Tagged definitions (281)
Showing 21-30 from 281

Το γκρι σκούρο αμιγές χρώμα, αυτό του ποντικιού, για την ακρίβεια του αρουραίου.

Ειρωνική ατάκα που πετάμε όταν ακούσουμε κάποιον στην παρέα να επικαλείται τον θεό ή τον χριστό -ο οποίος είμαστε εμείς, εννοείται. Επιλογικό -μετά από αυτό η κουβέντα έχει γαμηθεί, άντε να πέσει κανα φατούρο.

Παλιό, παμπάλαιο.

Το λέμε και γενικότερα, όχι μόνο ως ψευδοθεός, αλλά ως οποιοσδήποτε ψευδο-. Απαντάται κυρίως ως ατάκα, ή, ακόμα συχνότερα, ως τίτλος ποστ, άρθρου, κλπ. από τα οποία ο γούγλης είναι γεμάτος.

Ο γερμανός μεταφραστής θα έγραφε τρελές αρλούμπες αν δεν υπήρχε το σλανγκρ να του εξηγήσει ότι αυτή η φράση δεν κυριολεκτεί ακριβώς, αλλά είναι περισσότερο σχήμα λόγου που δηλώνει:

1. ότι τελικά, «συνεννοηθήκαμε», βγήκε άκρη από την κουβέντα μας, από κει που σκάλωνε σε κάτι αδιαφανές, απροσδιόριστο, κοινώς μισόλογο και ύποπτο από πλευράς σου. Δηλ. με αυτά που μου έλεγες δυσκολευόμουν να σε πιστέψω, αλλά τώρα που το εξήγησες καλύτερα επανήλθα και καλά στην αρχική εικόνα που είχα για σένα. Τις περισσότερες φορές όμως το λέμε με δυσπιστία ή ειρωνικά, για να δείξουμε ότι καταλάβαμε πως ο άλλος μας δουλεύει ψιλό γαζί.

Παρομοίως λέμε: «έτσι πες μου/μας (ντε)», «πες το Χρυσόστομε», «τώρα μιλάς», « α μπράβο», «να γεια σου», κττ.

1. αρχή αφήγησης που μας προδιαθέτει για γκαντέμικη εξέλιξη εις βάρος τού πάντα αθώου κι ανυποψίαστου αφηγούμενου πρωταγωνιστή.

Συντάσσεται με το «να» και σημαίνει: πήρα την απόφαση (μετά από πολλή σκέψη) να..., «έκανα να (ξεκίνησα να)...». Πολύ συχνά συνοδεύεται και από έναν μεμψιμοίρικο χαρακτηρισμό του αφηγούμενου («είπα ο μαλάκας να...», «είπα η κακομοίρα να...»).

Πολύ πιθανό να βαστάει η έκφραση από τη ρήση «είπε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι κι ήταν η μέρα Σάββατο».

Κλασικότατη καθημερινή έκφραση αποδοκιμασίας ή αγανάκτησης. Σα να λέμε τα πιάσαμε τα λεφτά μας, δέσαμε μούτσο, όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη τραβεστί και δεν συμμαζεύεται.

Κλασική, καθημερινή σλανγκ. Συναντάται σχεδόν πάντα στο τέλος μιας πρότασης και σημαίνει εν κατακλείδι, στην τελική.

Ούτε τόσο δα, ούτε κατά διάνοια. Αναφέρεται σε κάτι που έχει τελειώσει και δεν υπάρχει ούτε στην μικρότερη μορφή του, στη μορφή δείγματος δηλαδή. Προφ από τα προϊόντα που υπάρχουν και σε δείγμα εκτός από τα τεμάχια προς πώληση.

Είδος χαιρετισμού που χρησιμοποιούσαν οι παλαιότεροι στον προηγούμενο αιώνα, πολλές φορές και χωρίς να γνωρίζουν την ακριβή σημασία της φράσης.

«Τα δέοντα»: ουσιαστικοποιημένη μετοχή ουδετέρου γένους που σημαίνει «αυτά που πρέπει».

Σημαίνει: Δεν επιθυμώ την μετάβαση στον προτεινόμενο τόπο, δεν επιθυμώ την υλοποίηση του αιτήματός σας, κοινώς αφήστε με ήσυχο.

Η έκφραση είναι ικανώς θεμελιωμένη στην μεσογειακή κουλτούρα και αντίληψη διότι:
α) ανατρέχει στην διαδεδομένη ματσό αντίληψη περί του ρόλου του άνδρα ως κυνηγού
β) συνάδει με την απόρριψη μετακινήσεων και πράξεων που δεν αποσκοπούν στην dolce vita (βλέπε και α.)
γ) εισάγει ένα τιραμισουρεαλιστικό τόνο χρησιμοποιημένη κατά κόρον και σε κάθε περίπτωση δ) προεξοφλεί την αρνητική απάντηση, ουσιαστικά εντείνοντας το επικοινωνιακό έλλειμμα που βιώνουν όλοι οι κατά τα άλλα πολύρρυτοι λαοί της Μεσογείου και δη της Νοτίου Χερσονήσου του Αίμου.

... αντί να κλάψω εγώ.

Τουτέστιν δεν με συγκίνησε καθόλου μα καθόλου αυτό που μου είπαν μόλις, άρα σιγά και μην κλάψω, θα το κάνει κάποιος άλλος για μένα, ποιος, ο υπάκουος σκύλος μου.

Αν δεν υπάρχει σκύλος, λέμε ό,τι ζώο υπάρχει. Αν δεν υπάρχει κανένα ζώο, λέμε πάλι «σκύλος».

Παλιό.

Ανάποδα: βάλε τη γαργαλιέρα στο (χ).

Μη βιάζεσαι τόσο, μην προσπαθείς τόσο, κοτάρα, θα σου σκιστεί το καλτσόν...

Μας το λένε όταν προσποιούμαστε ότι προσπαθούμε μια δουλειά επιμόνως χωρίς να τα καταφέρνουμε, επειδή κατά βάθος και κατά πλάτος αντικειμενικός μας στόχος είναι να κάνει κάποιος άλλος την αγγαρεία για λογαριασμό μας.

Το καλτσόν, που σκίζεται (βγάζει πόντους) με το τίποτε (το ακριβό, εννοείται, γιατί τα άλλα με τα 4837986 ντενιέ δεν χαμπαριάζουν ούτε από καύτρα) συμβολίζει εδώ το λεπτεπίλεπτον του ατόμου που καταπιάνεται με μια βαριά προσπάθεια που «δεν του αξίζει».

Είναι όμως και υπονοούμενο της παρθενιάς. Σα να λέμε σιγά που παιδεύεσαι τόσο λες και πρόκειται να σπάσεις την παρθενιά σου.

Βλ. και σκίζω καλτσόν για περαιτέρω σημασίες και σχόλια.