Tagged definitions (273)
Showing 21-30 from 273

Ο αρχαιότερος επιθετικός προσδιορισμός κατά τον οποίο οι φιλόσοφοι τά 'χουν κάνει όντως μουνί προσπαθώντας να αποδείξουν αν η φράση είναι θετική ή αρνητική ως προς τον προσδιορισμό της. Τελικά το μουνί είναι καλό ή κακό; μας αρέσει ή μας απωθεί;

Αναφέρεται στην οδηγία κατά την οποία η συνουσιάζουσα καλείτε να αρπάξει το ανδρικό μόριο για το οποίο για άγνωστο λόγο ο κατέχων νιώθει υπερήφανος.

Χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά από γεωργό ο οποίος τα μπέρδεψε με την τσάπα και προσπάθησε να οργώσει το χωράφι με την τσαπού.

Το ελληνικό φιλί (Greek kiss) είναι έκφραση που χρησιμοποιούν κυρίως στο εξωτερικό για την πρωκτολειχία ή γλειφοκώλι.

Το αυστραλέζικο φιλί είναι το γαλλικό φιλί down under, κοινώς γλειφομούνι.

Έχει δύο ερμηνείες.

1. Ξεμουνιάζω μια γκόμενα όσο περισσότερο μπορώ μέσα σε ένα βράδυ και μετά πούλο.

2. Ξεζουμίζω μια πρώην μου σε φάση να την βαρεθώ τελείως και να μην έχω απωθημένα, οπότε μετά πάλι πούλο.

Γενικά μετά το «έφαγα καλά» η γκόμενα έχει ήδη πάρει πούλο.

Τροπή της φράσης πίστευε και μη ερεύνα, η οποία αποδίδεται σε θρησκείες, όπως ο Χριστιανισμός ή το Ισλάμ, αν και είναι μάλλον άγνωστης προέλευσης (δες) τ. ράδιο αρβύλα ένα πράμα. Την τροπή πάντως την έχει κάνει ο Τζίμης Πανούσης, αλλά μάλλον προϋπήρχε, καθώς τα λογοπαίγνια μεταξύ του πιστεύω και του πουστεύω είναι συνηθισμένα, βλ. αξιόπουστος, διαπουστευτήρια κ.ά.

Πρόκειται για πατερναλιστική πρωκτροπή να μην ψάχνουμε ξένους κώλους για να γίνουμε πούστηδες, αλλά να χρησιμοποιήσουμε τον δικό μας, υφιστάμενοι αδιαμαρτύρητα την οδύνjη μαζί με την όποια ηδονjή επέλθει ως κωλάντεραλ ντάματζ. Αποτελεί δηλαδή παρότρυνση τύπου σκάσε και κολύμπα, ενώ συνήθως στο λογοπαίγνιο διατηρείται η σημασία της πίστης σε έναν συστατικό μύθο ή ζωτικό ψεύδος που μας πουλάνε, το οποίο όμως έχει την ειδική παρενέργεια να αυξάνει την πουστοσύνη μας.

Έκφραση που «έπαιζε» πολύ, (παλιότερα) σε φοιτητικές παρέες και όχι μόνο. Λεγόταν για την όμορφη μεν αλλά σπασίκλα φοιτήτρια που αρνιόταν πεισματικά να ενδώσει σε όποιες ερωτικές προτάσεις της γίνονταν.

Ενίοτε η φράση υπέκρυπτε και ένα είδος ζήλιας από τους συμφοιτητές της, γιατί συχνά τέτοιες κοπέλες νταραβερίζονταν με άτομα εκτός σχολής, μεγαλύτερης ηλικίας και κατά κανόνα ματσωμένα.

Συνθηματική μπουδελοσλάνγκ του επίσης συνθηματικού «σερβίρει φραπέ».

Τα ευαγή ιδρύματα που σερβίρουν καφέ αποκαλούνται φραπενεία ή φραπενέδες, οι δε λειτουργοί τους φραπεδιάρες. Τα είδη φραπέ που σερβίρονται ποικίλουν: με καλαμάκι, φραπόγαλο, μακιάτο, ποδοφραπέ, με μπριζόλα, κ.ταλ. Όσα δεν σερβίρουν αποκαλούνται ντεφραπεϊνέ, και οι επίμονοι θαμώνες τρώνε πόρτα λόγω αφραπάζ, θεωρούμενοι personae non frappa.

Μια σύντομη ιστορία του σερβιρίσματος καφέ.

Ανασεισίφαλλαι πρόσφεραν νηφοκοκκόζωμο σε πορνοκόπους ευφραπαίδες από τότε που βγήκαν οι λάσπες. Το σερβίρισμα καφέ per se (πέρα από τα πλαίσια των εργασιών του αρχαιότερου επαγγέλματος) παραδόξως ξεκίνησε στα εβδομήνταζ από μέντιουμ που διαφήμιζαν τις υπηρεσίες τους σε περιοδικά όπως ο Θησαυρός, η Βεντέτα και το Ρομάντζο (βλ. εδώ). Επρόκειτο για πρόδρομους των μασατζίδικων, που πήραν πανηγυρικά την σκυτάλη στα ογδόνταζ.

Στα ενενήνταζ, πολλά στριπτιζάδικα μετουσιώθηκαν σε φραπεδομάγαζα, όπου ο καφές έρεε άφθονος σαν καμπανίτης οίνος. Η κατάρρευση των δημοκρατικών καθεστώτων επηρέασε την βιοποικιλότητα των Flocafe με την κάθοδο δίμετρων ουκρανάιζερ κ.α. ειδών φραπόμουνων.

Το paradigm shift κλιμακώθηκε περαιτέρω με την παγκοσμιοποίηση, και ο σημερινός φραπεδοκράτορας έχει to embarras du choix να φραπεδιάζεται πίνοντας καφέ από όλες τις ηπείρους και στη συνέχεια να καταγράφει τις εμπειρίες του και να ανταλλάσσει φραπεδοκουβέντες σε σχετικές ιστιοσελίδες.

[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Cafe_bombon2.jpg/220px-Cafe_bombon2.jpg[/img]

Σ.ς.: αφιερώνεται σε όλους τους φραπελημματογράφους του σλανγκρρ: στον χαμένο ποιητή Γιάννη Μίχα που ανέβασε το πρώτο φραπελήμμα (φραπεδιά) σαν σήμερα πριν από πέντε χρόνια καθώς και στους άξιους συναγωνιστές Dirty Khank, Gatzman, ΜΧΣ, electron, Αλλιβέ, κ.α. Liberté, égalité, frappernité!

Γίνομαι υπερμέγιστος γλείφτης, για προσωπικό μου συμφέρον βλ. Αυτιάς, Γιώργος, γλίτσας λέρας.

Aναφέρεται σε άτομα νεαρότερης ηλικίας που θεωρούν ότι μεγάλωσαν και προσπαθούν να υπονομεύσουν ή να εκμεταλλευτούν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.