Further tags

Ως οφείλεται όταν αναφερόμαστε σε έπος, ακολουθεί σεντόνι.

Σημ: εγώ προτιμώ το πιο καλλιτεχνικό Χουλιάδα, εκ του Χούλια η παρθένα -και έτσι το παραθέτω.

Η Χουλιάδα είναι το καινούργιο ανθυποτεράστιο κακ-Ομηρικό έπος, το οποίο το τελευταίο χρονικό διάστημα απασχολεί όλη την ελληνική και όχι μόνο επικράτεια.

Βασική πρωταγωνίστρια:

η μοντέλα - γλαστρίδατραγουδιάρα –τιβιπερσόνα – απόλυτη ελληνίδα σταρ - το πολύ οξυζενέ που έριξα στο κεφάλι μου πότισε και το μυαλό μου (λέμε τώρα) Χούλια Αλεχανδράτου.

Συμπρωταγωνιστές (με σειρά που μου έρχονται στο μυαλό):

  • Ο «λέω πως είμαι μάνατζερ και αν συνεχίζω να το λέω ίσως το πιστέψουν και οι άλλοι» Μένιος Παπούστης εδώ.
  • Ο «γιατί ρε γαμώτο δεν ασχολήθηκαν μαζί μου στα τελευταία καρναβάλια» Ζορό εδώ.
  • Η «γιατί ρε γαμώτο δεν φάνηκε η ετικέτα μου στην κάμερα να γίνω και εγώ διάσημη» Σαμπάνια.
  • Ο «έγινε η μέση μου ρδελομπού από το μπρος πίσω και αυτή η αχάριστη φώναζε ''πιο δυνατά ρε μαλάκα!''« εκ Γαλλίας Φ20 μαλαπέρδας.
  • Ο «αφού βάλω την Χούλια στον σωστό δρόμο θα ανακηρυχθώ εθνικός ευεργέτης» και («αν δεν τα καταφέρω τουλάχιστον θα γίνει ντόρος με το όνομά μου») απελπισμένος πρώην γκόμενος-Σούπερ γκούφι.
  • Ο «όπου γάμος και χαρά ο υπερδικηγόρος πρώτος» (δεν βάζω όνομα και λινκ γιατί οι μηνύσεις είναι της μοδός).

Κομπάρσοι:

Όσοι ομιλούν την ελληνική και όχι μόνο γλώσσα.

Ραψωδίες:

Παρότι το έπος αποτελείται από άπειρες ραψωδίες, που η πλήρης καταγραφή τους είναι εντελώς αδύνατη -μιας και κάθε λεπτό που περνάει προστίθεται και κάποια καινούργια- παραθέτω τις πιο επιτυχημένες (σύμφωνα με την έρευνα της Παπαριάς ρισέαρτς):

  • Θεϊκός μορφασμός αρχοντομουτσούνας μετά από την αναγγελία της δεύτερης θέσης στα καλλιστεία (από εκεί ορίζεται χρονικά η αρχή του έπους)
  • Κάνω ό,τι μπορώ (για να ασχοληθούν μαζί μου), αλλά χάνω απ’ τον Ζορό (είναι φίρμα ο άτιμος ο υπερβρομάρχης)
  • Φήμες για την ύπαρξη ροζ βίδεου και εκβιασμός Χούλιας από αγνώστους
  • Χούλια μην σκιάζεσαι έρχομαι να σε σώσω: πρώτη εμφάνιση του σούπερ γκούφι (ο πρώην είπαμε)
  • Το «ερασιτεχνικό» δωδ βγαίνει στα περίπτερα και πανζουρλίζεται όλη η οικουμένη
  • Οργή της καλλιτέχνιδος για την δημοσιοποίηση των προσωπικών της «εμού και του αιδοίου» στιγμών (πρώτη εμφάνιση του υπερδικηγόρου)
  • Συνέντευξη ΣΟΚ της καλλιτέχνιδος στην ελληνίδα Όπρα που της ομολογεί (άκουσον άκουσον) πως όλα έγιναν εν γνώσει της!!!! εδώ

    Εντ δε ράψωουντιζ γκόου ον…

Θεωρίες συνωμοσίας:

Υπάρχουν τρεις βασικές θεωρίες συνωμοσίας που αναφέρουν την Χουλιάδα και όλες έχουν σχέση με την κυκλοφορία του επίμαχου δωδ.

  • Ο υπεύθυνος που κρύβεται πίσω από την κυκλοφορία είναι ο Γ.Α.Π.. Σκοπός του ήταν να αποπροσανατολίσει τον ελληνικό λαό με σκοπό να περάσουν στο ντούκου τα νέα οικονομικά μέτρα.
  • Πίσω από όλα κρύβεται ξένος κυβερνητικός δάκτυλος. Σκοπός (ο οποίος και επετεύχθη θαρρώ) να μας ξεμπροστιάσει λέγοντάς μας, εμμέσως πλην σαφώς, «μην περιμένετε από εμάς να σας πληρώσουμε τα χρέη, αφού εσείς τα τρώτε στην Χούλια και
  • (και πιθανότερη κατ’ εμέ) Πίσω από όλα κρύβονται ανταγωνιστές της «Βασίλισσας της πρωινής ζώνης», που είδαν πως το διαζύγιό της πούλαγε σαν τρελό και ανέβαζε τα νούμερα της στα ύψη (εεεε κάπως έπρεπε να το σταματήσουν αυτό).

    ΥΓ: Το παραπάνω αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας, ουδεμία ευθύνη φέρω για τυχόν συμπτώσεις με πραγματικά γεγονότα ή πρόσωπα (μην μας πλακώσουν και στις μηνύσεις)

ΥΓ2: το δωδ με τον υποφαινόμενο να παπαρολογεί το παρόν λήμμα από εβδομάδα στα περίπτερα (εν αγνοία μου βέβαια)

ΥΓ3: προσθήκες νέων ραψωδιών δεκτές με μεγάλη χαρά.

Ασίστ: όλοι οι βιόληδες που μου τα έκαναν τσουρέκια τόσο καιρό στην τιβί

Πλάκα με κάνετε, τι παράδειγμα; Ανοίξτε κανα μεσημεριανάδικο, έχει μπόλικα...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Λεξιπλασία του Τζίμη Πανούση, προερχόμενη δηλονότι από το life-style και τον Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι, τουπίκλην Στάλιν.

