Tagged definitions (1647)
Showing 981-990 from 1647

Βαρύς και σύνθετος λογαριασμός που εκπονείται και επιβάλλεται από ειδικούς. Το κουστούμι αποτελείται -ράβεται- από πολλές επιμέρους χρεώσεις, την ύπαρξη των οποίων ο οφειλέτης αγνοεί παντελώς μέχρι να του ’ρθει η πανταχούσα, και δεν θα μπορούσε να διανοηθεί την ύπαρξή τους ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του. Ειδικές στο ράψιμο κουστουμιών είναι οι οικονομικές εφορίες, το ΙΚΑ, οι δημόσιες εν γένει υπηρεσίες που είναι επιφορτισμένες με την επιβολή πάσης φύσεως χρεώσεων, οι τράπεζες, αλλά και οι δικηγόροι κατά τη σύνταξη δικογράφων. Οι τελευταίοι, προτού να ράψουν το κουστούμι, φουσκώνουν δεόντως τα επιμέρους κονδύλια, δηλ. προηγείται το φούσκωμα και έπεται το ράψιμο.

Αυτός που οδηγεί έχοντας πάντα αναμμένη την ενδεικτική λυχνία (λαμπάκι) προειδοποίησης έλλειψης καυσίμου στο αυτοκίνητό του.
Συνήθως αγνοεί επιδεικτικά τα πρατήρια βενζίνης και, ακόμη και όταν αναγκαστεί να ανεφοδιάσει επιτέλους το όχημά του, το ποσό της βενζίνης που βάζει είναι της τάξεως των 10 ευρώ. Έχουν αναφερθεί ωστόσο και περιστατικά κατά τα οποία ο άτυχος πρατηριούχος πληρώθηκε με κέρματα.

Τα αίτια της ψυχανωμαλίας αυτής δεν έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα, αν και πιστεύεται πως οφείλεται στην ανάγκη δημιουργίας ψευδαίσθησης οικονομίας, καθώς ο καψολαμπάκιας αποφεύγει να δει άμεσα να φεύγει από το πορτοφόλι του προς την τσέπη του βενζινά ένα π.χ. ολόκληρο καφετί 50ευρο.

Τέλος, σύμφωνα με ανεπίσημες ερμηνείες του φαινομένου, ο καψολαμπάκιας ενδέχεται να ερεθίζεται από τον ήχο που κάνει ο κινητήρας όταν καίει χαλίκια, σκουπίδια και κάθε λογής φλόκι και πουρί που η βενζίνη εναποθέτει γλυκά στον πάτο του ρεζερβουάρ, μετά τα αλλεπάλληλα και υπεράριθμα γεμίσματα, νιώθοντας παράλληλα αυτοπεποίθηση για την αντοχή και τις επιδόσεις του αγαπημένου του οχήματος κάτω από αυτές της αντίξοες συνθήκες χρήσης.

Ο συνδυασμός κλωτσιών και πατημασιών.

1. Ευνοϊκός συνδυασμός καταστάσεων που κάνει τους εμπλεκόμενους να νιώθουν ευχάριστα. Με τον οξύμωρο επιθετικό προσδιορισμό «άσχημη», η φόρμουλα είναι ακόμα καλύτερη!

2. Κοπέλα, όχι απαραίτητα κουκλάρα, άλλα με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που την κάνει πολύ ελκυστική στα αρσενικά.

Συνώνυμο της φράσης τον πούλο ή μπουλελέ ή πουλελέ (δηλαδή παίρνουμε τον πούλο). Η λέξη αντιστρέφεται εσκεμμένα ώστε να μην γίνει εύκολα αντιληπτή από τους παρευρισκόμενους, ιδίως όταν είναι του αντίθετου φύλου.

Το επονομαζόμενο και «μικρός» ή «ωτίτης» μικρό μας δαχτυλάκι.

Η αναφορά σε αυτό, χαρακτηρίζεται από ρυθμική κίνηση υπό τον ήχο του Άη οφ δε Τάηγκερ, κατά την οποία η παλάμη μας βρίσκεται σε όρθια θέση, ο αντίχειρας, τοποθετημένος κάθετα, «αγκαλιάζει» τους δείκτη, μέσο και παράμεσο, ενώ ελεύθερος μένει μόνο ο μικρός / ωτίτης, δηλαδή το μωράκι, ο οποίος σηκώνεται και κατεβαίνει ξανά και ξανά ως το τέλος του άσματος.

Η ονομασία αυτή δόθηκε χάριν της χαριτωμενιάς που το εν λόγω δάχτυλο διαθέτει και επειδή το «ωτίτης» φέρνει πραγματικά βδελυρούς συνειρμούς.

Τα πηκτά κομμάτια αίμα που «πέφτουν» από το αιδοίο κατά τις ημέρες της περιόδου.

Είναι μικρού μεγέθους και συνήθως επιπλέουν στη λεκάνη ή βολτάρουν στη μπανιέρα (ανάλογα το που βολεύεται κάποια να πλένεται). Το χρώμα τους κυμαίνονται ανάμεσα στα traffic red, rose, strawberry και coral red. Στην Κρήτη, συναντώνται και «μπριτζόλες», κατά την τοπική διάλεκτο.

Επίθετο που χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει μια ορισμένη κατηγορία ανδρών. Ηλικιακά, οι άντρες που υπάγονται σε αυτή την κατηγορία κυμαίνονται από 20-29 ετών. Συνήθως είναι ψηλοί, μελαχρινοί έως καστανοί (ποτέ ξανθοί) και η εκπαίδευσή τους είναι τουλάχιστον πανεπιστημιακού επιπέδου -σπανιότερα απόφοιτοι Α. Τ. Ε. Ι., δεν διαθέτουν τρίχες στο στήθος και φέρουν μικρό ή προβληματικό (αλλεργικό, με φίμωση κ.α.) πέος.

Οι άντρες αυτοί αναγνωρίζονται εύκολα: δεν διαθέτουν χιούμορ -αν διαθέτουν είναι κακό, το ντύσιμό τους είναι ένα παράξενο κράμα μεταξύ επαναστάτη και χίπστερ, δηλώνουν αναρχικοί και άθεοι, φοράνε γυαλιά (αν και προτιμούν φακούς επαφής), διαβάζουν λογοτεχνία και ποίηση, βλέπουν ευρωπαϊκό κινηματογράφο και προπαντός λατρεύουν τον Charles Bukowski (Τσαρλς Μπουκόφσκι) εξ ου και η ονομασία τους.

Παρασυρμένοι από τον ομώνυμο ποιητή, κάνουν κραιπάλες και τους είναι σχεδόν αδύνατο να κυκλοφορήσουν νηφάλιοι και, για αν μη χαλάσουν τη μόστρα, συνήθως είναι και συναισθηματικά μη-διαθέσιμοι ή κολλημένοι σε μια «σκύλα που τους πέταξε και ποτέ δεν ξεπέρασαν».

Στην ουσία είναι ανασφαλείς και ψευτοκουλτουριάρηδες και αρκετά εύκολοι στόχοι γκομενικά. Εάν θέλετε να κερδίσετε έναν Μπουκοφσκικό, απλώς πείτε του πόσο πολύ σας άρεσε το «Η Αγάπη είναι ένας σκύλος από την Κόλαση», πόσο απολαμβάνετε να διαβάζετε Μπάροουζ και τι ωραία τραγούδια που έχει στο «Dark Side of the Moon». Μπορείτε να επεκτείνετε τη θεματολογία σας και στις cult ταινίες και τσόντες των '80s. Τον έχετε κερδίσει.

Επιθετικός προσδιορισμός, που δύναται να περιγράψει αποκλειστικά εκπροσώπους του θεωρούμενου ως «ισχυρού» φύλου.

Οι έχοντες πέος λοιπόν, το χρησιμοποιούν να «γεμίζουν» τυχόν αδειανά - και πιθανώς άπατα - μέρη του ανθρώπινου σώματος του συντρόφου τους.

Χρησιμοποιείται αποκλειστικά σε περιπτώσεις μόνιμων σχέσεων.

Κατάσταση κατά την οποία η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας κάνναβης έχει εξαντλήσει πλήρως τους εκάστοτε pot-ες. Υπό αυτή την κατάσταση δεν είναι σε θέση να κάνουν ο,τιδήποτε άλλο, παρά να κουνήσουν τις κόρες των ματιών τους - με εξαντλητική προσπάθεια - και να γελάνε ασταμάτητα, από μέσα τους.

Σπάνια κάποιος φτάνει στα επίπεδα της υπερχόρτωσης στη σύγχρονη Ελλάδα λόγω ανεργίας, που ως αποτέλεσμα έχει την εξαιρετικά περιορισμένη αγορά κάνναβης και φυσικά την προσεκτική κατανάλωσή της. Παρ' όλα αυτά, όλοι οι pot-ες κάποτε φτάσανε στην απόλυτη αυτή κανναβική νιρβάνα.

Η λέξη είναι βέβαια συνδυασμός των: υπερφόρτωση + χόρτο.

Τιμή και Δόξα στη Μπιζελόσουλα, δημιουργό της λέξης αυτής.