Tagged definitions (826)
Showing 31-40 from 826

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες πολυμέσων που αναρτώνται στην ιστιοσελίδα του slang.gr: το μύδι και το μήδι.

Μύδι αποκαλείται σλανγκιστί το διεστραμμένο δίδυμο του μηδιού και Θρασυμήδης αποκαλείται όποιος έχει το θράσος να αναρτά τέτοια εξεζητημένα και οιoνεί πορνογραφικά πολυμέσα στην ταλαίπωρη slang.gr, η οποία εσχάτως μορφοποιείται αναγραμματικά σε glans.gr.

Γλωσσολογικά, το μύδι –όπως και το ομώνυμο αφροδισιακό μαλάκιο που φέρει φτυστή ομοιότητα με το αιδοίο– ετυμολογείται εκ του μυίδιον, υποκοριστικού του μυός. Συνεπάγεται ότι το μύδι ανεβάζεται με τον ίδιο (μ)ηδυπαθή τρόπο που ο Richard Gere και οι συν αυτώ μετρό παραβιάζουν την φύση με άμοιρα ποντικάκια gerbil, εκεί που δεν πιάνει ήλιος. Η WWF, αλήθεια, τι κάνει; Αρχίδια-μύδια! Εμείς τουλάστιχον έχουμε τον Κώστα Καφάση που ξέρει από καλό ψάρι. Και την Άννα Βίσση που δεν θα μείνει ποτέ μπουκάλα. Αλλά ξεφεύγουμε από το θέμα μας.

Ο εκφυλισμός λοιπόν του μήδι σε μύδι έχει προκαλέσει τα χρηστά ήθη, και πολλοί κατηγορούν τους υπεύθυνους λημματοδότες για μηδισμό. Ο σκοπός όμως αγιάζει το μήδος, και όσοι διαμαρτύρονται μπορούν να πάνε να γαμηθούν φίδιν μύδιν chez les grecs.

Να σημειωθεί τέλος ότι στην υποσλανγκική, όσα μύδια δεν ανοίγουν, ή έχουν σβήσει, μαραθεί ή κυβερνοστροβιλιστεί, αποκαλούνται μπαγιάτικα μύδια.

Για μήδι βλ. εδώ.

Οι σουργελέ ψηφιακές αυτοφωτογραφίες που βγάζει το κάθε λογής ανασφαλές τσόλι για να τις αποστείλει ως γυμνήματα ή να τις αναρτήσει στα φατσομπούκια και τα ινσταγκράμια εις άγραν likeιστικής ναρκισσιστικής επιβεβαίωσης του εγώ. Στην πιο ουγκ δε εκδοχή, οι αυτοφωτογραφιζόμενοι μορφάζουν δίκην πάπιας (ντάκφεϊς).

Επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η αποστολή σέλφι στην πραγματικότητα αποξενώνει τους ρόμπες-αποστολείς στα μάτια των φίλων τους.

Εκ του αγγλικάνικου selfie, που ανακηρύχτηκε λέξη της χρονιάς για το 2013 από το έγκυρο κατά τα λοιπά λεξικό τση Οξφόρδης. Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας, Νίκο Τσιαμτσίκα;

Παραλλαγή του γέροντα Παϊσίου. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος από το φατσοβιβλίο, για τα κακώς κείμενα του χριστιανισμού και όχι μόνο, τον οποίο παραλίγο να τον κλείσουν και φυλάκα και να του βουλώσουν το στόμα, στη μητέρα της Δημοκρατίας στην οποία έχουμε εμείς όλοι την τύχη να ζούμε.

Από τότε συναντάμε διάφορες μορφές του όπως Γέρων Μαϊπρίσιους, Γέρων... Κολοκύθιους κλπ κλπ.

Ιντερνετικός όρος. Ειδική περίπτωση λογαριασμού σε ιστοσελίδες. Δημιουργείται από χρήστες-μέλη προκειμένου να ανεβάζουν την κατάταξη του κυρίως λογαριασμού τους οι οποίοι αυτοψηφιζόμενοι και με ανεβασμένη πλέον ιντερνετικο-κοινωνικό θέση αντιμετωπίζουν τους άλλους αφ’ υψηλού στην ιντερνετική ψευδοκοινωνία.

Γνωστός και ως fake account, ψεύτικος λογαριασμός, μούφα λογαριασμός.

Άνθησε στο facebook και συνεχίζεται σε όλες σχεδόν τις σελίδες που βασίζονται στη συμμετοχή χρηστών. Ανεβάζει φαινομενικά την επισκεψιμότητα της σελίδας καθώς οι κλώνοι προσμετρούνται στο συνολικό πλήθος των λογαριασμών. Ενίοτε λειτουργεί και ως αβανταδόρος.

