Το ευτελές αυτό (από άποψη κόστους κι όχι νοστιμιάς και φτούρας) έδεσμα χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει το παρασκεύασμα ενός ανίδεου (ή και συνειδητοποιημένου ενσυνείδητου) μαγείρου. Συνδέεται με το περιστατικό που όλοι γνωρίζουμε από τη δεκαετία του 90.
1 - Μαμά, είμαι πολύ χαρούμενη. Ο Νικόλας με κάλεσε να φάω με τους δικούς του!
- Μμ, την ξέρω εγώ, τη μέγαιρα. Για τηγανόψωμα σας κάλεσε!
- - Σας έκατσε μόρτες. Τζαμπέ σήμερα, θα μαγειρέψω εγώ: κιντέατα! - Για τηγανόψωμο μου ακούγεται. Οι σακούλες διατίθενται;