Tagged definitions (7326)
Showing 61-70 from 7326

Έκφραση που χρησιμοποιείται για την περιγραφή ζευγαριού παντοφλών που φοριέται συνεχώς και εκπέμπει μια ξινή και πηχτή μυρωδιά στο χώρο. ΄

Έρευνες δείχνουν ότι οι παντόφλες συγκεντρώνουν περισσότερα μικρόβια και από το καπάκι της τουαλέτας, είτε γιατί τις φοράμε χωρίς κάλτσες, είτε με βρεγμένα πόδια, μα κυρίως γιατί δεν τις πλένουμε τακτικά. Η χρήση καθαρών καλτσών και η πλύση τους ανα τακτά χρονικά διαστήματα αποτελούν τους κυρίαρχους τρόπους αντιμετώπισης της συγκέντρωσης μικροβίων και βρώμας.

Πασπαρτού ιντερνετικός σχολιασμός, φοριέται ως απάντηση σε περιπτώσεις όπου εκστομίζεται κάποια χοντρή μαλακία ή για καταστάσεις Ελλαδιστάν.

Ο εκφέρων την έκφραση δεν είναι απαραίτητα και μνημονιάκιας (αν και μετά το τρίτο το μακρύτερο που υπέγραψε ο Αλέκσης, τα όρια γίνονται σαφώς πιο δυσδιάκριτα-και μάλλον σε αυτό το σημείο του χωροχρόνου άρχισε να εμφανίζεται και η φράση, μια και κάπου αρχίζεις να συνηθίζεις-παράβαλε και το γνωστό ανέκδοτο "με τρεις φορές πούστης γίνεσαι;"), ως εκ τούτου η έκφραση δε φέρει καθαρά πολιτική χροιά.

Μπορεί, για την ακρίβεια, κανείς να πει ότι τα μνημόνια στην εν λόγω έκφραση είναι απλά ένα απροσδιόριστο υπέρτατο κακό/τιμωρία, το οποίο ο εκφέρων την κοτσάνα (ή αντίστοιχα ο σοφός ελληνικός λαός) αξίζει να λούζεται εις τους αιώνας των αιώνων.

Σημείωση: το "μέχρι να σβήσει ο ήλιος" μπορεί, αναλόγως την άποψη του καλλιτέχνου, να αντικατασταθεί από οποιαδήποτε έκφραση που δείχνει σημείο στο απώτατο μέλλον που θα έχει πεθάνει ως και ο Μητσοτ... you get the point που λέμε και στο χωριό μου στο Πούτσεστερ.

Χαρτοπαικτική παροιμιώδης έκφραση του «Θανάση» ή του «Κουμ-καν», όπου ανακατεύονταν δύο τράπουλες μπλε και κόκκινη για να επαναδιαχωρίζονται εύκολα. Έτσι όμως γινόταν κάτι φανερό, όπως αυτό που λέει η παροιμιώδης έκφραση.

Το άκουσα την δεκαετία του 1970, από τον αείμνηστο επαγγελματία της Μεσσήνης, Δημήτρη Γιαννόπουλο.

Η Ιστορία εκτυλίσσεται στην Καρδίτσα. Εκεί, τα αρσενικά ονόματα εκφωνούνται και συντάσσονται ως γνωστόν, με θηλυκά άρθρα: «Η Μήτσους!» , «Η Κώστας», «Η Γιάννς!» Ένας λοιπόν Βλαχοδήμαρχος, Καρδιτσιώτης, που άκουγε να απευθύνονται προς τον τοπικό Μητροπολίτη «...η Παναγιώτης σας Δέσποτα» θεώρησε ισχυρώς , βοηθούσης και της τοπικής προφοράς, ότι ο Δεσπότης ονομάζεται «Παναγιώτης» Λαμβάνοντας λοιπόν τον λόγο με την σειρά του, αντί να πει «Σεβασμιώτατε» είπε το έκτοτε Ιστορικόν «κ. Παναγιώτη» εξ ου και η φράσις «Είπε το Δεσπότη Παναγιώτη!»

Ο τελείως βλάχος, ο άξεστος και ανάγωγος.

Εκδήλωση θαυμασμού και φθόνου

Το σάισμα είναι χειροποίητο υφαντό ρούχο, κατασκευασμένο από τραγόμαλλο, δηλαδή, από γιδινό μαλλί, επεξεργασμένο στο χέρι και επεξεργασμένο στη νεροτριβή. Χρησιμοποιείτο είτε ως στρωσίδι, για την κάλυψη δαπέδου, είτε ως υπόστρωμα κρεβατιού, είτε ως πρώτη ύλη, για την κατασκευή κάπας του βοσκού. Επίσης, χρησιμοποιείτο στη σαγματοποιία, ως εσωτερική επένδυση του σαμαριού. Ιδιότητες: άγριο στην υφή και δυσάρεστο στην επαφή με το δέρμα, ελαφρύ, ανθεκτικό τόσο στη χρήση, όσο και σε σχετικά υψηλή θερμοκρασία. Η ιδιότητά του αυτή το καθιστά κατάλληλο να τοποθετηθεί μπροστά στο τζάκι. Επίσης αποβάλλει το νερό και στεγνώνει ευκολότερα από άλλα υφαντά.

Η προέλευση της εν λόγω λέξης είναι από την Ήπειρο, αλλά πιθανότατα απαντάται και σε άλλες περιοχές με μεγάλη παράδοση κτηνοτροφίας, λ.χ. τα Γρεβενά.

Άτομο που βρίσκεται σε άσχημη σωματική ή φυσική κατάσταση, λόγω οκνηρίας ή προχωρημένης ηλικίας. Ενίοτε αποκαλείται και ερείπιο.

Επικό μπέρδεμα σχοινιών, καλωδίων, κορδονιών κλπ. Κόμπος μπροστά στον οποίο ο Μεγαλέξανδρος θα τράβαγε σπαθί.

Ψήθηκε κάηκε εντελώς