Οι κλώνοι λειτουργούν στις ιστοσελίδες ως ιός, ως καρκίνωμα που πολλαπλασιάζεται γιατί κανένας δεν είναι μαλάκας να πιστεύει σε παράλογα αποτελέσματα. Έτσι δημιουργεί ο καθένας τον δικό του κλώνο, με αποτέλεσμα αντί να λειτουργεί ο ανταγωνισμός μέσα στα πρότυπα που είχε οραματιστεί και ορίσει ο δημιουργός της σελίδας, να γίνεται αφανής ανταγωνισμός για το ποιος έχει τους περισσότερους κλώνους.

Στο τέλος καταλήγει μια σελίδα να γίνεται αναξιόπιστη και να καταλήγει στον κουβά.

Όπως συμβαίνει με όλα τα παράσιτα της φύσης έτσι και στο ίντερνετ ο κλώνος, αφού καταστρέψει το σώμα που ζει, μεταναστεύει σε άλλα σώματα-σελίδες.

Στον υπερπλήρη υπερτέλειο ορισμό της Μες θα ήθελα να προσθέσω ένα συμπλήρωμα, που λέει κι ο ακατονόμαστος. Όπως παρατήρησαν η Pirate Jenny και το Πονηρόσκυλο, η δαγκανομούνα δεν είναι μόνο ένα πλάσμα της φαντασίας, ένα τέρας του διαταραγμένου από φοβίες φαντασιακού μας. Η δαγκανομούνα ΥΠΑΡΧΕΙ!

Πρόκειται για το Rape-Axe ή Rapex, εφεύρεση της Sonette Ehlers το 2005. Είναι ένα γυναικείο προφυλακτικό, ή κατά την έκφραση της Pirate Jenny, «μια πουτσοπαγίδα που φοράς σαν διάφραγμα, για προστασία από βιασμό». Είναι κατασκευασμένο από latex και μέσα του είναι τοποθετημένα πολλά μικρά αγκιστροειδή ψιψιψόνια. Η γυναίκα, (που συνεκδοχικώς μπορεί πλέον να ονομαστεί δαγκανομούνα, χωρίς πρόθεση προσβολής) το φοράει κάπως σαν ταμπόν. Όταν ο θύτης πραγματοποιεί διείσδυση, τα αγκιστροειδή ψιψιψόνια εισχωρούν στο πέος του, και του προκαλούν αφόρητους πόνους, δίνοντας σε μιαν ιδανική συγκυρία στο θύμα χρόνο να δραπετεύσει. Περαιτέρω, το δαγκανομούνικο προφυλακτικό παραμένει κολλημένο πάνω στον μπαργαλάτσο του βιαστή και μπορεί πλέον να αφαιρεθεί μόνο με χειρουργική επέμβαση. Οπότε όταν ο υποψήφιος βιαστής πάει στο νοσοκομείο, ο γιατρός οφείλει να ενημερώσει την αστυνομία και να ακολουθήσει σύλληψη για απόπειρα βιασμού. Ασφάλουσλυ, το δαγκανόμουνο προστατεύει την δαγκανομούνα φορέα του και από ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, HIV και κάθε είδους σουμούνιασμα, τουλάστιχον (pun intended) όσο και τα άλλα προφυλακτικά.

Από εδώ και πέρα αρχίζει ο διάλογος. Η κριτική που ασκήθηκε στην εφεύρεση είναι η εξής:

1) Είναι ένα μεσαιωνικό κατασκεύασμα μίσους ενάντια στους άντρες, πιο βαρβαρικό από την ζώνη αγνότητας.
2) Δεν αποτελεί πρόληψη εναντίον του βιασμού, αλλά τιμωρία εναντίον του βιαστή. Αν φτάσει το δαγκανόμουνο να χρησιμοποιηθεί, τότε έχει ήδη συμβεί η διείσδυση.
3) Μπορεί ο εξοργισμένος βιαστής να στραφεί ακόμη περισσότερο εναντίον του θύματος, με ενδεχόμενο ξυλοδαρμό, φόνο κ.τ.λ.

Απαντήσεις:

1) «Το δαγκανόμουνο είναι ένα μεσαιωνικό κατασκεύασμα, με σκοπό να αποτρέψει μια μεσαιωνική πράξη», είναι η αγέρωχη απάντηση της εφευρέτριας Sonette Ehlers. Σαν να μην έχει κι άδικο!
2) Αν οι βιαστές ξέρανε ότι θα είχαν να αντιμετωπίσουν δαγκανόμουνα, θα το σκεφτόντουσαν δύο και τρεις (και χίλιες δεκατρείς) φορές.
3) Μπορεί από τον πόνο, ο βιαστής να διπλώσει, κουλουριαστεί και το θύμα να σηκωθεί να φύγει.

