Στάση ζωής που υπαγορεύει την προσποίηση στην κοινωνική συμπεριφορά.

Μ' ενοχλεί αυτός ο δηθενισμός των εφημερίδων που, ενώ ενδιαφέρονται αποκλειστικά για το κέρδος, ισχυρίζονται ότι ασχολούνται με τα παγκόσμια προβλήματα.

Βλ. και δηθενιά, δηθενιστής.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

  1. Είναι το να λες κάτι με ιδιάζοντα σλανγκικό τρόπο. Κατά το «αρχαϊσμός», «χυδαϊσμός», «αγγλισμός», «ελληνισμός», «εβραϊσμός», «βαρβαρισμός», «γαλλισμός» κτλ. Λ.χ. το να λες το πέος «μπαργαλάτσο» είναι σλανγκισμός. Επίσης το να δίνεις ιδιάζουσα σλανγκική σημασία σε μία έκφραση. Λ.χ. το να λες την έκφραση παίρνω κεφάλι με την σημασία «αποκεφαλίζω» είναι κυριολεξία, με την σημασία «απολύω» είναι μεταφορά, και με την σημασία «δέχομαι στοματικό σεξ» είναι σλανγκισμός.

  2. Σλανγκισμός είναι επίσης η ιδεολογία της κοινότητας των σλανγκιστών. Πολλά μεγάλα πνεύματα από τις απαρχές της Ιστορίας ήταν σε τελική ανάλυση σλανγκιστές. Η ιστορία του σλανγκισμού χάνεται στα βάθη του χρόνου και θα ήθελα να επιχειρήσω μια ιστορική ανασκολόπηση αυτής της πλούσιας διαδρομής.

Μια πρώτη μαρτυρία έχουμε όταν ο ηρωικός Σλανγκίδας κάλεσε τους Νεοκλείς λημματοδότες στον κοινό σλανγκικό αγώνα, λέγοντάς τους με τα λίγα περσικά που ήξερε την περίφημη φράση: «Μολών σλανγκέ!». Όταν όμως η σλανγκική πατρίδα κινδύνευσε από την έφοδο αδίστακτων μπαγαποντοδοτών και τρολεατζήδων ο ίδιος Σλανγκίδας διάλεξε λιγοστούς Σλάνγκους Δράκους για υπεράσπιση ενάντια στην πληθώρα της λημματολάσπης που απειλούσε το σάιτ, και με τα λίγα αγγλικά αυτήν την φορά που ήξερε είπε το περίφημο «this is slang!», για να ξεχωρίσει την ήρα απ' το στάρι.

Έτερος μεγάλος σλανγκιστής εκείνων των ηρωικών χρόνων ήταν ο Σλανγκιμήδης, που έμεινε στην Ιστορία για την τιτάνια φράση (σε δωρική διάλεκτο) «δος μοι πα συνδεθώ, και ταν σλανγκ καταχωρίσω», όπως και για το γεγονός ότι υπήρξε ένας μεγάλος Αρχιμύδης, που ανέβασε τα πρώτα μεγαλειώδη μύδια.

Κάπου στην εποχή που ένας συνονόματος χρήστη του σάιτ μας κήρυξε την αγάπη, οι σλανγκιστές είχαν φτιάξει πια την κοινότητά τους, και το Δημόσιο Πρόχειρο υπήρξε ο θεσμός που εξέφρασε το νέο σλανγκικό αλτρουισμό και αυταπάρνηση. Αυτοί οι πρώτοι σλανγκιστές δεν κράταγαν τίποτα δικό τους, αλλά είχαν πετύχει μια τέλεια κοινοκτημοσύνη λημμάτων σύμφωνα με το κήρυγμα «Σλανγκάτε αλλήλους», που υπερέβη τον προηγούμενο νόμο του σπεκουλαδορισμού που βασιζόταν στην αρχή «σπέκι αντί σπεκιού, και αστερίας αντί αστερία».

Όμως δεν άργησαν να αναπτυχθούν αιρέσεις που παραχάρασσαν τη γνησιότητα του σλανγκικού κηρύγματος με επιρροές από παλιές παροιμίες (οι «παροιμιώδεις»), με εικονοκλαστικές λεξιπλασίες και με και καλούα ατάκες προσώπων της εξουσίας («καισαροσλανγκιστές»), που δεν συνήδαν με το απλό και βέβηλο του σλανγκικού μηνύματος. Ήταν μοιραίο η σλανγκική κοινότητα να προτάξει μια Ιερά Εξέταση γουεμπ-μαστόρων, οι οποίοι ζητούσαν από τους αιρετικούς να λιμάρουν τα λήμματά τους και να τα αποκηρύξουν υπογράφοντας την δήλωση «ceci n'est pas slangue». Ήρθε όμως και το κύμα αντίδρασης. Ο θρασύδειλος σλάνγκαρχος Slangaleo Slangalei υπέγραψε μεν την δήλωση για να συμφιλιωθεί με την σλανγκική κοινότητα, αλλά μετά χτύπησε το πόδι του στην γη κι αναφώνησε: «Κι όμως σλανγκείται!».

Αυτό ήταν η αφετηρία για τις σλανγκικές έριδες γύρω από τα όρια της σλανγκ. Αυτό οδήγησε σε αθυμία έως και υπαρξιακή απογοήτευση σλανγκιστές, όπως ο Slangspeare, ο γνωστός και ως Σλανγκεσπύρος, που έγραψε το «να σλανγκιζεί κανείς ή να μην σλανγκιζεί;». Μόνο για να πάρει την απάντηση από τον σλανγκιστή φιλόσοφο Rene Deslanges: «Slangito ergo sum», όπερ εστί μεθερμηνευόμενον: «Σλανγκίζω, άρα υπάρχω!».

Έπνευσε ένα νέο ρεύμα σλανγκικού φιλελευθερισμού «laissez faire-laissez slanguer». Ο φιλόσοφος Ζαν-Μαρί Μπυρουέ, τουπίκλην Slangaire, προώθησε το ιδανικό μιας φωτισμένης δεσποτείας γουεμπ-μαστόρων που θα έδιναν πρώτοι αυτοί το παράδειγμα του σλανγκικού πλουραλισμού και ανεκτικότητας. Σύνθημα του Slangaire ήταν: «Διαφωνώ ότι το λήμμα σου είναι σλανγκ, αλλά θα υπερασπιστώ και με την ζωή μου ακόμα το δικαίωμά σου να το καταχωρίσεις!». O Slangaire ήταν υπέρμαχος και των τεχνητών λεξιπλασιών που δεν υπήρχαν στην καθομιλουμένη με το σύνθημα: «Αν δεν υπήρχε ο σλανγκισμός θα έπρεπε να τον εφεύρουμε!». Απελευθερώθηκε έτσι μια μεγάλη κοινωνική δυναμική που κατέληξε στην Σλανγκική Επανάσταση με Μούσα την Lilianne.

Αυτή η νέα αίσθηση ελευθερίας οδήγησε στην σλανγκ ως αυτοσκοπό, κι όχι πια ως μέσο περιγραφής της πραγματικότητας, ούτε σαν ανατρεπτικό εργαλείο, κατά το δόγμα «la slangue pour la slangue». Ήταν βέβαια ένα ρομαντικό ιδεώδες, αλλά η σκληρή πραγματικότητα ήταν ότι η εκβιομηχάνιση της σλανγκικής παραγωγής είχε δημιουργήσει νέες περιθωριακές κοινωνικές τάξεις, που αισθάνονταν ότι παραμερίζονταν και περιθωριοποιούνταν. Διαδόθηκαν έτσι νέες αναρχικές ιδεολογίες, όπως ο ασιγματισμόσ, ο ατονισμός και ο ανορθογραφισμός που ζητούσαν να εκφραστούν στο λημματικό γίγνεσθαι. Παράλληλα, ο φιλόσοφος Karl Slangx κατέδειξε τις εσωτερικές αντιφάσεις της mainstream γλώσσας και κάλεσε τις περιθωριακές σλανγκικές τάξεις σε μία ταξική σλανγκική συνείδησή τους ενάντια στην mainstream γλώσσα, που τις εξοβέλιζε. Τα συνθήματά του ήταν: «Σλανγκιστές όλου του σάιτ ενωθείτε!» και «οι Σλάνγκοι δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τα Αι Ντι τους!».

Μπήκαν όμως στο παιχνίδι και νέες γενιές σλανγκιστών, που ως κύρια μέριμνά τους είχαν να γράψουν μέσω των λημμάτων μια αυτοβιογραφία τους. Γι' αυτούς τους Σλάνγκους Δράκους, που επεχείρησαν να συνθέσουν μια νέα Φωσκολιάδα ή Λιλιανάδα η σλανγκ δεν ήταν αυτοσκοπός αλλά ένα μέσο για να συγγράψουν την ιστορία της ζωής τους σε ογκώδη λήμματα. Ο ποιητής Κωνσταντίνος Σλανγκάφης, έγραψε γι' αυτούς τους «σαν έτοιμους από καιρό, σαν σλανγκαλέους» : «Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Σλανγκάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος. [...]. Μπαγαποντοδότες και σπαστήρες, τον οργισμένο γουεμπ-μάστορα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στο Πι Σι σου. [...] Το slang.gr σου έδωσε το ωραίο ταξίδι. Σοφός όπως έγινες, με τέτοια γλώσσα, τέτοια πείρα, ήδη θα το κατάλαβες τα slang.gr τι σημαίνουν!». Ενώ ο φιλόσοφος Slang-Paul Sartre στο λήμμα «ο σλανγκισμός είναι ένας ανθρωπισμός» διατύπωσε την θέση ότι στο κάτω κάτω σκοπός της σλανγκ δεν είναι παρά να περιγράψει τον άνθρωπο.

Είχαμε μπει πλέον για τα καλά στην μετα-σλανγκική εποχή. Τα λήμματα των Σλάνγκων όλο και λιγότερο περιέγραφαν τον εξωτερικό κόσμο της αργκό του περιθωρίου, ναρκωτικά, πουτάνες, πούστηδες και περιθωριακές ομάδες, και όλο και περισσότερο ήταν αυτοαναφορικά και ομφαλοσκοπικά. Δηλαδή όλο και περισσότερο περιέγραφαν μετα-αφηγηματικά την πράξη του σλανγκίζειν παρά τον εξωτερικό κόσμο. Μάλιστα ο μετα-σλανγκιστής φιλόσοφος Ζακ Σλανγκιντά διακήρυξε τον θάνατο του Σλάνγκου Δράκου και την αποσλάνγκιση. Δηλαδή, δεν είναι πια η μεγαλοφυΐα του μοναχικού Σλάνγκου Δράκου του σκυμμένου πάνω απ' το Πι Σι του που κατασκευάζει το λήμμα, είναι η ίδια η σλανγκ ως σύστημα που το καθορίζει, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι αενάως αποδρών το σλανγκικό σημαινόμενο. Ενώ ετέρα σλανγκολόγος, η Γιούλια Σλάνγκεβα διακήρυξε την δια-σλανγκικότητα, δηλαδή το γεγονός ότι τα λήμματα αλληλοκαθορίζονται το ένα από το άλλο ανεξάρτητα απ' τους Σλάνγκους Δράκους. Η αποσλάνγκιση επέδρασε και στην τέχνη, όπου ο ζωγράφος Rene Slangitte συνήθιζε να καταχωρίζει παροιμίες της Τουρκοκρατίας, ατάκες πολιτικών και κληρικών, και λήμματα του Λεξικού Μπαμπινιώτη και μετά να σχολιάζει από κάτω «ceci n'est pas slangue», σύμφωνα με την ιδιαίτερη υφή της μετα-σλανγκικής ειρωνείας του.

Όλο αυτό το κίνημα του μετα-σλανγκισμού ίσως να μην εκδήλωνε παρά μια δυσφορία σ' έναν κόσμο ανελέητου ανταγωνισμού των χρηστών και του στρες που προκαλούσε η αστρολαγνεία. Υπήρξαν όμως και φωνές που ήθελαν την επιστροφή στον πρωταρχικό διονυσιασμό και αριστοφανισμό της σλανγκ ως μιας συλλογικής απελευθερωτικής εμπειρίας και προέτρεπαν τους αστρολάγνους σπαστήρες να αφήσουν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό κατά το «make slang, not war!». Ενώ στην mainstream γλώσσα διεμήνυαν: «All we are saying, is give slang a chance!».

Και σήμερα πού βρίσκεται ο σλανγκισμός; Θα απαντούσα: Παντού! Σλανγκιστής είναι ο γείτονάς σας, ο γαλατάς που σας φέρνει το πρωί το γάλα. Όλοι μιλάνε για την σατανική Λέσχη των Σλάνγκενμπεργκ, τους Αρχιερείς που αποφασίζουν για το μέλλον της παγκοσμιοποιημένης σλανγκ τρώγωντας μπέργκερ πάνω απ' το Πι Σι. Λένε μάλιστα ότι στην χορεία τους συναριθμούν μέλη βασιλικών οικογενειών, θρησκευτικούς ταγούς, αλλά και ανθρώπους της τέχνης.

Ένα είναι το σίγουρο, ο σλανγκισμός ποτέ δεν πεθαίνει! Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την δόξα τραβά, βασισμένος στον μόχθο του άγνωστου σλανγκιστή!

Εντός του ορισμού.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Κατά το «αγγελισμός» (θρησκευτική αίρεση με ψυχολογικές προεκτάσεις που πρέσβευε ότι σκοπός των ανθρώπων είναι να γίνουν άγγελοι), ο αντζελισμός είναι τα ιδιάζοντα μαργαριτάρια και η συμπεριφορά ανθρώπων, όπως η Άντζελα Δημητρίου.

Δεν είναι μόνο οι γλωσσικοί πολύτιμοι μαργαρίτες. Είναι μια αίσθηση ότι ζει σε «όμορφο κόσμο ηθικό, αντζελικά πλασμένο», είναι το feeling του κοριτσιού του λαού που έγινε ντίβα κι έχει δικαίωμα στο να είναι αμόρφωτη, επειδή είναι πάντα κοντά στο λαό της κτλ.

Πολλοί, και όχι μόνο η Άντζελα, κάνουν αντζελισμούς. Ακολουθεί λίστα με ορίτζιναλ αντζελισμούς, που μπορεί να βρεθεί εύκολα στο Διαδίκτυο. Αλλά θα ήθελα πρώτα να πω ότι προς τιμήν της Άντζελας από τα μαργαριτάρια της έχουν βγει και αλήθειες. Λ.χ. ναι, ο Καζαντζάκης είναι ποιητής, ο ίδιος ως ποιητή έβλεπε πρωταρχικά τον εαυτό του, και αν μη τι άλλο έχει γράψει μερικές χιλιάδες στίχους στην μετάφραση της Ιλιάδας. Και ναι, το «πλαστικό χρήμα» είναι «πλαστό χρήμα», καταπώς το αποκαλεί η Άντζελα.

Να πέσει η λίστα:

  1. - Κυρία Δημητρίου, σ' αυτή τη συναυλία τα τραγούδια που είπατε ήταν ανέκδοτα;
    - Όχι, κάθε άλλο, ήταν πολύ σοβαρά.

  2. Τελευταία διαβάζω πολύ ποίηση και ο αγαπημένος μου ποιητής, είναι ο Καζαντζάκης. Τον θεωρώ εθνικό μας ποιητή. [Σημ.: Και έχει δίκιο! Ο Καζαντζάκης είναι και ποιητής!]

  3. Φέτος το καλοκαίρι είχα πάει στην Κρήτη και είχα ένα σπίτι με θέα τον Ατλαντικό και ήταν υπέροχα.

  4. Μ' αρέσει να κάθομαι στο Σούνιο και να αγναντεύω τον Ατλαντικό.

  5. - Αν σας πρότειναν να κάνετε μια ταινία, ποια θα διαλέγατε;
    - Θέλω να παίξω τον Τιτανικό, είναι πολύ ρομαντικό.

  6. - Κυρία Δημητρίου, διαβάζετε;
    - Ναι το ξέρω.

  7. Ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω Αραβικά, δεν είμαι Αραβίδα.

  8. - Αυτές οι αντιγραφές κυκλοφορούν ευρέως.
    - Συγνώμη κύριε Ευαγγελάτε, αυτόν τον Εβραίο, δεν πρέπει κάποιος να τον συλλάβει;

  9. Εγώ δεν έχω πατήσει το πόδι μου ποτέ στην Τουρκία. Μόνο στην Κωνσταντινούπολη πήγα. [Κι εδώ είναι hellenarically correct.]

  10. Ουδέν καλό αμπιγιέζ καλού.

  11. Θέλοντας να βρίσει κάποιον δημοσιογράφο, λέει: «Είστε αναιδής και πράος».

  12. Ναι μου αρέσουν οι Τουρκάλες και οι Τούρκαλοι.

  13. Εγώ έναν άνθρωπο φοβάμαι στη ζωή μου, τον Θεό.

