των απόψεων και η σύνθεση τους ώστε να δημιουργηθεί μια κοινώς αποδεκτή πρόταση που θα τυγχάνει της κοινής αποδοχής των παρισταμένων, αλλά και της αποδοχής των θεατών, αλλά το καπέλωμα των αντιθέτων μέσω τρικλοποδιών και φθηνών κόλπων εντυπωσιασμού.

Η ατέλειωτη μουρμούρα και χάβρα που επικρατεί μεταξύ των καλεσμένων στα τηλεοπτικά παράθυρα, διαθέτει διακοπές, επί διακοπών, ύβρεις τσαμπουκαλέματα, κινδυνολογίες, ψευδο-οράματα, αποτυχημένους σωτήρες, που θέλουν να ξανάρθουν για να σώσουν τον τόπο από τους νυν αποτυχημένους σωτήρες, που είχαν έρθει για να σώσουν τον τόπο απ’ αυτούς. Σωτήρες (νυν και τέως) που βουλιάζουν τον τόπο κάθε μέρα όλο και πιο βαθιά. Όλοι τους ποντάρουν στη λήθη του θεατή. Τον θεωρούν χαπατο και τον ταΐζουν κόντρα παραμύθι. Του πιπιλίζουν το μυαλό κι αυτός ελπίζει. Ελπίζει κι εμπιστεύεται. Το νοητικό επίπεδο του κόσμου μπορεί να είναι περισσότερο ανεπτυγμένο σε σχέση με το παρελθόν, αλλά φαίνεται πως οι λαοπλάνοι έχουν κάνει περισσότερα βήματα. Είναι απειροελάχιστες οι διαφορές των καλεσμένων, αλλά, σαν σωστοί λαοπλάνοι, τις μεγεθύνουν και ο καθένας ωραιοποιεί τη θέση του για να έχει λόγο υπάρξεως στο μέλλον. Αν βέβαια τεθεί θέμα που τους αγγίζει συλλογικά, όπως π.χ. η αύξηση των αποδοχών τους, ή το πόθεν αίσχος, τότε ισχύει η ρήση: Στη μάσα ενωμένοι στον αγώνα χωριστά.

Ο δε δημοσιοκάφρος, αντί να προσπαθεί να αμβλύνει τις αντιθέσεις ώστε να προκύψει ένα πολιτισμένος διάλογος που θα γεφυρώνει, τουναντίον με τις ενέργειες του προκαλεί και επιδιώκει τη βαβούρα και το μπάχαλο για να ανεβάσει τη θερμοκρασία και την ένταση και να εγκλωβίσει τους τηλεθεατές που έκατσαν να ενημερωθούν. Για το δημοσιοκάφρο, παρ' όλο που το κανάλι του έχει κάποια πολιτική γραμμή, το κύριο μέλημα του δεν είναι να υποστηρίξει τη γνώμη των καλεσμένων που τάσσονται πλησίον προς τη γραμμή του καναλιού, αλλά την αποτροπή του θεατή να κάνει ζάπινγκ και να πάει σε άλλη παραθυρομουρμούρα, γιατί, γι' αυτόν τα ποσοστά τηλεθέασης μετράνε. Κι αν καταφέρει να σκοράρει κόντρα στους απέναντι (απέναντι κανάλια) και το κανάλι του θα πάρει τα εύσημα κερδίζοντας κι απ’ τις διαφημίσεις που πέφτουν ανάμεσα στην «ενημέρωση». Έτσι κι αυτός εδραιώνεται καλύτερα στη θέση του. Γι' αυτό λοιπόν προκαλεί με τις ενέργειες του την παραθυρομουρμούρα, την ένταση και το χαλασμό. Κι όταν η κατάσταση, ξεφύγει, τότε προσπαθεί με στημένες κι άκομψες διαδικασίες να μαζέψει την κατάσταση που ο ίδιος δημιούργησε, τόσο με την επιλογή των ατόμων, όσο και με το δαύλισμα της φωτιάς, που έντεχνα κατά τη διάρκεια της κουβέντας μεθόδευε. Παίζει τη δική του θεατρική παράσταση, το δικό του Καραγκιόζ μπερντέ για να γοητεύσει το εγκλωβισμένο κοινό του, τους θεατές που, αντί να ενημερωθούν, γίνονται μάρτυρες σε μια ποδοσφαιροποίηση του πολιτικού λόγου. Στο τέλος αυτοί, αντί να είναι ανακουφισμένοι, αισθάνονται μπερδεμένοι και απογοητευμένοι. Ωστόσο, την άλλη μέρα θα επαναλάβουν το ίδιο λάθος. Θα κάτσουν ξανά σαν άλογα όντα να φάνε το τηλεοπτικό σανό που θα τους προσφέρουν οι λογής εισαγγελάτοι, που απ ότι φαίνεται είναι μάστορες στη δουλεία τους και δε διαθέτουν κανένα ίχνος τσίπας πάνω τους. Ο «καλύτερος» δε απ' αυτούς, καταλήγει αρχιδη(ι)μοσιοκάφρος. Αντί αυτοί να βρεθούν στο καρφί, συνεχίζουν τις μηχανορραφίες τους.

