Further tags

Εκ των φοιτητής και της γαμοσλανγκοτέτοιας (ετικετοποιήσιμης;) κατάληξης -(α)μπουρας, που ο σύσσλανγκος εδώ ετυμολογεί από το berrü = άντρας στα αλβανικά (ας επιβεβαιώσουν ή διαψεύσουν οι επαΐοντες).

Ο φοιτητάμπουρας, επομένως, είναι ο φοιτητής που είναι αλητάμπουρας, κοπριτάμπουρας, αρχιδάμπουρας, ενίοτε χλιδάμπουρας όταν πηγαίνει σε πάρτι της ΔΑΠ, είναι μέλος των συλλόγων Σ.Κα.Πα.Π. και Σπα.Πα.Πε., δεν είναι επιμελής, αναλώνεται είτε σε παρτάκια με επίπεδο-ΔΑΠεδο είτε στην αριστεροχαρά της ένταξης σε πολιτικές νεολέρες, όπου μπορεί να διαπρέψει και ως σταλινογαμπρός και γενικώς ευχαριστιέται τα νιάτα του ή και τα άντα του αν είναι απαταιώνιος φοιτητής.

  1. Άει μωρή τσουτσού που θες και χαρτομάντιλα, κάτσε διάβασε.... μια ζωη φοιτητάμπουρας. (Εδώ).
  2. Στην εξεταστική οι φοιτητές διαβάζουν.Εγώ ως φοιτητάμπουρας βλέπω Daria. Άντε και καλό σεπτέμβρη. (Εδώ).
  3. Πάει τώρα ο μπάι κιούριους φοιτητάμπουρας με φάτσα κυπρίου κεμπαμπτζή και κακάδι στο μούσι (ομάζ αυτό, ξέρει ποιος) να κάμει τον καμπόσο σε ποιόν; Στον Βόλφγκανγκ τον Σόιμπλε. Έλα μουνί στον τόπο σου. (Εδώ).
  4. Συριζαίος άεργος φοιτητάμπουρας: με τα capital controls επιτέλους υποφέρει ο Βαρδινογιάννης όπως υπέφερε ο λαός τόσα χρόνια. (Εδώ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Χαρακτηρισμός για την Ευρώπη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση ή ειδικότερα την Ευρωζώνη.

Κατ' αρχήν, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μεταφορά στα ελληνικά του Euroland (δες), το οποίο δηλώνει βασικά την Ευρωζώνη, δηλαδή τη ζώνη των χωρών που χρησιμοποιούν το Ευρώ.

Πράγματι, πολλές φορές χρησιμοποιείται με αυτήν την ειδική σημασία. Ωστόσο, επειδή το δοκιμότερο είναι ο όρος Ευρωζώνη, ορισμένες φορές το Ευρωλάνδη λειτουργεί ως ένας ήπιος μειωτικός χαρακτηρισμός. Μπορούμε εξάλλου να το βρούμε να χαρακτηρίζει γενικότερα την Ευρώπη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα μπορούσαμε ίσως να πούμε ότι σε αντίθεση με τον ελληνοπρεπή όρο Ευρώπη, το Ευρωλάνδη, του οποίου το δεύτερο συστατικό ανάγεται σε παλαιογερμανική λέξη, που έχει όμως επιβιώσει και στα αγγλικά και στα γαλλικά, εκφράζει περισσότερο μία Ευρώπη κυριαρχούμενη από Γερμανούς ή γερμανικά φύλα με την ευρύτερη έννοια, όπως λ.χ. τη φραγκική Ευρώπη του Καρλομάγνου που συμπίπτει με τον σκληρό πυρήνα της αρχικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλοτε πάλι, το Ευρωλάνδη μπορεί να υπονοεί ότι είναι σαν όλη η Ευρώπη να έχει γίνει μια ενιαία χώρα, ισοπεδώνοντας με την ομοιομορφία της τις πολιτισμικές διαφορές και ιδιοπροσωπίες των επιμέρους λαών. Με κάποια κλικ καχυποψίας παραπάνω θα μπορούσαμε ίσως να θεωρήσουμε ότι παραπέμπει και σε τριτοκοσμικές χώρες, πρώην αποικίες, όπου έχει κοτσαριστεί α πουστεριόρι το -λάνδη και έχει επικρατήσει μέσω της αποικιοκρατίας, παραπέμποντας έτσι σε μία Ευρώπη όπου λαμβάνει χώρα μια εσωτερική αποικιοκρατία, αν και αυτή η ερμηνεία είναι πιο τραβηγμένη. Σε κάθε περίπτωση, η χρήση του όρου είναι ρευστή, απλώς ήθελα να θίξω έναν ήπιο και ελαφρό μειωτικό χαρακτήρα που έχει ο όρος, καθώς στα ελληνικά χρησιμοποιείται ενίοτε με μια δόση ευρωσκεπτικισμού, χωρίς ωστόσο να αποτελεί ένα καθαυτό εθνοφαυλιστικό.

  1. Και την ακλόνητη βεβαιότητα γι' αυτό μου την προσφέρει απλόχερα το θέαμα του κόσμου μας: αρκεί να συγκρίνω ένα οποιοδήποτε πατροπαράδοτο τοπικό έθιμο του χτες - ο νους μου πάει αυθόρμητα στον "πρωτόγονο" αποκριάτικο χορό των σκυριανών "Γέρων", από τον οποίο ξαναγεννιόταν τόσο φυσικά, σε μια απόμερη γωνιά της γης, το πρώτο σπέρμα του θεάτρου- με κάποιες τελετουργίες των καιρών μας: ας πω με τους βλακώδεις διαγωνισμούς τραγουδιού της EUROVISION όπου ομοιόμορφα ντυμένοι και ομοιόμορφα ημίγυμνοι νεαροί και νεαρές από τις διάφορες χώρες της Ευρωλάνδης λικνίζονται ομοιόμορφα, άδοντας (τρόπος του λέγειν) ομοιόμορφους σκοπούς στα ομοιόμορφα και ψόφια αγγλικά τους. (Γιάννης Κιουρτσάκης, Το Ίδιο και το Άλλο Γ΄, Το Βιβλίο του Έργου και του Χρόνου, Αθήνα: εκδ. Κέδρος, 2007, σ. 432).
  2. Ευρωλάνδη: 1 στους 4 νέους εκτός δουλειάς. Νέο ρεκόρ ανεργίας χτύπησε η ευρωζώνη, καθώς βυθίζεται στη δίνη της ύφεσης. (Εδώ).
  3. Η Ευρωλάνδη περνά από την τραγωδία στη φάρσα. (Εδώ).
  4. Η Ευρωλάνδη και η ευρωπενία. Τα κάτω άκρα της γριάς Ευρωλάνδης πάσχουν από ευρωπενία. Το αίμα δεν κυκλοφορεί, το πόδι έχει πρηστεί και η Ευρωλάνδη δεν μπορεί να κάνει βήμα. Ειδικά το μεγάλο δάχτυλο του αριστερού ποδιού είναι έτοιμο να σκάσει, κι όχι μόνο η γριά Ευρωλάνδη θα κουτσαίνει αν της το κόψουν, αλλά όλοι φοβούνται πως αν σκάσει η μόλυνση θα επεκταθεί και στον υπόλοιπο οργανισμό. Οι δόκτορες της Ευρωλάνδης συνεδριάζουν για να αποφασίσουν για τη θεραπεία. Ομως η ευρωπενία μοιάζει με μεταλλαγμένο ιό της γρίπης. Τα συμπτώματα τους είναι γνωστά, όμως την αιτία της ασθένειας δεν την έχουν ακόμη εντοπίσει. (Τάκης Θεοδωρόπουλος εδώ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Στα καλιαρντά είναι ο πρωθυπουργός, ο πριμάτσος, ο πρωθύ, ο πρωκτυπουργός, ως πρώτος μεταξύ πολλών νταβάδων που μας βγάζουν στο κλαρί και μας εκμεταλλεύονται.

  1. - Κομμένο τον βλέπω τον πρωτονταβά που αριβάρισε από Βρυξέλλες.
    - Έχει μαζέψει τώρα τα χορχορότεκνα και κοιτάνε πώς θα σβήσουνε τις χορχόρες.
  2. Γέλαγα με το «μπαγκέτο» που σημαίνει πέος και είναι εμπνευσμένο από την τότε διαφήμιση των ΕΛΤΑ, θαύμαζα τη μαεστρική διάθεση κριτικής απέναντι στους φορείς εξουσίας με λέξεις όπως ο «πρωτονταβάς» που σημαίνει Πρωθυπουργός και μάθαινα ότι λέξεις όπως «κουλή», «τζάσε» και «τεκνό» διασώθηκαν εσνωματωμένες πλέον στο λεξιλόγιο της δικής μας γενιάς. (Αποκατέ).

Λαμόγελο πρωτονταβά της Ιταλίας

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Πολιτικό φαυλιστικό, μειωτικός χαρακτηρισμός, που δηλώνει αυτόν που θεωρεί ότι το να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και/ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι απόλυτη προτεραιότητα, για την οποία αξίζει να γίνουν θυσίες, και μάλιστα (προσφάτως) διαδηλώνει δυναμικά για να υποστηρίξει αυτήν του τη θεώρηση. Συνώνυμο: μενουμευρώπης. Πρόκειται για μια λολοπαιγνιώδη λεξιπλασία από το Euromaidan (< περσικό meydân που σημαίνει πλατεία < ινδοευρωπαϊκή ρίζα médʰyos όθεν και τα μέσον, medium κ.τ.ό.) και το μαϊντανός, ή και άλλες σημασίες της ίδιας λέξης, όπως λ.χ. μαϊντανός, μαϊντανός και μαϊντανός.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να χαρακτηρίσει τους συμμετέχοντες στο Euromaidan στην Ουκρανία, του οποίου η ερμηνεία είναι ανοικτή. Πολλοί (συνήθως φιλελέδες, δεξιοί και ευρωπαϊστές) το θεωρούν ως μια φιλελεύθερη ευρωκεντρική κινητοποίηση που ανέτρεψε έναν διεφθαρμένο φιλορώσο ολιγάρχη, τον Viktor Yanukovych, ενώ άλλοι (συνήθως αριστεροί ή πουτινιάρηδες, και σε μια πιο ακραία περίπτωση αντι-νεοτάξ) το θεωρούν ως ένα πραξικόπημα, όπου βασικά τη βρώμικη δουλειά την έκαναν νεοναζί συμμορίες για να ρίξουν έναν δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη (βασικά μπορεί να ισχύουν και τα δύο). Επειδή μας ενδιαφέρει κυρίως η γλώσσα, δεν θα πάρουμε θέση ως προς το τι είναι το Ευρωμέινταν, αλλά θα παρατηρήσουμε ότι οι χρησιμοποιούντες τον μειωτικό χαρακτηριστικό ευρωμαϊντανοί είναι συνήθως αριστεροί που κάνουν χρήση της λεξιπλασίας για να μειώσουν και να σατιρίσουν το φαινόμενο. Κατά την οπτική τους οποιαδήποτε επανάσταση είναι χρωματιστή, τ.πορτοκαλί επανάσταση στην Ουκρανία, ή πράσινη αλλού ή μωβ, βασικά είναι ντεκαφεϊνέ επανάσταση, ενώ μοναδική αυθεντική επανάσταση μπορεί να είναι μόνο μια κόκκινη επανάσταση, άντε να αποδώσουμε κάποια σοβαρότητα και σε μια μαύρη εξέγερση από μηδένια. Επιπλέον η έκφραση αποδίδει και μία πιο συνωμοσιολογική διάσταση, ότι μπορεί να είχαν αναμειχθεί στα αιματηρά γεγονότα του Κιέβου μαϊντανοί φυτευτοί απ' έξω, κάποιοι δηλαδή που συνηθίζουν να οργανώνουν πραξικοπήματα και αποσταθεροποιήσεις. Εντέλει, ο εμφύλιος στην Ουκρανία έχει όντως και από τις δύο πλευρές μαζέψει πολλούς απ' έξω, όπως λ.χ. μισθοφόρους, πράκτορες κ.ο.κ. Οι χρησιμοποιούντες βέβαια την έκφραση θίγουν κυρίως τους απ' έξω μαϊντανούς που ωθούν προς μια ευρωκεντρική προσέγγιση την Ουκρανία μέσα από τον εμφύλιο. Βλ. τα παραδείγματα:

  1. Αυτοί είναι οι ευρωμαϊντανοί. Όποιο κατακάθι πολέμησε στο πλευρό του Χίτλερ, τώρα σφάζει αμάχους στην Ουκρανία. Ουστάσι, Βόσνιοι ισλαμοφασίστες, Τούρκοι, Τσετσένοι. (Αντινεοταξίτες).
  2. Είναι χοντρό και αυτό που έγινε με τους κομμουνιστές. Σε ακυβερνησία η χώρα. Ας πρόσεχαν οι Ευρωμαιντανοί. (Από το Φέισμπουκ).

Πάμε τώρα στην περίπτωση που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Ο όρος χρησιμοποιείται πλέον ως πολιτικό φαυλιστικό από αριστερούς, συριζανέλ, αλλά και άλλους αριστερούς και ευρωσκεπτικιστές για να μειώσει, βασικά για να κράξει, τους μενουμευρώπηδες, δηλαδή αυτούς που διαδηλώνουν στο Σύνταγμα και άλλες πλατείες της Ελλάδας την ανάγκη να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη/Ε.Ε. "πάση θυσία" (ή "πάση ανθρωποθυσία", όπως σατιρίζουν οι αριστεροί, "με κάθε εύλογη θυσία", λένε οι μενουμευρώπηδες). Το λολοπαίγνιο έχει πολλά σημεία αναφοράς.

  • Παρομοιάζονται οι μενουμευρώπηδες με το Γιουρομέινταν. Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη προσβόλα, αλλά για τους αριστερούς είναι μεγάλη προσβόλα, γιατί θεωρούν το Γιουρομέινταν ντεμέκ εξέγερση υποκινούμενη απ' έξω. Ορισμένοι αριστεροί επισείουν τον κίνδυνο (ή κινδυνολογούν, όπως το πάρει κανείς), ότι οι μενουμευρώπηδες μπορούν παρομοίως να δώσουν πάτημα για να αποσταθεροποιηθεί, όπως στην Ουκρανία, μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Σε κάθε περίπτωση το Γιουρομάινταν έχει μια εμβληματική σημασία ως πάλη φιλελέδων εναντίον πουτινιάρηδων, όπου μάλιστα τις διαδηλώσεις τις κάνανε οι φιλελέδες. Και καθώς το Γιουρομέινταν θεωρείται ως μια ντεκαφεϊνέ χρωματιστή επανάσταση (σύγκρινε με Πορτοκαλί Επανάσταση), παρομοίως και οι ευρωμαϊντανοί θεωρούνται φλώρια, πόσω μάλλον που είναι το ντεκαφεϊνέ του ντεκαφεϊνέ καθώς οι μενουμευρώπηδες ούτε FEMEN ουκρανάιζερ μας προσφέρουν εις τέρψιν των οφθαλμών ούτε και προς το παρόν έχουν σοβαρέψει τα πράγματα. Από την άλλη, οι αριστεροί χρησιμοποιούν τον όρο και για να προωθήσουν το αφήγημα ότι οι ακροδεξιοί συνεργάζονται αγαστά με τους φιλελέδες, καθώς στο μεν Σύνταγμα βρίσκονται σε κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους πολιτικοί, καθώς ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Βορίδης, με φιλελέδες, όπως και στο Κίεβο σε μία πιο ακραία περίπτωση συνυπήρχαν φιλελέδες με νεοναζί.
  • Οι ευρωμαϊντανοί χαρακτηρίζονται εξάλλου ως μαϊντανοί με την έννοια ότι δεν είναι διαδηλωτές που έχουν κολλήσει επαναστατόσημα, αριστερόσημα, αναρχόσημα σε πορείες, διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. Δεν είναι οι μόνιμοι των κινημάτων. Είναι, θεωρείται, άνθρωποι που ενώ έχουν τις δουλειές τους και χίλιες άλλες ασχολίες έρχονται ως άσχετοι τουρίστες και μαϊντανοί να κάνουν επιπλέον και μια διαδήλωση. Πολλοί είναι και μαϊντανοί, δηλαδή τηλεπερσόνες, που αφού γίνουν γνωστοί από τα κανάλια που πάνε από το ένα στο άλλο, μετά έρχονται ως μαϊντανοί και στο Σύνταγμα να προβληθούν και εκεί.
  • Λίιιγο πιο τραβηγμένα ίσως δούμε και μια σχέση με το μαϊντανός, δηλαδή με το χρήμα. Οπότε ευρωμαϊντανός είναι, κατά τον ορισμό που έδωσε αριστερός στο φατσομπούκι, όχι τόσο αυτός που θέλει να μείνουμε στο Ευρώ με κάθε θυσία, αλλά για την ακρίβεια αυτός που θέλει να μείνουμε στο Ευρώ με κάθε θυσία που θα πληρώσουν άλλοι. Εξ ου και άλλα φαυλιστικά παρωνύμια των Μένουμε Ευρώπη είναι τα Μένουμε Εκάλη, Μένουμε Ψυχικό, Μένουμε Κολωνάκι κ.ο.κ.
  1. Ρεζίλι διεθνώς μας έκαναν οι ευρωμαϊντανοί… (Ολύμπια).
  2. Συμβαίνει τώρα! Ευρωμαϊντανοί έχουν ανεβεί στα σκαλάκια της Βουλής. (Από το Φέισμπουκ).
  3. ΜΙΛΗΣΕ Ο ΕΥΡΩΜΑΙΝΤΑΝΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Άι ΧΑΣΟΥ ΡΕ ΜΙΖΕΝΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ. (Από το Φέισμπουκ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Αυτός που χτυπάει γκόμενες κατά συρροή, που αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα, ο Καζανόβας, ο Δον Μήτσος Κιλώτης, ο Τζέμης Μποντ τ. fuck and let die, ο φαρμακοψώλης, ο σκοτώνω. Γενικά το τελικό συστατικό -φονιάς προσδίδει σεξιστικώς ένα είδος ανδρισμού, γιατί άντρας που δεν είναι γκαζοφονιάς, ρακοφονιάς, ή, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, και μπαζοφονιάς, δεν είναι άντρας. Σημειωτέον ότι στο -φονιάς μπορεί να υπάρχει και μια ελαφρά μειωτική χροιά, λ.χ. ο γκαζοφονιάς να είναι αυτός που πατάει γκάζι σαν ούγκανος εις βάρος της πχοιότητας της οδήγησης, έτσι κι ο γκομενοφονιάς μπορεί να είναι και -φονιάς ως σαβουρογάμης ό,τι κάτσει ή ως κάποιος που χάνει ευκαιρίες για πχοιοτικές σχέσεις μέσα στη φούρια του. Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά ψυχανάλατα για τη σχέση σεξ και θανάτου, τόσο της ερωμένης, όσο και του ερώντος, αλλά προτιμώ να δώσω τον λόγο στα παραδείγματα.

  1. Ντανιέλος ο Γκομενοφονιάς. Επειδή σήμερα, εκεί που έψαχνα καμιά καλή φωτογραφία να σχολιάσω, με έπιασε μία απίστευτη πρεμούρα και σιχαμάρα με όλα τα πλαστικά βυζιά στον κόσμο της σόου βυζ (ο προσωπικός μου κρυπτονίτης), θέλω να δούμε ένα κλασικό αγόρι για να ευθυμήσουμε. [...] [Πιο χαμηλά]24. Ααααχ Όλγιες Κιρουλένκες που μας ματσαλάτε όλα τα καλά πουλιά... Στωναγμός. [...] Γιατί το πίνω το Μαρτίνι (Rosa Eske-me-nazy remix). Εις υγείαν και καλό σαββατοκύριακο. Labels: Daniel Craig, γκομενάκι, λιγούρες, ταινίες, φουσκοδεντριές. (Εδώ).
  2. Μόνο δύο εξαιρέσεις υπήρχαν. Η πρώτη ήταν ο Μιχάλης, γνωστός και σαν "Ραλίστας" ή "Αετονύχης" ή "Γκομενοφονιάς" ή "Ο ψηλός με τη Γιαμάχα" ή "Ε.Π.Μ.Κ.Α.Χ (Επίσημος Προμηθευτής μαύρου Και Άλλων χόρτων"), ο οποίος είχε πάρει απόφαση ότι δεν πρόκειται να γράψει πάνω από τρία και άρα δεν είχε κανένα άγχος. (Εδώ).

Ο Ντανιέλος ο Ουκρανιδοφονιάς του πρώτου παραδείγματος

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο παντελώς άστοχος καλαθοσφαιριστής τ. παπάροβιτς, με έφεση σε τούβλα, σίδερα και αερόμπαλες.

- Ο μεγαλύτερος χασοκαλάθης του Ελληνικού Μπάσκετ... Αν γυρίσει στην Εθνική πάμε πάλι 10 χρόνια πίσω... (εδώ)

- Ο Αποστολίδης είναι χασοκαλάθης πως να το κάνουμε... εμένα μ'αρέσει γενικά, έχει το σωστό κορμί, παίζει άμυνα, παρά το χαζά ψηλοκρεμαστό ... (εκεί)

Βλ. επίσης: χασογκόλης, χασοδίκης.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

επαναστατόσημα, αριστερόσημα, αναρχόσημα

Κλάσικ, τώρα πια, λέξη της αριστεράς και του αναρχικού χώρου, η οποία παραπέμπει στα φανταστικά (και φαντασιακά να τα πεις μέσα είσαι) ένσημα τα οποία κανείς "κολλάει" με την πορεία του στους εν λόγω χώρους.

Τα επαναστατόσημα είναι λέξη που στηλιτεύει και λοιδωρεί πολιτικές στάσεις και συμπεριφορές, και συγκεκριμένα την επαγγελματοποίηση της πολιτικής συμμετοχής και γενικά την ιδιοτελή εξαργύρωσή της (με θέσεις, διασυνδέσεις, προσβάσεις, καταξίωση, δηλαδή, εξουσία, μούρη, φράγκα, σεξ, και διάφορες μορφές ασυλίας). Επιπλέον, χρησιμοποιείται σε συμφραζόμενα με ειρωνική διάθεση για να καταγγείλει την επίκληση του προσωπικού αριστερού/αναρχικού παρελθόντος ως πρόσχημα ιδιώτευσης, "τιμητικής αποστρατείας" από την ενεργό πολιτική δράση, χωρίς, όμως, αποποίηση των ωφελημάτων (ηθικών και υλικών) που απορρέουν από την τελευταία - ή ακόμα και ως πρόσχημα προδοσίας και μεταπήδησης στο στρατόπεδο του αντιπάλου, από τον ρεφορμισμό μέχρι τη δεξιά. βλ. και το αξίωμα "αριστερό παρελθόν = δεξιό παρόν"). Τέλος, χρησιμοποιείται πολύ συχνά αυτοϋπονομευτικά, αυτοκριτικά όχι μόνο για την ιδιοτέλεια αλλά και την ηττοπάθεια (πας στην πορεία-μνημόσυνο για να κάμεις το "καθήκον σου", χωρίς να το πιστεύεις) που επικρατεί και τον κούφιο φορμαλισμό της πολιτικής συμμετοχής που φτάνει να μετριέται ως ποσότητα με τα επαναστατόσημα ως διαπιστευτήρια χωρίς περιεχόμενο.

Στην περίπτωση της αριστεράς τα επαναστατόσημα τα κολλάνε και τα εκμεταλλεύονται οι πουλημένες ή/και ψευτο- πρωτοπορίες της εργατικής τάξης, ενώ στο πλαίσιο της αναρχίας οι υψηλά ιστάμενοι στις άτυπες ιεραρχίες στους κόλπους της. Με άλλα λόγια, επαναστατόσημα κολλάνε και εξαργυρώνουν οι κάθε λογής -πατέρες και γουαναμπήδες αναρριχόμενοι γυμνοσάλιαγκες* του κάθε λογής επαναστατικού κινήματος... αλλά και ρεβιζιονιστικού, και γενικά κάθε κινήματος που "επαναστατίζει" (προσομοιώνει, δηλαδή, ραντικάλ ύφος και ενσωματώνει συστημικά επαναστατικές πρακτικές - γι' αυτό και, καταχρηστικά, επαναστατόσημα μπορεί να ειπωθεί ότι κολλάνε μέχρι και οι της "λαϊκής δεξιάς" συνδικαλησταράδες).

Τώρα, όπως φάνηκε κι από πάνω, υπάρχουν υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες κατ' εξοχήν επαναστατόσημων, τα οποία και κολλιούνται στα αντίστοιχα βιβλιάρια επαναστατοσύνης και συνυπολογίζονται για την πολιτική και άλλη κάλυψη του δικαιούχου: τα αριστερόσημα, και τα αναρχόσημα.

  • Ως αριστερόσημα λογίζονται συνήθως: η μακρόχρονη και συνεπής συμμετοχή σε αγώνες, κομματικές και γενικά συλλογικές διαδικασίες (καταρχήν, δηλαδή, το να μην είσαι, πολιτικά πουθενάς), η ανάδειξη του προσώπου σου μέσα στους αγώνες ως μαχητικής ή ηγετικής ή διανοούμενης φυσιογνωμίας, και όσο προχωρούμε προς τα "βαρέα και ανθυγιεινά", η προσωπική έκθεση σε αγώνες που ενέχουν άμεσα προσωπικό κόστος επειδή θίγουν άμεσα συμφέροντα του αντιπάλου (π.χ. η σύγκρουση με την εργοδοσία στον ιδιωτικό τομέα). Ιδιότυπο αριστερόσημο, με το οποίο μπορεί κανείς να εξαγοράσει υπό συνθήκες προνομιακά πλασματικά έτη αγώνων είναι και η απλή συμμετοχή σε μυστήρια αριστερά γκρουπούσκουλα κατά την νεανική ηλικία. Ενδιαφέρον είναι ότι το να καταλάβεις θέσεις σε θεσμικά συλλογικά όργανα είναι και αριστερόσημο και εξαργύρωση αυτού.
  • Ως αναρχόσημα από την άλλη, λογίζεται επίσης η πολύχρονη και συνεπής παρουσία, εν προκειμένω στον αναρχικό χώρο (ένσημα που τα παίρνεις εύκολα παλιώνοντας, καθώς επίσης εύκολα βλέπεις τον εαυτό σου να γερνάει και τους άλλους να μένουν νέοι), αλλά εδώ η προσωπική διακινδύνευση, η τόλμη και η θυσιαστική πλευρά της δράσης κυριαρχούν. Καλό, δηλαδή, το αφισοκόλλημα αλλά το να είσαι τίμιο κομματόσκυλο δε φτάνει συνήθως, ειδικά εκεί που δεν υπάρχουν, τυπικά τουλάχιστον, κόμματα: για να κολλήσεις αναρχόσημα πρέπει να έχεις κάνει και καραγκαγκάν πράγματα τα οποία συνήθως είναι και ματσίλες, όπως το να είσαι μάχιμος στα μπάχαλα ενάντια σε μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους και σίστες, το να έχεις για πλάκα την ρίψη καλιαμπού, και όσο προχωράμε προς τα "βαρέα και ανθυγιεινά", οι συλλήψεις, οι διώξεις, οι βασανισμοί, οι στοχευμένες εναντίον σου σωματικές επιθέσεις, η συμμετοχή σε απεργία πείνας, ενώ για κάποιους ούμπερ αναρχόσημο και ιερό δισκοπότηρο είναι η όποια σχέση με το "ένοπλο".

Αυτά για τα επαναστατόσημα, κάναμε το καθήκον μας, κολλήσαμε και το σλανγκόσημο.

(Για λόγους πληρότητας, τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ως αριστερόσημα και αναρχόσημα αναφέρονται στο διαδίκτυο συχνά και τα οπτικά σύμβολα της αριστεράς και της αναρχίας, χωρίς το λογοπαίγνιο με τα ένσημα).


*Ωστόσο, επειδή κάθετί έχει δυο πλευρές, η απαξίωση την οποία εκφράζει το ντισκούρ περί κακών επαναστατόσημων, σε ένα βαθμό παίρνει παραμάζωμα συλλήβδην κάθε σημασία και αξία σχετική με την ατομική πείρα, τη συνεπή παρουσία, την προσωπική έκθεση και ριψοκινδύνευση, την τόλμη, την αλληλοαναγνώριση και αλληλοεκτίμηση του αγωνιζόμενου ανθρώπου που έχει και παρελθόν, και από αυτό εφορμά προκειμένου να υπερβαίνει το παρόν και να προχωρά στο σοσιαλιστικό μας μέλλον (ουάου). Και σε ένα βαθμό θολώνει τα νερά σε σχέση γενικά με την έννοια και το όραμα της επανάστας.

Η αριστερά δεν είναι στρατώνας, με τους παλιούς να μετράνε περισσότερο από τους νέους. Οι πράξεις και η στάση του καθενός αναδεικνύουν τους επικεφαλής και όχι τα επαναστατόσημα. Το 35% δεν ξέρει ούτε το όνομα των συνιστωσών και αυτές θέλουν υποψηφίους με βάση τις εσωτερικές αναλογίες. Ειδικά στην περιφέρεια, πολλοί "παλιοί" είναι να τους κλαις. Αυτοί στις εκλογές, αν μπουν, θα κόψουν ψήφους. πηγή

δεν μας απαγορεύουν τα όποια «επαναστατόσημα» του οποιουδήποτε, να του ασκήσουμε κριτική. Γιατί με την ίδια λογική, ούτε στο Μίκη, αλλά ούτε και στον μακαρίτη τον Κύρκο θα έπρεπε να του κάνει κανείς κριτική (αφού «δεν πήγαμε φυλακές κ εξορίες»). Εγώ πάλι πιστεύω στο «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» και στο ότι αποδεικνύεις την επαναστατικότητά σου στο σήμερα και όχι με το «ξερεις ποιος ειμαι εγώ ρε». πηγή

Η ταξική συνείδηση μετριέται μόνο με επαναστατόσημα! Αν και φοβάμαι ότι με το νέο ασφαλιστικό θα καταργηθούν κι' αυτά... πηγή

Σήμερα Παρασκευή στις 7 συνέλευση και μετά προβολή για την Αργεντινή. Έλα πες τις ιδέες σου και κάνε προτάσεις, όλοι χρειαζόμαστε να συμβάλουμε στο αυτονόητο πια. Αντε μπας και μας βγάλουν και σύνταξη κάποτε ως αγωνιστές ενάντια στη χούντα, όταν και αν κάποτε λύξει! Φέρε και το βιβλιάριο να σου κολλήσουμε επαναστατόσημα! :) πηγή

Να μη γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ χάριν των συμμαχιών κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αλλά ούτε να αναζητήσει «αριστερόσημα», επισημαίνει ο Βαγγέλης Αποστόλου, τονίζοντας πως το κόμμα του οφείλει να πορευτεί με το λαό προς την αυτοδυναμία. πηγή

Προσωπικά μάλιστα δεν θα ήθελα μια αριστερή κυβέρνηση που θα λειτουργεί εξωθεσμικά ως απάντηση στην εξωθεσμική λειτουργία της υπάρχουσας κατάστασης. Για το λόγο αυτό άλλωστε απογοητεύτηκα πολύ όταν διάβασα την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ που έκανε λόγο σε «αριστερόσημα». πηγή

Ο περιοδευων θίασος,κατα κόσμον Νίκος Μπίστης.Αφου στέγασε τις παραστάσεις του σε διάφορα θέατρα κατα το παρελθόν(ΣΥΡΙΖΑ,ΟΠΕΚ,ΠΑΣΟΚ), εσχάτως φιλοξενείται απο το θεατρο της ΔΗΜΑΡ. Οι ερμηνείες του δε συγκινούσαν ποτε το κοινό, έχοντας ομως κολλήσει (και αυτος) αριστερόσημα κατα το παρελθόν (στο κείμενο του κάνει μια επιτηδευμένη αναφορά) ,ήταν παντα χρήσιμος στο να εκτελεί ειδικές αποστολές. πηγή

Δεν μίλησα για αναρχόσημα(δεν είμαι καν),απλά επειδή πολλά άτομα εδω μέσα μιλάνε λες και ξέρουν τι γίνεται εκει μέσα και ξέρουν τι ανθρωποι απαρτίζουν το κίνημα,τι είναι ικανοί να κάνουν και τι όχι,εσείς είστε απο αυτούς; πηγή

Η κριτική για τις συνελεύσεις-γκρουπ θέραπυ, δεν σημαίνει απαξίωση της συνέλευσης ως μέσο σε καμία περίπτωση. Άλλωστε, χωρίς αυτές, το κάθε σχέδιο, η οποιαδήποτε ενότητα -όπως κι οι διαφορές- μένει σε φαντασιακό επίπεδο και δεν μπορεί να δοκιμαστεί ή να πάρει σάρκα και οστά. Εκεί είναι που δοκιμάζονται οι αντοχές μας σε συμπεριφορές και νοοτροπίες που δεν είναι συμβατές με αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως πλάνο αγώνα, ως προοπτική. Εκεί βέβαια είναι και που δοκιμάζουν τις δυνατότητές τους οι κάθε λογής επίδοξοι .. αναρχηγοί, που περνάν την ώρα τους οι χομπίστες που συλλέγουν εμπειρίες και αναρχόσημα. πηγή

Πόσες αποψάρες, «αναρχόσημα», μικροεγωισμούς της πλάκας, ξεροκέφαλους «αρχηγίσκους» αριστερής προέλευσης πρέπει να καθορίζουν μια δυναμική, που δείχνει να συρρικνώνεται διαρκώς και να μένει καθηλωμένη σε πρακτικές που μάλλον δεν οδηγούν πουθενά; πηγή

Αυτο το εσυ ως τι , τι ειναι ? Πρεπει να δωσω διαπιστευτηρια δηλαδη, και που και αν και ποτε συμμετεχω και τι πιστευω και τετοια ? Μηπως να δειξω και τπτ αναρχοσημα? Αυτο το "και συ ως τι μιλας" ειναι απο τα πιο ηλιθια σχολια που μπορει να κανει καποιος. Συνηθως δειχνει αναγκη να τον καταταξει καπου ωστε να του πει "α και σεις ετσι κ αλλιως". Αρκετοι δεν καταλαβαινουν οτι υπαρχουν καποιοι που δεν θελουν να αυτοπροσδιοριζονται αυστηρα ως [ταμπελα]. πηγή

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Παλαιότερα αποτελούσε μειωτικό χαρακτηρισμό των οπαδών και μελών της ομάδας του Παναθηναϊκού στη λογική ότι η ομάδα εκπροσωπούσε τα αστικά και μεγαλοαστικά στρώματα της Αθήνας, και δη των Βορείων Προαστίων, με λίγα λόγια τους φλώρους της υπόθεσης, σε αντίθεση με τον αιώνιο αντίπαλο Ολυμπιακό, που αντιπροσώπευε το λιμάνι, την εργατιά και την προσφυγιά (λέμε τώρα) ή τις προσφυγικές ομάδες της Α.Ε.Κ. και του Π.Α.Ο.Κ.

Ως προς την ετυμολογία του τζιτζιφιόγκου βρήκα εδώ την ενδιαφέρουσα (πλην όχι σίγουρη) άποψη ότι πρόκειται για νόθο σύνθετο από το τουρκικό τζιτζί (< cici = ωραίος, χαριτωμένος) και το φιόγκος.

Νικώντας οι «μαουνιέρηδες» τους «τζιτζιφιόγκους» ήταν σαν να νικούσαν οι Αποκάτω τους Αποπάνω. Ιδεολόγημα; Βεβαιότατα! Και αν, μάλιστα, κάτσεις και καλοσκεφτείς ότι «τζιτζιφιόγκοι» δεν ήσαν οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟ (που ήσαν μεν και εκείνοι παιδιά των λαϊκών τάξεων, αλλά έπαιζαν για την ομάδα της «καλής κοινωνίας»), τότε το συγκεκριμένο ιδεολόγημα γίνεται αφόρητο και απύθμενο.
Ωστόσο, ιδεολόγημα-ξεϊδεολόγημα, από όλη αυτή τη συγκρουσική ιστορία έβγαινε κάθε Κυριακή απόγευμα ένα συμπέρασμα: ότι ο εργατικός και προσφυγικός Πειραιάς νικά την καλοταϊσμένη Αθήνα των βολεμένων αστών. (Εδώ).

Μια χρήση του "τζιτζιφιόγκος" που έχει συζητηθεί, από πρώην (πλέον) στέλεχος του Ποταμιού. (από Khan, 02/04/15)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Παρατσούκλι που κόλλησε στους Αρτινούς, εικάζεται λόγω της ''διαμάχης'' των γειτονικών περιοχών Άρτας - Ιωαννίνων, μια απ' τις πάμπολλες -στα όρια της πλάκας- ανά την Ελλάδα.

Ο χαρακτηρισμός οφείλεται στην ύπαρξη πολλών νεραντζιών στην Άρτα, εξού και ο κώλος των Αρτινών που έχει πάρει πια το σχήμα του νεραντζιού...

- Από πού είσαι;
- Άρτα.
- Α! νεραντζόκωλος.
- Εσύ;
- Ιωάννινα.
- Α! παγουράς.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Εκ των Τσικνοπέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή με λίγο από Κυριακή του Πάσχα. Ήθος και έθιμο αντιεξουσιαστών, οι οποίοι σουβλίζουν αρνί και τρώνε τα λοιπά κρεατικά, λ.χ. κοκορέτσια κ.τ.ό., όχι την Κυριακή του Πάσχα μετά την Σαρακοστή ή την Τσικνοπέμπτη πριν, αλλά κατά την Μεγάλη Παρασκευή που αποτελεί την μεγαλύτερη νηστεία στην χριστιανική παράδοση. Προφ θέλουν να αποδομήσουν έτσι την διάκριση νηστίσιμου και αρτύσιμου, την οποία αντιλαμβάνονται ως καθεστωτική. Η Τσικνοπαρασκευή γιορτάζεται δίκην λαϊκού πανηγυριού σε αντιεξουσιαστικούς χώρους πέριξ της Πλατείας Εξαρχείων και σε διάφορους άλλους χώρους που τελούν υπό κατάληψη από αντιεξουσιαστές καθιστάμενη στοιχείο της αναρχικής κουλτούρας.

Βεβαίως, υπάρχει και η πιο δόκιμη Τσικνοπαρασκευή, δηλαδή η Παρασκευή αμέσως μετά την Τσικνοπέμπτη, την οποία πολλοί επιλέγουν για τσίκνισμα, καθώς είναι πιο βολικό. Ωστόσο, δεν μας απασχολεί αυτή, και εξάλλου ούτε αυτή είναι απολύτως δόκιμη, καθώς δεν προβλέπεται από την παράδοση, αλλά γίνεται για λόγους ευκολίας, όπως η γαμοβάπτιση. Επίσης, στον γούγλη δίνεται κι άλλη μια σημασία: Δηλώνει κάποιον που δεν τρώει μόνο την Τσικνοπέμπτη τον αγλέουρα αλλά κάθε μέρα. Κάθε μέρα Τσικνοπέμπτη δηλαδή, σαν τον Πάγκαλο ένα πράμα. Τέλος, είναι ευνόητο ότι ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από άλλους αντιχριστιανούς με διάθεση βλασφημίας, και επέκεινα της αναρχικής κουλτούρας.

Πάσα: Χαλικούτης.

  1. - Καλή Τσικνοπαρασκευή σύντροφε! Σου έχω φυλάξει ένα κοκορέτσι μούρλια!

  2. Την τσικνοπαρασκευη ΒΛΑΣΦΗΜΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΙΑ! Λαϊκό Γλέντι και συντροφική κουζίνα με ψητά στην κατάληψη Ματσάγγου για την οικονομική ενίσχυση συντρόφων της υπόθεσης εμπρησμού σπιτιού στον αϊ Λαυρεντη. Φέρνουμε ο,τι μπορούμε από ξύδια και φαϊ.... (Σ.ς. Εδώ μάλλον εννοείται η δόκιμη Τσικνοπαρασκευή και όχι η Μεγάλη Παρασκευή).

  3. Τσικνοπαρασκευή. Για μερικούς όλες οι μέρες είναι Τσικνοπέμπτη! (Εδώ).

(από Khan, 11/03/14)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified