Όταν οι γκρηκλιστές χρησιμοποιούσαν λέξεις, όπως πέοτζους ή πεομίλκ, εμείς οι αρχαιόκαυλοι είχαμε ήδη την θαυμάσια ελληνοπρεπέστατη λέξη ψωλοχυμός, που χρησιμοποιείται κυρίως στο πλαίσιο του γνωστού φαλλογοκεντρικού ντίσκουρς για την πχοιότητα του σπέρματος ως θρεπτικού συστατικού στο πλαίσιο διασπερματεύσεων ή γαμησιάτικων εξιστορήσεων.

  1. Ο ψωλοχυμος ειναι δωρο θεου. Οπως και η κανναβη ειναι το χορτο του θεου. (Από το μπουρντέλα ντοτ κομ).

  2. Και τότε ένα σιντριβάνι ψωλοχυμός γέμισε το στόμα μου που κόντεψε να με πνίξει. (Από το ηξτρἠμ ντοτ τζη αρ)

  3. Και εάν θεωρείς ότι τα έργα του Θεού μου είναι ένας ψωλοχυμός, ψωλοχυμό θα λάβει από Αυτόν και εσύ και τα παιδιά σου! (Εδώ).

  4. «Ἡ μικρὰ Καναδὴ εὑρέθη πρὸ διλήμματος. Ἤθελε νὰ δεχθῆι εἰς τὸ στόμα της τὸν ψωλοχυμὸν τοῦ φύλακος καὶ νὰ τὸν φάγηι, ἀλλὰ ἤθελε καὶ νὰ ἴδή τὴν πελώριαν πούτσαν του νὰ ἐμέσσηι. Τί ἔπρεπε νὰ κἀμηι;» (Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο Μέγας Ανατολικός, Τόμος 2, Αθήνα: εκδ. Άγρα, 2008 (4η εκδ.) σ. 20).

Got a better definition? Add it!

Published

Ανήκει στο ιδίωμα του κόσμου του θεάτρου και σημαίνει ότι τα μέλη ενός θιάσου έχουν πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους στην πραγματική ζωή με ευεργετική επίδραση και για το πώς συνεργάζονται για την παράσταση.

Η συνηθέστερη κλισεδιάρικη φράση είναι «κάνουμε καλό καμαρίνι κι αυτό βγαίνει στην σκηνή», ή κάποια παρόμοια (βλέπε παραδείγματα), η οποία όμως όταν λέγεται ως απάντηση σε πρωινατζούδες βγάζει μια ξανθεμετική μικροαστίλα και έναν πολύ έντονο ναρκισσισμό τύπου «χαιρόμαστε που όλοι εμείς τα σελεμπριτόνια περνάμε τόσο καλά μεταξύ μας και αυτό περνάει και σε εσάς που μας θαυμάζετε». Συναφής φράση το «περνάμε υπέροχα και αυτό βγαίνει στον κόσμο». Η κινηματογραφική ή τηλεοπτική εκδοχή είναι «περνάμε υπέροχα/ τέλεια στα γυρίσματα και αυτό βγαίνει στον κόσμο».

Παρόμοιες φράσεις μπορούν να λεχθούν και ευρύτερα όταν μια ομάδα έχει συναίσθηση ότι αποτελεί τρελό παρεάκι και περνάει τόσο καλά, ώστε μεταδίδει το καλό μουντ (τ. αξίζω) και την ωραία ατμόσφαιρα και στους θεατές της, εννοείται με (αυτο)ειρωνική διάθεση.