  1. Η κυρίως έννοια είναι το λαϊφστάιλ των σκληροπυρηνικών κουκουέδων, δηλαδή η απόλυτη αντίθεση στο καπιταλιστικό λαϊφστάιλ. Πρόκειται για το στυλ της Παπαρήγα της καλής, για ένα στυλ, όπου πρυτανεύει η απλυσιά, οι αξύριστες μασχάλες και, στις συντρόφισσες, φούστες τ. χριστιανόφουστα, γενικά όλα όσα μπορούν να εμπνεύσουν επαναστατική αλληλεγγύη και συντροφικότητα, αμέριστη αφοσίωση στον επαναστατικό αγώνα και σεξ απήλ μόνο για τεκνοποίηση των μελλοντικών μελών του κόμματος (trivia: sex στα λατινικά σημαίνει κόμμα). Επίσης, παντελή αδιαφορία για παρακμιακά φαινόμενα, όπως image-making, debates κ.ο.κ.

  2. Η παραπάνω είναι η ορθόδοξη έννοια. Με την ευρεία έννοια ο όρος μπορεί να χαρακτηρίσει το λαϊφστάιλ κάθε αριστερίζοντος, έτσι όπως περιγράφεται γλαφυρά σε λήμματα του athens as it really is, του Χαλικούτη, του Ιησού κ.ά. Λ.χ. πρόκειται για το λατέρνατιβ στυλ ενός νεανία αλτερνιού, που δεν έχει απαραίτητα ασχημindie, αλλά μπορεί και να έχει ομορφindie. Περιλαμβάνει οπωσδηπότουσλυ διακοπές στην Ίφκινθο και μαγείρεμα με το αλάτι από την μπαρικάδα Ιφκίνθου, χαϊμαλιά, τζιβομπίχλες, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Με ευρύτατη καθόλου ορθόδοξη έννοια μπορεί να δηλώσει και το λάιφσταϊλ συνασπισμένου νεανία με μπόλικη τσίπρα μέσα του, κουκουλοφλώρου ή και το στυλ της διαδήλωσης.

  3. Τέλος, μπορεί καταχρηστικά να χρησιμοποιηθεί και για το ψαγμένο λαϊφστάιλ ψαγμένου αριστεροκράτη Μαρξ εντ Σπένσερ, που στην ιδανική αισθητική περίπτωση μπορεί να αποτελεί το αντίστοιχο του ναζιάρη στο έτερο άκρο του πολιτικού φάσματος (άλλωστε τα άκρα συμπίπτουν). Χαρακτηριστικές περιπτώσεις οι εστέτ Luchino Visconti, Heiner Muller και πολλοί άλλοι.

Ασίστ: Vrastaman.

«Από την εποχή του Λωτ μέχρι την εποχή του Λόττο το λαϊφστάιλ παίζει σημαντικό ρόλο στο πλασάρισμα των πολιτικών αρχηγών εκτός από την περίπτωση της συντρόφισσας της Αλέκας όπου σε αυτή την περίπτωση διαφοροποιείται κάπως και γέρνει προς το λαϊφστάλιν με τα δολοφονικά πατρόν της Ιωσηφίνας της δολοφονικής λούγκρας του βορρά με το παχύ μουστάκι». (Τζίμης Πανούσης, Δούρειος Ήχος, 1/6/09).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Κωδική ονομασία για τρία από τα προϊόντα για τα οποία φημίζεται η Μεσσηνjία, δηλαδή: σύκα, σταφίδες, σωματέμποροι.

Από Τρία Σίγμα, νταξ! Κάνουμε και εξαγωγές!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Υποκατηγορία έντεχνης ελληνικής μουσικής χαρακτηριζόμενη από την ευαισθησία των στίχων και των ήχων αλλά και την κυρίαρχη ακουστική κιθάρα και την παντελή έλλειψη ρυθμού. Κύρια νοηματική συνιστώσα των τραγουδιών του είδους το γεγονός ότι οι ήρωες αγαπούν με πάθος αέρινες υπάρξεις με ονόματα όπως Ιφιγένεια, Κλεονίκη και Φανή, αλλά και την πλάση γενικότερα παρότι ο κόσμος είναι σκατά και η ΚΝΕ δεν είναι πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια. Οι παραπάνω πραγματικοί λόγοι μάλλον είναι οι αιτίες που οι ακούγοντες κατσιμηχέσω σπάνια επιτυγχάνουν να συνουσιασθούν με ετέρους. Πιθανός λόγος για τους άρρενες φαν είναι και το γεγονός ότι δεν ήτανε αυτοί για αεροπλάνα. Συναντάται σε μαγαζιά γνωστά και ως ναμαγαπάδικα. Αγαπημένο μουσικό άκουσμα δευτεροετών φοιτητών φιλολογίας από τα Τρίκαλα και το Άργος Ορεστικόν.

Κύριοι εκφραστές: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας. Πυξ Λαξ, Λαυρέντης Μαγειρίτσας, Βασίλης Χαζούλης.

Αιτία του Κακού: Διονύσης Σαββόπουλος.

- Ρε Μάιν, θα πάμε σήμερα καφέ Κρις να δούμε κάνα γκομενάκι;
- Σώπα ρε Μάκη... Σιγά μην πάμε εκεί που παίζει Κατσιμηχέσω... Πάλι να κλαίμε;

Το θέμα είναι να εκτιμάς την ποιοτική μουσική. (από Galadriel, 01/03/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο φέρων τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας ομάδας συνήθως εναλλακτικής και αντεργκράουντ αλλά ταυτόχρονα ίν.

Ο φασαίος δηλαδή δε μπορεί να ανήκει σε μια αφανή εναλλακτική ομάδα με λίγους υποστηρικτές. Αντιθέτως, ανήκει σε ομάδες που ενώ αυτοχαρακτηρίζονται αντεργκράουντ, τα εξωτερικά τους γνωρίσματα υιοθετήθηκαν από πολλούς καταλήγοντας έτσι μέινστριμ (βλέπε μούσι, τατού).

Η ιδιότητα του φασαίου ωστόσο δεν περιορίζεται στα εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα αλλά στο γενικότερο άτιτιουντ. Ο φασαίος απαντάται σε συγκεκριμένα μαγαζιά-στέκια όπου συχνάζουν άλλα άτομα «της φάσης του», έχει συμβατά μουσικά ακούσματα με «τη φάση», πηγαίνει διακοπές σε συγκεκριμένα μέρη κλπ.

Τελευταίο και σημαντικότερο, η ιδιότητα του φασαίου δε συνίσταται στην εξωτερική εμφάνιση και στο άτιτιουντ από μόνα τους αλλά στην έλλειψη κοινωνικής ζωής και προσωπικότητας εκτός «της φάσης του». Ο φασαίος ζει, αναπνέει και τρέφεται μέσα από «τη φάση» και δε μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτή. Έτσι, ακόμα και αν κάποιος φέρει κάποια εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα φασαίου, εάν κινείται με την ίδια ευκολία έξω από τον φασαίικο κοινωνικό κύκλο, εάν έχει άλλα πράγματα και ασχολίες που τον γεμίζουν πέρα από αυτόν, δε μπορεί να χαρακτηριστεί εξολοκλήρου φασαίος.

- Πού 'σαι μαν μου? Πάμε Γκάζι το βράδυ?
- Μπα, όχι. Έχω βαρεθεί όλους τους φασαίους εκεί πέρα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Το λήμμα αυτό είναι φόρος τιμής στην ελληνική τηλεφωνική φάρσα. Ο θεσμός της ηχογράφησης ακραίων συνομιλιών στο τηλέφωνο και της αντεργκράουντ κυκλοφορίας τους μας συνδέουν απ' όσο ξέρω μόνο με τους Σέρβους.

Πρωτόγονη μορφή αυτής της κατάστασης είναι το αισχρό μπινελίκι, βλέπε τις φάρσες των Πατρινών και του Λέντη. Αν θυμάμαι καλά, γιατί έχω καιρό να τ' ακούσω και το κοπρόσκυλο που είχε τα άπαντα και ακόμα παραπάνω έχει κατέβει, ο Λέντης έβαζε και λίγο σάλτσα, αλλά η ουσία εξαντλούνταν τελικά στο δημιουργικό μπινελίκι.
Με τούτα και με τ' άλλα φτάνουμε στον Φουσέκη που έκανε την τομή στην ελληνική τηλεφωνική φάρσα, εισάγοντας τον τιραμισουρεαλισμό και περιορίζοντας αισθητά το μπινελίκι, χωρίς όμως να το εξαφανίζει. Εκεί, λοιπόν, που στοιχείο προόδου θεωρούνταν απλώς και μόνον το να συνομιλήσει ο φαρσέρ με κάποιον του οποίου το ποιόν γνώριζε εκ των προτέρων και γι αυτό ήλεγχε την κουβέντα, ο Φουσέκης περνάει στο επόμενο στάδιο του να καταφέρει να τον καλούν τα θύματα της φάρσας ή να καλεί υποβρύχιο, αλλά δεν μένει μόνο εκεί. Οι διάλογοι στις φάρσες του ξεπερνούν το ό,τι να 'ναι κατά πολύ, ενώ, όπως άλλωστε και στους πατρινούς, του αναγνωρίζουμε το θάρρος της δημοσίευσης φαρσών όπου τελικά βγαίνει χαμένος, τουλάστιχον ηθικά, πχ η κυρα-Όλγα και ο τύπος με τα φιλοσοφικά.

Οι διάλογοι από αυτές τις φάρσες αναπαράγονται συνολικά ή κατακερματισμένοι, παίζουν συστηματικά ως καθιερωμένες γειώσεις, μπορεί να εξυπηρετούν κάποιο σκοπό στην συζήτηση ή απλώς να ικανοποιούν την καΐλα κάποιου πηδώντας την κουβέντα, αλλά τα βασικά και απαράλλαχτα συστατικά είναι δύο. Η θρησκευτικά πιστή αναπαραγωγή της στιχομυθίας και η εμμονή στην μίμηση του ύφους των συνδιαλεγομένων. Αν δεν τό 'χεις, απλά μην αποπειραθείς να πεις τις ατάκες γιατί θα γίνεις αντικείμενο χλεύης από τους γνώστες.

Η επιλογή των φράσεων εξαρτάται ελαφρά από την παρέα, αλλά τελικά όσοι ασκούν το άθλημα φτάνουν να ξέρουν τα πάντα απ' έξω, οπότε το ζήτημα εξελίσσεται σε διαγωνισμό καΐλας και συσσώρευσης άχρηστης πληροφορίας.

Το περιεχόμενο που τους δίδεται μπορεί επίσης να ποικίλλει. Πουχού, αρκετός κόσμος που ξέρω στη Λευκάδα χρησιμοποιεί το Νίκος Κούκος ως συνώνυμο του άλλ' αντ' άλλων.

Ενδιαφέρουν παρουσιάζουν οι παρανοήσεις που οφείλονται εν μέρει κρίσμας στην κακή ποιότητα της ηχογράφησης, και γενικά γίνονται αντικείμενο διαφωνίας, αλλά όχι χλεύης. Νομίζω, δηλαδή. Επί παραδείγματι, επιμένω να λέω «κωλοτρυπιδότος», αντί του «κωλοτρυπιδάτος», επειδή δεν είναι καθαρό στην κασέτα και έτσι το έμαθα, αλλά και επειδή κάνει κάτι μετά-.

Τελευταίο κεφάλαιο στις φάρσες ήταν το περίφημο «τέλος» με πολλές ατάκες που έκαψαν για καιρό το πανελλήνιο, ο τύπος όμως δεν έκανε καριέρα και το σταμάτησε εκεί.

Άλλος διάττων αστήρ του αθλήματος, με μικρότερη εμβέλεια είναι ο τύπος με τα γιουσομούρια στο βιντεάκι, ο οποίος μετράει περισσότερο για το σκηνικό και το σλανγκορυχείο, αλλά και την μίμηση καγκουριάς σπουδαίας και τελείας, παρά για τις ατάκες που θα μείνουν κλασσικές.

Ο Βάγγος, ο Βάγγουρας, με την πουτσάρα τη νά!

χτύπα τον κώλο σου στην κολώνα να πέσουν οι καπότες μου.

Καρκινιάρη άντρα!

Σαπιοκωλάνια άντρα! (ξέρω, λέει σαπιοκωλάκια, αλλά τα είπαμε στον ορισμό αυτά.)

Παλιοπούμαρο. (κι εδώ λέει παλιοτόμαρο, αλλά νταξ.)

Θα σου κρεμάσω τ' αρχίδια στην πλατεία Γεωργίου.

Θα μου κλάσεις τα παπάρια αυτή τη στιγμή.

Σου γαμώ το μού το μουνί της μάνας σου.

Γελάκια, γελάκια; Γελ-α γαμήσου παλιοπούστη!!

-Ίσως. Ίσως να είναι κι απ' τα τσιμπούκια που κάνj' η αδερφή σου.
-Ε, γιατί γαμιέσαι απ' τον κώλο μωρέ κυρα-Όλγα;
-Καλά κάνω, μ'αρέσειιιι!

Ο Παναγιώτης εγάμηγε τη μάνα σου, την αδερφή σου, το σόι σου ολόκληρο.

Ο Παναγιώτης με τις διακόσες χιλιάδες τις έφαγε, πήρε αυτοκίνητα, το κάθε τι.

Εσείς γαμιόστε κούμπαροι και ΣΙΑ.

Εμένα το μουνjί μου είναι γαρύφαλλο. Εσάς τ' αρχίδια σας έχουνε πιάσει σκουλαμέντρα.

-Ρε, πες μου ρε μαλάκα μαγαζί.
-Ρε νά, ρε, σου λέω. Στο Ωλ Σταρ, στο μπαρ Γυρή.

Πώς σου φάνηκε αυτό.

Φέρε και το μαχαίρι σου μαζί.

Εσύυυυυυυυυυυυυυ! Μα, εσύ είσαι άντρας μ' αρχίδια και φοβήθηκες το κρύο;; Χαχαχαααα, τί ωραίος που είσαι μαλάκα!

Σύνελθε, ρε, καλά είσαι ή να βάλω τις φωνές;

Θυμάσαι που σε γάμαγα κι έλεγες Χριστός ανέστη;

Ο Κατσουράνης σε γαμεί;

-Λοιπόν, πούστη. Δω' μου την...τέτοιανε. Τη Μαρία.
-Άσ' τα φιλοσοφικά.

Χίλια δεν θα φτάσουν!

Τα λεφτά θα γίνουνε καλαμπόκι και κάστανα, και θα πάνε στη Ρουμανία.

Τι νομίζετε ότι είναι η Ρουμανία, κύριέ μου; Άγιος Παντελεήμονας;

Πίτσα με φυστικοβούτυρο.

Τα δεύτερα.

Για συνδέστε, για συνδέστε.

Νίκος Κούκος.

-Τι λες, παιδάκι μου, είσαι μεθυσμένος;
-Δεν είμαι μεθυσμένος, απλά είμαι νταής.
-Δε νομίζω η κόρη μου να κάνει παρέα με νταήδες.
-Το τι κάνει η κόρη σου άσε να το ξέρω εγώ καλύτερα, μωρή πουτάνα!

-Δε μου λες, μαστουρωμένος είσαι, καραγκιόζης είσαι, τι είσαι.
-Μαστουρωμένος και καβλωμένος.

Κύριος Άγγελος από Λιβανάτες.

Τον τσίμπησε μπάμπουρας.

Έχεις ήδη χάσει τη θέση σου.

Όχι βέβαια.

Πίνετε τσικουδιά;

Έχετε παρουσιάσει συμπτώματα λιγκοδίας;

-Από αυνανισμό;
-Ε, δεν ξέρω, υπάρχει.

Κερδίζετε έναν δονητή δύο εκατοστών.

Άλφα ρε γαβγάβ!

-Είμαστε ΈΚΑ.
-ΈΚΑ δεν είσατε;
-Ναι
-Ωραία.
-ΈΚΑ είσατε, έτσι;
-Ναι, ΈΚΑ είμαστε.

Σ' έχω μπανίσει ότι κάνεις μαλακίες.

Ποιο γάλα ρε κατσικοπόδαρε;

Έχει μπλέξει σε σπείρα με σπουργίτια.

Πόρνη!!!

-Αυτή τη στιγμή έγινε κάποια ειζγωρεί ή εισχωρεί σε κάποιο ηλεκτρονικό υπολογιστικό σύστημα;
-Χεχεχε, ακριβώς, σας φακελώσαμε.
-Μάλιστα. Ξέρετε, γιατί εγώ ασχολούμαι με τις ταβανόπροκες.

Πες μου πού είσαι και τι κάνjεις, τέλλλος.

Πες μου ότι είσαι άτριχος, αυτό μόνο.

Είμαι στον όνγκο.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Στην εποχή της ιδεολογικής ισοπέδωσης και ενώ δεξιά και πασόκ τείνουν σε ένα τεράστιο ατέρμονο ΘΑ, ο ορισμός αυτός χρησιμοποιείται σε φάσεις bisexual, δηλαδή έτσι-γιουβέτσι, παπατζιλίκι και μούφα λόγια. Τελικά άν οι αρχηγοί των δύο αυτών κομμάτων άλλαζαν παράταξη, κανείς δεν θα το 'παιρνε μυρωδιά, αφού η μπόχα από τα σκάνδαλα έχει καθίσει σαν τοξικό σκατονέφος πάνω από τα κεφάλια μας. Το μπέρδεμα στο μυαλό μας οξύνεται από μοίρασμα υποσχέσεων για μισθούς 5.000 ευρώ το δεκαπενθήμερο, 5 γκόμενες για κάθε ψηφοφόρο, δωρεάν ανάλυση ούρων μαζί με πάρκινγκ σε 15ώροφα κτήρια σε κάθε χωριό και απόσυρση αυτοκινήτων με έκπτωση για αγορά φεράρι ή λαμποργκίνι για όλους. Ψηφίστε τους! Δεν θα χάσετε τίποτα. Αυτοί θα κερδίσουν πολλά...

Σύνταξη στα 30, αναβολή στράτευσης μέχρι τα 65, εξέταση προστάτη από αλαφροχέρηδες μουστακαλήδες γιατρούς χωρίς γάντια και άλλα πολλά. Αυτές θα 'ναι οι επόμενες υποσχέσεις τους. Τελικά η κλωνοποίηση των δύο σε ένα υβρίδιο θα έλυνε το πρόβλημα.

- Τι θα ψηφίσεις; Καρατζαφέρη ή οικολόγους;
- Μπα είμαι συνειδητοποιημένος, ο Γεωργόκωστας Καρανδρέου, το γένος Παπαμανλή, είναι η μόνη λύση για ένα μέλλον με νέα πρωτοπορία και νωπή εντολή.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Περπατώ καμαρωτός και κορδωτός, όλο περηφάνια και αυταρέσκεια. Στις παλαιότερες εποχές, πριν την έλευση των μεταναστών, οι τσιγγάνοι ήταν αυτοί που πολύ συχνά δούλευαν στα χωράφια. Η εικόνα των εργατών που περπατούσαν με το σκεπάρνι στον ώμο πηγαίνοντας στη δουλειά είναι η ρίζα της έκφρασης, αφού το σκεπάρνι ήταν υπερυψωμένο και ξεχώριζε από μακριά.

Για δες παιδί... Από τότε που κέρδισε στο Κίνο περπατάει στο δρόμο καμαρώνοντας σα γύφτικο σκεπάρνι.

Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι Γύφτοι (από MXΣ, 26/08/10)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ειρωνική επωδός σε παρατεταμένα ή επαναλαμβανόμενα κούφια λόγια, σε ξύλινη γλώσσα, αοριστολογίες, παπαρολογίες, καθώς και σε ήδη ειρωνείες.

Κοντινά λήμματα: αλ σικιμέ βουρ ντουβαρά, κασέτα.

Φοίνικες και ταλαράκια το πουγκί μου κουδουνίζει,
και το στόμα μου σαμπάνιες και ρυζόγαλο μυρίζει·
χαιρετάτε με με σέβας, με βαθύν προσκυνισμόν·
επιστάτης, κύριοί μου, έγινα οικοδομών.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Έκτακτε Διοικητή μου, πόσα γρόσια θησαυρίζεις;
Όσα παίρνω σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο τα κερδίζεις;
Έκτακτα τον μήνα παίρνεις εσύ χίλια… κι ας να μη!
Εγώ παίρνω τρεις χιλιάδες εις την κάθε πιθαμή.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Η αυτού Πανεξοχότης μ' αγκαλιάζει κάθε μέρα.
Μα ρημάζω το Ταμείον; Αλλού βλέπει, βρέχει πέρα,
φθάνει μόνον, πουρνό βράδυ, να τον λέγω εις τ' αυτί
τι φρονεί ο ένας κι άλλος και τι δρόμο περπατεί.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Σήμερον το Ναύπλιόν μας η πρωτεύουσά μας είναι·
αύριο θα είναι, λέγουν, αι περίφημαι Αθήναι.
Τότε, γρόσια μιλιούνια τότε δα θα ξοδευθούν,
και πατόκορφ' απ' εμένα αι Αθήναι θα κτισθούν.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Κριματίζει όποιος λέγει πως εγώ μισώ τα φώτα·
τα σχολεία, στην τιμή μου, τ' αγαπώ απ' όλα πρώτα·
και πολλές φορές λαχαίνει στ' όνειρό μου να ιδώ
πως οικοδομώ Μουσεία, κι απ' το στρώμα τραγουδώ:
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Με κολνούνε οι γυναίκες και γλυκές ματιές με ρίχνουν·
μ' όλες μου τες άσπρες τρίχες πως μ' ορέγουνται με δείχνουν·
γαμβρός είμαι όπου πάγω, κι εις το κάθε σπιτικό
ταπεινότατες προτάσεις υπανδρείας αγρικώ.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Αλέξανδρος Σούτσος, 1831, απο δώ

Εκείνη την εποχή ήταν ακόμη άγνωστο πότε θα αναπτυχθεί βιομηχανικά η Ελλάδα [...], ήταν όμως ήδη γνωστό πως το ογδονταένα, μετά την αλλαγή φρουράς των συντηρητικών ραμολιμέντων στην εξουσία, είχε έρθει η σειρά των νέων και σφριγηλών εκσυγχρονιστικών δυνάμεων της χώρας που υπόσχονταν και διαλαλούσαν πως επρόκειτο να διαχειριστούν τα κοινά με αξιοκρατία και κοινωνική ευαισθησία στο πλαίσιο του νέου κράτους των Ελλήνων εργαζομένων, του κράτους της Αλλαγής που χρόνια το περίμεναν. Τεριρέμ. Ψαλμός για να κρατά το ίσο στη διάρκεια της τελετουργικής κατασπάραξης του δημόσιου πλούτου από τα νέα αφεντικά, σοσιαλιστικά αυτή τη φορά, που 'χαν περιβληθεί την πορφύρα και την ανέμιζαν στον αέρα όπως μοντέλα στην πασαρέλα. Και ήταν οι ίδιοι οι χθεσινοί τους όμοιοι, οι οποίοι τους είχαν εντωμεταξύ εκλέξει να διαχειρίζονται το κοινό ταμείο, και είχαν επιδιώξει όχι μόνο να εκπροσωπούνται απ' αυτούς, αλλά και απαιτήσει να είναι ολοφάνερα αρχοντική η συμπεριφορά τους – όχι μόνον να είναι, αλλά και οπωσδήποτε να μοιάζουν άρχοντές τους. Ποιος ξέρει, ίσως επειδή, προσβλέποντας και στη δική τους μελλοντική αναρρίχηση σε κάποιο ρετιρέ της εξουσίας, έστω πρώην πλυσταριό ταράτσας, ήθελαν να εξασφαλίσουν πως όλες αυτές οι χάντρες, τα λιλιά, τα καθρεφτάκια και τα διαδήματα θα στόλιζαν κάποια στιγμή και τα δικά τους μούτρα, θα μακιγιάριζαν και τη δική τους προσφορά στην κοινωνία, όταν θα ερχόταν η ώρα της επόμενης αλλαγής, η ώρα ενός ζεϊμπέκικου που καπνίζει πούρο. Τεριρέμ. Οποιοσδήποτε ελάχιστα νηφάλιος νους είχε αφήσει να παρασυρθεί απ' τον πασοκικό στρόβιλο τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, τον γνώριζε τον ψαλμό. Τεριρέμ.

