Tagged definitions (17)
Showing 11-17 from 17

Υπερήλικες κοκέτηδες συνηθίζουν να φορούν το παντελόνι εξαιρετικά ψηλά. Έτσι εμφανίζεται συχνά παππούς να το δένει στο ύψος της μασχάλης.

Το υφασμάτινο αυτό παντελόνι, συνήθως γκρι-ποντικί χρώματος με ρεβέρ στο μπατζάκι που δένει με στενή ζώνη πολύ ψηλά, καταλήγει να γίνεται γιακάς σχεδόν στο μπεζοζαχαρί κοντομάνικο πουκάμισο του γεράκου, γιαυτό και ονομάζεται παντελόνι ζιβάγκο.

Τελευταία παρατηρείται η χρήση του και από νεανίες μαλακίδες (κατά το παλλακίδα), οι οποίοι το συνδυάζουν με κινέζικο σκαρπίνι 3 νούμερα μεγαλύτερο από το πόδι τους.

Λέμε για δύο άτομα ότι «κάνουν σαν τους δυο γέρους στο μάπετ σόου», παρομοιάζοντάς τους δηλαδή με τους δύο γνωστούς παππούδες του γνωστού σόου, σε μία ή και τις δύο από τις παρακάτω περιπτώσεις:

1. Τα έχουν βρει τέλεια μεταξύ τους, θαυμάζουν ο ένας τον άλλο, κάνουν τέλεια παρέα μεταξύ τους, αλλά ΜΟΝΟ μεταξύ τους, είναι δηλαδή περιθωριακοί. Λένε φοβερά αστεία, αλλά που τα καταλαβαίνουν μόνο οι ίδιοι, δηλαδή inside jokes.

2. Θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα ή μάλλον την υποχρέωση να κρίνουν τους πάντες και τα πάντα. Λειτουργούν ως αυτόκλητη κριτική επιτροπή. Επειδή είναι επαΐοντες επί παντός επιστητού.

Να μην συγχέεται με το μάπετ σόου.

Ως γνωστόν, η προβλεπόμενη θερμοκρασία που ανακοινώνεται από τα μετεωρολογικά δελτία μετράται υπό σκιάν. Συνεπώς, η θερμοκρασία σε σημεία ηλιοφάνειας είναι μεγαλύτερη.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ατάκα δεν αφορά θερμοκρασία, αλλά ηλικία. Η ηλικία αντιστοιχεί στις (...) του ορισμού.

Πώς δουλεύει η φάση; Όταν κάποιος(α), πει την ηλικία του και θέλουμε:

α) να τον (την) πειράξουμε (Παράδειγμα 1)
β) να δείξουμε στον περίγυρο μας πως είναι μεγαλύτερος (η), και ενδεχομένως στη συνέχεια να αναφέρουμε την πιθανή αιτία της κρυψοχρονίασης που αυτός (η) επιχείρησε (Παράδειγμα 2)

Λέγοντας «...υπό σκιάν» υπαινισσόμαστε και στις δυο περιπτώσεις, πως η αναφερόμενη ηλικία του (της), είναι τεχνηέντως σκιασμένη και πως η πραγματική είναι μεγαλύτερη.

Ακολουθεί το... γέλιο. Ειδικά στην πρώτη περίπτωση.

Σημείωση
1. Ο όρος μπορεί να αναφερθεί είτε, «...υπό σκιάν», ή σκέτα, «υπό σκιάν».
2. Αυτοί που μικροδείχνουν γίνονται πιο πειστικοί για την ψευδή ηλικία που αναφέρουν στους μη γνωρίζοντες και πιο καραγκιόζηδες στους γνωρίζοντες.
3. Στην περίπτωση ηλικίας γυναικών, θα είμαστε ενδεχομένως σωστοί λέγοντας τη συγκεκριμένη έκφραση (καθ' ότι έχουν την τάση να κρύβουν χρόνια, λες κι είναι φορολογήσιμα).
4. Πιθανά θα είμαστε σωστοί λέγοντας τη συγκεκριμένη έκφραση και στην περίπτωση που ο άλλος πριν την απάντηση δείξει να δυσανασχετεί, αλλά και στην περίπτωση που θα πετάξει επιφωνήματα του τύπου: ε... (σα να υπολογίζει τι θα πει)
5. Η έκφραση υπό σκιάν προσδίδει ασάφεια, μ' αποτέλεσμα να μπορούν να δοθούν διάφορες ερμηνείες ανάλογα με τον τρόπο που θα το πούμε, ειδικά όταν κάποιοι ξέρουν ότι ξέρουμε την ηλικία κάποιου (πχ είμαστε συμμαθητές του)

Τα σουβλάκια των καταστημάτων «πίτα του παππού» ξεχωρίζουν για το μεγάλο μήκος και για το γενικότερα μεγάλο μέγεθος τους και λειτουργούν ως προσομοιωτές μεγάλου πέους.

Η σημασία της πίτας του παππού που δίνεται εδώ, αφορά τη θεώρηση και την αντίληψη ενός ψωλοπερήφανου λεβεντόγερου, ενός λεβεντομαλάκα μεσήλικα, ενός πουρεϊτζερ που βρίσκεται στην αρχή του τέλους της σεξουαλικής άνθησης του για το εργαλείο του.

Επειδή τον τρώνε οι ανασφάλειες, ψάχνει ολοένα για επιβεβαίωση της πίτας του. Ακούει κάποιους να του λένε «άσπρα μαλλιά στην κεφαλή κακά μαντάτα στην ψωλή». Τους απαντά: «μαλλί μπαμπάκι, ψωλή φαρμάκι»… Ωστόσο δεν ησυχάζει. Παρόλο που έχει καβατζάρει εδώ και χρόνια τα πενήντα, όταν ακούει το τραγούδι του Ζαμπέτα, ο «πενηντάρης» φτιάχνεται. Σκέφτεται, πως ο πενηντάρης στην εποχή του Ζαμπέτα, αντιστοιχεί σε έναν εξηνταπεντάρη ++ της σημερινής εποχής. Θέμα χουπουα βλέπεις. Ακούει το τραγούδι του Μπουγά, «Έλα στον παππού» και λέει μέσα του: «Περνάει ακόμα η μπογιά μου. Δεν ξόφλησα.».

Πάει καμιά μπαρότσαρκα για να μπανίσει κανα κόμματο και να προσφέρει την πίτα του σερβιρισμένη με παππουτσοθήκη βεβαίως βεβαίως. Πίτα που κάποτε ήταν ανάρπαστη αλλά… γήρας ουκ έρχεται... μόνον κι ο ανταγωνισμός από νέους και ωραίους στους πουτσομεζέδες καλά κρατεί. Όπου δει λοιπόν πιπίνι, φτιάχνεται. Πετάει «ωχ τα πόδια…», ωστόσο πολλές φορές το καμάκι του, αντί να πιάσει το πιπίνι, πιάνει μια κρύα χυλόπιτα, όταν η τύπισσα, αφού τον σκανάρει, τον αποκαλέσει απαξιωτικά γερομπισμπίκη και ραμολί. Τότε αυτός μένει με τα παντελονόψαρα και την πίτα του παππού ανα χείρας.

Άλλη μία μνημειώδης φράση που αποδίδεται στον Θεό της αθλητικής δημοσιογραφίας, Γιώργο Γεωργίου.

Σοφή λαϊκή ρήση που σημαίνει: δεν ακούς την έμπειρη γυναίκα, και νά τι παθαίνεις... Λέγεται και από άντρα και από γυναίκα. Συνήθως το λένε όσοι τη βρίσκουν με το να αποδεικνύεται πως είχαν δίκιο.

Βλ. και παλιά καραβάνα γενικώς.

Ποιος άλλος, ο Ρεχάγκελ...