  1. - Περνάμε καλά στα καμαρίνια κι αυτό βγαίνει στην σκηνή!
    Καλά μιλάμε, τα μέλη του συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος, πρέπει να περνάνε πολύ καλά στα παρασκήνια. Φαίνεται αυτό, κάνει μπαμ από χίλια μέτρα! Εκρήγνυται μπροστά στα μάτια μας αυτό το περίσσευμα αγάπης, η στοργή, η τρυφερότητα, τα βαθιά φιλικά αισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλον:
    - Μαζί στη ζωή, μαζί και στον θάνατο (σου)!
    Περνάνε καλά στα καμαρίνια τα παιδιά… Κι αυτό βγαίνει στη σκηνή… Βγαίνει επίσης και στη μικρή οθόνη. Ξέρετε, το κλασικό το πλάνο που μπαίνουν ένας – ένας για υπουργικό συμβούλιο. Η κάμερα είναι τώρα… που να σου πω… πως κάνουμε το σταυρό με το δεξί το χεράκι; Καμία σχέση! Έξω αριστερά. Και περνάει ο θίασος να μπει μέσα. Και τη βλέπεις, αγάπη μου, την ξινίλα! Το βλέπεις το μάτι το στριτζωμένο, το κολλημένο χαμόγελο – η χαρά του συρραπτικού. Βλέπεις πως καρφώνουν το βλέμμα στην πλάτη του μπροστινού. Αυτό δεν είναι βλέμμα… Αυτό είναι «ένα μικρό μικρό μαχαίρι» που έλεγε κι ο Λόρκα – μια που μιλάμε για θέατρο… (Όχι κύριοι υπουργοί, ο Λόρκα δεν πήρε μεταγραφή στον Πανιώνιο, συγγραφέας ήτανε, τίποτα σπουδαίο, μην θορυβείστε)…

- Περνάμε καλά στα καμαρίνια κι αυτό βγαίνει στη σκηνή!

Η Μπιρμπίλη σκοτωμένη με τον Ρέππα και τον Ραγκούση. Ο Ραγκούσης με τον δόλιο τον Ντόλιο. Ο Διαμαντίδης με τον Βλάχο. Οι Χρυσοχοΐδης με τον Παπακωνσταντίνου. Ο Παπουτσής με τον Παπακωνσταντίνου. Ο Βενιζέλος με τον Παπακωνσταντίνου. Ο Παπαϊωάννου με τον Παπακωνσταντίνου. Ο Καστανίδης δεν θυμάμαι. Ο Πάγκαλος με το σύμπαν: Όσους τα φάγανε κι όσους τα φτύσανε. (Εδώ).

  1. (Κυριολεκτική χρήση εδώ)

«Περνάμε καλά στα καμαρίνια και αυτό βγαίνει και προς τα έξω». Αυτή είναι μια κλισέ φράση που χρησιμοποιούν συχνά οι ηθοποιοί. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως φαίνεται να ισχύει, αφού και το καμαρίνι παίζει το ρόλο του… [...] Δεν είναι όμως ένα καμαρίνι σαν όλα τα άλλα… Όπως έγραψε και ο ίδιος ο Αργύρης Αγγέλου, είναι: «Το ωραιότερο θερινό καμαρίνι!». Μεγάλο, ανοιχτό, καθαρό και γεμάτο αφίσες από ταινίες του Hollywood. Πώς να μη σου φτιάξει τη διάθεση προτού βγεις στη σκηνή, λοιπόν;

  1. Στις πρόβες περνάμε υπέροχα και αυτό βγαίνει προς τα έξω και το εισπράττει ο κόσμος. (Εδώ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Στρογγυλοκάθομαι στα καλιαρντά, εκ του πούλη (<bul = κώλος στη ρομανί) και βιδώνομαι.

Παράδειγμα Αίαντος από το λήμμα σικ ρανζέ οριεντάλ:

Πρὰνς πουλοβιδώθηκεπουρόπουρος τῆς Λουλοῦς· ἐβούελε μαντὰμ μπεναβία μὲ τὴ λουμπέσκω τὴν ἄλλη, ποὺ τὸν σουκροντίκελε. Σταπίκολα μᾶς μπέναψε καὶ ποεζίες. Μποὺτ λατσός καὶ σὶκ ρανζέ ὀριεντάλσκελοσάλιαγκας.

