Tagged definitions (885)
Showing 471-480 from 885

Αργκό των γυμναστηρίων και του bodybuilding. Δηλώνει τον πολύ γραμμωμένο άντρα (ή και γυναίκα), με λεπτομέρεια μυών που θυμίζει χάρτη (γεωγραφικό προφανώς, βλ. όμως και παρακάτω). Χρησιμοποιείται κυρίως για την πλάτη, και λιγότερο για τα χέρια, τον κορμό και τα πόδια.

Υπάρχει η εκδοχή το λήμμα να προέρχεται από τον ανατομικό χάρτη, εννοώντας ότι οι μυς διακρίνονται τόσο καθαρά σαν σε ιατρικό σύγγραμμα.

Παιδικό μπασκετικό παιχνίδι, όπου οι παίκτες διαγωνίζονται στο να βαράνε ελεύθερα σουτ από διάφορες θέσεις κυρίως γύρω από την γραμμή των 6.25 (αλλά και πιο μέσα, από την γραμμή της ρακέτας και των ελευθέρων βολών). Δηλαδή η ημικυκλική γραμμή των 6.25 (και, δευτερευόντως, της ρακέτας) παρομοιάζεται με ρολόι και οι θέσεις με τους αριθμούς του ρολογιού.

Στο επαγγελματικό μπάσκετ και τις αναμεταδόσεις του χρησιμοποιείται σκωπτικά για να περιγράψει αφενός μια ομάδα που επιμένει να βαράει τρίποντα και να μην κάνει διεισδύσεις, και αφεδύο μια ομάδα που επιμένει να παίζει άμυνα ζώνης/ άμυνα χώρου κλείνοντας την ρακέτα, αλλά αφήνοντας πολλά ελεύθερα σουτ τριών πόντων. Η λοιδορία αφορά στο ότι ο τοιούτος τρόπος παιχνιδιού είναι υπερβολικά παιδιάστικος και απλοϊκός.

Στην μπασκετική ιδιόλεκτο, η πολύ σκληρή, στιβαρή και αδιαπέραστη άμυνα.

Στο μπάσκετ είναι α) η στεφάνη του καλαθιού, και β) το άστοχο σουτ που χτυπάει στην στεφάνη και βγαίνει έξω.

Ανάλογα με το ποιο μέρος της στεφάνης χτύπησε, μπορεί να προκαλέσει έρρινο ήχο νταννννγκ ή υπόκωφο γκ(ου)π, που αμφότεροι και οι δύο προξενούν απογοητευτική ματαίωση στους επιτιθέμενους και ανακούφιση στους αμυνόμενους, ιδίως αν πρόκειται για τριποντίδι.

Στο μπάσκετ είναι το πολύ άστοχο σουτ. Κυρίως λέγεται έτσι το σουτ που πετυχαίνει μόνο ταμπλό και καθόλου στεφάνι.

Έτσι τα σουτ διακρίνονται ως εξής:

• άγγιχτο, χλατσωτό: Μπαίνει μέσα χωρίς να ακουμπήσει τίποτα και παράγει έναν πολύ ηδύωτο ήχο χλατς (χχλααατς) απ' το χάδι στα δίχτυα, που μπορεί να συγκριθεί σε ευχαρίστηση μόνο με τον ήχο του πέοντα όταν διεισδύει σε στενή οπή.
• σίδερο : Χτυπάει την στεφάνη και βγαίνει έξω. Διακρίνεται σε ντανννγκ αν χτυπήσει την έξω πλευρά του στεφανιού και γκ(ου)π αν χτυπήσει την μέσα μεριά.

• αερόμπαλα : Έξω χωρίς να ακουμπήσει τίποτα.

  Το τούβλο πιθανολογώ ότι λέγεται έτσι επειδή καθώς πέφτει με δύναμη πάνω στην μασίφ επιφάνεια του ταμπλό, παράγει έναν δυνατό υπόκωφο ήχο σαν να ρίχνεις τούβλο σε συμπαγή επιφάνεια. Ίσως και να σημαίνει ότι αυτός που τό 'ριξε είναι τούβλο και δεν αξίζει τα τούβλα από γιούρια που παίρνει. Πολλά δυνατά τούβλα ρίχνονται όταν τελειώνει ο χρόνος, είτε της επίθεσης είτε, κυρίως, της περιόδου, οπότε ο παίκτης βαράει από του διαόλου το μπαμπά.

Πρβλ. και τούβλοβιτς.

1. Η μπάλα που είναι άσχημα φουσκωμένη ή απλά για επισκευή και πέταμα, και είναι πολύ ελαφριά χωρίς καθόλου βάρος και ωσεκτουτού απολύτως ανεξέλεγκτη. Έτσι ήταν πολλές μπάλες από αυτές που παίζαμε στα παιδικά μας χρόνια (πλαστικές και όχι δερμάτινες). Ααααααάχ (επιφώνημα νοσταλγίας).

Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο (ή και άλλα αθλήματα) λέγεται σκωπτικά για μια απολύτως ερασιτεχνική μπάλα. Η αερόμπαλα και η βουβουζέλα ήταν τα δύο σήματα κατατεθέντα του Μουντιάλ 2010. Γενικά, η διαφορά της μπάλας από την αερόμπαλα είναι ό,τι και της πίπας από την αερόπιπα.

1. Στο μπάσκετ, μεταφορά του air-ball, δηλαδή ένα σουτ που βγαίνει έξω χωρίς να ακουμπήσει τίποτα ούτε σίδερο ούτε ταμπλό.

Δεν είναι μόνο ο οικοδόμος που χτίζει κτήρια με τούβλα, αλλά και ο μπασκετμπολίστας που ρίχνει καθ' έξιν τούβλα. Αν είναι μετεγγραφή από την Πρώην Γιουγκοσλαβία λέγεται τούβλοβιτς.

Πάσα: Mr Cadmus.

Στο μπάσκετ είναι το καλάθι που μπαίνει ύστερα από μια πολύ μεγάλη περίοδο που η ομάδα ήταν άστοχη ρίχνοντας τούβλα, σίδερα και αερόμπαλες. Προφ εννοείται ότι η ομάδα βάζει τόσα καλάθια σε έναν αγώνα όσα γκολ βάζει μια ποδοσφαιρική ομάδα. Μπορεί και να χαρακτηρίσει γενικά μια ομάδα που είναι τραγικά άστοχη.

Αντιστρόφως: βόλεϊ.

Η διείσδυση στο σεξ και ιδίως η ώρα του οργασμού, όπου και σκοράρεις. Και το πρωκτικό είναι γκολ, αλλά με οφσάιντ.

Κλασική ατάκα προπονητών, πραγματικών ή της κερκίδας. «Βλέπω γήπεδο» σημαίνει έχω καλή αντίληψη του χώρου σε ένα ομαδικό παιχνίδι. Δηλαδή, ξέρω ανά πάσα στιγμή πού είναι οι συμπαίκτες μου (γιατί δεν βλέπω μήπως σκουντουφλήσω με την μπάλα) και επίσης ξέρω σε ποιο σημείο και με τι δύναμη πρέπει να πασάρω, ώστε να μην ξελιγώσω τον συμπαίκτη προς τον οποίο πασάρω.

Χαρακτηριστικό κάποιου που βλέπει γήπεδο είναι η ικανότητά του να βγάζει τυφλές μπαλιές. Πάσες ή σέντρες, χωρίς να έχει άμεσα οπτική επαφή με τον συμπαίκτη. Και όχι κατά τύχη στα κουτουρού (όπως καμιά φορά συμβαίνει στον Βύντρα)! Να τις θέλει.

Η ικανότητα (να βλέπει γήπεδο) που έχει κάποιος παίκτης είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που ανήκουν στην αθλητική ιδιοφυΐα (για ομαδικά αθλήματα). Χαρακτηριστικά παραδείγματα παιχταράδων με τεράστια αντίληψη χώρου είναι (ή ήταν) ο Κρόιφ, ο Φραντσέσκο Τότι και προσφάτως ο Κακά (στη μούρη σου). Στην Ελλάδα ένας παίκτης που, εκτός όλων των άλλων χαρισμάτων του (πολλά κιλά μπάλα), έβλεπε και γήπεδο, ήταν ο Βάσια. Μετά από πέντε ή έξι τρίπλες, με κάτω το κεφάλι, έβγαζε συμπαίκτη τετ α τετ με το τέρμα, και το μόνο που είχε να κάνει (ο συμπαίκτης) ήταν να φυσήξει την μπάλα μέσα.

Τώρα, η έκφραση εκτός αθλητικής σλανγκ, χρησιμοποιείται και:

• για να χαρακτηρίσει εργαζόμενους /-ες σε μπαρ. Δλδ ένας μπάρμαν γατόνι είναι αυτός που βλέπει γήπεδο, ξέρει πότε να πλησιάσει τον πελάτη, δεν αφήνει ποτέ τον πελάτη να περιμένει και πάντα βέβαια τσεκάρει με το κεφάλι ψιλά τι γίνεται γύρω από την μπάρα. Έχει δλδ τον έλεγχο.
• για να χαρακτηρίσει γκόμενες και γκόμενους που παίζουν με τα μάτια.

α. βυντρα δεν πρεπει ποτε να παιζει λιμπερο διοτι πρωτον δεν βλεπει γηπεδο, δευτερο ειναι ατσαλος και καντεμης και τριτον δεν εχει διαρκεια ...