Tagged definitions (383)
Showing 181-190 from 383

Στους αγώνες δρόμου, όταν φτάνουν να κόψουν το νήμα και οι δύο αθλητές ταυτόχρονα, αυτός που έχει το μεγαλύτερο στήθος το κόβει πρώτος άσχετα εάν είναι στην γραμμή τερματισμού μαζί. Τώρα λέγεται για τις βυζούδες και σιλικονούχες που κερδίζουν τις εντυπώσεις με διαφορά στήθους, νικάνε χάρη στο βυζογραφικό τους κι όχι το βιογραφικό.

Πηγή: Αυτοκτονημένος, Hank.

Απάντηση σε κάποιον που επαναλαμβάνει ό,τι λες.

Υπόλειμμα, αυτό το ελάχιστο που έχει απομείνει από οτιδήποτε – συνήθως στην καθομιλουμένη αναφέρεται για το σαπούνι.

Σλαγκικά: Κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιείται για να υποδείξει ότι τον χαρακτηριζόμενο ως απολειφάδι τον έχουμε στο χέσιμο και δεν τον υπολογίζουμε αν είναι να παίξουμε μπουνίδια. Κυρίως αυτό συμβαίνει λόγω χαμηλού status, επειδή είναι κοντός και σαφρακιασμένος - σε σχέση με τον έτερο της συζητήσεως τουλάστιχον.

Πρόκειται για έναν άθρωπα που χαρακτηρίζεται επίσης ως:
*ντολμάς
*τσιτσίκος
*μισή μπουκιά, *μισοριξιά
*μισή μερίδα
*τάπα
*τάπερμαν
*πινέζα
*μπασμένος
*κουβάς
*ζουμπάς
*ένα κι ένα milko
*ένα κι ένα άφιλτρο
*ένα και τίποτα
*μπασμένος στο πλύσιμο
*στούμπος

Αντίθετο (κοντός και σαφρακιασμένος αλλά...): νάνος αλλά με κάτι αρχίδια νααα

Τα τοπικά παχάκια, ιδίως στις γυναίκες, που όμως δεν είναι αντιαισθητικά. Είναι αυτά τα οποία χαίρονται οι περισσότεροι (τελικά) άντρες να πιάνουν, αλλά δεν τα συγχωρούν οι γυναίκες πάνω τους. Αυτά όμως, την σήμερον ημέραν. Γιατί παλιά λέγανε «τα πάχη μου τα κάλλη μου». Βέβαια δεν σημαίνει ότι μια γυναίκα που έχει πιασίματα είναι παχιά. Απλώς δεν έχει στεγνό, αγορίστικο σώμα, δεν έχει αντρικό κωλί κι ας είναι πιθανόν και γυμνασμένη. Πιασίματα δεν λέμε όμως μόνο τα love handles της περιφέρειας ή των μηρών, λέμε και την κοιλιά, και το στήθος. Τις καμπύλες γενικά. Το ότι έχεις να πιάνεις και δεν πέφτεις σε κόκκαλο.

Η βέρα αρχοντομούνα είναι πολύ σπάνιο είδος γυναίκας. Στην ουσία δεν χρειάζεται περιγραφή, καθότι είναι απολύτως και αδιαμφισβήτητα αναγνωρίσιμη. Επειδή όμως το 99% των γυναικών, όλες δηλαδή εκτός από την ίδια, θεωρούν εαυτόν αρχοντομούνες, πρέπει τελικά να δώσουμε μια εικόνα.

Πρώτα απ' όλα, είναι από τζάκι.

Μένει σε παλιά έπαυλη η οποία της έχει κληρονομηθεί. Με μεγάλες τραπεζαρίες και με σιντριβάνια στους ήσυχους κήπους της. Δεν έχει αποκτήσει τίποτα από γάμο, όλα ήταν και παραμένουν δικά της. Οι άντρες που την περιτριγυρίζουν είναι κάθε λογής, αλλά ποιον παίρνει δεν μας λέει, γιατί η προσωπική της ζωή δεν αφορά κανέναν κι έτσι δεν θα μάθουμε ποτέ. Όταν εμφανίζεται μπροστά μας την συνοδεύει μια αίσθηση προοπτικής, σαν να έρχεται από μακριά. Τα ρούχα της είναι μοναδικά κομμάτια φτιαγμένα από καταπληκτικά υφάσματα, κυρίως φούστες ή φουστάνια και, σπανιότερα, παντελόνες. Η εμφάνισή της πάντα άψογη, χωρίς περιττές πολυτέλειες. Έχει οπωσδήποτε πολύ μακριά μαλλιά, πολύ μεγάλο στήθος, θηλυκή λεκάνη και ωραίο δέρμα να το βλέπεις και να το χαϊδεύεις. Είναι ψηλή, αισθησιακή και έχει πολύ όμορφη μύτη και οδοντοστοιχία. Δεν βάφει τα νύχια των χεριών της και δεν τα έχει πολύ μακριά. Μακιγιάρεται ελάχιστα, πλην όμως όλη μέρα. Ποτέ δεν θα εμφανιστεί ατημέλητη. Ξέρει να μαγειρεύει, αλλά δεν το κάνει ποτέ η ίδια, αρκείται στο να ετοιμάζει μικρές νοστιμιές και μοναδικά γλυκά. Ξέρει από κρασιά και από λικέρ. Ξέρει και από κοσμήματα, αλλά δεν τα χρειάζεται και σπανίως τα φορά, ίσως ποτέ. Ξέρει να μιλάει για τέχνες, αλλά δεν θέλει κουβέντες περί πολιτικής. Η μουσική είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής της. Στο κρεβάτι είναι λάγνα, απαλή, ήσυχη, νωχελική, δίνει και παίρνει τα πάντα χωρίς φωνές και επίδειξη. Και τρελαίνει τους άντρες που, μετά απ' αυτήν, δεν θέλουν τίποτε μα τίποτε άλλο στη ζωή τους, ποτέ.

Το στόμα της και το σώμα της δεν μυρίζουν ποτέ άσχημα.

Δεν υψώνει φωνή. Αρκεί που θα σηκώσει λίγο το χέρι της και όλα ρυθμίζονται. Όμως δεν σηκώνει κουβέντα. Είναι αυτή και καμία άλλη. Είναι αυτή και κανένας άλλος. Οι άντρες νιώθουν (αλλά τους αρέσει!!) μειονεκτικά απέναντί της, οι δε γυναίκες απλά ακολουθούν. Παραδόξως, δεν εμπνέει καμία έριδα, ούτε και αποτελεί θέμα για ίντριγκες. Το κύρος της είναι αδιαμφισβήτητο. Δεν έχει ανάγκη την δημοσιότητα, είναι γνωστή σε όλους. Δεν είναι μόνη, αλλά ποτέ κανείς δεν την έχει δει με στενή παρέα. Είναι κοινωνική, αλλά δεν ξημεροβραδιάζεται σε σπίτια ή σε στέκια. Και μάλλον δεν είναι ελληνίδα, ούτε αμερικάνα. Η προσωπική της ζωή, δηλαδή, παραμένει ένα μυστήριο.

Γοητεύει άντρες, γυναίκες και παιδιά, τα οποία λατρεύει, χαϊδεύει τρυφερά και μετά τα ξεφορτώνεται με ένα ελαφρύ χτύπημα στον ποπό –και αυτό είναι, υπακούν αμέσως κι ευχαρίστως, και παν να παίξουν παραδίπλα και την κοιτάνε πού και πού στα κρυφά, τόσο όμορφη είναι.

Είναι μεταξύ 30 και 50 ετών. Πιο νέα, είναι λίγο αερικό. Πιο μεγάλη, ξεχνάμε το -μούνα.