  14. Από τους Γάλλους σκηνοθέτες του σινεμά, ξεχωρίζω και θαυμάζω ιδιαιτέρα τον Νουβέλ Βανγκ.

  15. Με κατηγορούν ότι δεν λέω ποιοτικά τραγούδια. Δηλαδή τι να τραγουδήσω, Λόρκα;

  16. Τα πειρατικά CD κυκλοφορούν στην μαύρη αγορά και ξέρεις Νίκο, γιατί τα λένε έτσι; Ε; Γιατί τα πουλάνε μαύροι.

  17. - Πείτε μας πως σας φάνηκε η Τουρκική κουζίνα.
    - Δεν ξέρω, εγώ στο σπίτι μου έχω Ιταλική.

  18. Σε συνέντευξη στην Άννα Παναγιωταρέα:
    - Έχετε κάνει κανένα σφάλμα που το μετανιώσατε;
    -Φυσικά. Σε αυτή τη ζωή κανείς δεν είναι άσφαλτος.

  19. Δεν έχω συναντήσει άτομα του δικού μου βεγγαλικούς (αντί για βεληνεκούς).

  20. - Κυρία Δημητρίου, γνωρίζετε τον Πικάσο;
    - Αυτό το κίτρινο ανθρωπάκι στα Πόκεμον;

  21. - Στην Αίγυπτο το τραγούδι σας είναι νούμερο 1 και μετά είναι εκείνο της Σελίν Ντιόν.
    - Η Σελίν το ξέρει;

  22. Η κόρη μου όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αναισθητικός.

  23. - Ποια η γνώμη σας για τις μειονότητες;
    - Α δεν ξέρω χρυσό μου, εγώ έχω μόνο πλεονεκτήματα.

  24. Το σπίτι μου το έχω κάνει υπέροχο, κανονικό μαυσωλείο.

  25. Στην Τουρκία έχω πουλήσει 100.000 πωλήσεις.

  26. - Υπογράψατε για τις ταυτότητες;
    - Όχι, δεν ήξερα πού να πάω. Ρώτησα να μου πουν αλλά δεν μου είπε κανείς.

  27. - Πώς διατηρείτε την σιλουέτα σας;
    - Τρώω είδη υγιεινής.

  28. - Μα δεν τίθεται θέμα.
    - Όχι, το τίθω εγώ.

  29. Από τους εν ζωή καλλιτέχνες, χάρηκα που συνεργάστηκα με τον αείμνηστο Στέλιο Διονυσίου.

  30. Έχω τόσα πολλά ρούχα που είναι αδύνατον να τα τακτοποιήσω μόνη μου. Αυτή είναι δουλειά της γκαρνταρομπίστ.

  31. Όταν το καμαρίνι της γέμισε με κατσαρίδες, είπε: «Να φωνάξουν τον απολυμαντέρ».

  32. Θαυμάζω πολύ τον Γκάντι. Έκανε τόσα για την Κίνα.

  33. Από νέους, μου αρέσουν η Τσαλιγοπούλου, ο Μπάσης, η Πρωτοψάλτη... Δεν είναι νέα καλλιτέχνις η Πρωτοψάλτη; Ε δεν είναι και γερασμένη η γυναίκα.

  34. Με κατηγορούν ότι έχω αυλή. Και αυτό μου το προσάπτουν. Αφού έχω μικρό παιδί, πού θα παίζει;

  35. Για μένα οι θαυμαστές μου, κόβουν τις φλέβες μου.

  36. Δεν έχω ένα σωματοφύλακα, έχω δυο, γιατί φοβάμαι και τους έχω για μια ώρα ανάγκης. Τον κακομοίρη τον John Lennon πώς τον φάγανε δηλαδή;

  37. Τα παλιά μου ρούχα τα κάνω κειμήλιο στην ντουλάπα μου.

  38. - Έχετε αρκετά χρήματα κυρία Δημητρίου;
    - Ναι, αρκετά.
    - Έχετε γυρίσει ποτέ στην φτώχεια;
    - Βεβαίως... Έχω πάει και τους έχω δει στο εργοστάσιο στο οποίο δούλευα.

  39. - Πώς ψηφίζετε κυρία Δημητρίου;
    - Εγώ ψηφίζω στην πατρίδα μου το Περιστέρι.

  40. - Κυρία Δημητρίου τι πιστεύετε για την ΟΝΕ;
    - Είναι παρά πολύ καλό συγκρότημα με μέλλον.

  41. Οι 7 Έλληνες στους 10 προτιμούν αυτό και οι άλλοι 4 το άλλο.

  42. Η επιτυχία εξαπλώνεται πάνω μου.

  43. - Πριν την εκπομπή πήραν τηλέφωνο και ρώτησαν πώς σε μια τέτοια εκπομπή έχουμε καλεσμένη την Άντζελα Δημητρίου.
    - Βέβαια, αφού σε τέτοιες εκπομπές δεν επιτρέπεται να έρχονται λαϊκά πρόσωπα και να συζητούν στην στρογγυλή τράπεζα.

  44. - Κυρία Δημητρίου τι θα βρει κανείς άμα ψάξει στην βιβλιοθήκη σας;
    - Μπα, μη νομίζεις πως κρύβω εκεί πράγματα. Έχω θυρίδα στην τράπεζα.

  45. Πάμε να πούμε ένα τραγούδι που απογείωσε την καριέρα μου στο Ναδίρ.

  46. - Εσείς κυρία Δημητρίου θέλετε να κάνετε μια δήλωση;
    - Βεβαίως και θα κάνω. Γιατί να μην κάνω; Όλοι κάνουνε... Εγώ να μείνω αδήλωτη;

  47. Επιτέλους ας με αφήσουν να έχω μια ήσυχη και προσωπική ζωή.

  48. Είδα στην τηλεόραση κάτι βρακοσυλλεκτες. Πολύ στενοχωρήθηκα που φτάνουν στο σημείο να ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν εσώρουχα.

- «Και κερδίζουν κυρίες και κύριοι, ένα κόρνερ σε πολύ πλεονεκτική θέση».
- Κοίτα να δεις! Έκανε κι ο Μαυρομμάτης αντζελισμό!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ιδεολογία του Διαδικτύου, όπως ο ασιγματισμόσ και ο ανορθογραφισμός. Σλανγκιστί λέγεται και ατονία ή κατατονία. Μοιάζει πιο πολύ με τον ασιγματισμό, καθώς γίνεται πιο πολύ για λόγους ευκολίας και κερδίσματος χρόνου, κι όχι για ιδεολογικούς ή ψυχο(παθο)λογικούς λόγους. Ο ατονιστής θέλει να ολοκληρώσει την αλλαγή που έγινε στο γραπτό μας σύστημα με το πέρασμα από το πολυτονικό στο μονοτονικό, και ίσως θεωρεί εαυτόν ως προάγοντα σε μια αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση που κάποτε μπορεί να έρθει.

Αντώνυμα: πολυτονισμός. Υπάρχουν πολλοί που επιμένουν να χρησιμοποιούν τους τόνους και τα πνεύματα του πολυτονικού συστήματος και στα φόρα και αλλού στα διαδίχτυα.

Μελετάται έντονα από τους ειδικούς σλανγκολόγους των φορόρουμ [Σημ: ψωνισμένος τρόπος να πεις «φόρουμς» στην Γενική] αν υπάρχει εγγενής σχέση μεταξύ ατονισμου και ασιγματισμού. Είναι νωρίς πάντως για να βγουν οριστικά συμπεράσματα σ' αυτήν την διερεύνηση.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ιδεολογία του Διαδικτύου, όπως και ο ασιγματισμόσ, η οποία αναπτύσσεται σε φόρα από αγοραίους τύπους. Έχει διαφορετικές φράξιες. Θα αναφερθώ σε ορισμένες, χωρίς δυνατότητα εξάντλησής τους.

  1. Ο ριζοσπαστικός επαναστατικός ανορθογραφιστής. Θεωρεί ότι η ορθογραφία είναι ένα εξουσιαστικό κατεστημένο status quo. Η ανορθογραφία είναι γι' αυτόν ένας επαναστατικός ακτιβισμός. Συχνά πρόκειται για άνθρωπο με παιδεία που έχει την δυνατότητα να ορθογραφήσει άψογα τις λέξεις, αλλά συνειδητά την απαρνείται για χάρη μιας επαναστατικής σκοπιμότητας. Όπως, δηλαδή, οι Μαρξ και Ένγκελς ήταν μάλλον Μαρξ εντ Σπένσερ, αλλά απαρνήθηκαν τον μεγαλοαστισμό τους από αλληλεγγύη στους προλετάριους σύντροφους, έτσι κι ο ανορθόγραφος αυτού του τύπου απαρνείται την πλούσια παιδεία του από αλληλεγγύη στους ανορθόγραφους όλου του κόσμου.

  2. Anorthographus Trolleatziticus. Ανήκει στο είδος των τρολεατζήδων, που ευδοκιμεί στα διαδίχτυα. Η ακραία ανορθογραφία είναι απλώς ένα μέσο για να προσελκύσει το ενδιαφέρον των άλλων. Και αυτός έχει συχνά παιδεία και άψογη ορθογραφία, αλλά έχει ασταθή αυτοπεποίθηση, και κατά τον αρχαίο θρύλο του Ηροστράτου, αν δεν μπορεί να μείνει στην Ιστορία ως διάσημος, επιδιώκει να μείνει στην Ιστορία ως διαβόητος. Είναι σαν τη Λερναία Ύδρα. Αν τον κατηγορήσεις για ανορθογραφία, θα συνεχίσει να ανορθογραφεί, για να αποσπάσει ακόμη περισσότερο την προσοχή σου. Καλύτερα να του πεις, «μπράβο τι ωραία που το γράφεις έτσι», ή ακόμη καλύτερα να αδιαφορήσεις πλήρως. Η διαφορά από το πρώτο είδος είναι ότι στον πρώτο ο λόγος είναι ιδεολογικός, ενώ στον δεύτερο ψυχολογικός. Αλλά κατά τους Γιαλομάδες τα δύο είδη δεν έχουν ειδοποιό διαφορά, αφού πίσω από κάθε και καλά ιδεολογικό λόγο υποκρύπτεται ένας ψυχολογικός.

  3. Ανορθόγραφος ο ταπεινοσχήμων. Προβάλλει ένα προφίλ λαϊκού παιδιού, που πραγματικά είναι ανορθόγραφος επειδή δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να μάθει γράμματα, ή επειδή το κεφάλι του δεν σκαμπάζει κ.ο.κ. Σπάνια αυτό είναι αλήθεια. Συχνότερα πρόκειται για έναν είρωνα, με την σωκρατική - δημοσθένειο έννοια του όρου, δηλαδή πρόκειται για κάποιον που επιτηδευμένα ανορθογραφεί, για να προβάλλει το προφίλ ενός αγράμματου παιδιού του λαού. Αυτός ο τύπος συχνά παρουσιάζει μια γενικότερη ταπεινοσχημία. Μας αποκαλύπτει λ.χ. ότι είναι άσχημος, τον φτύνουν οι γκόμενες κτλ. Δύο τινά συμβαίνουν. Ή είναι καθαρή μυθοπλασία τα παραπάνω. Ή είναι εν μέρει αλήθεια, και ο ανορθόγραφος τα εντείνει περαιτέρω για να συμφιλιωθεί με αυτούς τους «δαίμονές» της πραγματικής ζωής του, να τους ξορκίσει και να προκαλέσει την συμπάθειά μας, και την τρυφερότητα που φαίνεται ότι την έχει ανάγκη. Το χαρακτηριστικό του τρίτου τύπου είναι ότι δεν ανορθογραφεί με συνέπεια και σύστημα, αλλά άλλοτε ναι κι άλλοτε όχι. Αν μάλιστα τον ρωτήσεις, θα ορκίζεται και θα ομνύει ότι δεν ανορθογραφεί εκ συστήματος και θα επικαλεστεί ως τεκμήριο και περιπτώσεις που θα έχει ορθογραφήσει σωστά. Ο τρόπος όμως για να αποκαλύψεις την υποκρισία του είναι ότι ορθογραφεί καλά τα δύσκολα, και ανορθογραφεί τα εύκολα, επίτηδες προφανώς.

  4. Ο έντεχνος ανορθόγραφος. Είναι ο τύπος που την έχει δει Μέντης Μποσταντζόγλου και προσπαθεί μέσω της ανορθογραφίας να βγάλει κάποια κρυμμένα νοήματα, που τα κρύβει η ορθογραφική αρτιότητα. Ως προς αυτό μοιάζει με τον έντεχνο σλανγκιστή. Απλώς ο έντεχνος ανορθόγραφος πραγματικά το παρακάνει!

Τελειώνοντας, θα ήθελα να παρατηρήσω αφενώς ότοι η παραπάνω κατηγοριοποίηση είναι σχηματικοί, κι ότι στην πραγματικώτητα οι κατηγορίες μπορούν να αλληλωπλέκοντε και να συνυπάρχουν. Και κυρίος να κρούσο τον κόδονα του κυνδίνου ότι ο ανωρθωγραφησμώς ήνε κωλλητικώς κε κανής δεν είναι ασφαλύς απαίναντή του, συμπαιρηλαμβανωμαίνου κε του γράφωντως!!! Θαίλυ πρωσωχί!!

Ουφ! Έμεινα για λίγο στην καραντίνα και ανένηψα! Λοιπόν, από όσα φόρα έχει τύχει να διαβάσω, θυμάμαι τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανορθογραφιστών:

  1. Στο φόρουμ του Αθηνοράματος υπήρχε ένας εξαιρετικά μορφωμένος χρήστης, που υπέγραφε ως «Ώμικρον»! Ορθογραφούσε άψογα τα πάντα εκτός από τα όμικρον, που τα έγραφε όλα ως ωμέγα, και τα ωμέγα που τα έγραφε όλα ως όμικρον! Η πράξη του ερμηνευόταν ως επαναστατικός ακτιβισμός για την ανατροπή του εξουσιαστικού status quo της ορθογραφίας.

  2. Στο φόρουμ του bourdela.com υπήρχαν δύο χαρακτηριστικοί ανορθογραφιστές, ο «Πιτσιλιστής» και ο «Βόθρος». Και οι δύο χρησιμοποιούσαν λέξεις που φανέρωναν παιδεία. Ειδικά ο δεύτερος ήταν καθαρή περίπτωση ταπεινοσχήμονος. Έλεγε συνέχεια ότι είναι άσχημος και βρωμάει, εξ ου και το ψευδώνυμο, αλλά είχε παρ' όλα αυτά τον δικό του τρόπο να γοητεύει τις γκόμενες. Έκανε μπάχαλο κάθε συζήτηση με το να στρέφει την κουβέντα πάντα σε μια οχληρή περιαυτολογία του, έστω ταπεινόλογη.

  3. Στο slang.gr έχουμε τον γνωστό μας και μη εξαιρετέο Πάνο Β'. Αν θυμάμαι καλά, έχει αποτάξει την μομφή ότι ανορθογραφεί εκ συστήματος και έχει υποστηρίξει ότι δεν μπορεί παρά να ανορθογραφεί. Οπότε θα πρέπει να αποκλείσουμε την κατηγορία 1. Αλλά ύστερα από το λήμμα Εωσφόρος, νομίζω ότι ένας αντιεξουσιαστικός χαρακτήρας του ανορθογραφισμού του δεν πρέπει να αποκλειστεί. Επίσης, πιστεύω ότι ο Πάνος Β' έχει χαρακτηριστικά και από όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες 2, 3 και 4, οπότε πρόκειται για πολυσυλλεκτικό ανορθογραφιστή.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Οξύμωρο σχήμα από τα «διαφωτιστής» και «σκοταδιστής». Είναι όρος του Κώστα Ζουράρι και δηλώνει αυτόν που πιστεύει στα ιδεώδη του Διαφωτισμού και του καπιταλισμού με μη «διαφωτισμένο» ορθολογιστικό τρόπο, αλλά άκριτα. Δηλαδή περιεχόμενο ορθολογιστικό, μέθοδος ανορθολογική. Φαινόμενο παρόμοιο με μαρξιστές που πιστεύουν στην αταξική κοινωνία σαν να είναι μια θρησκευτική Δευτέρα Παρουσία, ή χριστιανοί που διαδίδουν το Ευαγγέλιο με μεθόδους Ιεράς Εξέτασης.

Ο φωταδιστής είναι αυτός που πιστεύει α πριόρι ότι το καπιταλιστικό σύστημα οπωσδήποτε θα βρει έναν τρόπο να αυτογιατρευτεί. Λ.χ. το οικολογικό πρόβλημα θα λυθεί με περισσότερη καπιταλιστική ανάπτυξη, που θα φέρει κι έρευνα, που κάποτε θα βρει τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Ή ότι η οικονομική κρίση θα λυθεί όχι με παρεμβατισμούς ή με (αυτο)κριτική του καπιταλισμού, αλλά με μια «δημιουργική καταστροφή» στα πλαίσια πάντα του καπιταλισμού. Χαρακτηριστικός τύπος «φωταδιστή» που πιστεύει στην τελευταία έννοια είναι λ.χ. ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω οικονομολογικά την σκέψη του, αλλά ο όρος αναφέρεται στο να έχεις α πριόρι να πεις πάντα ένα τσιτάτο υπέρ του Διαφωτισμού και του καπιταλιστικού Παραδείγματος, χωρίς να υιοθετείς εξίσου την κριτική μεθοδολογία, που απαιτεί ο γνήσιος ορθολογισμός.

  1. (Από βλόγιον που σατιρίζει την χρήση του όρου):
    Οι αντίπαλοι που χρησιμοποιούν λογικά επιχειρήματα, είναι φωταδιστές, προοδευτικάριοι και μίσθαρνα όργανα του άθεου διαφωτισμού.

  2. (παρομοίως σε άλλη διεύθυνση):
    Μα αυτή δεν ήταν η καρδιά της πολιτικής ρητορείας του κυρίου Χριστόδουλου τόσα χρόνια; Εμείς, ως Έλληνες και ορθόδοξοι, είμαστε διαφορετικοί μόνον και μόνον επειδή είμαστε Έλληνες και ορθόδοξοι - η ταυτολογία, ουροβόρος όπως κάθε ταυτολογία, μπορεί να αντιστραφεί και να επαναληφθεί όσες φορές το επιθυμείτε. Κι από πίσω το συναφές φολκλόρ, το οποίο σκέφτεται με μπαρόβια λογοπαίγνια του στυλ διαφωτισμός-φωταδισμός.

  3. (Από άρθρο του Κώστα Ζουράρι στους 4 Τροχούς)
    Oι ημέτεροι χάσκακες αγνόησαν το κορυφαίο έργο του εικοστού αιώνα, με το οποίο
    ανατέμνεται και ανατρέπεται πλήρως ο δυτικός φωταδισμός του ατόμου, του «μοναχικού
    εμπορεύματος» (κατά Mοσκώφ) και της ολοκληρωτικής βίας: τον «Eπαναστατημένο άνθρωπο» του
    A. Kαμύ. Oι ιθαγενείς μας αεριτζήδες των πανεπιστημίων φαίνεται ότι δεν κατάλαβαν γρυ (αν
    τον διάβασαν), από την αμείλικτη νεκροψία, που διενήργησε εις βάρος του δυτικού
    θεωρητικού πτώματος ο μέγας Nτοστογιέφσκι στους «Δαιμονισμένους». Tίποτα δεν χαμπάρισαν
    όλοι αυτοί οι ιδρυματικοί αλμπάνηδες των πανεπιστημίων «μας» από την νηπτική έκρηξη των
    υπερρεαλιστών του μεσοπολέμου (στα γράμματα, στα εικαστικά, στην πολιτική τους απόρριψη
    της Δύσης), έκρηψη νήψεως, η οποία τους ενώνει αρρήκτως με τους νηπτικούς Πατέρες της
    Oρθοδοξίας και τους Kολλυβάδες απελευθερωτές μας μέσα στην Tουρκοκρατία-Φραγκοκρατία.

  4. (από το indy.gr)
    Μέχρι τώρα ήξερα πως πατριάρχες έχει μόνο ο σκοταδισμός. Τώρα μού λέτε εδώ πως έχει κι ο φωταδισμός! Αρχίζω κι ανησυχώ σοβαρά. Άμα ο φωταδισμός δε φώτισε τα σκοτάδια, κι άμα πατριαρχεία κι ιερατεία φραγκάτα (όπως λέει ο σ. ΜρΧ) έχει κι ο φωταδισμός, τότε δεν πάμε καθόλου καλά. Τι ακριβώς τρέχει; Ισχύει το παλιό ξεκάθαρο όριο σκοταδισμός-φωταδισμός; Ή ο σκοταδισμός τρώει από τα μέσα και το φωταδισμό; Τελικά όλα γίνονται ΓΙΑ ΤΗ ΦΡΑΓΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ; Οπότε δεν έχει σημασία η χλαμύδα, αν είναι σκοταδιστικό ράσο ή φωταδιστικά γουνάκια; Κι αν είναι έτσι, τότε δε χρειάζεται ένα νέο πιο ξεκάθαρο όριο στη θέση τού παλιού (πάνε και 4 αιώνες από τότε άλλωστε). Μήπως πρέπει να βάλουμε το όριο: ΕΞΟΥΣΙΑ-ΑΝΤΕΞΟΥΣΙΑ στη θέση τού παλιωμένου σκοταδισμός-φωταδισμός; Εγώ αυτό υποστηρίζω. Γιατί δε με νοιάζει άμα το ιερατείο φοράει ράσα ή κοστουμάκι ή ζιβάγκο, αν έχει βγάλει θεολογική σχολή ή έχει πτυχία πυρηνικού επιστήμονα, αν βαστάει αγιαστούρα ή τα σχέδια για την επόμενη ατομική μπόμπα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ουσιαστικό που φανερώνει την επικριτική στάση του υποκειμένου για την κατάσταση της συμπεριφοράς του αντικειμένου, μία κατάσταση στην οποία βρίσκονται άτομα των οποίων οι πράξεις δεν λογαριάζουν κάποιες άγραφες κοινωνικές συμβάσεις της πιάτσας ή μιας συγκεκριμένης ομάδας.

- Καλά μαλάκα, ο Νίκος γάμησε τη Γιωργία!
- Ποια Γιωργία ρε μαλάκα, τη φάλαινα;
- Χε, χε, χε... ναι!
- Αυτό το παιδί πάντα το διέκρινε ένας οτινανισμός...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Οι περισσότεροι το θεωρούν αρρώστια... Άλλοι πάλι το αντιμετωπίζουν ως κάτι απολύτως φυσιολογικό. Μου ζητήθηκε να γράψω τον ορισμό αυτού του λήμματος, γιατί εγώ έγειρα τον ασισματισμό στο σλανγκ τζηαρ.

Μα τι είναι αυτό το πράγμα τέλος πάντων;

Όλοι ξέρουμε ότι, στο τέλος των λέξεων το -σ γίνεται -ς. Όχι πάντα...
Οι «πάσχοντες» δε χρησιμοποιούν για λόγους συντομίας το αγαπημένο σίγμα στο γραπτό λόγο στον υπολογιστή και στη θέση του βάζουν το -σ (π.χ. μαλάκασ).

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι, τα κείμενα απο τους αστιγματιστές είναι δυσανάγνωστα και πρέπει να καταπολεμηθεί αυτή η αρρώστια με οποιοδήποτε τρόπο. Από την άλλη, οι αστιγματιστές δηλώνουν ότι, δεν είναι άρρωστοι και ότι, δεν πρέπει να δίνεται τόση σημασία σε αυτό, αλλά στο περιεχόμενο του λόγου.

Όσο εξελίσσεται η τεχνολογία, εξελίσσεται και ο ασιγματισμός. Το σίγμα που, όπως όλοι ξέρουμε, συντελεί στη δημιουργία των διπλών συμφώνων και κυρίως του ψ και του ξ, τείνει να τα καταργήσει και να τα κάνει πσ και κσ.

****Δεν πρέπει να μπερδεύεται με τους τριχοφοβικούς****

ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΣΥΝΤΟΜΙΑ

- Καταργήθηκε το τελικό σίγμα;;;
- Ναι, θεωρηθηκε ότι παίρνει τη δουλειά του κανονικού σίγμα, το οποίο κατέθεσε ασφαλιστικά μετρα, τα κέρδισε και πήρε προσωρινή διαταγή, οπότε το τελικό πήρε τον πούλο... Δράμα σου λέω... Απλά μέχρι στιγμής το ξέρουνε λίγοι, οπότε μην το κανεις θεμα. ;)

(ντόπιο)

(όλα τα σχόλια μου κάπου θα έχουν παραδείγματα)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Οφθαλμολογική πάθηση που πήρε το όνομά της από το εξωτικό πτηνό τουκάν (βλ. και μήντιο). Για πρώτη φορά τουκανισμός διαγνώστηκε σε Βέλγο φυσιοδίφη, ο οποίος περιέγραψε το εξωτικό αυτό πουλί ως «το πτηνό με το χαρακτηριστικό μαύρο φτέρωμα», αγνοώντας πλήρως τη μύτη του.

Στη σημερινή εκδοχή της η πάθηση προσβάλλει χρήστες του internet που αφήνουν σχόλια σε οπτικό υλικό (φωτογραφίες, βίντεο youtube κυρίως, κλπ). Κατά κύριο λόγο ευάλωτοι είναι αστειάτορες χρήστες, αλλά όχι μόνο. Το βασικό σύμπτωμα της πάθησης είναι το εξής: σε μια συγκεκριμένη φωτογραφία ή βίντεο που κυριαρχεί ολοφάνερα ένα δυνατό οπτικό ερέθισμα (κυρίως γκόμενες-τούμπανα, αλλά όχι μόνο, σε κάθε περίπτωση 99% σεξ και βία) κάποιος προσέχει και σχολιάζει ασήμαντες λεπτομέρειες, του φόντου και γενικότερα (λ.χ. σε βίντεο όπου τρελό μωρό webcam γδύνεται στο you tube, κάποιος σχολιάζει το φωτιστικό δαπέδου στην άκρη του πλάνου).

Για να δείτε αν πάσχετε από τουκανισμό κάντε το εξής τεστ: τι βλέπετε στη φωτό 1;

Για την ιστορία, τουκανισμό εκδήλωσε ο χρήστης του slang.gr Βράσταμαν στη συγκεκριμένη φωτό που αναρτήθηκε συνοδευτικά στη φωτό του λήμματος μύτινγκ.

Ο τουκανισμός είναι ένας δύσκολος ομολογουμένως όρος που έψαχνα για να περιγράψω το φαινόμενο αυτό της εποχής του διαδικτύου των σχολιαστών.

— Έλα να δεις ρε μαλάκα ένα βιντεάκι... καύλα ε;
— Πωπω ρε συ... κι εγώ ένα τέτοιο κλανί θέλω να βάψω τον τοίχο μου...
— Καλά ρε, τουκανισμό έχεις να 'ούμε;... Άπαπαπα, τι κωλαράκι είναι αυτό ρε συ...
— Είναι πολύ ακατάστατο το δωμάτιο... ειδικά αυτό καλάθι με τα άπλυτα στη μέση...
Μάστα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Αυτοί που πιστεύουν σε αυτόν, θεωρούν πως ο νόμος τους είναι ταυτισμένος με τις επιθυμίες τους. Δέχονται τις απόψεις των άλλων αρκεί αυτές να συμφωνούν με τις δικές τους. Κάποιος διάσημος Γάλλος ετσιθελιστής αυτοκράτορας... Λουδοβίκος τάδε, έλεγε «το κράτος είμαι εγώ».

Πολλοί ετσιθελιστές αναφέρουν τη φράση κλειδί του δόγματός τους (έτσι θέλω) στα αρβανίτικα (άστε ντούα).

- Μπήκε μέσα και με το άστε ντούα επέβαλε στους άλλους την άποψή του.
- Καλά, τι ετσιθελιμός είναι αυτός τέλος πάντων;

(από ironick, 15/06/08)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified