Definitions by slangprof (80)
Showing 1-10 from 80

Ο κουτοπόνηρος κρυψίνος. Κάτι σαν τον μουλωχτό αλλά σε πιο βλάκα. Συνήθως εμφανίζεται με καινούργιο αυτοκίνητο, γκόμενα, κινητό, υπολογιστή κτλ, χωρίς να το έχει συζητήσει καν με τους φίλους του, γιατί νομίζει ότι θα τον συμβουλέψουν κακοπροαίρετα ή θα πάνε να το αγοράσουν πριν από αυτόν.

Οικιακό σκεύος της υψηλής κοινωνίας του περασμένου αιώνα, σε σχήμα χωνιού (όπως το χωνί στα παλιά γραμμόφωνα), το οποίο χρησίμευε στο να διοχετεύει τη βρώμα μιας κλανιάς που έπεφτε κάτω από τα σκεπάσματα, μακρυά από το κρεβάτι. Στις μέρες μας ο όρος χρησιμοποιείται υποτιμητικά για γυναίκες που πέφτουν στις παρακάτω κατηγορίες: μπάζο, σαύρα, μπουρούχα, γενικά γυναίκες που είναι για κλάσιμο μόνο και τίποτε άλλο.

Γνωρίζω ότι το λήμμα έχει ανέβει με δύο ορισμούς, αλλά μετα λύπης μου διαπίστωσα ότι δεν έχει γίνει εκτενής αναφορά σε κάτι που συνηθίζει το 95% των ανδρών και το 84% των γυναικών - κι ας μην το παραδέχονται πολλές από αυτές. (Δεν είναι κακό κορίτσια, φυσιολογικό είναι)

Ωσεκτουτού, νομίζω ότι αξίζει να αναλυθεί σε κατηγορίες:

1. Η πρωϊνή μαλακία:
Όταν υπάρχει χρόνος, (πχ Σάββατο ή Κυριακή πρωί) μπορούμε να την απολαύσουμε, μιας και ξυπνήσαμε και τον βρήκαμε σηκωμένο από τις κατουρόκαυλες, άμα είναι καθημερινή και δουλεύουμε, η σκέψη της δουλειάς και μόνο είναι ικανή να μας τη ρίξει.

2. Η μαλακία εκ προμελέτης:
Έχουμε ορίσει τόπο και χρόνο, έχουμε προεπιλέξει το οπτικοακουστικό υλικό που θα χρησιμοποιήσουμε, και έχουμε τα χαρτομάντηλα έτοιμα. Για οργανωμένους μαλάκες.

3. Η στρατηγική μαλακία:
Προσοχή να μην μπερδευτεί με την εκ προμελέτης! Η μαλακία που τραβάμε νωρίτερα, όταν ξέρουμε ότι αργότερα θα συναντήσουμε κάποιο Λίλιαν, η/το και κατά πάσα πιθανότητα θα «μπεί ο σύρτης». Δεν γίνεται για λόγους απόλαυσης, αλλά για να «φύγουν τα χοντρά» και να έχουμε καλές αντοχές και επιδόσεις. Μη μας πούνε ότι είμαστε γρηγορογαμούλης κιόλας!

4. Η μαλακία της παρηγοριάς:
Όταν δεν «μπει ο σύρτης», δεν «κανελλωθεί το ρυζόγαλο» είτε γιατί στράβωσε το γκομενάκι, είτε γιατί κατέβηκαν οι Ρώσοι, είτε από άλλη στραβή, είναι η μόνη παρηγοριά πρίν πέσουμε να κοιμηθούμε. Αυτό που λέμε όταν μας ρωτάνε πώς τελείωσε η βραδιά: σπίτι, μαλακία και ύπνο.

5. Η μαλακία ICBM (διηπειρωτική μεγάλου βεληνεκούς)
Θέλει προσοχή γιατί μπορεί να έχουμε παράπλευρες απώλειες και να μας πάρουν και 'μας τα σκάγια. Όταν τα φλόκια εξφενδονίζονται με απίστευτη ταχύτητα και σε μεγάλη απόσταση.

6. Η μαλακία Goody's (γρήγορα ναι πρόχειρα όχι)
Όταν μας πιέζει ο χρόνος. Η λεγόμενη μαλακία στα πεταχτά.

7. Η ματωμένη μαλακία
Συνήθως απο άτομα στην ηλικία 14-16, που την κάνουν λάστιχο, για να δουν πόσες φορές μπορούν να την παίξουν σε μία μέρα. Παιδιά μετά τις πέντε- έξι φορές θα βγάλει αίμα να ξέρετε.

8. Η πετυχημένη μαλακία
Το άγιο δισκοπότηρο όλων των ανδρών: μια μαλακία που καταλήγει σε τόσο έντονο οργασμό που ξεπερναεί το καλύτερο μας γαμήσι. (βλέπε παράδειγμα)

Χορός που χορεύουν στις πίστες οι διάφοροι φλώροι, φλούφληδες, λαλάκηδες και άλλοι της αυτής συνομοταξίας, που νομίζουν ότι γίνανε άντρες βαριοί κι ασήκωτοι επειδή χόρεψαν την «Ευδοκία» μαζί με άλλους 15 στην ίδια πίστα, κουνώντας τον κώλο τους ή κάνοντας άλλα αδερφίστικα καμώματα. Αξιοθρήνητος χορός που δε θυμίζει σε τίποτα το πέταγμα του αετού, που συμβολίζει ένα ζεϊμπέκικο.

Για γκόμενες που δεν τις γαμάς ούτε με ξένο πούτσο, γριόνια, πουρά, υπερβολικά άσχημες κτλ.

Χαρακτηρισμός για όλα τα νονέϊμ είδη που χορηγεί ο Ε.Σ. στους στρατευόμενους. Χαρακτηρίζονται από:

• Αμφίβολη ποιότητα
• Άγνωστη προέλευση
• Άγνωστη σύνθεση
• Το λογότυπο Ε.Σ. που τα καθιστά ακατάλληλα για χρήση εκτός στρατοπέδου χωρίς να γίνουμε ρόμπα κλαρωτή.

Αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις:

• Τυρί υπηρεσίας (το κλασικό κίτρινο εγκυτιωμένο τυρί)
• Κρέας υπηρεσίας (ο πάλαι ποτέ γκοτζίλας)
• Κουνουπέλαιο υπηρεσίας
• Πετρέλαιο υπηρεσίας (νοθευμένο μέχρι αηδίας)
• Πετσέτα υπηρεσίας (η γνωστή πράσινη με το Ε.Σ.)
• Σαγιονάρα υπηρεσίας (η γνωστή μπλέ με το Ε.Σ.)

Κλασσικός ειρωνικός χαρακτηρισμός για τύπους του στυλ στα μπαρ τα καις και στην δουλεια λακές. Ο παράγοντας θέλει να προβληθεί ως extra large τύπος, χλιδάτος, φραγκάτος, περπατημένος, μαθημένος σε avantgarde καταστάσεις, δεν λυπάται το κόστος της απαραίτητης βιτρίνας για να προβάλλεται, και συνήθως είναι άφραγκος, με δανεικά, με υπερχρεωμένες πιστωτικές κτλ. Η βιτρίνα του είναι καλοστημένη και εντυπωσιάζει, μέχρι να τον πάρουν οι άλλοι χαμπάρι και να αρχίσει το δούλεμα. Μένει στην Καλλιθέα, αλλά στους άλλους λέει ότι μένει στα Νότια Προάστια, αν πιεστεί να πει περιοχή θα πει Καλαμάκι (κοντά είναι), έχει BMW σειρά 3, (μοντέλο 87), αλλά το κλειδί είναι σε πανάκριβο μπρελόκ BMW, και τα κλειδιά πρώτη μούρη στο τραπέζι. Έχει συλλογή από ρολόγια, Vacheron Konstantine, Rollex, Cartier (όλα φόλεξ εννοείται), είναι ικανός να ξοδέψει όλο το μισθό του σε ένα Σαββατόβραδο, και να χαθεί τον υπόλοιπο μήνα και καλά στη Γενεύη για δουλειές (σπίτι και τηλεόραση). Δεν τον ενδιαφέρει το κόστος και το τίμημα, αρκεί να φανεί «παράγοντας». Απώτερος σκοπός να δειχτεί στην παρέα του και να ρίξει κάνα γκομενάκι που δεν τον έχει πάρει χαμπάρι.

Άτομο που δεν έχει ιδέα από προσωπική υγιεινή, δεν πλένεται και πολύ συχνά και δεν κατέχει τι είναι αποσμητικό. Αποπνέει ενοχλητική έως αποπνικτική μπόχα η οποία κυμαίνεται ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία και μπορεί να προέρχεται από: ιδρωτίλα, μουνίλα / πουτσίλα (ανάλογα το φύλο), λιγδίλα - κουζινίλα ή και συνδυασμός των παραπάνω. Για τους λίγους που κατέχουν από αποσμητικά και επιδίδονται σε γαλλικό ντους, τότε οι παραπάνω μπόχες δεν καλύπτονται, αλλά συνδυάζονται και με το άρωμα του αποσμητικού.

Αυτό που θα λέγαμε ελληνιστί τσοντόφατσα. Χρησιμοποιείται κυρίως για άντρες, και εκτός από τη μακρυά μαλαπέρδα, είναι από τα βασικότερα προσόντα που πρέπει να έχει ένας πορνοστάρ αν θέλει να κάνει διαχρονική καριέρα στο χώρο.

Είναι η φάτσα που έχει κάτι το διεστραμμένο, το παρακμιακό αλλά και το διαχρονικό μαζί. Βέβαια τσόντα-face μπορεί να είναι και κάποιος που δεν είναι πορνοστάρ, αλλά «το 'χει», θα μπορούσε να είναι π.χ. Γεωργίτσης (ή μήπως έχει παίξει σε τσόντα αυτός;)

Νομίζω ότι τα μύδια θα βοηθήσουν στην κατανόηση του λήμματος, είναι τα απόλυτα τσόντα-faces, για όσους βλέπουνε καμιά τσοντούλα. Ειδικά της γενιάς μου (βλέπε νοικιασμένο VHS από το βιντεοκλαμπάδικο της γειτονιάς.)

Από το γαλλικικοφανές bouzouklerie, όπως λέμε «pâtisserie» (φούρνος), boucherie« (χασάπικο), »pêcherie« (ψαράδικο),»bijouterie« (κοσμηματοπωλείο), κτλ. Αυτονόητο ότι η λέξη είναι ελληνικής εμπνεύσεως, μεταφράζοντας τη λέξη μπουζουξίδικο σε μπουζουκλερί. Επειδή κάθε τι γαλλικό έχει μία φινέτσα ξεχωριστή, πιστεύω ότι ο ποιητής είχε ειρωνική διάθεση, εννοώντας το παρακμιακό μπουζουξίδικο που συναντά κανείς μόνο στην εθνική οδό, έξω από την Αθήνα, σε επαρχιακούς δρόμους έξω από μεγάλες πόλεις της επαρχίας, και φυσικά σε όλες τις μεγάλες πόλεις του εξωτερικού (βλέπε παράδειγμα). Τα ονόματα των μπουζουκλερί δεν περιλαμβάνουν λέξεις όπως studio, live, arena και palace, τα συνηθέστερα ονόματα είναι του στυλ Χάραμα, το Χρυσό φεγγάρι, Σκορπιός, Αριζόνα, Elise κτλ. Εννοείται ότι όλα τα ποτά είναι μπόμπα, οι λαϊκοί βάρδοι τις περισσότερες φορές είναι παράφωνοι, οι τραγουδιάρα απαραίτητα είναιαπό φωνή μουνί, αλλά από μουνί φωνάρα (Ζαμπέτας). Τα οχήματα που βλέπει κανείς αραγμένα έξω από το μαγαζί είναι τύπου Navara, Hilux, (αγρότες πελάτες), αλλά πού και πού Skania, Daf και Volvo (νταληκιέρηδες πελάτες), ενώ, αν το μαγαζί είναι στο εξωτερικό, οι περισσότεροι πελάτες είναι φοιτητές που διασκεδάζουν, όχι για την πάρτη τους, αλλά να...για τη φουκαριάρα τη μάνα τους..., που δεν βγαίνει ποτέ για να σπουδάζουν αυτοί στις Ευρώπες και τις Αμερικές.