Αυτό το -μούνα, είναι αλήθεια πως δεν της ταιριάζει ιδιαίτερα και μας βάζει σε σκέψεις. Δείχνει πόσο κατώτεροι είμαστε εμείς απέναντί της, που δεν έχουμε παρά μια τέτοια λέξη για να την περιγράψουμε.

Πρόκειται συνεπώς για πολύ δυσπρόσιτο είδος γυναίκας. Επιβάλλεται στους πάντες, μόνο και μόνο από την εμφάνισή της. Ακόμα και αυτό, το πιο επιφανειακό της στοιχείο, αρκεί.

Όλ' αυτά την υποχρεώνουν να διατηρήσει το προφίλ της εφ' όρου ζωής –και όπλο της εδώ είναι η απόσταση και το ελαφρύ χαμόγελο.

Το θέμα είναι: υπάρχει;

Και απαντώ: όχι. Ή, τουλάχιστον, όχι πια. Δεν είναι τυχαίο ότι η γυναίκα αυτή ενσαρκώνεται μέσω ηθοποιών άλλων εποχών (βλ. εικόνες). Οι σημερινές ηθοποιοί αποκλείονται γιατί αναδίνουν κάτι το είτε λαϊκό (Μπελούτσι, Κρουζ) ή υστερικό και ξωτικοειδές (Κίντμαν, Μπλάνσετ).

Στην αρχοντομούνα δεν ταιριάζει λινκ και, εδώ που τα λέμε, ούτε το σλανγκ.γκρ.

Όσο για όλα τα άλλα τα λήγοντα σε -μούνα που ανέφερες αγαπητέ Χανκ όταν πρότεινες το λήμμα αυτό –και σ' ευχαριστώ–, είναι νάνοι που προσπαθούν να φτάσουν στο ύψος μιας τέτοιας γυναικάρας.

Τελεία και παύλα.

Ο στρουμπουλός. Ο παχουλούλης. Και η μπουλούκα, στο θηλυκό.

Χαϊδευτικό - όταν αναφέρεται σε μωρά και παιδιά το πολύ μέχρι 4-5 χρονών.

Ευφημιστικό απο κει και πέρα. Όχι μόνο δεν του λείπουν κιλά αλλά είναι ζήτημα χρόνου να εξελιχθεί σε βόιδαγλα.

Και γουτσιστική προσφώνηση - συνήθως από καβλοράπανο προς πουρό. Ακολουθείται από οικονομική αφαίμαξη.

Από την τούρκικη λέξη bolluk που σημαίνει αφθονία, η ίδια προέλευση με το μπόλικο.

Καμμία σχέση, δηλαδή, με το μπουλούκι που προέρχεται από το bölük που σημαίνει στρατιωτικό τμήμα. Αν και ο στίχος ένα μπουλούκι μπουλούκοι είναι ένα τιραμισουρεαλιστικό κάτι που περιμένει να γραφτεί.

Σχετικά λήμματα: μπούλης μπούας, βουτυρομπεμπές, χοντρομπαλάς, κεφτές με πόδια, τομπουρλίκα

Ευφημισμός για:

1. Τον χοντρό.

2. Την βυζού.

Ασίστ: Χανκ.

Ιστοκοπιμένο:

Είναι «νταρντάνα» ή «Νταρντάνα».

1η εκδοχή:

Μια εκδοχή λέει πως στα 1615, ένας Έλληνας τυχοδιώκτης, ο Κωνσταντίνος Γλάρος ή Κλαδάς, υπέβαλε ένα μακροσκελέστατο υπόμνημα στο βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Γ΄, με το οποίο του έθεσε ένα παράτολμο σχέδιο: Να ελευθερώσει ολόκληρη την Ελλάδα από τα εχθρικά χέρια και ν' ανεβάσει στον ελληνικό θρόνο, έναν απόγονο δήθεν των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, τον Βαρθολομαίο Παλαιολόγο.

Ο Φίλιππος στην αρχή, δεν ήθελε να τον ακούσει, γιατί θεωρούσε τον Κλαδό περισσότερο ονειροπόλο παρά τυχοδιώκτη. Με τα πολλά όμως ο Γλάρος, κατάφερε να τον πείσει κι έτσι ο καλός εκείνος βασιλιάς της Ισπανίας του παραχώρησε 42 γαλέρες, 50 «νταρντάνες» και δέκα χιλιάδες στρατιώτες, για να γίνουν οι αποβάσεις στην Ελλάδα. Ο τύπος της γαλέρας μας είναι γνωστός. Οι «νταρντάνες» όμως ήταν σκάφη μαχητικά, που τότε μόλις είχαν ναυπηγηθεί και τα θεωρούσαν ανίκητα. Πραγματικά, τα καράβια αυτά ήταν ταχύτατα, άντεχαν σε μεγάλο βάρος και μπορούσαν να δώσουν ναυμαχία ένα προς δέκα. Αλλά, ξέχωρα απ’ αυτά, είχαν κι ένα άλλο προσόν: «Ήταν καλοφτιαγμένα, μάλιστα, ώστε για πρώτη φορά στην ιστορία, οι κυβερνήτες άρχισαν να δίνουν σ’ αυτά τα ονόματα των γυναικών τους και των φιλενάδων τους. Κι από την εποχή εκείνη ακόμη, έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση: «είναι νταρντάνα», που τη λέμε, συνήθως, για να χαρακτηρίσουμε μια ωραία και εύσωμη γυναίκα.

2η εκδοχή:

Νταρντάνα λέμε την ψηλή γυναίκα, την εύσωμη. Η λέξη μπορεί να προέρχεται από τις Δαρδανίδες γυναίκες, που τις αναφέρει και ο Όμηρος στην Ιλιάδα και που κατοικούσαν σε μια περιοχή κοντά στην Τροία. Ιδρυτής της λέγεται πως ήταν ο μυθικός βασιλιάς Δαρδανός απ’ εδώ και η ονομασία του θαλάσσιου στενού των Δαρδανελλίων (δυτική είσοδος της Προποντίδας).

Στα Ιταλικά «tartana» σημαίνει το «τρεχαντήρι». Ιστιοφόρο φορτηγό, που το χρησιμοποιούσαν στον Ελλήσποντο, με ψηλή πρίμνα και φαρδύ, μεγαλόσωμο δηλαδή, όπως και η «νταρντάνα» γυναίκα.

Κείνο που μας τρώει, κείνο που μας σώζει.

Οργιαστική κραυγή που εκστομίζει κάποιος όταν βρεθεί αντιμέτωπος με το υποκείμενο ή αντικείμενο του πόθου και της εμμονής του

Τι κοινό έχουν η καψούρα για ένα Λίλιαν, το κόλλημα με την μπάλα, το πάθος για τα αυτοκίνητα ή τις μηχανές η ακατάσχετη λημματοδοσία, ο κάθε φανατισμός (πολιτική , θρησκεία, οικολογία) και η ανορθολογική επιθυμία να αγοράσεις εδώ και τώρα το τελευταίο iPod; Σε κάθε περίπτωση, ο εγκέφαλος υφίσταται μια μεθυστική χημική καταιγίδα νευροδιαβιβαστών όπως η ντοπαμίνη και ορμονών όπως η ωτυτοκίνη (στις γυναίκες) και η βασοπρεσίνη (στους άνδρες).

Με άλλα λόγια, οι αντιδράσεις του οργανισμού κυριολεκτικά προσομοιάζουν αρρώστια!

Δυστυχώς ή ευτυχώς κάθε τέτοια αρρώστια είναι παροδική γιατί, στην αντίθετη περίπτωση όπως επισημαίνει σχετικό άρθρο η ανθρωπότητα θα είχε σταματήσει στο Μεσαίωνα και οι Γιαλόμες θα εργάζονταν επί 24ώρου βάσεως, για να θεραπεύσουν τις πνευματικές μας βλάβες.