Tagged definitions (87)
Showing 61-70 from 87

Έκφραση που χρησιμοποιείται και από τους ιστιοπλόους (ειδικά στους αγώνες) τις στιγμές της μεγάλης απελπισίας λόγω της άπνοιας.

Βασικά δεν ήξερα πώς να το θέσω το ζήτημα, αλλά τέσπα, αναφέρομαι στην ιδιότροπη σλανγκοχρήση του πρώτου ενικού προσώπου και της σχετικής προσωπικής αντωνυμίας από τους ποδοσφαιρικούς οπαδούς προκειμένου να μιλήσουν για την αγαπημένη τους ομάδα, σε καθημερινές κουβέντες, αθλητικά ραδιόφωνα κλπ.

Εδώ το εγώ = η ομάδα, είναι μια φοβερά περιεκτική οντότητα χωροχρονικά και με κάθε τρόπο: περιλαμβάνει τα πάντα, από τους διεθνείς ακριβοπληρωμένες παίχτες μέχρι τους πλέον τελειωμένους χουλιγκάνους που έχει ο κόσμος (ή λλαός, στα θεσσαλονικιώτικα) της ομάδας, και από την σύνθεση της ομάδας το 1927 μέχρι τους τωρινούς δισεκατομμυριούχους μεγαλομέτοχους του ΔΣ της ΠΑΕ -και καμιά φορά και άψυχα αντικείμενα (όταν η ταύτιση αφορά στο γήπεδο).

Τελικά έχει διανυθεί μεγάλη απόσταση στο δρόμο της ψύχωσης από τότε που ως πιτσιρικάδες λέγαμε «σας γαμήσαμε». Το πρώτο πληθυντικό είναι κάπως πιο νορμάλ.

Tον ήπιαμε: Πήραμε τον πούλο καθώς πίναμε φραπέ (μπορεί να συμβεί μόνο σε Έλληνες).

Της πουτάνας το κάγκελο, έγινε και σύνθημα Παναθηναϊκών και ΠΑΟΚτσήδων εναντίον Ολυμπιακτζήδων, αν πράγματι προέρχεται από την έλευση του συμμαχικού στόλου.

Όρκος νίκης, κυρίως σε γήπεδα (άλλες περιπτώσεις παρακάτω).

Προέλευση: Αποτελεί παραφθορά του «Ζήτω, Ζήτω, Ζήτω».

Τρόπος χρήσης: Συνήθως εκφέρεται ως «ΖΝΤΟ, ΖΝΤΟ, ΖΝΤΟ!!!» (τρις) ή σε παραλλαγές όπως «ένα... δύο... τρία... ΖΝΤΟ!!!», «δέκα... εννέα... οκτώ... επτά... έξι... πέντε... τέσσερα... τρία... δύο... ένα, ΖΝΤΟ!!!». (τα κεφαλαία σκόπιμα γιατί προϋποτίθεται βροντερή φωνή, αλλιώς δεν είναι ζντο, φανερώνει χαμηλό ηθικό που δεν σηκώνεται με τίποτα και είναι ξεφτίλα)

Τα μέλη της ομάδας, πριν το παιγνίδι ή, μετά από διακοπή του παιγνιδιού πριν το ξαναξεκίνημα (βλ. τάιμ-άουτ), μαζεύονται σε κύκλο, ενώνουν τα χέρια τους στο κέντρο και φωνάζουν βροντερά και με λύσσα τον όρκο, ως εκδήλωση πίστης στην νίκη. Παράδειγμα 1.

Προκαλεί, από ό,τι φαίνεται, πνεύμα ομόνοιας και αλληλεγγύης, ανέβασμα του ηθικού, εκδήλωση συνοχής της ομάδας και εξασφάλιση της αγωνιστικότητάς της και σε κάποιες περιπτώσεις, την τρομάρα του αντιπάλου (λέμε τώρα, γιατί χεστήκανε οι αντίπαλοι, κι αυτοί το ίδιο κάνουνε).

Φαίνεται να έχει αντίστοιχα αποτελέσματα με άλλες γνωστές πολεμικές ιαχές όπως «γιούργιααα», «βουρρρ», «ντούύύ», «αέρααα», «πάρτε τους τα σώβρακααα» κ.λπ., . οι οποίες ως γνωστόν εμψυχώνουν την ομάδα, τον στρατό, τους κουκουλοφόρους κ.λπ.

Εμμέσως αντίστοιχη πρακτική, με παραπλήσια αποτελέσματα, είναι αυτή των ΜΑΤ που πριν μπουν στην μάχη βαράνε τα γκλομπς στις ασπίδες, δίνοντας έτσι κουράγιο ο ένας στον άλλο και φοβίζοντας τους εχθρούς (νιε νιε νιε νιενιε).

Ενίοτε αποτελεί γεγονός πίκρας για κάποιους. (Παράδειγμα 2)

Τέλος (για να εξαντλήσουμε το θέμα) να αναφερθεί ότι η λέξη «ζντο» όταν χρησιμοποιείται μεμονωμένα, μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τον παραπάνω ορισμό, αλλά απλά να αποτελεί μια άλλη προφορά της λέξης «στο». Εκφράσεις με αντίστοιχη προφορά: ζμπούτσαμ, ζμπρώγνωκλπ Παράδειγμα 3.

Ασίστ: paparas

Λέγεται για τον ελληνικό πρωταθλητισμό και δη στις Ολυμπιάδες. Μετά τον κλαυσίγελω για την ρόδα, τσάντα και κοπάνα του Κώστα Κεντέρη- Σταμάτη Γαρδέλη και της Κατερίνας Θάνου - Σοφίας Αλιμπέρτη, το 2004 από το Ολυμπιακό χωριό και το θρίλερ με το ατύχημα και το ΚΑΤ, όπου όντως είχαμε και ρόδα και κοπάνα, και ντόπα!

Γενικά, παίζεται ένα κρυφτούλι από πολλούς Έλληνες (και όχι μόνο) αθλητές από τους ελεγκτές, απλώς με τους Έλληνες αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο είναι πιο διασκεδαστικό, γιατί εδώ οι ολυμπιακές πρωτιές λειτουργούν ως εθνοστεντόν, λ.χ. με Χαλκιά ή με το τημ του Ιακώβου. Και όλοι (σχεδόν) οι φορείς συμπεριλαμβανομένου του κράτους και των πολιτικών αρμοδίων χειρίζονται το θέμα με την ίδια ελαφρύτητα και χαβαλέ αλά Γαρδέλη και Αλιμπέρτη.

Ρούφα ή ρούφα το/τη. Είναι εκδικητικό επιφώνημα που φανερώνει τη χαρά του υποκειμένου για κάτι που έπαθε το αντικείμενο και του άξιζε. Χρησιμοποείται πολύ στα σπορ από φιλάθλους και παίχτες, καθώς και σε περιπτώσεις πολύ πετυχημένης τάπας.

Ποδοσφαιριστής που παίζει σε θέση στόπερ, αλλά τα έχει αρπάξει από την αντίπαλη ομάδα για να πουλήσει το παιχνίδι. Έτσι, όταν επιτίθεται η αντίθετη ομάδα, αντί να βρίσκεται στην περιοχή του να κόψει τον επιθετικό, βρίσκεται οπουδήποτε αλλού, και κάνει οτιδήποτε άλλο, πχ δένει αμέριμνος τα κορδόνια του στη σέντρα.

Ολόκληρη η φράση είναι «τράβα σπίτι σου να δεις, το μπουρνούζι σου είναι βρεγμένο» και σημαίνει φυσικά ότι ενώ εσύ λείπεις, η γυναίκα σου σε αναπολεί και κάποιος για κάποιο ανεξήγητο λόγο έκανε ντους και φόρεσε και το μπουρνούζι σου.
Κόσμιος τρόπος να πεις σε κοράκι και -κυρίως - στον πλαϊνό ότι η γυναίκα του γαμιέται, χωρίς να τιμωρηθεί και με πρόστιμο η αγαπημένη σου ομάδα. Νομίζω γενικά περιγράφει νίλα από τις λίγες, αν το πάθεις.

Αισχρής ποιότητας θέαμα.

Αρχικά παρέπεμπε σε κακό ποδόσφαιρο, αλλά πλέον έχει και ευρύτερη εφαρμογή, καθώς στον ελληνικό χώρο, ελλείψει άλλου, η έννοια «κακό ποδόσφαιρο» δεν γίνεται κατανοητή.

Εμπνευσμένο από τα συμπαθητικά, πλην αμήχανα, ονόματα των επαρχιακών ομάδων, οδηγεί συνειρμικά σε χωμάτινα γήπεδα, διαφημίσεις βουλκανιζατέρ, καραγκουνόφατσες, σκεμπεδοφόρους ρεφερήδες, ρημαγμένα αποδυτήρια κτλ. κτλ.