Ενας εκ των μεγάλων μαγίστρων σε θέματα διοργάνωσης παραθυρομουρμούρας (από GATZMAN, 11/11/08)

Το λέμε για κάποιον που πετάγεται και μας διακόπτει συνεχώς την κουβέντα, όπως το πέος πετάγεται όταν το μάτι αντιληφθεί παρουσία θηλυκού στα πέριξ, ανεξαρτήτως λοιπών συνθηκών. Όπως δηλαδή το κάτω κεφάλι αγνοεί το πάνω κεφάλι προκειμένου να εγερθεί. Με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να εκφράσουμε την αγανάκτηση μας για κάποιον που επανειλημμένα δείχνει πως δε σέβεται τους ομιλούντες και θέλουμε να εκτονωθούμε έτσι από μία συμπεριφορά που θεωρούμε ανάρμοστη και εκνευριστική.

Στη χημεία το pH αποτελεί μέτρο της οξύτητας ενός διαλύματος. Ουσίες με δείκτη μικρότερο του 7 χαρακτηρίζονται όξινες (π.χ: οξύ μπαταρίας, χυμός λεμονιού, ξύδι), με δείκτη 7 (π.χ: καθαρό νερό) ουδέτερες και με δείκτη μεγαλύτερο του 7 αλκαλικές (π.χ:σαπούνι, αίμα, θαλασσινό νερό).
Το συγκεκριμένο λήμμα σχετίζεται με τη γυναικεία θηλυκότητα. Στην περίπτωση αυτή το pH εκφράζει το μέτρο της γυναικείας θηλυκότητας. Έτσι όταν μιλάμε για ουδέτερο pH υπονοούμε πως μιλάμε για γυναίκα χωρίς θηλυκότητα, χωρίς ωστόσο να υπονοούμε ότι μιλάμε για λεσβία.

Τι άραγε θέλει να πει ο ποιητής;
Οι πουτάνες με την ελαστική συνείδηση και την τεχνική του διπλαρώματος και της μπαγαποντιάς έχουν αρκετές πιθανότητες να βρούν το δέκα το καλό και να πήξουν στα φράγκα. Οι ελαφρόμυαλες πάλι, προσεγγίζοντας επιδερμικά τη ζωή, χωρίς να βλέπουν και τόσο ορθολογιστικά τα πράγματα, χωρίς να χολοσκάνε με το παραμικρό και χωρίς να πληγώνονται από τις κακοτοπιές της ζωής, βλέπουν τη ζωή χαλαρά και έτσι μες στην καλή χαρά που είναι μπορεί να πέσουν κι αυτές στα μαλακά. Αντίθετα αρκετές απ αυτές που έχουν αρχές στη ζωή τους και ακαδημαϊκά προσόντα και έχουν μάθει να εκλογικεύουν τα πάντα, δε φαίνεται να έχουν και τόσο πολλές πιθανότητες για οικονομική ευρωστία.

Η κλασσική σημασία της έκφρασης, αντανακλά το μεγαλείο της αγάπης μεταξύ δυο ατόμων που είναι δεμένα με δεσμό αίματος (π.χ. αδέλφια), που είναι ζευγάρι, που είναι καρδιακοί φίλοι, κλπ ώστε όταν σε κάποια κακή στιγμή ο ένας βγει εκτός εαυτού και φερθεί απάνθρωπα στον άλλο, ο άλλος αναλογιζόμενος το μεταξύ τους δέσιμο, οφείλει να κατανοήσει τον πρώτο και να ανεχτεί τη συμπεριφορά του.

Και τώρα βεβαίως αρχίζει ο σλανγκισμός!

Σλανγκιστί, η φράση παραπέμπει στο στοματικό σεξ και προσδιορίζει τους ρόλους των εραστών. Το ένα άτομο φτύνει (χύνει) και το άλλο καταπίνει τον φλοκοπόταμο.

Βεβαίως δεν αποκλείεται η σλανγκική έννοια να περικλείει και την κλασσική (π.χ. ένα πολυαγαπημένο ζευγάρι).

Η ατάκα εκφέρεται όταν έχουμε απέναντί μας κάποιον φορτικό τύπο, που του 'χει κολλήσει η βελόνα, στα ίδια και στα ίδια. Μας έχει σπάσει συστηματικά τα νεύρα, παίζοντας συνέχεια και συνέχεια το ίδιο μονότονο βιολί. Έχουμε εξαντλήσει και διάφορες επικοινωνιακές πρακτικές... Παρόλα αυτά όμως, αυτός αποδεικνύεται ντούρασελ. Έτσι, αναγκαστικά τραβάμε... άλλο φύλλο.

Αφού λοιπόν αυτός συνεχίζει να χτυπιέται, του πετάμε την ατάκα, θέλοντας να του δείξουμε πως η μόνη του χρησιμότητα θα εντοπιζόταν, στο χτύπημα. Αλλά... αλλά... για «μεγάλη μας λύπη», μας είναι άχρηστος και σε αυτό, αφού για αυτή τη δουλειά έχουμε πάρει και καλά, μίξερ, εδώ και... χρόνια. Οπότε εκφέροντας την ατάκα, του λέμε έμμεσα, πως αυτό στο οποίο επιμένει είναι ανέφικτο να συμβεί, πως έχει αρχίσει να μας κουράζει μ' αυτό το διαρκές τριβέλισμα που μας κάνει και πως έχει καταντήσει ενοχλητικός +++. Μ΄άλλα λόγια του λέμε έμμεσα: Φιλάρα, τα κουβαδάκια σου και σ' άλλη παραλία.

Σχετική ατάκα: Όσο και να χτυπιέσαι φραπές δεν γίνεσαι. Ε ρε που καταλήξαμε!... χεχεχε

Σημείωση: Πρόκειται για παλαιάς κοπής ατάκα, που πρέπει να λανσαρίστηκε την εποχή που άρχισε να χρησιμοποιείται το μίξερ.