Τουτέστιν:
Παραδίπλα κάθησε ὁ παποῦς τῆς Λουλοῦς· γούσταρε κουβεντοῦλα μὲ τὴν ἄλλη τὴν πούστρα, ποὺ τὸν γλυκοκοίταζε. Μετὰ μᾶς ἀπήγγειλε καὶ ποιήματα. Πολὺ ὡραῖος καὶ λόγιος (διαβασμένος) ὁ γέροντας.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Επίσης, είναι είδος βουτιάς κατά το οποίο ο δύτης περιστρέφεται κατά την πτώση γύρω από τον εαυτό του θυμίζοντας τον ελικοειδή τρόπο με τον οποίο εκδιπλώνεται η σερπαντίνα.

Έπεσε στην πισίνα κάνοντας μια ωραία σερπαντίνα!

Προς αποφυγή και των δυο (από σφυρίζων, 16/09/13)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Η φουσκοθαλασσιά «εκ του τουρκικού karıntı (= δίνη, πλευρικό κύμα), με επίδραση της τουρκικής λέξης kara η οποία ήδη χρησιμοποιείται σε πολλές ελληνικές λέξεις, ναυτικές και μη, ως πρώτο συνθετικό (καρα-)», (βλ. το άρθρο του Ν. Σαραντάκου εδώ για το καραντί και τις λογοτεχνικές χρήσεις του, αλλά και για το γκαραντί και το μπατάρω).

Στο Δ.Π. υπό Gatzman.

Από το τραγούδι «Το καραντί» σε στίχους Νίκου Καββαδία:

Το καραντί το καραντί θα μας μπατάρει
σάπια βρεχάμενα τσιμέντο και σκουριά
από νωρίς δεξιά στη μάσκα την πλωριά
κοιμήθηκε ο καρχαρίας που πιλοτάρει.

(από Khan, 21/09/13)

Got a better definition? Add it!

Published

Σεξοσλάνγκ παλαιάς κοπής. Πρόκειται για μεταφορά από το ιδίωμα των κυνηγών και γενικότερα των χρηστών όπλων στη σεξοσλάνγκ, κάτι που είναι εξαιρετικά σύνηθες άλλωστε (βλ. ενδεικτικά όπλο, οπλίζω, πιστόλι, καλό βόλι, αφλοκιστία, εκπυρσοκρότηση κ.ά.).

Στο κυνήγι ο ντουμπλές είναι οι δύο απανωτές βολές, που άμα ξέρεις να χειριστείς καλά το όπλο, αυξάνουν τις πιθανότητες να πετύχεις το θήραμα.

Στη σεξοσλάνγκ παρομοίως πρόκειται για τις δύο αλλεπάλληλες εκσπερματίσεις, αυτό δηλαδή που στην αγγλικάνικη μπουρδελική ονομάζεται extraball. Πρόκειται για μια από τις πλέον αγαπημένες λέξεις του Ανδρέα Εμπειρίκου στο έργο του «Ο Μέγας Ανατολικός», χωρίς ωστόσο να αποτελεί ατομική του σύλληψη. Ο Εμπειρίκος το χρησιμοποιεί και για τους αλλεπάλληλους γυναικείους οργασμούς με έκκριση άφθονου μουνοχύματος. Συνήθως περιγράφει τον μερακλή ή μερακλού που ο οργασμός, ακόμη κι αν δεν είναι πρόωρος, του αφήνει κάτι το ανικανοποίητο σε σχέση με το μέγεθος του καυλοπυρετού του, οπότε ευθύς αμέσως μετά τον οργασμό θηρεύει με την βοήθεια του/της συντρόφου και δεύτερο.

