Definitions by smoke (5)
Showing 1-5 from 5

H αιφνίδια και κατά κανόνα τρομακτική αναδρομή σε παραίσθηση. Εννοείται ότι έχει προηγηθεί χρήση παραισθησιογόνων, συνήθως LSD. Τo κάζο του υποκειμένου παίζει να του κοστίσει τη (ή τον) γκόμενα, τη δουλειά, κάνα ψυχιατρείο, ανάλογα με την περίσταση.

Η λέξη ακουγόταν στα 80ας στους κύκλους αναρχοαυτόνομων, καθότι στις παρυφές τους ευδοκιμούσαν παρέες που, στη θεωρητική ενασχόλησή τους με το επαναστατικό προτσές, ήθελαν ένα (μη πω και δυο και τρία) χμού προσωπικής μαρτυρίας, πάντα στα πλαίσια της διεύρυνσης της συνείδησης και των ανθρώπινων ορίων γενικότερα. Ηθικοί αυτουργοί ο Τ. Λήρι κι οι λοιποί αντιψυχίατροι, των οποίων τα κείμενα αποτελούσαν σημείο αναφοράς των εν λόγω κύκλων, μαζί με μια συλλογική πίστη ότι «ο τρελλός είναι ένας εν δυνάμει επαναστάτης κι οπωσδήποτε ένας καλλιτέχνης που αδιαφορεί για τα έργα του».

Συντάσσεται με τα ρ. παθαίνω ή έχω ή μου 'ρθε.

Κυκλοφόρησε και ως φλασιά ένα φεγγάρι. Οι περαιτέρω σχέσεις των λέξεων είναι προς διερεύνηση.

Τονίζονται εξίσου και οι δυο συλλαβές.

1. Κομμένη αποκαλούν οι ομοφυλόφιλοι τον παρενδυτικό (τραβεστί ντε) που υποβλήθηκε σε εγχείριση αλλαγής φύλου. Οι κομμένες συνήθως ολοκλήρωναν την αλλαγή με προσθετική στήθους (ή/και ορμονοθεραπεία), αύξηση μάζας χειλέων (στόματος), βαφή μαλλιών σε εκτυφλωτικό ξανθό κατά κανόνα, μανικιούρ-πεντικιούρ και, ω!, Η ευτυχία -οψώνια σε καταστήματα γυναικείων ρούχων και πα-πουτσάδικα.

Με γόβα στιλέτο, λαμπερή (προσοχή) μέρα-νύχτα, με ύφος και τουπέ και με φωνή που βγαίνει από πολύ βαθύ λαρύγγι, η κομμένη από απλός τραβεστί (λούγκρα, λουμπίνα... κατά Πετρόπουλο) γίνεται unpektable πουτάνα εν μια νυκτί και ιδίοις αναλώμασι.

Κεσάτια το λοιπό στους απλούς τραβεστί και η παρεπόμενη οργή, γιατί πώς να συναγωνιστεί το απλό τσιτάκι τον Φουστάνο. Έτσι γεννήθηκε το γκρουπούσκουλο στην ομάδα των ομοφυλόφιλων και ειδικότερα των τραβεστί. Ο όρος είναι περιγραφικός, ωστόσο κρύβει και αξιολογικό χαρακτήρα που ακολουθεί τον τόνο και τη χροιά της φωνής και υπαινίσσεται ότι κάποιος ξεπούλησε τη φύση του για να γίνει αποδεκτός ή να βγάλει χρήματα.

1. Ως επιρ. κομμένη! (η κουβέντα) = σιωπή, τέλος, δεν το συζητώ.

Σημαίνει: «Ελένη ονομάζομαι, σου λένε!»

Από τις βορειοελλαδίτικες διαλέκτους που δεν χορταίνουν φωνήεντα (να πώς να περιγράψεις κάποιον που μιλά έτς).

Μια θεία με περήφανα αφτιά ρωτά ένα περαστικό κοριτσόπουλο:
- Πώς σι λεν;
- Ελέν(η), απαντά η μικρή.
- Πώωωως;
- Ελέν, ξαναλέει η τσούπα.
Στην τρίτη ερώτηση απαντά το: Ελέν(η) με λέν(ε) σε λέν(ε), τονίζοντας το πρώτο λε με νεύρο και απελπισία.

Χρησιμοποιείται για να σχολιάσει κάποιος τη μειωμένη ακοή κάποιου άλλου ή/και την αντιληπτική του βραδύτητα. Τέλος, για να σχολιάσει εμμέσως πλην σαφώς το δυσνόητο αξάν.

Μπισκότο στην Καλιαρντή σήμαινε τον χουντικό, απλό υποστηρικτή του δικτάτορα ή/και χαφιέ. Η σημασία προέκυψε συνειρμικά από τα μπισκότα Παπαδοπούλου.

Η λέξη πριν το ’67 ήταν μπισκοτότεκνο και σήμαινε τον αξιαγάμητο στρατιώτη, το λόμπα. Ο στρατός γενικότερα ελεγχόταν από επίδοξους χουνταίους. Όταν μας έκατσε λοιπόν ο φλεγόμενος φοίνικας, η λέξη μπισκότο αυτονομήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των ομοφυλόφιλων, πολλοί απ’ τους οποίους φύσει και θέσει ήταν αντικαθεστωτικοί. Με τη μεταπολίτευση και κυρίως μετά το ’81 η λέξη περιέπεσε σε αχρησία. Στο μεταξύ οι ομοφυλόφιλοι οργανώθηκαν (ΑΚΟΑ) και το ’78 κυκλοφόρησαν ένα από τα πιο προχώ περιοδικά (ΑΜΦΙ), που έφεραν τους ομοφυλόφιλους κοντά στο ενεργό και ανήσυχο φοιτητικό (και όχι μόνο) κίνημα της αμφισβήτησης. Κατηγορήθηκαν για ελιτισμό-Βελτσισμό από αντίπαλη ομάδα, με το περιοδικό Κράξιμο και το ’88 το ΑΜΦΙ σταμάτησε να κυκλοφορεί. Κι οι χαφιέδες έπιασαν αλλού δουλειά.

Σχετικό γλωσσάρι:

κατσικέ: ο αριστερός
ναψιάρης: το καρφί, ο καταδότης, ο κουτσομπόλης, ο σπιούνος (ίσως εκ του αναψιάρης
προβατέ: ο δεξιός
τζασροβεσπάκης: ο φασίστας

Δε γνωρίζω αν οι νεότεροι ομοφυλόφιλοι επινόησαν ξανά τη λέξη μπισκότο (ως κολομπαράς) από τα El bisko (o Xότζας ίσως μας διαφωτίσει).

Βλ. επίσης μπισκότο, τα cookies στον κομπιούτορα.

Πηγή: Πετρόπουλος και πρωτογενής έρευνα.

Απάντηση γυναίκας (που τα ‘χει πάρει στο κρανίο με τον άχρηστο μπέμπη που φορτώθηκε, σε μια στιγμή που όλα έμοιαζαν πραγματοποιήσιμα, κι έχει και κάνα δυο τέκνα αφού την πήδαγε καλά - τώρα δεν του κάθεται, ντεκαβλέ κατάσταση) σε καλο-προαίρετη ερώτηση κολλητής του τύπου:
- Μήπως έχει άλυτο οιδιπόδειο και χρειάζεται βοήθεια ο Γιώργος; ή
- Ψάξ’ το, ρε φιλενάς, τι φταίει κι αντιδρά έτσι; ή
- Πήγατε σε σύμβουλο γάμου, οικογενειακό θεραπευτή, παπά, σαμάνο να σας πει τι φταίει;

Τότε, λοιπόν, με όλη τη χολή που έχει συσωρευτεί από απελπισμένες προσπάθειες χρόνων, με κείνη την όμορφη απόγνωση που γεννά η καταστροφή μιας αυταπάτης, η ηττηθείσα απαντά κοφτά:
-Όχι ρε συ, το ύφασμα φταίει. (=είναι στόκος, άχρηστος, μπούλης, βολεψάκιας, παρτάκιας, πρήχτης, βλάκας, αλλά -περιέργως πως- κορόιδο δεν είναι).

Ως γνωστόν, οι γυναίκες σ’ αυτόν τον κόσμο τραβούν μεγάλη ταλαιπώργια από το υπόλοιπο μισό του πληθυσμού. Αιώνες τώρα οι θηλυκές άνθρωπες δοκιμάζουν ποικίλα, αυτοσχέδια ή πιο οργανωμένα, όπλα για να αντιμετωπίσουν αυτό που στα μάτια τους μοιάζει με συμπαγή βλακεία, αλλά φοβάμαι ότι είναι «κάτι πιο βαθύ που μας λερώνει».

Και φυσικά, οι θηλυκές υπολείπονται σε λεξιπλασίες υποτιμητικές για τους άντρες και στην επινόηση απελευθερωτικών μπινελικίων. Η γλώσσα είναι στενή για τις γυναίκες, ή μου φαίνεται επειδή τελευταία πάχυνα;