Comments by allivegp (2673)
Showing 2521-2550 from 2673
Να ρωτήσω κάτι άσχετο: Γιατί το «αποφασιστικότητά» στο «αποφασιστικότητά μας» παίρνει δυο τόνους, από τη στιγμή που στη Δημοτικιά το «μας» δεν έχει τόνο για να ανέβει στη λήγουσα της προηγούμενης λέξης; Ή μήπως δε μπάει έτς;
Κι εγώ το σκέφτηκα, αλλά απέδωσα στο λήμμα το χαρακτηρισμό της πράξης περισσότερο εξ έλξης απο το αγγλικό φακ<φάκι<φιφάκι. Άλλωστε, το λιλί και το φιφάκι (ως πράξη) λίγο απέχουν εννοιολογικά.
Τέτοια μουνιά, είναι άπιαστα πουλιά, ωιμέ, αλί και τρισαλί.
Υπάρχει και το «Προσέξτε τους στίχοι».
Kαι συναλητήρια.
Υπάρχει και μια κυριλέ φράση, που λίγη τη χρησιμοποιούν: Μένω ενεός.
Α, υπάρχουν και προβοκάτορες της σλάνγκ; Ετς, ετς, από τα μέσα διαβρώνετε το σύστημα.
Παίζει και το «Πρώτη μούρη στο Καβούρι» καθώς και το «Όλο νάζι στο Μπουρνάζι».
Θυμίζει λίγο τα «άλαλα και τα μπάλαλα», από τις προφητείες του πατρός Κοσμά του Αιτωλού («Μια μέρα θα σας κυβερνάν τα άλαλα και τα μπάλαλα»), όπως αναδεικνύονται μέσα από τις Λιακούρειες εκδόσεις.
Στο άσμα ακούγεται σαν «τομπολίνια» αλλά στη μπάνκα με τα λίρικς αναφέρονταν ως «τρομπολίνια». Μπορεί να παίζουν και οι δυο εκδοχές.
To πχ είναι αυτοαναφορικό.
Σχετικό-άσχετο:
- Τί είναι άσπρο, τρέχει mes στο δάσος και φωνάζει «Χύνω»;
- Η χήνα που ψάχνει τον άντρα της.
(Χα, ευθυμήσαμε πάλι)
Συνώνυμο: (χτύπημα στην πλάτη) - (καλέ) πώς τα λέει!
Αλλιώς τα μπικικίνια λέγονται και λάχανα ή, στα ποδανά, γκαφρά.
Τα είπες όλα! Ο αναμάρτητος πρώτος τον πούτσον βαλλέτω.
Έχει μείνει ιστορική η προσταγή του Άρη Βελουχιώτη, που ήταν πολύ σκληρός σε θέματα ηθικής και πειθαρχίας, προς τους άνδρες του: «Τη μαλαπέρδα σας θα την έχουτε μόνο για να κατουρούτε!»
Αυτό με την ετυμολογία του άνθρωπος ακούγεται ενδιαφέρον, αλλά που να το μπζάχνω από τη μπαραλία τώρα με τα ψιλοτάκουνα. Δηλαδή παίζει να μας παπα-ριάζει για άλλη μια φορά το παπα-δαριό; Κάνε ένα ψυχικό ρε συ Hank και δώσε λίγη γνώση στο λαό, να διαλυθούν τα νέφη της αμάθειας.
Παίζει η ερμηνεία που δίνει ο Λιακό ότι και καλούα θεός με μικρό θ < εκ του θέω=τρέχω, άρα οι 12 θεοί του Ολύμπου ήταν υπαρκτά πρόσωπα που απέκτησαν το προσωνύμιο θεοί (με μικρό θ, πάντα) λόγω των υπερφυσικών δυνατοτήτων τους; Ή μήπως όλα αυτά είναι παπάρια με τη ρίγανη, έτσι απλά;
Έπαιζε και διαφορά στην ταρίφα ανάλογα με την δηλωθείσα προέλευση; Μιλώντας με τιμές 1990, εμείς οι ντόπιοι αφήναμε από 4,000 ως 7,000 παλιές μεταλλικές δραχμές ανάλογα με τα προσόντα της κοπέλας για μια απλή ξεπέτα.
Βρε παιδιά, στην οδό Ειρήνης δεν βρίσκονται και τα γραφεία της β' βάθμιας εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη; Άλλες οδοί στην επίμαχη ζώνη είναι οι οδοί Ταντάλου, Σαπφούς κ.α. Κάπου εκεί πολλοί από εμάς αφήσαμε ό,τι πολυτιμότερο είχαμε, πριν φυσικά έρθουν στην αγορά οι πλαστικές, φουσκωτές Λίλιαν...
Mήπως ξέρει κανείς τί είναι ο «τουιτισμός» στην «Απολλώνεια κορμάρα» των Ημίζ;
[I]...και τρώω τον τουιτισμό
γιατί είμ' ένας μαέστρος[/I]
Ωστόσο, στο παράδειγμα του βράστα, το λήμμα χρησιμοποιείται σε ενεργητική φωνή, δηλαδή δεν είναι «κι όλο χιτλεριάζεται τηλέφωνο σαν παίρνω». Μήπως επομένως, «χιτλεριάζω» δεν σημαίνει τα παίρνω στο κρανίο, αλλά κάτι σαν «κατασκοπεύω» ή «κρυφακούω», δεδομένου ότι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα διακρίνονται για τη χρήση τέτοιων μεθόδων;