Definitions by Marco De Sade (100)
Showing 71-80 from 100

Ο τοκογλύφος. Πιθανή μετάφραση του αγγλικού όρου leech.

1. Ο νταβατζής. Επειδή παίρνει σχεδόν όλα τα λεφτά της πουτάνας. Η λέξη πιθανόν να προέρχεται από το παιδικό παιχνίδι «παρταόλα» (είδος σβούρας).

2. Κατ' επέκταση το αρπακτικό, αυτός που στα παίρνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (εφορία, τοκογλύφος, δικηγόρος, δοσατζής κ.λπ.).

Το τάνγκα της χοντρής.

Μία ολοκληρωμένη κίνηση της μπίλιας στην ρουλέτα, από την στιγμή που φεύγει από το χέρι του κρουπιέρη ως την στιγμή που μένει εντελώς ακίνητη σε νούμερο.

Ο μπάτσος που κάνει κατάχρηση της εξουσίας του και τείνει συνεχώς προς την αυθαιρεσία. Ο σκληροπυρηνικός ένστολος που δείχνει υπερβολικό ζήλο στην εκτέλεση των δήθεν καθηκόντων του επιβεβαιώνοντας το άρρωστο εγώ του σε βάρος των αδυνάτων.

Ακολουθεί πιστά το παλιό ρητό του φάρ-ουέστ: «Ένας είναι ο νόμος, ο νόμος του σερίφη».

1. Η γκόμενα που πάει με όποιον λάχει και τά 'χει. Η καθ΄έξιν ξεπέτα. Η μιάς χρήσεως.

2. Μερικές φορές ακόμα και αυτή που απλά δείχνει να έχει αυτό το στύλ.

Ο μικροτσούτσουνος. Ο ριγμένος από την φύση. Το μέγεθος μηδέν (0). Απαντάνται και ως «νούλας».

Ασχέτως μεγέθους, ο ανίκανος ή απαράδεκτος στο κρεβάτι (χρησιμοποιείται και για γυναίκες, όσον αφορά τις σεξουαλικές επιδόσεις τους).

Η ακριβής προέλευση της λέξης είναι το λατινικό nullus=κανείς.

Ο αστυνομικός, ο μπάτσος. Απαντάται συνήθως στον πληθυντικό: «οι κερατάδες».

Επειδή λείπουν πολλές φορές σε σκοπιές και υπηρεσία τις νύχτες και αφήνουν ανοιχτό το πεδίο, αλλά και γιατί κατά μεγάλο ποσοστό οι γυναίκες τους, όταν είναι κι αυτές μπατσίνες, τα φτιάχνουν με συναδέλφους.

Ο δικηγόρος. Γιατί πάντα φουσκώνει τις υποθέσεις με ψέματα για να ευνοήσει τον πελάτη του.

Αυτός που κρατάει ερμητικά κλειστό το στόμα του. Που δεν αποκαλύπτει τίποτα.

Επίσης, ο τσιγκούνης, ο σκρούντζ. Αυτός που δεν ανοίγει σχεδόν ποτέ το πορτοφόλι του.