  1. Η «διόρθωση» σ’ έναν ντουμπλέ!
    Εμείς οι θιασώτες του μονόκαννου συχνά λέμε ότι αν δεν ευστοχήσεις με την πρώτη, τότε ξέχασε τη δεύτερη. Η απάντηση είναι ότι «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια». Ομως υπάρχει μια δόση αλήθειας στη ρήση των μονοκαννάδων... Ωστόσο, ας μην είμαστε «υπερβολικοί». Πολλοί είναι αυτοί που παίρνουν το θήραμα με τη δεύτερη βολή ενός ντουμπλέ, ιδιαίτερα αν ξέρουν να «διορθώσουν» την άστοχη πρώτη...
    Να ξεκαθαρίσουμε ότι με τη λέξη ντουμπλέ εννοούμε τις δύο απανωτές βολές και όχι αναγκαστικά τις δύο βολές σε δύο διαφορετικά θηράματα. Η τεχνική είναι όμοια και στις δύο περιπτώσεις βέβαια... (Εδώ).

  2. «[...] τοσούτωι μᾶλλον ποὺ ὁ λόρδος Κλίφφορντ τὴν έγάμησε δύο φορὰς ἄνευ ἀνάπαυλας, ἐπιμένων νὰ ἐκσπερματίσηι καῖ δευτέραν φορὰν εὶς τὸ ἤδη σπερμοβριθὲς αἰδοῖον της εὶς παραδεισιακόν ντουμπλὲν, εὶς τὸν ὁποῖον ἀνταπεκρίθη ἡ ἰδἰα πλήρως, μὲ τελείως ἀνοικτὸν μουνὶ καὶ τελείως ἀνοικτὴν ψυχὴν, εὶς δύο ἐπαλλήλους καὶ πλουσίους εὶς ἔκθλιψιν μουνοχυμοῦ ὀργασμούς». (Ανδρέας Εμπειρίκος, Μέγας Ανατολικός, Αθήνα: εκδ. Άγρα 2009 (4η εκδ.) Τόμος Δ', σ. 237).

  3. «[...] ἐξαπέλυσε ἐπὶ τῶν κινούντων εἰσέτι τὸ σφῦζον αἰδοῖον της δακτύλων τῆς Μαρίας, νέαν γενναίαν δόσιν θηλυκοῦ σπέρματος, πραγματοποιοῦσα τοιουτοτρόπως ἡδυπαθέσταστον ντουμπλὲν, ἕως που οἱ ὀργασμοὶ καὶ τῶν δύο κορασίων ὡλοκληρώθησαν καὶ αἱ δύο ἐξαδέλφαι ἔμειναν ἀσάλευτοι καῖ πνευστιῶσαι, ἐνῶ ἔξω ἡ καταιγὶς ἐξηκολούθει» (Ο.π., Τόμος Γ΄, σ. 48).

Got a better definition? Add it!

Published

Τα τριπάκια (βλ. ορισμούς) στα ποδανά.

Πάσα (Δ.Π.): Σφυρίζων.

  1. Με πακιατρι και με φουσμπά... να υποδεχτουμε ολοι μας τη νεα χρονια (Εδώ).

  2. Χαχαχαχα, αμα το ψήνεις να κάνω και beach πάρτυ με τον μάνι να καούμε στα πακιατρι χαχαχαχα (Εδώ).

  3. χαλαλι του αυτοι εδω ουτε με πακιατρι ρε δεν παιζουνε.. για υπνοστεντονακηδες τους κοβω. (Σχόλιο στην Βουβουζέλα)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ανθρωπότυπος που σε μία κρίσιμη στιγμή λέει «ναι μεν, αλλά».

Δηλαδή όταν κάτι, είτε καλό είτε κακό, είναι πασιφανές και εξαιρετικά σημαντικό, αυτός δεν το αποδέχεται πλήρως ως όφειλε, αλλά από τη μια συγκατατίθεται στην διαπίστωσή του, ενώ από την άλλη διατηρεί επιφυλάξεις, με τις οποίες συνήθως εμμένει στην προηγούμενη ιδεολογική του θέση, που εντέλει δεν συγκλονίστηκε, όπως θεωρείται ότι έπρεπε, από το συνταρακτικό γεγονός. Ο ναιμεναλλάς είναι συνήθως ένας δυσκίνητος άνθρωπος που δεν έχει την δυνατότητα να αλλάξει όταν συμβαίνουν καινοφανή γεγονότα, που ανατρέπουν τα πιστεύω του. Ο ναιμεναλλάς δεν «χαίρει μετά χαιρόντων», ούτε «κλαίει μετά κλαιόντων». Δηλαδή και όταν συμβαίνει κάτι πάρα πολύ καλό, αρνείται να το χαρεί, για να μη φάει ήττα από τον σταλεγάκια. Και όταν συμβαίνει κάτι το σκανδαλωδώς κακό, βλέπει και τις καλές πτυχές του. Οι ναιμεναλλάδες είναι συχνά νοικοκυραίοι και καναπεδάκηδες, που αρνούνται να χάσουν την υλική και πνευματική βολή τους. Αλλά ενίοτε είναι και σκληρυμένοι ιδεολόγοι, που δεν θέλουν να χάσουν την ασφάλεια της ιδεολογικής τους θωράκισης.

  1. Τώρα μιλάω για το διάσπαρτο και πολυώνυμο πλήθος των Ναιμεναλλάδων.
    «Ναι μεν, αλλά…»
    Πόσες φορές το έχουμε ακούσει αυτό;
    «Ναι μεν μπορεί να είναι φασίστες αλλά εγώ τώρα δεν φοβάμαι να κυκλοφορώ μετά τις οχτώ στη γειτονιά μου».
    «Ναι, είναι οπαδοί του Χίτλερ αλλά τώρα μπορώ να πάω να καθίσω στο παγκάκι της πλατείας».
    «Ναι, είναι άγριοι αλλά μου αδειάσανε το σπίτι από τους νοικάρηδες λαθρομετανάστες που δεν μου πλήρωναν το νοίκι».
    Ναι μεν, αλλά…
    Αυτό είναι που λέει ο συμπαθών ή και ψηφοφόρος του “φιλικού” ― προς αυτόν― τρόμου.
    Είναι όλοι αυτοί που διάλεξαν να συμβιώσουν με τις “φιλικές” οχιές. Με την ελπίδα να “ξεκαθαρίσουν” οι οχιές τον τόπο από κάτι “ενοχλητικούς αρουραίους”.
    Και με την ανόητη ελπίδα ότι οι οχιές αποσύρονται στις σκοτεινές φωλιές τους όταν τελειώνουν τις βρομοδουλειές τους και δεν μας ενοχλούν πλέον. (Εδὠ).

  2. Αυτή τη χώρα οι «ναιμεναλλάδες» την κατέστρεψαν. Είτε ως πολιτικοί, είτε ως ψηφοφόροι. Οι λεγόμενοι μετριοπαθείς, κεντρώοι, νηφάλιοι, ήπιοι τύποι της διπλανής πόρτας.

  3. Αδιόρθωτοι ναιμεναλλάδες. [...] Το Σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν μια μεγάλη στιγμή για την Ελληνική Δημοκρατία. Ένα μήνυμα ότι η Δημοκρατία μας, μπορεί να άργησε, μπορεί να έχει κουσούρια, αλλά είναι τελικά πανίσχυρη. Χαρείτε το και αφήστε τα «ναι, μεν, αλλά». (Εδώ).

(από Khan, 25/04/14)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Η λεσβία στα καλιαρντά, εκ του σεμνή αδερφή.

Πανε να ζησουνε τον έρωτα τους κι η Λιάνα η σεμναδερφή τους χέζει όλους και ψηφίζει επιτέλους στη βουλή για να δουν χαρά κι οι αδερφές. (Αποκατέ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο αλήτης αναλυταράς, ή αλλιώς ο δημοσιοκάφρος (ή καλεσμένος δημοσιοκάφρου) του οποίου οι analύσεις ευνοούν τις εγχώριες και διεθνείς αλήτ.