Παραμένει βέβαια το γεγονός ότι αν δεν αλλάξουν οι ευρύτερες πατριαρχικές κοινωνικές δομές, μπορεί η δαγκανομούνα να στοχοποιηθεί από την κοινωνία, και να επακολουθήσουν βεντέτες κ.τ.λ.

Σε κάθε περίπτωση, η Sonette Ehlers εμπνεύστηκε την εφεύρεσή της από τον λαϊκό μύθο της vagina dentata, σλανγκιστί δαγκανομούνας, οπότε υπάρχει συνέχεια μεταξύ των δύο ορισμών.

Το παρόν λήμμα αφιερώνεται στην μνήμη της Kitty Darling της μόνης κυριολεκτικής δαγκανομούνας.

Πίσω στο παρελθόν, στις αχαρτογράφητες εποχές της τρυφερής παιδικής ηλικίας της δικής μας και των μεγαλύτερων αδερφών και ξαδέρφων μας, πριν από το ίντερνετ, πριν από τους ίδιους τους οικιακούς υπολογιστές, μια από τις γλυκές αμαρτίες ήταν η επίσκεψη στα ηλεκτρονικά ή αλλιώς ουφάδικα.

Δεν είχες μόνο την μάνα και τον πατέρα να σε κυνηγούν μην τυχόν και σε τσακώσουν εκεί...

Δεν ήταν μόνο η αστυνομία που έκοβε βόλτες πού και πού και, όσο και να πεις, τους φοβόσουνα μη τυχόν σε βάλουν φυλακή και σε γράψουν οι εφημερίδες για κανένα street fighter ή double dragon...

Ούτε απλά τα μεγαλύτερα παιδιά που έβαζαν κατοστάρικο για διπλό και σε νικούσαν με δύο κόμπο ή, αν ήταν λιγότερο βουργούνδιοι ιππότες, απλά σε παραμέριζαν και έπαιζαν με το κρέντιτ σου... [κρεντιτ < credit = πίστωση, οι συμμετοχές στο παιχνίδι που αγοράζει κανείς με κέρματα]

Ή ο μαγαζάτορας που, είτε με πρόφαση, είτε εξαιτίας πραγματικού ντου από την ασφάλεια, σου κατέβαζε το γενικό και σου διέγραφε όλα τα ρεκόρ και τα κρέντιτ σου, αφήνοντάς σε να χτυπιέσαι πάνω σε μια μαύρη, καμπυλωτή (τότε) οθόνη...

Ήταν και ο ίδιος σου ο εαυτός που εθιζόταν και, ως εθισμένος, είχε όλα τα συμπτώματα: παρέες που είχαν το ίδιο σπορ, ψέμματα σε όλους τους παραπάνω για να πάρεις τη δόση σου, χαμένος χρόνος, κόλπα για να χρηματοδοτήσεις την ντόπα σου...

Ένα από αυτά τα τελευταία κόλπα ήταν εναντίον του αφεντικού. Τα πιο τσακαλάκια από την παρέα είχαν πάρει μάτι τον ρουμάνο όταν άνοιγε τον κερματοκουβά και είχαν σταμπάρει τον μηχανισμό. Έτσι, με λίγη εφευρετικότητα, ήρθε η πετονιά.

Έβαζαν λοιπόν οι πιτσιρικάδες διαρρήκτες στην σχισμή ένα κέρμα κολλημένο στην άκρη μιας πετονιάς, το άφηναν να ρολάρει κανονικά στη σχισμή και, μόλις αυτό περνούσε την ακίδα και έπεφτε το πρώτο κρέντιτ, το ανασήκωναν και η διαδικασία επαναλαμβανόταν όσες φορές χρειαζόταν για να μην καρφωθούν ή γίνει κανένα μπλέξιμο στο μηχάνημα. Μετά έβγαζαν τον μηχανισμό με τρόπο και ύφος ocean's eleven και βυθίζονταν στον κόσμο της οθόνης...

Η μέθοδος φυσικά λειτουργούσε και στα περισσότερα μηχανήματα με κέρματα του δρόμου (τσίχλες, γάντζος με αρκουδάκια και ρολόγια) αρκεί να μην το παρατραβούσες με την τύχη σου. Ύστερα, απ' ό,τι λεν οι πληροφορίες μου, μπήκαν δικλείδες ασφαλείας κατά της πετονιάς, αλλά ήδη πια το παιχνίδι ήταν αλλού...

Πέρα από το σλανγκικό ενδιαφέρον που έχει ιστορικά η έκφραση, την καταγράφω διότι τώρα πια, μεταξύ εκείνων των παιδιών που μεγάλωσαν (αλλά έμειναν εννοείται παιδιά), την άκουσα να χρησιμοποιείται και μεταφορικά: Σημαίνει την υφαρπαγή πολλών ευκαιριών που δεν κερδίσαμε με το σπαθί μας, την εκκίνηση με τρία γκολ αβάντζο ή, διαφορετικά, την απόλαυση μιας εμπειρίας χωρίς να την έχουμε πληρώσει όπως θα ήταν ο κανόνας.

(c) και αφιερωμένο στον Ναουσαίο φίλο και προσωπική μου σλανγκομηχανή...

Το σο προέρχεται από το αγγλικό «so» που θα πει διάφορα πράγματα όπως «έτσι», «συνεπώς», «οπότε», «τόσο» και διάφορα άλλα (είναι μαζεμένα τα πάντα, όλα εδώ, μην λέω πράματα που τα 'παν άλλοι πριν από μένα)..

So – συντριπτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα συνώνυμα (έτσι, συνεπώς, επομένως, οπότε, τόσο): έχει μόνο δυο γράμματα.

Σο – συντριπτικότερο πλεονέκτημα σε σχέση με το So: έχει επίσης μόνο δυο γράμματα, αλλά επιπλέον δεν χρειάζεται να γυρίσεις το πληκτρολόγιο στα αγγλικά. Αυτή γενικά είναι μια επίπονη και βαρετή διαδικασία, όπου πρέπει να πατάς ταυτόχρονα alt και shift (ή ακόμα χειρότερα να κάνεις κλικ με το ποντίκι στο EL για να γίνει EN) και πέρα και δώθε, είπαμε να το συντομεύσουμε, όχι να το γαμήσουμε και να ψοφήσει. Συνεπώς, (Σο) πρόκειται για περίπτωση όπως αυτή που αναφέρεται εδώ: «...προκύπτει από την παράλειψη αλλαγής του πληκτρολογίου από ελληνικό σε αγγλικό κατά την αναγραφή...».

Έτσι λοιπόν, (Σο) γράφοντας μόνο δύο απλά γραμματάκια, έχει επιτευχθεί, με τον λιγότερο δυνατό κόπο και χωρίς διασπάθιση πόρων, ο στόχος της επικοινωνίας που είναι και το ζητούμενο.

Όπερ έδει δείξαι.

Σλαγκασίστ: Mes, poniroskylo, Χανκ

Το λήμμα προτάθηκε στο ΔΠ από τον Χάνκυ ως εξής: «Μεσιά ή κοψομεσιά ή κομψομεσιά; Σημαίνει έτσι, έτσι; Αμερικανιά; Χαριτωμενιά; Ας μπει κι αυτό!» Προσωπικά συμφωνώ με όλα. Εν ολίγοις η πρόταση θα μπορούσε από μόνη της να αποτελέσει ορισμό, αλλά είπα και τις μεσιές μου και σας έδειξα την πραγματική αλήθεια.

Ως ανήκον στην gay & lesbian ιδιόλεκτο: Περιγράφει έναν τύπο σεξουαλικότητας που είναι το αντίθετο από το γκέι ζητούμενο (ορισμένων γκέι τουλάχιστον). Καταγγέλλεται, δηλαδή, μία ουσιοκρατική αντίληψη, όπου κάποιος από την φύση του έχει τον ρόλο να τον δίνει και κάποιος/α να τον μπαίρνει, σαν ο ένας να παίζει τον ρόλο του φις και ο άλλος/η αυτόν της πρίζας. Φιλοδοξία των χρησιμοποιούντων καταγγελτικά την έκφραση είναι να απο(σο)δομηθεί επιτέλους αυτό το φαλλογοκεντρικό δίπολο που χωρίζει τους ανθρώπους σε δύο μεγάλες κατηγορίες.

Ως αφόρητα παρώ φις- πρίζα θεωρούνται μεταξύ των στρέιτ οι ρετροσέξουαλ, που θέλουν να έχουν πάγια ρολάκια στην σχέση. Αλλά και μεταξύ των γκέι όποιος τόπαρος θεωρεί ότι μπορεί μόνο να τον δίνει και ποτέ να μην τον μπαίρνει (και δεν ξέρει τι χάνει).

Ως φις- πρίζα γενικότερα μπορούν να χαρακτηριστούν επίσης θεωρήσεις των γκέι από τους στρέιτ που τους ανάγουν σε στρέιτ (;) κατηγορίες ενεργητικού- παθητικού, όπως η διάκριση τοπ- μπότομ ή για τις λεσβίες η διάκριση butch- femme (σ.ς.: αν και ενίοτε οι διακρίσεις αυτές πανηγυρίζονται από ορισμένους γκέι). Από λεσβίες η έκφραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άντρες που κατανοούν την γυναίκα με αντρικούς όρους, χωρίς να συναισθάνονται την ιδιαιτερότητά της, λ.χ. που μιλούν για την γυναίκα σαν να καυλώνει, να ερεθίζεται ή να χύνει με τρόπο παρόμοιο με τους άντρες, οπότε χάνεται η πολυπλοκότητα της γυναικείας σεξουαλικότητας.

Το ζητούμενο αντίθετο του φις- πρίζα είναι το εναλλακτικό και εναλλασσόμενο σεχ, όπου η διαφορά ανάμεσα στο πέρσι και το φέτος δεν είναι ούτε καν ένας χρόνος.

Σχετικά με την μουσική:

1. Η κονσέρβα αναφέρεται σε ένα στάνταρ ρεπερτόριο συγκροτήματος, ορχήστρας, συνόλου, ή μεμονωμένου μουσικού το οποίο δεν ανανεώνεται, αλλά απλά αναπαράγεται αυτούσιο σε ζωντανό περιβάλλον, συχνά δε χωρίς να αλλάζει ούτε καν η σειρά εκτέλεσης των κομματιών. Και ενίοτε κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια...

Οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν ένα συγκρότημα σε αυτή την κατάσταση ποικίλλουν. Άλλες φορές είναι καθαρά απώλεια έμπνευσης ή ευελιξίας των μελών του (ή του μεμονωμένου μουσικού), άλλες φορές είναι απλά βαρεμάρα (ιδιαίτερα αν υπάρχουν αρκετά χρόνια ζωής στις μουσικές πιάτσες), άλλες φορές είναι το ζήτημα είναι καθαρά εμπορικό (όπως στις περιπτώσεις μουσικών που παίζουν σε εκδηλώσεις, συνεστιάσεις, γάμους, μπαράκια, ξενοδοχεία κλπ.). Κάποιοι την βλέπουν τη δουλειά και απομακρύνονται, άλλοι επιμένουν στο ίδιο μοτίβο μετατρέποντας εν τέλει το μουσικό λειτούργημα σε μία εντελώς μηχανική δουλειά που δεν αποφέρει πλέον κανένα δημιουργικό όφελος, αλλά μόνο χρηματικό. Ή, απλά, τη μούρη του να λες ότι «παίζω 30 χρόνια και τα 'χω κάνει όλα».

1. Σχετικά με ντιτζέι ή έτοιμες ηχογραφήσεις: η κονσέρβα δηλώνει είτε το ετοιματζίδικο πρόγραμμα ενός ντιτζέι (και καλά τώρα, γιατί όλοι νομίζουν πως ο ντιτζέι το μόνο που έχει να κάνει είναι απλά να αλλάζει σιντί και να επιλέγει κομμάτια -και πάρα μα πάρα πολλοί δηλώνουν ντιτζέι κάνοντας ακριβώς αυτό και μόνο αυτό) με ελληνικό και/ή ξένο ρεπερτόριο, ή την χρήση ετοιματζίδικης μουσικής σε καταστάσεις όπου παραδοσιακά επιβάλλεται η παρουσία μίας ορχήστρας (π.χ. παραδοσιακοί γάμοι με κλαρίνα και νησιώτικα από σιντί).

Βέβαια για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, πολλοί θεωρούν την (κατά την γνώμη του συντάκτη) επιβεβλημένη παρουσία ορχήστρας ως κάτι όχι απλά δευτερεύον, αλλά ούτε καν τριτεύον (άσε που οι γαμιάτικες ορχήστρες κοστίζουν τα κέρατά τους), αλλά τι να λέμε τώρα...

Σε θέση ουσιαστικού ή και επιρρήματος (ανάλογα με τη χρήση στην πρόταση), δηλώνει όλα εκείνα τα τεχνικά χαρακτηριστικά συσκευής που, είτε ξέρουμε και βαριόμαστε να απαριθμήσουμε, είτε απλώς δεν ξέρουμε αλλά για κάποιο λόγο ακούγονται φοβερά και τρομερά αλλά «πώς τα λένε μωρέ...;».