Tagged definitions (2)
Showing 1-2 from 2

Χαρακτηρισμός για πολιτικό (ή και γενικότερα για ασχολούμενο με πολιτική ή/και οικονομία) ο οποίος γουσταίρνει τα Μνημόνια και τις μνημονιακές υποχρεώσεις.

Θα μπορούσαμε, ίσως, με βάση τη συνέπειά τους, να διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες μνημονιάκηδων.

• Τους συνεπείς. Αυτούς που δηλώνουν ευθύς εξαρχής ότι πουστάρουν Μνημόνιο. Για διάφορους λόγους, όπως λ.χ. ότι το Ελλαδιστάν μπορεί να γίνει Μεταρρυθμιστάν, μόνο αν γίνει πρώτα Μνημονιστάν, ή επειδή συμφωνούν με τα 2/3 του μνημονίου που είναι καλά, ή επειδή θεωρούν ότι πρέπει η χώρα να έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό πάση (ανθρωπο)θυσία, ή απλά επειδή είναι γερμανοτσολιάδες και αποσπόρια των δωσιλόγων της κατοχής βρε αδερφέ. Ο τοιούτος μνημονιάκιας πανηγυρίζει τον χαρακτηρισμό του περήφανα ενάντια στους λαϊκιστές.
• Τους κωλοτούμπες. Ο όρος χρησιμοποιείται σκωπτικά ενάντια σε ηγέτες του Αντιμνημονίου, που εντέλει αναγκάστηκαν να ψηφίσουν Μνημόνιο. Χαρακτηριστική χρήση έκανε ο σλάνγκαρχος Βαγγέλας Μεϊμαράκης ενάντια στον πρώην αντιμνημονιακό πρώην σύντροφο Πάνο Καμμένο με μια εσάνς εϊτίλας, καθώς φέρεται να του είπε ότι είναι "και ο πρώτος μνημονιάκιας". Πριν από τους τσιπροκαμμένους η ίδια ρετσινιά είχε κολλήσει στους σαμαροβενιζέλους και δη στον Αντώνη Κομανέτση. Χρησιμοποιείται επίσης από πεφτοσυννεφάκηδες αριστερούς στο στυλ "μας βγήκε μνημονιάκιας ο Τσίπρας", "όχι και να ψηφίσουμε μνημονιάκια" κ.ο.κ.

Η πολιτική σλανγκιά είναι ήδη καταγεγραμμένη στη Βικούλα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που η Βικούλα μας παίρνει την πρωτιά. (Αιδώς Σλανγκείοι!).

Πολιτικός χαρακτηρισμός για τον Ναιοέλληνα που θέλει να μείνουμε στην Ευρωζώνη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάση θυσία, -θα πει (σύμφωνα πάντα με τους χρησιμοποιούντες την έκφραση) πάση ανθρωπο-θυσία ή πάση θυσία των άλλων-, για τον ευρωμαϊντανό.

Ο όρος εγκαινιάστηκε στα συλλαλητήρια του Ιουνίου και Ιουλίου 2015 υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, επέζησε όμως πέραν αυτών για να δηλώσει κάποιον που οι πολιτικές του θέσεις διαμορφώνονται υπό το βάρος της απόλυτης προτεραιότητας του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Ελλάδας, ακόμη και εις βάρος άλλων σημαντικών προτεραιοτήτων. Κατά κανόνα χρησιμοποιείται από ιδεολογικούς αντιπάλους ως ελαφρός μειωτικός χαρακτηρισμός. Οι μενουμευρώπηδες κατηγορούνται από τους χρησιμοποιούντες την έκφραση ως ανήκοντες σε δύο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων: Είτε πρόκειται για ευρωπανηλίθιους που καίτη ευρωπαλαιστές λατρεύουν με φανατισμό ως ευρωταλιμπάν το [ευρωπέος]8 την ιδιότητα του να είσαι Ευρωπαίος. Είτε για λαμόγια που κρύβουν υπό τον μανδύα του φιλοευρωπαϊσμού τα ταξικά τους συμφέροντα. Οι μενουμευρώπηδες έχουν βέβαια διάφορες απαντήσεις, αλλά τέσπα εδώ μας ενδιαφέρουν τα γλωσσικά έως και ρητορικά στοιχεία της πολιτικής, μην επεκταθούμε.