Πρόκειται για ένα λολοπαίγνιο που διαδίδεται ραγδαία τον τελευταίο καιρό κυρίως στον γραπτό διαδικτυακό λόγο. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε το μεγεθυντικό αναλυταράς για τους αναλυτές που παρουσιάζουν υπερβολική οίηση και επίφαση επιστημονικότητας, που εντάσσουν το σκεπτικό τους σε μεγαλεπήβολα αφηγήματα, και που προσπαθούν να κάνουν μυστιφικέισιο στον απλό ή και αδαή λαό που τους ακούει. Χαρακτηριστική είναι η χρήση ξύλινης γλώσσας και επιστημονικής τζάργκον μαζί με ένα υφάκι ὡς ἐξουσίαν ἔχοντος. Πλέον βλέπουμε φού και φού και το λολοπαίγνιο (βλ. λ.χ. Οι Αληταράδες κι οι Αναλυταράδες) και την ίδια τη γραφή αναληταράς, για να περιγράψει ένα πολύ γνωστό θέαμα. Τον αναλυτή (συχνά οικονομαλόγο ή φιλόσοφο της ευθύνης) που με ύφος χιλίων καρδιναλίων κουνάει επιτιμητικά το δάκτυλο στην κυρα-περμαθούλα που ζούσε πάνω από τις δυνάμεις της επισημαίνοντας άλλον έναν λόγο γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Δεν είναι πάντοτε σαφές αν ο αναληταράς analύει έτσι επειδή είναι μίσθαρνο όργανο της ελίτ της αλήτ, ή απλώς για να ικανοποιήσει τον δικό του ναρκισσισμό (ή και τα δύο). Πάντως αποτελεί το πιο σύγχρονο σκέλος (και ιδεολογικό εποικοδόμημα) από ένα τρίπτυχο νεο-αλητείας που γνωρίζει ριβάιβαλ στις μέρες μας θυμίζοντας εποχές καταδικασμένες στην συνείδηση του λαού, μαζί με τους ασφαλήτες και τους νεο-ταγματαλήτες.

Πάσα (Δ.Π.): Δεινόσαυρος.

  1. Κανένας καρεκλοκένταυρος ανΑΛΗΤΑΡΑΣ δεν μπορεί να καταλάβει πως πρέπει να περιορίσουμε και τις πολεμικές δαπάνες για να σηκώσουμε κεφάλι. (Εδώ).

  2. Ο/Η αναληταρας και ευρωπιαρης έγραψε: (πριν 2 μήνες). η πασοκια σε πληρη ανθιση.. (Εδώ).

  3. ουτε οικονομολογος ειμαι αλλα ουτε και οικονομικος αναληταρας...
    αλλα κατα τη ταπεινη μου αποψη οι διαφορες «κρισεις» ειτε «μινι» ειτε «παγκοσμιες» ...«βουτηρο στο ψωμι» των «αφανων» οικονομικων αρχοντων (των hedge-fonds και μη...) αυτου του πλανητη. (Εδώ).

  4. Επίσης, τα Δελτία Ειδήσεων, ΔΕΝ έχουν… ειδήσεις, πια. ΔΕΝ αφορούν γεγονότα, κατά 90%- για να είμαι και λαρτζ. Κύκλοι και περιβάλλοντα, είτε της ελληνικής τρόικα είτε της ξένης, διαρρέουν επιθυμίες και σχέδια σε ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ και ΑΜΟΡΦΩΤΟΥΣ δημοσιομπλαμπλάδες (αυτοί που θέτουν την ατζέντα κάθε μέρα, ΔΕΝ γράφουν, πουθενά, τίποτα, παρά, μόνο μιλάνε), τα οποία τα αναλύουν για μέεεεερες τα «βαριά χαρτιά» των ΜΜΕ, οι αναλυταράδες αληταράδες (= σφουγγοκωλάριοι ιδιοκτητών, -που είναι σφουγγοκωλάριοι πολιτικών κι οι τελευταίοι γιουσουφάκια τραπεζιτών). (Εδώ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified