Tagged definitions (17)
Showing 11-17 from 17

Κατά τον απαγχονισμό, λόγω του ότι το βάρος του απαγχονιζόμενου είναι το αίτιο διαχωρισμού της σπονδυλικής στήλης και ταυτόχρονης κοπής του νωτιαίου μυελού, παρατηρείται και μη έλεγχος των σφικτήρων του απαγχονισμένου. Δηλαδή, του πρωκτού τον δυο σφικτήρων της ουροδόχου κύστεως και της σπερματοδόχου κύστεως (με αποτέλεσμα να ουρεί, αφοδεύει, εκσπερματώνει την ίδια στιγμή και γι’ αυτό λέγεται και ο ηδονικότερος θάνατος).

Τώρα, όταν απαγχονίζονταν χωρίς ρούχα στην εξοχή, τα υγροστερεά που έπεφταν στο έδαφος προκαλούσαν την ανάπτυξη του τζιν σενκ (το κυνηγούσαν οι μάγισσες της εποχής) (sic). Παρατηρώντας το φαινόμενο αυτό, οι διάφοροι πλούσιοι τότε, έκαναν ένα ψευδo-απαγχονισμό, κάτι τις πριν την αποκόλληση του νωτιαίου μυελού, με τα ίδια αποτελέσματα που αφορούν τους σφικτήρες. Καμιά φορά δεν υπολόγιζαν το μήκος του σχοινιού σωστά με αποτέλεσμα να πεθαίνουν δια απαγχονισμού και να απορούν όλοι γιατί.

Πρόκειται για το πρώτο (γνωστότερο, δημοφιλέστερο και περισσότερο χρησιμοποιούμενο) μέρος της παροιμίας: Του κώλου τα εννιάμερα - του πούτσου τα σαράντα.

Background / παρασκήνιο: Τα «εννιάμερα» και τα «σαράντα» είναι μνημόσυνα. Τα μνημόσυνα είναι τελετές που γίνονται στην μνήμη νεκρών και αφορούν σε τρισάγια και επιμνημόσυνες δεήσεις. Τρισάγιο γίνεται στο τριήμερο («τριήμερα») και στις εννιά ημέρες («εννιάμερα») από τον θάνατο του νεκρού, ενώ επιμνημόσυνη δέηση ψάλλεται στο «σαρανταήμερο» ή «στα σαράντα» (δηλαδή στις σαράντα ημέρες), στους τρεις μήνες («τρίμηνα»), στους έξι μήνες («εξάμηνα») και στο χρόνο (ετήσιο) από τον θάνατο καθώς και στα τρία χρόνια από την κηδεία.

Στο θέμα μας: Τα «εννιάμερα» γίνονται πριν τα «σαράντα». So, όταν τρώμε κόλλυβα για τα «εννιάμερα» του κώλου, ήδη τρώμε τα κόλλυβα για τα «σαράντα» του πούτσου. Τουτέστιν, πρώτα πεθαίνει ο πούτσος και μετά ο κώλος κι αυτό το ξέρει ο κόσμος όλος.

Επικρατεί, ο πιο θλιβερός θάνατος να είναι ο πρώτος, δηλαδή αυτός του πούτσου. Η θλίψη μας για τα «σαράντα» του πούτσου είναι μεγαλύτερη, κατά πολύ, από αυτή για τα «εννιάμερα» του κώλου.

Συνεπώς, η έκφραση «του κώλου τα εννιάμερα» αναφέρεται σε γεγονότα των οποίων η σημασία κρίνεται ως μικρή σχετικά, δεδομένου ότι υπάρχουν άλλα πολύ πιο σημαντικά για να κλάψει κανείς...

Και εδώ έρχεται και δένει ο παρών ορισμός με τον προηγούμενο (σπεκ στους προλαλήσαντες), όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων:

«Χρησιμοποιείται ... για να δηλώσει κάτι ... ανάξιο λόγου, με μια δόση αγανάκτησης ή επιδεικτικής αδιαφορίας.»

Είδος ταινιών τρόμου, συνήθως δευτεροκλασάτων, όπου κυριαρχεί το συνεχές πλατσούρισμα των σκηνικών και της κάμερας από λουτρά αίματος. Εκ του αγγλικού splatter.

Ο νεκρός, ο θαμμένος. Ο όρος προέρχεται από τις διαστάσεις της επιφάνειας του φέρετρου (κατά προσέγγιση).

Το λέμε όταν κάποιος πάει να κάνει κάτι με τρόπο εντελώς αποτυχημένο, όταν κάποιος παρατραβάει κάτι ή όταν καταστρέφει κάτι.

Έκφραση που ακούγεται στις ειδήσεις οταν αναφέρονται σε κάποιο έγκλημα, σε κάποια μεγάλη αιματοχυσία.

Πεθαίνω, αχρηστεύομαι (για αντικείμενα).