άμα είναι σου είναι γλυκά. άμα είναι ςου είναι πικρά, υποθέτω...
Μπα, μάλλον εγώ υπέπεσα σε μπαμπινιωτισμό. Σημειωτέον ότι το «φαλός» έχει την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα με το αγγλικό bald (every word has a greek root!, που λέει και στο Big Fat Greek Wedding) και στα σλαβικά μπιέλο=λευκός, όπως στα bjelorus=Λευκορωσία και belograd=Βελιγράδι=Λευκούπολη.
Ένα κορυφαίο αστείο από Black Adder:
Είναι Α' Παγκόσμιος Πόλεμος κι ο συνταγματάρχης ρωτά απ' τον captain Black Adder να του πει την γνώμη του για το περιοδικό «King and the Country», που ο θεατής ξέρει απ' την προηγούμενη σκηνή ότι ο Black Adder το έχει χρησιμοποιήσει ως κωλόχαρτο. Ο Black Adder απαντά:
- It's my favorite, sir! Thick, soft and thoroughly absorbing!
Οι προφήτες πάντα καυτηριάζουν το παρόν ή προλέγουν το μέλλον. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις έναν προφήτη γιατί δεν σου είπε όλο το παρελθόν!
Αφού τέθηκε πάντως το θέμα, μού 'κανε πολύ εντύπωση ένα άρθρο που διάβασα που ανέφερε ότι είχαν γίνει επί ΠΑΣΟΚ 14 δολοφονίες αθώων από αστυνομικούς. Και δεν υπήρξε αντίδραση όπως τώρα! Μ' αυτό δεν θέλω να πω ότι κακώς έγινε η αντίδραση τώρα. Είμαι υπέρ της αντίδρασης σε κάθε παραμύθα, έστω κι αν έρχεται αργοπορημένη. Απλώς εντυπωσιάστηκα!
Λήμμα-κόσμημα!
Όσον αφορά στις ηχομιμητικές λέξεις, υπάρχουν και τα κλασικά σχετικά ανέκδοτα:
-Ποιο είναι το αγαπημένο φαγητό του Ροζ Πάνθηρα;
-Τυρι, τυρί (νταν νταν) τυρί τυρί τυρί τυρί τυρί τυρί τυρί τυρί τυριτυριτι... Ταν ταν ταν ταν τυρι τυρι τι τι, τύρι τύρι τι...
-Ποιο είναι το αγαπημένο τραγούδι των Σαλονικιών;
-Offspring: Λλα λλα λλα λλα λλα, λλα λλα λλα λλα λλα... (Το χαρακτηριστικό κομμάτι των Offspring).
-Πώς τραγουδάνε τα σαλονικιώτικα στρουμφάκια;
-Λλα λλα λλα λλα λλα λλα, λλα λλα λλα λλα λλα λλα ...
Στίχος Διονύση Σαββόπουλου στους Αχαρνείς του Αριστοφάνους. Οι Αχαρνείς λένε στον Δικαιόπολι, που δεν παραδίδεται:
«Πολλές τσιριτσάντζουλες κάνεις,
προτού παραδοθείς,
την καμπούρα του Θανάτου και του Χάρου την μουτσούνα,
κι ό,τι γουστάρεις,
μα μην αργοπορείς!».
Άσχετο, μα μ' έπιασε μια συγκίνηση μ' αυτή τη λέξη...
Ναι, το δόγμα είναι σοφό γιατί προβλέπει για εναλλακτικές περιστάσεις. Άλλοτε πρέπει να στηριχθεί το γαμήσι, κι άλλοτε η μαλακία.
Έτσι... Έτσι...
Σχετική παροιμία: Θα γυρίσει ο τροχός, θα γαμήσει κι ο κοντός!
Κι όμως την Κάρλα Μπρούνι την έχει ο Σαρκοζύ!
Την Σκλεναρίκοβα ο Καρεμπέ!
Και πόσους ακόμη ποδοσφαιριστές μπορούμε να αναφέρουμε...
Αυτό που λέω βέβαια δεν αποκλείει να υπήρχε και λέξη σλανγκ «φαλλακρός» με δύο λάμδα, που να σήμαινε dickhead. Απλώς το «φαλακρός» με ένα λάμδα δεν έχει σχέση με τον φαλλό με δύο λάμδα.
Νομίζω, ωστόσο, παραθέτοντας από μνήμης ότι η ετυμολογία είναι από το «φαλός» (με ένα λάμδα) και «άκρη». «Φαλός» με ένα λάμδα είναι από το «φάος» και σημαίνει φωτεινός. Οπότε και πάλι είναι σλανγκ, αυτός που έχει φωτεινή την κορυφή του, από αντανάκλαση (!) του φωτός στην γυμνή επιφάνεια, αλλά σλανγκ επιτρεπτή για ανηλίκους!
Είναι αυτό που σε παλιό ανέκδοτο για φαλακρό αναφέρεται ως «Είδομεν το φως το αληθινόν!». Σόρι αν είμαι σπασαρχίδης.
Αριστούργημα!!! Ό,τι και να πω είναι λίγο!
Αν ήθελα να σοβαρευτώ, θα έλεγα το εξής: Εννοούμε ότι η αδικία μου μας έχει γίνει με την προηγούμενη ατυχία μας είναι μια πουστιά από ένα πούστικο πεπρωμένο εις βάρος μας. Οπότε λέγοντας του πούστη, δεν αναφερόμαστε στο ευοίωνο μέλλον μας, αλλά στο άτυχο πούστικο παρελθόν μας και προσπαθούμε να το ξορκίσουμε. Είναι σαν να λέμε: Του πούστη ήταν το παρελθόν μου, αλλά η τύχη μου που αρχίζει τώρα και θα συνεχιστεί στο μέλλον ανήκει σε μένα.
Ένα πρηβιού:
Ιδού πώς περιγράφει ο Γιανναράς ένα μπάνιο το καλοκαίρι στην θάλασσα:
«Νόηση συνεσταλμένη, αισθήσεις διεσταλμένες στην μέθη της πλησμονής. Τα τζιτζίκια, ναι, ισοκρατούν την ευεξία».
Από τα Καθ' Εαυτόν, αυτοβιογραφία του.
Να καταθέσω και την δική μου ασιγματιστική εμπειρία, τα δικά μου ςούψυχα, όχι ότι ενδιαφέρουν κανένα, αλλά κουβέντα να γίνεται...
Υπάρχει κι ένα πολύ καυλωτικό σίγμα, το βυζαντινό- ρωμαίικο -c, που το πήραμε από τους Ρωμαίους/ Λατίνους και το μεταλαμπαδεύσαμε στους Σλάβους με τα κυριλλικά. Σήμερα το -c χρησιμοποιούν:
-Τελειωμένοι αρχαιόκαυλοι, αγριοχρίστιανοι κι ευρωσκεπτικιστές. Στην Πλάκα υπάρχει ακόμη μια πινακίδα με τα λεφτά που έδωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αναδιάρθρωση του Αρείου Πάγου, κι από κάτω ένας ευρωσκεπτικιστής, προφανώς αγριοχρίστιανος, αλλά και σταρχιδιστήςέχει γράψει:
CΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑC !
-Τελειωμένοι σλαβόφιλοι. Το καλύτερο είναι το πώς γράφεται το «σεξ» στα κυριλικά. Είναι έτσι: «CEKC» ! Και στις πιο λατινογράμματες σλαβικές γλώσσες συχνά γράφεται «seks». Αυτό είναι και η μοναδική περίπτωση ασιγματισμού που με καυλώνει...
Είχα πάντα μια απορία: Πώς διαχωρίζεις μια μάρκα προφυλακτικού που είναι για τον πούτσο (επειδή σπάει εύκολα, ή για άλλους λόγους) από τις άλλες, αφού όλες είναι για τον πούτσο;
Στην Αθήνα την λέγαμε! «Σας πήραμε παρθένες», άμα οι άλλοι δεν βάζανε κανένα γκολ!
Αριστούργημα! Αριστούργημα!
Παρεμπίπταμπλυ διαθέτω συλλογή όλων των εκφράσεων του Γιανναρά, που είναι για να πάρεις το μηδέν. Να τις ρίξω συγκεντρωμένες σ' ένα λήμμα;
Μάλλον μεταξύ Ελλαδιστάν, Γιουνανιστάν και Ομονοιστάν...
Εξαιρετικό λήμμα!!
Να συμπληρώσω κάτι ελαφρά μόνο σχετικό με την ευκαιρία:
Χρησιμοποιείται το «παππούς της» στις ομοιοκαταληξίες πάρα μα πάρα πολλών σατιρικών ασμάτων, όπου για λόγους ειρωνικής ευπρέπειας πέφτει μπηπ στο «πούστης», αλλά το εικάζεις απ' την ρίμα. Μεταξύ απείρων παραδειγμάτων σταχυολογώ ένα λογοκριμένο τραγουδάκι του Χάρρυ Κλυνν:
«Φοβόταν η Μαίρη μην έρθει ο παππούς της,
και μην μας τσακώσει σε κάποια γωνιά,
και λέω κι εγώ, λες να έρθει ο μπιπ-μπιπ,
κρυφά να μας στήσει καμιά παγανιά;».
Μερσώ! Νέες συμπληρώσεις:
Εναντίον του πρώην προέδρου των ΗΠΑ George Bush. Χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον σε αντιαμερικανικές διαδηλώσεις για το Ιράκ. «Τι έκανε Μπους τις», «τι είπε Μπους τις» κ.ο.κ.
Ο πους της καθέτου.
Κλασικό μαθητικό αστείο από την Γεωμετρία.
Οι ομοιοκαταληξίες πάρα μα πάρα πολλών σατιρικών ασμάτων, όπου για λόγους ειρωνικής ευπρέπειας πέφτει μπηπ στο «πούστης», αλλά το εικάζεις απ' την ρίμα. Μεταξύ απείρων παραδειγμάτων σταχυολογώ ένα λογοκριμένο τραγουδάκι του Χάρρυ Κλυνν:
«Φοβόταν η Μαίρη μην έρθει ο παππούς της,
και μην μας τσακώσει σε κάποια γωνιά,
και λέω κι εγώ, λες να έρθει ο μπιπ-μπιπ,
κρυφά να μας στήσει καμιά παγανιά;».
Χαλικούτη, είδες; Η Γιαλομιά θέλει θράσος και τσαμπουκά!
Είμαι καθ' οδόν στην ανάγνωση όλης της περιπτωσιολογίας της vagina dentata, έχετε κάνει πολύ καλή δουλειά!
Όχι, παραμένω πιστός σιγματόφιλος, αλλά ακριβώς γι' αυτό μ' αρέσει η Μαρία! Τα ετερόσιγμα έλκονται! Οπότε μπορώ να αναφωνήσω:
-Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο κύριος με τα -ςου!
(Αυτός είμαι εγώ)!
Λοιπόν, για να συνεισφέρω και στην επιστημονική πλευρά του σλανγκολογικού αυτού θέματος, υπάρχει κι ένα πολύ καυλωτικό σίγμα, το βυζαντινό- ρωμαίικο -c, που το πήραμε από τους Ρωμαίους/ Λατίνους και το μεταλαμπαδεύσαμε στους Σλάβους με τα κυριλλικά. Σήμερα το -c χρησιμοποιούν:
-Τελειωμένοι αρχαιόκαυλοι, αγριοχρίστιανοι κι ευρωσκεπτικιστές. Στην Πλάκα υπάρχει ακόμη μια πινακίδα με τα λεφτά που έδωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αναδιάρθρωση του Αρείου Πάγου, κι από κάτω ένας ευρωσκεπτικιστής, προφανώς αγριοχρίστιανος, αλλά και σταρχιδιστήςέχει γράψει:
CΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑC !
-Τελειωμένοι σλαβόφιλοι. Το καλύτερο είναι το πώς γράφεται το «σεξ» στα κυριλικά. Είναι έτσι: «CEKC» ! Και στις πιο λατινογράμματες σλαβικές γλώσσες συχνά γράφεται «seks». Αυτό είναι και η μοναδική περίπτωση ασιγματισμού που με καυλώνει...
Η Άντζελα Δημητρίου το λέει «πλαστό». Σε γνωστή συνέντευξή της είχε πει: «Βάζουμε την πιστωτική μας κάρτα και παίρνουμε πλαστό χρήμα»
Εμ ναι! Υπάρχουν κάτι παρθενοπιπίτσες, που αφού έχουν περάσει απ' όλες τις καταχωρήσεις ενός GATZMAN ή ενός Vrastaman (και τι καταχωρήσεις! Με μύδια!), μετά μας κάνουν ότι τις σοκάρει το μέγεθος!
Την Μαρία βέβαια την συμπαθώ, γιατί έχω αδυναμία στις όμορφες γυναίκες!
Φίδιν μύδιν δεν είναι συνώνυμο του πούτσος κι αρχίδια; Το φίδι είναι γνωστό φαλλικό σύμβολο, όπως και το μύδι για τα αρχίδια (παραδόξως και για το μουνί). Οπότε παίρνετε όποια ετυμολογία θέτε!
Έχει γραφτεί βιβλίο απ' τον Στέλιο Ράμφο με τίτλο «Έλληνες και Ταλιμπάν», που αναλύει τις ομοιότητες των Νεοελλήνων με τους Ταλιμπάν.
Ως γνωστόν, μπορεί «το μαχαίρι να φτάσει ως το κόκκαλο», αλλά ποτέ μα ποτέ «δεν θα φτάσει ως τον Κόκκαλη»!
Αυτό είναι λοιπόν που λέμε «Άλλο θα πει Χαλκιδική (Κύριλλος/Μεθόδιος) κι άλλο θα πει Χαλκίδα»! Πολύ ενδιαφέρον.
Το cου δεν είναι για χόρταση. Είναι ντελικατέσσεν για εκλεκτές στιγμές, όταν έχεις βαρεθεί τα άλλα σου/ςου κτλ.