Δημήτρης Νόλλας, «Μάρμαρα στη μέση», Ίκαρος, 2015

Προέλευση και ολίγη ευθυμία

Η λέξη προέρχεται απο τη βυζαντινή μουσική, οπου, μαζί με άλλες ανάλογες λέξεις, εκφέρεται κατα την ψαλμωδία για καθαρά ρυθμικούς λόγους, στα λεγόμενα κρατήματα (υπόψιν και η έκφραση κρατάω το ίσο). Το φαινόμενο στη μουσική είναι γνωστό, απο τη χρήση του αμάν στους αμανέδες και το γιο του χίπ-χόπ, ώς φυσικά και την παράδοση του σκάτ στην τζάζ. Βλέπε και ορισμό στο Βικιλεξικό.

Παράδειγμα οριτζινάλ από τον Θεόδωρο Βασιλικό.

παρμένο απο ιστολόι

- Can anyone tell me what the word "τεριρέμ" means?
- Nothing. It's a nonsensical syllable used in Byzantine Orthodox Ecclesiastical music in order to prolong the melody and fill the gaps during the Service. The syllables "terirem", "tenena", "terute" are called «κρατήματα» (kra'timata, plural neuter nominative of the noun «κράτημα» ('kratima)-->lit. grip, handhold).

απο συζήτηση στο φόρουμ του γουόρντ ρέφερενς

Η λέξη, καθότι εκκλησιαστική, έχει δώσει έναυσμα σε διάφορες χαριτωμένες, ευφάνταστες θεωρίες που επιχειρούν να τη δικαιολογήσουν.

Πρόκειται για τη στιγμή που η κοσμική εξουσία συναντά την Υπέρτατη! Είναι η ώρα που ο βασιλεύς της Βασιλευούσης εισέρχεται στο παλάτι του Βασιλέα των βασιλέων! Είναι το χρονικό σημείο που ο προσκυνούμενος θα γίνει προσκυνών! Φανταστείτε τον ψίθυρο και την αναταραχή κατά τη στιγμή που ο πρώτος τη τάξει της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας εισέρχεται στην Αγία Σοφία ευθυτενής και αγέρωχος, λαμποκοπώντας ανάμεσα σε χρυσάφια και πορφύρες, σέρνοντας σαν κομήτης ουρά από παρατρεχάμενους ανάλογης ενδυμασίας και αναγνωρισιμότητας. Όλες οι βασιλικές μετακινήσεις και συμπεριφορές –ακόμη και σήμερα- διέπονται από πρωτόκολλο που καθορίζει τον τόπο, τον τρόπο και τον χρόνο που θα γίνει το κάθε τι, προβλέποντας και την τελευταία λεπτομέρεια. Είναι συνεπώς αδύνατο, συνάντηση κορυφής, αντάμωμα εξουσιών, να γίνεται απουσία πρωτοκόλλου. Είναι αδύνατο για παράδειγμα ο αυτοκράτορας να εισέλθει στο ναό έπειτα από του Αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα ή μετά τον Ακάθιστο. Αδύνατη βεβαίως και η έλευση του εν μέσω αυτών. Διότι αν μία και μόνο καλλονή, όπως ανέφερα σε προηγούμενη ανάρτηση, προκαλεί ενδεχόμενη αναταραχή στο εκκλησίασμα, μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει τι επικρατεί τη στιγμή της ελεύσεως του αυτοκράτορα. Χάος! Πολυάσχολος ων ο βασιλεύς, αφ’ ενός λόγω του βεβαρημένου προγράμματος της διακυβέρνησης της αυτοκρατορίας και αφ’ ετέρου λόγω πρωτοκόλλου το οποίο αποτελεί κώλυμα ως προς την ταχεία διεξαγωγή ορισμένων διαδικασιών, τις περισσότερες φορές καθυστερεί να προσέλθει στο ναό. Τι γίνεται σ’ αυτή την περίπτωση; Πως οι ιερωμένοι θα παρατείνουν τον χρόνο της Λειτουργίας ώστε ο αυτοκράτορας να μην καταστεί ετεροχρονισμένος; Τίνι τρόπω θα κωλυσιεργήσουν χωρίς αυτό να γίνει άμεσα αντιληπτό απ’ το εκκλησίασμα; Η απάντηση και λύση -χωρίς να είναι η μοναδική- είναι το προαναφερθέν «κράτημα τεριρέμ». Οι επαναλαμβανόμενες αυτές συλλαβές αποτελούν στάση αναμονής για την επικείμενη συνάντηση κορυφής αλλά και ηχητικό κόκκινο χαλί κατά κάποιο τρόπο στο οποίο θα πατήσει ο αυτοκράτορας. Βέβαια, οι Πατέρες της εκκλησίας δεν ήταν ανόητοι να φυτέψουν ασυναρτησίες ανάμεσα στα τροπάρια και στις δοξολογίες. Φρόντισαν συνεπώς η στάση αυτή να έχει θεόπνευστο χαρακτήρα και να είναι τεχνηέντως επενδεδυμένη με Θείους συμβολισμούς. Έτσι δημιουργήθηκε το «κράτημα τεριρέμ» το οποίο συνοδεύεται από πολλές θεωρίες ως προς το τι ακριβώς συμβολίζει. Σε τόσο βαθιά νερά δεν καταδύθηκα ούτε πρόκειται να το κάνω, υπόκειται στη δική σας κρίση και διάθεση να το πράξετε.

απ' το ιστολόι όπως πρίν

Επίσης:

Όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί, ιδιαίτερα όμως οι φιλακόλουθοι, έχουν ακούσει πολλές φορές να ψάλλεται, κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας ή και άλλων ιερών ακολουθιών ένα μακρόσυρτο μουσικό μέλος, χωρίς λόγια, το γνωστό ως «τερερέμ». Πρόκειται για συλλαβές χωρίς συγκεκριμένο περιεχόμενο που χρησιμοποιήθηκαν δίκη κειμένου σε έντεχνα, ιδιαίτερων τεχνικών και φωνητικών απαιτήσεων, μαθήματα της βυζαντινής μουσικής, καλοφωνικές, μελισματικές, όπως λέγονται, συνθέσεις και κρατήματα. Για τον ίδιο σκοπό χρησιμοποιήθηκαν και άλλα πλέγματα συλλαβών. Απ’ όσους άκουσαν ή κατά καιρούς ακούνε το συγκεκριμένο μουσικό μέλος, θαρρώ πως ελάχιστοι είναι εκείνοι, οι οποίοι γνωρίζουν τον βαθύτερο συμβολισμό και τι μυστικό νόημα πίσω από το θαυμάσιο αυτό μουσικό μέλος, που αποτελεί ταυτόχρονα και γλυκύτατο ευχάριστο άκουσμα, όταν εκτελείται σωστά από καλλίφωνους διακόνους του εκκλησιαστικού αναλογίου. Πολλοί το θεωρούν επίδειξη μουσικής τεχνικής δεξιότητας και ικανότητας, άλλοι το ονομάζουν «νανούρισμα» του Χριστού από την Παναγία μητέρα Του, όταν ήταν ως άνθρωπος βρέφος, ενώ δεν αποκλείονται κι’ εκείνοι οι οποίοι το θέλουν ως κλαυθμυρισμό του «μικρού Ιησού». Άλλοι τέλος δίνουν διαφορετικές ερμηνείες που στηρίζονται σε ακροβατικούς ευσεβείς συλλογισμούς.

απο έτερο ιστολόι

Πράγματι, μεταξύ χριστιανορθόδοξων ερευνητών (χρειαζόμαστε λήμμα-ομπρέλα για το πιό σύντομο ανέκδοτο), κυκλοφορεί η άποψη οτι η λέξη φιλοδοξεί να προσομοιώσει, ή μάλλον (για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους!), αναπαράγει πιστά αγγελικές «άναρθρες φωνές». Για μπόλικη χάρντκορ θολούρα περι αυτού, πασπαλισμένη με «αποδείξεις» βασισμένες απροκάλυπτα σε αριθμολογίες και πορτοκαλισμούς, παραπέμπω εκεί, απ' οπου και παραθέτω ενδεικτικά τα εξής, για να σπάσει το χειλάκι μας:

[...] «Πού βρήκαμε και πήραμε την άναρθρη φωνή με το «Τεριρέμ» και την χρησιμοποιούμε στη Θεία Λατρεία μας»; Η απάντηση είναι απλή [ςικ]. Οι ίδιοι οι Προφήτες μας πληροφορούν, ότι άκουσαν φωνές στον Ουρανό « ως φωνήν υδάτων πολλών » (Ψαλμός 92, 4 Ιερεμίας 28, 51, 16 – Ιεζεκιήλ 1, 24 κ.λ.π.). Και αυτό είναι βέβαιο, διότι καθώς η φωνή και ο χτύπος (δηλαδή ο θόρυβος) του νερού, είναι ή-χος (χτύπος), μα δεν είναι λόγος έναρθρος, έτσι και οι Άγγελοι έψαλλαν, με άρρητη (άναρθρη) φωνή. Αυτό άλλωστε, μας το δηλώνει και ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, ο οποίος ανέβηκε – όπως μας λέει καθαρά – «έως τρίτου Ουρανού» και μας πληροφορεί στην Β΄. προς Κορινθίους Επιστολή του ιβ΄. Κεφ. Παρ. 4, ότι εκεί «ήκουσεν άρρητα ρήματα, ά ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσει». Δηλαδή, άκουσε μέλος και αρμονία, δίχως λόγια (λέξεις). Το «Τεριρέμ» κατά την συμβολική Θεολογία, δεν σημαίνει τίποτ’ άλλο ή δεν στοχεύει σε τίποτ’ άλλο, παρά στο ακατανόητο της Θεότητος. [...] Αυτή την άναρθρη φωνή, επισημαίνει και ο θεσπέσιος Δαβίδ, όταν λέει στον 41ο Ψαλμό, παρ. 4 «ήχος εορταζόντων». Δεν εννοούσε φωνή, λόγο ή ρήμα, αλλά ήχο, χτύπο. Δηλαδή φωνή μοναχή και μέλος. Απ’ όσα άκουσαν οι Προφήτες, δεν ξεχώρισαν παρά μόνο το « Αλληλούια ». Έτσι η Εκκλησία μας που τα γνωρίζει καλά όλ’ αυτά, για να μην στερηθεί ΚΑΙ των ρητών ΚΑΙ των αρρήτων, ψάλλει διπλά, με λόγια ρητά και με φωνές άρρητες. Με λόγια, ονόματα και ρήματα, απευ-θύνεται προς τους ανθρώπους, ενώ με τα άρρητα, δηλαδή με τον «Τερερισμό», απευθύνεται στην άρρητη Θεό-τητα. Αυτό γίνεται, γιατί δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, πιο εκφραστικές και κατάλληλες στον ανθρώπινο λόγο, για να αποδοθεί το άπειρο μεγαλείο της Αγίας Τριάδος. Είναι λοιπόν ο «Τερερισμός», προέκταση της προσευχής του ανθρώπου και της Δοξολογίας του, προς τον Θεό. Αφού χρησιμοποιήσει και εξαντλήσει, όλα τα στοιχεία του ανθρώπινου λόγου, δηλαδή τους ύμνους και τη μουσική, που μεθοδεύει κατά επιστημονικό τρόπο, συνεχίζει το διάλογο με τον Ουρανό, με την «αμέθοδο μέθοδο» του «Τερερισμού».

Η απάντηση ήταν απλή μα την αλήθεια... Παρακάτω:

Τέτοια «Κρατήματα», αναφέρονται πολλά μέσα στους Αρχαίους λεγόμενους Κώδικες, οι οποίοι κοσμούν την Εθνική μας Βιβλιοθήκη και το Βυζαντινό Μουσείο των Αθηνών. [...] Από την Γραμματική της Μουσικής, του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, διαβάζουμε τα εξής : (1) Το «Τερερέμ», «Τοτοτό» και «Τιτιτί», καθώς επίσης και το «Νενανανές», μαζί με όλα τα υπόλοιπα μονοσύλλαβα, προτυπώνουν τις Αγγελικαίς Δοξολογίες, με σημαντικές και ασήμαντες λέξεις. Οι λέξεις αυτές, λένε : «Πρόσεχε άνθρωπε, σε ποιόν τόπο παρευρίσκεσαι, με ποιόν συνομιλείς (και εννοεί τον Θεό) και τι σιγοψάλλεις». Το «Τερερέμ». Η λέξη αυτή, προέρχεται από το «ΤΗΡΕΙ ΡΟΥ», που σημαίνει, πρόσεχε τη ροή της ζωής σου, η οποία τρέχει και ρέει σαν ποτάμι. Πρόσεχε πως αξιοποιείς το χρόνο σου, για να μη φτάσεις στη θάλασσα, σαν ποτάμι θολό, μελανιασμένο, φορτωμένο κρίματα, αλλά να βγείς ολοκάθαρο, αγνό, κρυστάλλινο, ηθικότατο και γεμάτο με έργα αγάπης και καλοσύνης. (2) Το «Τοτοτό», προέρχεται από το «ΤΟΤΕ». Τότε, όταν έλθει για σένα η Δευτέρα Παρουσία, θα είναι αργά. Πολύ αργά. Να συλλογίζεσαι το ΤΟΤΕ (δηλαδή την άλλη ζωή), τον Ουρανό, τον παράδεισο και πάντα να έχεις στο μυαλό σου «Εν ώ ευρεθεί τις, εν τούτω πορεύεται». Αν βρεθείς τότε με Εξομολόγηση, δάκρυα μετανοίας και Χριστιανική ζωή, τότε θα συνεχίσεις την ίδια μακάρια ζωή και στους Ουρανούς. (3) Το «Τιτιτί». Η λέξη προέρχεται από τι «ΤΙ ΤΙΝΙ», που σημαίνει, πρόσεχε τι θα δώσεις και σε ποιόν. Να χαρίζεις τριαντάφυλλα καλοσύνης, για να απολαμβάνεις το άρωμά τους. Να συγχωρείς απ’ τα βάθη της καρδιάς σου τους εχθρούς σου και να χαρίζεις στον συνάνθρωπό σου, γέλιο και χαρά.

Μετά την ανάλυση αυτή, οφείλουμε να επαναξιολογήσουμε και το ανάλογο ημέτερο λήμμα. Δίνει πάντως ο ιστολόγος και καναδυό χρήσιμες πληροφορίες:

[Α]ς δούμε τώρα, ποια είναι η περίπτωση που πρέπει να λέγεται, σύμφωνα πάντα με την Ορθόδοξη Μουσική μας Παράδοση. Το «Τεριρέμ» ή ακριβέστερα «Τερερέμ», έρχεται σαν συμπλήρωμα, σε διάφορα αργά μαθήματα της Βυζαντινής Μουσικής. Άλλοτε το συναντάμε στο τέλος των ψαλλομένων μαθημάτων και άλλοτε στη μέση. Σύμφωνα με τα θεσπισμένα απ’ την Αγιασμένη μας Παράδοση, δεν επιτρέπεται στους Ιεροψάλτες, να ψάλλουν αυτά τα «Κρατήματα» όπως λέγονται, όποτε και σε όποια στιγμή θέλουν αυτοί. Σύμφωνα με την μελέτη του Καθηγητή της Θεολογίας Κ. Ιωάννου Κωστάκη, οι κατάλληλες στιγμές της Θείας Λατρείας μας, που είχαν τη δυνατότητα ή «ευλογία» εάν θέλετε, να ψάλλουν τέτοια μαθήματα, ήταν αυστηρά προκαθορισμένες και συνοψίζονταν στις εξής: (α) Μετά την αναφορά αποκλειστικά και μόνο, του Ονόματος της Παναγίας Τριάδας. Δηλαδή, του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. (β) Κατ’ εξαίρεση, μπορεί να γίνει χρήση του, μόνο για την Παναγία Παρθένο, όχι όμως για τους Αγίους ή άλλα πρόσωπα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας. Συγκεκριμένα, αναφέρονται οι περιπτώσεις χρήσεως του «Τερερέμ», ως εξής : (1) Στον Τρισάγιο Ύμνο, μετά το «Άγιος ο Θεός», «Τερερέμ». Μετά το «Άγιος Ισχυρός», «Τερερέμ». Μετά το «Άγιος Αθάνατος», «Τερερέμ». (2) Στον Χερουβικό Ύμνο, μετά την φράση «και τη ζωοποιώ Τριάδι», «Τερερέμ», καθώς επίσης και μετά την φράση «ως τον Βασιλέα των όλων», «Τερερέμ». (3) Μετά την φράση «Αινείτε τον Κύριον», «Τερερέμ». (4) Στο τέλος των Ψαλμών των Πολυελέων, εκεί που προστίθενται Τριαδικές εκφράσεις, όπως π. χ. «Η Υπεράρχιος Θεότης, Πατήρ ο αγέννητος, Υιός γεννητός και το Πνεύμα το εκπορευτόν», ύστερα ψάλλεται το «Τερερέμ». (5) Στην Ακολουθία του Εσπερινού, όταν ψάλλονται τα «Ανοιξαντάρια» και μετά από τις Τριαδικές αναφορές.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Συνώνυμο του "ναι, τι νόμισες;", "προφανώς ναι, δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς", "τι περίμενες;". Τυπικό στην Αιτωλακαρνανία, δεν θυμάμαι να το έχω ακούσει αλλού. Παίζει καί στη Λευκάδα ως εισαγόμενο είδος από απέκεια*.

Εν ολίγοις, απάντηση θετική, με δόση ειρωνείας προς τον συνομιλητή για την άγνοια ή την αφέλειά του. Ο τόνος ανεβαίνει στην εκφορά του "ά", εξ ού και το ερωτηματικό.

Θρυλική η κραυγή "ναι, αμέ, αλλά;" του Μάριου Μπλάκμαν, βλ. ντηλέυ. Έκοψα καρπάθιαν φόρεστ για να ψάξω και δεν βρήκα, βρήκα μόνο "κυρίες μου;" και "πατώνεις;" εδώ. Αν έχει κανείς το κουράγιο...

- Πώπω, μας πιάσανε τον κώλο κανονικά και με το νόμο χτες στο εστιατόριο. Διακόσα ευρώ το κεφάλι η αστακομακαρονάδα...
- Αλλά;

*απέκεια: απέναντι, απ' την άλλη μεριά της θάλασσας, εγγύς Αιτωλακαρνανία στα Λευκαδίτικα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified