Αναφερόμεθα σε εκδηλώσεις σουργελέ συμπεριφοράς από σουργελέισο, στην σύγχρονη σουργελλάδα ή αλλού.

Σουργελιές στα έδραναΣουργελιές στα έδρανα 2

-Τι κάνουμε όμως από δω και πέρα εμείς που αντιδρούμε και μαχόμαστε το συγκεκριμένο καθεστώς; Πως δηλαδή παύουμε να κάνουμε τις δικές μας σουργελιές; Οι αδαείς νοικοκυραίοι που όταν μαζεύονται στο Σύνταγμα μουντζώνουν τη Βουλή και σε άλλα σημεία της χώρας γιαουρτώνουν τους πολιτικούς, είναι πολύ πιο μπροστά πολιτικά από τους Αριστερούς βουλευτάδες και πολιτικούς, καθώς και από οποιονδήποτε συνεπή αγωνιστή της ταξικής πάλης, που επιμένουν όλοι αυτοί να αντιμετωπίζουν το πολιτικό προσωπικό του καθεστώτος με έντονο μεν αλλά τελικά αξιοσέβαστο τρόπο, νομιμοποιώντας τα τεράστια μηδενικά (εδώ)

- Ναι δεν δισταζω να πω πως θεωρω γελοιο και σουργελιά ενηλικες ανθρωποι μορεφομενοι υποτιθεται ,να ασχολουμαστε με το αν χωρισε η δεν χωρισε η οποια Μενεγακη και να κοπανιομαστε κι ολας πως αυτο δεν το περιμεναμε ποτε (εκεί)

- "Πόσο σας μισώ, απαίσια στρουμφάκια!" Μου τη δίνει η σουργελιά κάποιων ανεκδιήγητων ανθρώπων που νομίζουν ότι κάποιοι είναι..(παραπέρα)

Εκ του σούργελο και της γαμοσλανγκοκατάληξης -ιά.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Καθώς η υπερδύναμη τείνει να μεταφερθεί απ' τις ΗΠΑ στην Κίνα, μαζί τείνει να μεταφερθεί κι η αντίστοιχη βλακεία. Έτσι κατά τα αμερικανιά και αμερικλανιά, σχηματίστηκε το «κινεζιά», για να δηλώσει ακριβές υπερπαραγωγές ενός Χόλλυγουντ στα κινέζικα, ή οποιαδήποτε άλλη πατάτα προερχόμενη απ' την Κίνα και ιδίως αντίγραφα κακής ποιότητας. Κι ενώ στο σινεμά τα έργα ενός Γιμού, ενός Καρ Βάι, ενός Ανγκ Λη τίμησαν το είδος του βούξια, ή την βουξιά ελληνιστί, μετά έγινε μανιέρα ένα είδος βουξιών δεύτερης ποιότητας, που συναγωνίζονται τις κακές χολυγουντιάνικες ταινίες.

Χαρακτηριστικά της κινεζιάς στο σινεμά: Οι ήρωες πετάνε, πηδάνε, κάνουνε τούμπες με τέλειο υπερφυσικό τρόπο. Στην αρχή αυτό ήταν μέσα στους κώδικες του βούξια, αλλά μετά έγινε πρόσχημα για να φεσωθούμε. Οι διάλογοι ζηλώνουν την δόξα κάθε Φωσκολιάδας. Μέχρι το τέλος της ταινίας, όλοι οι ήρωες έχουν βρει κάποιον λόγο για να αυτοκτονήσουν μελοδραματικά. Και στο τέλος νικάει κάποιος σαδιστής αφέντης πατέρας, που έχει στο μεταξύ προσφέρει άπλετη ικανοποίηση στον κάθε μαζόχα της ταινίας. Όλα αυτά σε πανάκριβα σκηνικά με τείχη, φανάρια, δράκους, παλλακίδες κτλ. Οι τίτλοι αποτελούν συνήθως ένα συμπίλημα απ' τα παραπάνω.

- Πάμε να δούμε το «Καταραμένο Μυστικό του Χρυσού Δράκου»;
- Βουξιά;
- Φαίνεται;
- Μόνο να μην είναι πάλι καμιά κινεζιά σαν το «Κλάμα της Παλλακίδας πίσω απ' το Τείχος με τα Φανάρια». Δεν θα το αντέξω!

(από Khan, 30/10/14)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified