Το μαγαζί με φλιπεράκια, δηλαδή ηλεκτρομηχανικά παιχνίδια, όπου ο παίκτης, χειριζόμενος κάποιους μοχλούς, προσπαθεί να κατευθύνει μια μπαλίτσα ανάμεσα από κάποια εμπόδια και προς ορισμένους στόχους.

  1. Το πιο θρυλικό φλιπεράδικο της Θεσσαλονίκης έγινε 40 ετών. Ο πιο αυθεντικός... καουμπόη πόλης κάνει κουμάντο στο «Ελ Πάσο». Στο μπιλιαρδάδικο "Ελ Πάσο" στη Θεσσαλονίκη ο χρόνος έχει σταματήσει προ πολλού. Ένα μαγαζί που άνοιξε τη δεκαετία του 70, άλλαξε ιδιοκτήτες και κατέληξε στα χέρια του Χρήστου Παυλίδη, έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Έχει κάτι ξεχωριστό αυτό το τεράστιο ημιυπόγειο στην Αγίου Δημητρίου. Κάτι που μόνο αν πας μπορείς να το αντιληφθείς. Μια ατμόσφαιρα που ανάλογα τη δεκαετία που διανύεις, σου δημιουργεί διαφορετικές μνήμες. Όλοι, είτε τα έχουμε ζήσει από πρώτο χέρι, είτε τα θυμόμαστε μόνο μέσω ταινιών, ή σαν αχνές μνήμες από παιδικά χρόνια με γονείς, έχουμε κάτι που μας δένει με τις προηγούμενες δεκατίες. Το μαγαζί "Ελ Πάσο" ονομάστηκε έτσι, όχι γιατί ο ιδιοκτήτης είχε σχέσεις με το Τέξας, αλλά γιατί, τότε, στα τέλη της δεκαετίας του '70, αρχές '80, τα μαγαζιά είχαν τέτοια ονόματα, καουμπόικα, εξωτικά, ξένα. Είναι γνωστά άλλωστε τα στέκια των παλιών στη Θεσσαλονίκη με αντίστοιχα ονόματα - "Αρζεντίνα", "Σάντα Μόνικα", "Σαν Σαλβαντόρ" κ.ο.κ. "Εμείς τελικά λέγαμε ότι το Ελ Πάσο λέγεται έτσι γιατί εδώ...γίνονται μονομαχίες!". Σαν καουμπόυδες λοιπόν παίζουμε μπιλιάρδο, πινγκ πονγκ και τάβλι, ενώ ψάχνουμε να βρούμε τι μας συνδέει με το χτες.(Εδώ).
  2. Το πιο αυθεντικό φλιπεράδικο. Αμέτρητες παρέες, φοιτητές, ζευγάρια αλλά και μοναχικοί πότες έχουν καθίσει στα τραπέζια του, έχουν παίξει φλίπερ και μπιλιάρδο, έχουν τεστάρει τη συγκέντρωση τους στα βελάκια, έχουν ανταλλάξει θυμωμένες μπαλιές στο πινγκ πονγκ. Ίσως πήγαινε ο πατέρας σου, ίσως εσύ, ίσως κάποιος γνωστός σου σου έχει ήδη πει για αυτό το μέρος. Αν γεννήθηκες στα 80s ή έζησες στα 80s ή αγάπησες τα 80s, είσαι ό,τι πρέπει για το Ελ Πάσο. (Εδώ).
  3. Τα χρόνια των 80s και 90s άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ποπ κουλτούρα, και στη Θεσσαλονίκη κάποιοι νοσταλγοί αυτών των δεκαετιών βρήκαν τον τρόπο να κρατήσουν ζωντανό το πνεύμα τους. Από φλιπεράδικα και arcades μέχρι vintage ρούχα και παραδοσιακά γλυκά, η πόλη φιλοξενεί αυθεντικές γωνιές που αναβιώνουν τη γοητεία εκείνων των εποχών. Ο χώρος του Ελ Πάσο, το ARCADES.GR και καταστήματα όπως το V for Vintage και το Oldd Fashion προσφέρουν μια ιδιαίτερη εμπειρία στους επισκέπτες, ενώ παράλληλα το ιστορικό ζαχαροπλαστείο στη Δορκάδα φέρνει γεύσεις από μια άλλη εποχή. Σε αυτούς τους χώρους, η Θεσσαλονίκη ζει και αναπνέει με τη ρετρό αισθητική της και τη νοσταλγία για τις εποχές που έχουν αφήσει πίσω τους κάτι μοναδικό. (Εδώ).

Got a better definition? Add it!

Published

Τέλη δεκαετίας '70, αρχές '80 απεκαλείτο ευρέως καρότσα η σπρωχτή (και όχι κοφτή και μονοκόμματη κομιλφό) στεκιά στο μπιλιάρδο, η οποία εθεωρείτο άκυρη και ζαβολιά.

Παρεμπίπταμπλυ, κορδόνι αποκαλείται το σύνολο των πως-διάολο-τα-λένε, αυτά μωρέ τα τρύπια που είναι περασμένα στον ειδικό άβακα για να μετράνε τις καραμπόλες. Νομίζω ήταν 25 σε κάθε σειρά, άρα 1 κορδόνι= 25 καραμπόλες.

Έχω να πιάσω στέκα από τότε που έπεσε εκείνος ο ρημαδιασμένος ο μετεωρίτης και δεν ενθυμούμαι πλέον ποίαν στεκιάν περιγράφαμε ως «μπρικόλα».

Ακούει κανείς ;

- Πετράκη, κερνάς τις μπύρες έτσι ; Είχα δεν είχα δύο κορδόνια σου 'ριξα στ' αυτιά.
- Άντε ρε μαλάκα, έτσι ξέρω κι εγώ. Αφού οι μισές στεκιές σου καρότσες ήτανε ρε απατεώνα...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified