Definitions by Jonas (158)
Showing 141-150 from 158

Έκφραση της οποίας η προέλευση εντοπίζεται σε παλιότερες εποχές, στα χωριά, όπου σε κάθε γιορτή, πανηγύρι και τα συναφή, η έναρξη των εορταστικών εκδηλώσεων δινόταν από την εκάστοτε μπάντα, τους οργανοπαίχτες (με την καλή έννοια).

Σήμερα, η έκφραση αυτή έχει χάσει αρκετά την αρχική της σημασία, της έχει αποδοθεί ένας μάλλον αρνητικός χαρακτήρας. Όταν χρησιμοποιείται, σημαίνει την είσοδο σε μια ενοχλητική κατάσταση διαρκείας την οποία ενδεχομένως έχουμε ξαναζήσει, χαοτική, ταραχώδη, ίσως λίγο βίαιη ή με σημαντικές για μας ανακατατάξεις, που μας προκαλεί δυσφορία και που θα θέλαμε να αποφύγουμε, αλλά είναι αναπόφευκτη.

Απειλητική/ψαρωτική έκφραση που χρησιμοποιείται κατά κόρον στον Ε.Σ. από αλαιούς φαντάρους. Αναφέρεται στον μεγάλο σεισμό του Σαν Φρανσίσκο του 1906.

Με λίγα λόγια, το τζόκεϋ έχει βαρύνει τόσο πολύ από την παλαιοσύνη και τους μήνες που, αν πέσει (εσκεμμένα ή όχι), θα υπάρξουν άμεσες επιπτώσεις στο Ρήγμα του Αγίου Ανδρέα.

Χαρακτηρισμός προσώπου, το οποίο προκαλεί απώθηση στους γύρω του, διότι τους δημιουργεί ένα ή περισσότερα αρνητικά συναισθήματα και αντιδράσεις, όπως απέχθεια, τρόμο, αηδία κλπ.
Συναντάται πολλές φορές και στη μορφή «έχω τον ανθρωποδιώκτη», σύμφωνα με την οποία το υποκείμενο είναι κάτοχος ενός φανταστικού απωθητικού αξεσουάρ (ανθρωποδιώκτης) και υποδηλώνει ακριβώς το ίδιο. Είναι συνήθως αρκετά μειωτικός χαρακτηρισμός, αν εξαιρέσουμε βέβαια τις περιπτώσεις κατόχων τρελομαγνήτη και μαλακομαγνήτη, όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί μέχρι και ζητούμενο.

Χαρακτηρισμός μιας τεταμένης κατάστασης, όπου τα νεύρα όλων είναι στην τσίτα, οι φλέβες διαγράφονται και η μυρωδιά της τεστοστερόνης πλανάται έντονη στον αέρα. Μια τέτοια κατάσταση οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε κορύφωση, η οποία μπορεί να είναι βίαιη ή όχι, ανάλογα με τις περιστάσεις, το χώρο και τα γενεσιουργά αίτια.

Σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα, λόγου χάρη, όταν ανάβουν τα αίματα στις κερκίδες μεταξύ οπαδών, ενδέχεται (τι ενδέχεται, λέμε τώρα...) να συμβούν πράξεις βίας. Στον αγωνιστικό χώρο όμως, η ανάλογη κατάσταση προκαλεί απλούστατα μια ανταγωνιστική ένταση, η οποία οδηγεί συνήθως στο επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή στο να δούμε καλή μπαλίτσα.

Έκφραση ζωηρής επιδοκιμασίας, αναφορικά σε ένα προϊόν πρώτης ποιότητας ή μια κατάσταση γενικότερα που τα σπάει και γουστάρουμε.

Ο πολύ παλαιός φαντάρος. Προκύπτει λόγω της πολυκαιρίας, εξαιτίας της οποίας το γράμμα «π» σβήστηκε (ή έπεσε) από την λέξη «παλαιός».

Επιφώνημα το οποίο χρησιμοποιείται μετά από φτάρνισμα (αααα-ψου! => αααα-ψάρια!), για πλάκα, φορ τεχ λουλζ.

Στις συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στα αθλητικά πηγαδάκια ομαδικών σπορ, παρατηρείται το φαινόμενο αντικατάστασης του γ' προσώπου ενικού ή των α' & β' πληθυντικού με το α' & β' πρόσωπο ενικού, ανάλογα την περίσταση. Εξηγούμαι:

- Όταν αναφερόμαστε στην ομάδα μας, χρησιμοποιούμε το «εγώ» αντί για το αναμενόμενο «η α' ομάδα» ή «εμείς» (δηλαδή το σύνολο των οπαδών και η ομάδα ως σύλλογος).

- Όταν αναφερόμαστε στην αντίπαλη ομάδα και απευθυνόμενοι στον εκπρόσωπό της στη συζήτηση, χρησιμοποιούμε το «εσύ» αντί για το αναμενόμενο «η β' ομάδα» ή «εσείς» (και πάλι δηλαδή το σύνολο των οπαδών και η ομάδα ως σύλλογος).

- Όταν αναφερόμαστε σε τρίτη ομάδα που δεν εκπροσωπείται στη συζήτηση, χρησιμοποιούμε κανονικά τους αναμενόμενους τύπους «η γ' ομάδα» και «αυτοί».

Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι η συζήτηση, χάριν οικειότητας, ανάγκης επίδειξης μαγκιάς αλλά και γνώσεων ως προς τα αθλητικά θέματα από μέρους μας, αλλά και κάποιου (ασυναίσθητου πολλές φορές) σεβασμού προς το συνομιλητή για τις δικές του γνώσεις, λαμβάνει πιο προσωπικό χαρακτήρα.

Σημειώνεται, πως το φαινόμενο αφορά σε ομαδικά σπορ με μεγάλους συλλόγους και οργανωμένους οπαδούς (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϋ κλπ), όπου ευδοκιμεί και ο φανατισμός -και όχι σε ατομικά «ευγενή» αθλήματα (στίβος).

Από το αγγλικό «what's up», σημαίνει ακριβώς το ίδιο, απλά έχει έναν κάπως πιο μόρτικο τόνο. Συναντώνται παραλλαγές όπου τα τελικά «a» είναι περισσότερα, όπως «wazaaaaa» ή ακόμα και «wazaaaaaaaaaaaa...» και πάει λέγοντας...

Αλλιώς, το συνεχές, νευρικό γέλιο που εχει την τάση να μεταδίδεται αστραπιαία στους γύρω μας, προκαλώντας εν τέλει πανδαιμόνιο.

Από το δημοφιλές ξενικό «LOL» (Laughing Out Loud) και το «ολοκαύτωμα».