Definitions by Jonas (158)
Showing 101-110 from 158

Ημι-ρητορική υποτιμητική ερώτηση. Λέγεται σε περιπτώσεις που θέλουμε να μειώσουμε κάποιον άμεσα (ότι δηλαδή, σε σχέση με μας είναι νεούδι, άπειρος και η γνώμη του δεν πιάνει μία μπροστα στη δική μας), χωρίς να πούμε όμως και καμιά βαριά κουβέντα και γίνουμε μπίλιες.

Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως φυσική εξέλιξη και επακόλουθο της έκφρασης μια νύχτα δική μου ολόκληρη η ζωή σου.

Στα πλαίσια της άδικης μεταχείρισης των δημοσίων υπαλλήλων από την εκάστοτε Διοίκηση και γενικότερα του χάους και του μπάχαλου που επικρατεί στο Δημόσιο, φυγόπονος ονομάζεται ο εργατικός και έντιμος (δηλ. μαλάκας) υπάλληλος που εργάζεται σκληρά χωρίς να παίρνει υπερωρίες και ανήκει στο 5 με 10% του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτά.

Χαρακτηρισμός προσώπου, το οποίο προκαλεί απώθηση στους γύρω του, διότι τους δημιουργεί ένα ή περισσότερα αρνητικά συναισθήματα και αντιδράσεις, όπως απέχθεια, τρόμο, αηδία κλπ.
Συναντάται πολλές φορές και στη μορφή «έχω τον ανθρωποδιώκτη», σύμφωνα με την οποία το υποκείμενο είναι κάτοχος ενός φανταστικού απωθητικού αξεσουάρ (ανθρωποδιώκτης) και υποδηλώνει ακριβώς το ίδιο. Είναι συνήθως αρκετά μειωτικός χαρακτηρισμός, αν εξαιρέσουμε βέβαια τις περιπτώσεις κατόχων τρελομαγνήτη και μαλακομαγνήτη, όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί μέχρι και ζητούμενο.

Παρακλάδι / μουσική σκηνή της εξ Αμερικής ανεξάρτητης μουσικής, το οποίο εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας των 80, αλλά μεσουράνησε κυρίως στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας των 90, σχεδόν ταυτόχρονα με την εμφάνιση του grunge (το οποίο όμως είχε μικρότερη διάρκεια ζωής) και όπως και εκείνο «λάνσαρε» ένα ιδιαίτερο τρόπο ζωής, παράλληλα με τους ξεχωριστούς ήχους που έφερε στο προσκήνιο.

Ετυμολογικά, προκύπτει από τις αγγλικές λέξεις «low fidelity» (χαμηλή πιστότητα, σε αντίθεση με το πολυφορεμένο «hi-fi» - high fidelity). Η μουσική (και οι μουσικοί) χαρακτηρίζονταν από ένα (ανεπιτήδευτο συνήθως) ατημέλητο στυλ, οι κιθάρες ήταν παράφωνες, ο ήχος ακατέργαστος (λιγότερο σκληρός και μελαγχολικός πάντως από το grunge), ενώ κοινός τόπος ήταν και οι κακής ποιότητας ηχογραφήσεις (εξ' ου και lo-fi).

Τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα πολλά: Pavement, Sebadoh, Dinosaur Jr., Yo La Tengo, Silver Jews, Guided by Voices, Grandaddy και Modest Mouse, μεταξύ άλλων.

Παρόλο που η σκηνή απέκτησε αρκετούς φανατικούς οπαδούς (ακόμα και στη χώρα μας), άρχισε να παρακμάζει μετά το 2000, κυρίως λόγω της διάλυσης πολλών εκ των αντιπροσωπευτικότερων συγκροτημάτων.

Η έννοια «lo-fi» μπορεί άνετα, πέρα από τη μουσική αναφορά της, να αποδώσει έναν χαρακτηρισμό σε ένα πρόσωπο ή κατάσταση, ότι δηλαδή είναι χαμηλής πιστότητας, είτε με τη καλή (εκκεντρικότητα, φρεσκάδα, πρωτοτυπία, κάτι πέρα από τα συνηθισμένα), είτε με την κακή έννοια (κυριολεκτικά). Επιβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση, όσο και στη κατανόηση, η οποία πάντα πρέπει να βασίζεται και στα συμφραζόμενα.

Από το αγγλικό «sax and violins», το οποίο αποτελεί λογοπαίγνιο του επίσης αγγλικού «sex and violence» (ήτοι «σεξ και βία», το οποίο χρησιμοποιείται και στη γλώσσα μας).

Λέγεται σε περιπτώσεις όπου θέλουμε να αναφερθούμε σε μια ανάλογη της έκφρασης κατάσταση, ή να απειλήσουμε κάποιον, αλλά υφίσταται ανάγκη κωδικοποιημένης διατύπωσης λόγου.

Λέγεται ότι ειπώθηκε για πρώτη φορά από τον David Byrne των Talking Heads στο ομώνυμο τραγούδι (βλ. μήδι).

Αυτοαναφορικά (και ολίγον φορ τεχ λουλζ), η έκφραση αυτή δύναται να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις χαμηλής ποντοδοσίας ή καθαρής μπαγαποντοδοσίας σε σλανγκιστή, ο οποίος νιώθει ότι αδικήθηκε.

Ειπώθηκε για πρώτη φορά κατά την ιστορική (;) ομιλία του Α. Παυλίδη στη Βουλή πριν τη ψηφοφορία για τη παραπομπή του.

σ.ς.: Χρειάζεται προσοχή στην προφορά της όλης φράσης. Η λέξη «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» προφέρεται αργά και με ελαφρώς τρεμάμενη φωνή (βλ. σχετικό μήδι).

«For the win», στα αγγλικάνικα. Αποτελεί τρόπο επαίνου ή ανάδειξης ενός προσώπου ή πράγματος, ακολουθώντας μέσα στη πρόταση το εν λόγω ουσιαστικό ή κύριο όνομα, ακριβώς όπως το παλιό, καλό κι ελληνικό «και πάσης Ελλάδος».

Συναντάται κυρίως στον ιντερνετικό γραπτό λόγο (fora, blogs, IRC κ.ο.κ.)

Ο πολύ παλαιός φαντάρος. Προκύπτει λόγω της πολυκαιρίας, εξαιτίας της οποίας το γράμμα «π» σβήστηκε (ή έπεσε) από την λέξη «παλαιός».

Ορμάω με τσαμπουκά και πετυχαίνω σε κάτι, παίρνω τον αέρα κάποιου, νικάω έναν αντίπαλο, ή γενικότερα, παίρνω το κολάι πάνω σε κάτι.

Σχετικό: πιάνω τον πάπα απ' τα αρχίδια Προσοχή: να μη συγχέονται οι δύο εκφράσεις - ο Πάπας δεν έχει κέρατα (εμφανή, τουλάχιστον) και κανείς δεν πιάνει ταύρο απ' τα αρχίδια.

Ένας κάπως πιο μουράτος (υποτίθεται) τρόπος να απαντήσεις σε ένα τηλεφώνημα ή σε μια πόρτα που χτυπάει αντί του ορθότερου εμπρός.