Προσφώνηση που χρησιμοποιείται σε πλείστες περιπτώσεις, απευθυνόμενη κυρίως σε πρόσωπα με τα οποία δε μας συνδέει καμία απολύτως συγγένεια.

Εντοπίζεται σε περιπτώσεις όπως:

1. η σπαστική περίπτωση: προσέγγιση παντελώς αγνώστου με σκοπό τη δημιουργία οικειότητας για να παρκάρει στη θέση μας μόλις φύγουμε
2. περίπτωση «καρντάσια»: μεταξύ φίλων, ως επιβεβαίωση του ισχυρού δεσμού που έχουν θεμελιώσει τόνοι μπύρας και τριψήφιος αριθμός χαμένων εργατοωρών ανάλυσης της προηγούμενης αγωνιστικής
3. περίπτωση «πως είπαμε το ονοματάκι σου;»: συνάντηση με παλαιό συμμαθητή που δε θυμόμαστε το όνομά του, και πρέπει να τον αποκαλέσουμε κάπως
4. εμπλουτισμένη περίπτωση: συνοδευόμενο από το «βρε», που προσδίδει έναν τόνο ήπιας αγανάκτησης.

Σημείωση: Χρησιμοποιείται στο αρσενικό γένος, για ευνόητους λόγους και προς αποφυγή παρεξηγήσεων

  1. Αδερφέ, φεύγεις; Κάνε λίγο έτσι να βάλω το δικό μου...

  2. Αδερφέ, πιάσε μία πράσινη όταν γυρνάς απο το κατούρημα!

  3. Πού 'σαι αδερφέ! Χρόνια και ζαμάνια!

  4. Άμα σε προσβάλαμε να ζητήσομεν και συγγνώμη βρε αδερφέ!

(από Vrastaman, 13/05/11)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified