Comments by johnblack (1856)
Showing 301-330 from 1856
βράστα εσύ που την ψάχνεις με διπλωματίες και κυπριακό και τα ρέστα τον ήξερες τον Βανκούφ;
khan +2
thx!
Πολλά ωραία πράγματα δεν υπάρχουν στο γκουγκλ, θα έλεγα τα ωραιότερα.
Βράστα μου το θέμα που ανοίγεις - σχετικά με την αξία ενός εργαλείου σαν το google scholar και των τσιτέισιονς για την αποτίμηση του έργου ενός πανεπιστημιακού - έχει νομίζω ψιλοεξαντληθεί εδώ, στον κλάσικ (πια) λίβελλο κατά Γιώργου Βέλτσου, όπου και παλαιότερα είχα παραπέμψει. Ρίξε μια ματιά στο (επίβοφου μεγέθους) θρεντ, ιδίως τα σχόλια του πολύ δυνατού praxeologysocial (που έχει και δικό του βλογ) κι αν δε βαριέσαι και της ημετέρας μετριότητος.
αχαχαχ βρε ιρον έχεις ρέντα με τις ατάκες άντε τι να σε κάνω θα δώσω λόκουμ στην οργή αχαχα
[mod]Αφαιρέθηκε απαράδεκτο ή ξεκρέμαστο σχόλιο.[/mod]
κι εσύ βρήκες κατάλληλο μέρος να παίξεις το πουλάκι σου...
αλήθεια πες μου οταν τον κάνεις γραβάτα έχεις φωτό του Βανκούφ κοντά για να φτιάχνεσαι;
απλά περιμένω να δω ποιος θα προλάβει να ανεβάσει το μήδι με τη Σαπφώ Νοταρά.
Μάθε ορθογραφία πρώτα ρε στόκε και μετά τα ξαναλέμε... Και μην αγχώνεσαι, τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα...
Κλασικό σύνδρομο ερωτοχτυπημένων φοιτητών που νομίζουν πως ο καθηγητής τους είναι ο επί γης θεός, βλ. και τα facts εδώ. Σόρυ λοιπόν που θα σας το χαλάσω αγάπες μου, αλλά ο καθηγητής σας είναι άλλος ένας καθηγητάκος απ' τα εκατομμύρια που υπάρχουν στα πανεπιστήμια του έρμου τούτου κόσμου. Άλλος ένας αστέρας παγκοσμίως άγνωστος.
Χμ. Ο μπομές δεν είναι αυτό, ο μπομές δεν είναι κείνο, ο μπομές δεν είναι τούτο, ο μπομές δεν είναι τάλλο. Υπάρχει ένα θεματάκι με τους αρνητικούς ορισμούς γενικά, σαν τη Νέα Δημοκρατία του Έβερτ ένα πράμα αν θυμάστε. Αν λοιπόν νιώθω καλά, εχουμε να κάνουμε με έναν τύπο ανιαρό, άχρωμο και άοσμο. Αυτό που λέμε commoner, άνθρωπος του μέσου όρου, aurea mediocritas. Kαι δυστυχώς γιατρέ μου αυτούς τους θολούς (με τη μία ή την άλλη έννοια) θέλουν οι γκόμενες, τους λόου-προφάιλ, τους μουλωχτούς, τις σιγανοπαπαδίτσες. Ενώ εμείς που τα 'χουμε όλα τούμπανο τους κάνουμε κάπως για απομεινάρια της δεκαετίας του 80 ρε γμτ.
Γιατρέ μου αν κατάααβα καλά, ο Βανκούφ είναι κάτι σαν τον Κθούλου, βλ. και σχόλιο μου εκεί περί Καμπουρλάχ. Φαίνεται πως κάθε παρεούλα εφευρίσκει έναν δικό του «θεό» τον οποίο «λατρεύει» προβάλλοντας πάνω του την ίδια τη συλλογικότητά της. Το γνωστό ντυρκεμιανό σχήμα περί της διαλεκτικής ιερότητας και κοινωνικότητας. Τι λες ως περισσότερο ειδικός επί του θεμάτου;
Αφού κανείς δε μου απαντάει τι στο πούτσο είναι ο Βαγκούφις, θα το απαντήσω μόνος μου.
Όταν μιλάμε για Vankouf -ή, καλύτερα, όταν απλά τον σκεφτόμαστε- θα πρέπει πρώτα να έχουμε πλύνει το στόμα μας με ροδόσταμο, να έχουμε κοινωνήσει πρόσφατα, να έχουμε συμπληρώσει αποχή απο το σεχ τουλάχιστον 3 βδομάδες, να έχουμε κάνει 50 μετάνοιες την προηγούμενη μέρα και να έχουμε απαγγείλει τρεις φορές απο μέσα μας το Πιστεύω: Πιστεύω εις έναν Βανκούφ, βανκούβερ παντοκράτορα, ποιητή παντός βανκούβερ και Καναδά, γκρίζλις τε πάντων και αρκούδων και τα ρέστα παγωτά. Ο Βανκούφ είναι πνεύμα, είναι ιδέα, είναι ιδεολογία, είναι άφθαρτος, άϋλος, άπειρος, αΐδιος, απροσμέτρητος, τιτανοτεράστιος, ανύπαρκτος, μοναδικός, μάγκας, καραμπουζουκλής, τσίφτης, μόρτης, αλήτης, μπήχτης, θεογαμίκουλας, πανυπέρτατος, πανταχού παρός και τα πάντοτε πληρός. Ο Βανκούφ είναι η ίδια η συνείδησή σου. Είσαι εσύ, είμαι εγώ, είναι όλοι μας. Είναι παντού και πουθενά, πάνω και κάτω, πλαγίως, λοξώς και οριζοντίως, καθέτως, διαγωνίως και εγκαρσίως. Είναι τα πάντα όλα και τα και τα κουάλα τίποτα. Ο Βανκούφ έχει τον Tσακ Νόρις να του φέρνει τις παντόφλες του και τον Μάκη να του φέρνει τον πρωινό του καφέ με τις εφημερίδες. Ο Βανκούφ την έχει τριάντα πόντους και οι γυναίκες κλαίνε απο ηδονή μόλις περάσει απ' τη σκέψη τους. Ο Βανκούφ Μπορεί.
ρε δεν πα να δεις αν έρχομαι καλύτερα που θα μου πεις και να σκεφτομαι. τι βανκουφ και βανκουβερ γκρίζλις και πρασινα αλόγατα, που μας ζαλίσατε τον πούτσο πρωτοχρονιάτικα.
mes το ξέρω πως οι μεταξύ μας σχέσεις δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές, κάνε όμως σε παρακαλώ έναν κόπο και διαφώτισέ μας τι στο μπούτσο είναι αυτός ο βανκούφερ και γιατί είναι τόσο διάσημος.
Augur στην αρχαία Ρώμη είναι ο οιωνοσκόπος, ιερέας επιφορτισμένος με την παρατήρηση των πτηνών. Αυτό το είδος μαντείας που συνίστατο στην παρατήρηση της συμπεριφοράς των πτηνών και τη διερμηνεία της λεγόταν auspicium, λέξη που συν τω χρόνω έγινε συνώνυμο της εξουσίας και της διαταγής. Πριν απο κάθε σημαντικό γεγονός, π.χ. κήρυξη πολέμου, ανέγερση ναού, οι augures έπιαναν δουλειά. Για να προχωρήσει η επιχείρηση έπρεπε το auspicium να έχει θετικό αποτέλεσμα. Την τελική κρίση εξέφερε φυσικά όχι ο augur αλλά ο υπεύθυνος πολιτικός άρχοντας. Οι augures ήταν μέλη του δευτέρου τη τάξει ιερατικού σωματείου (ή κολεγίου) στην αρχαία Ρώμη. Το πρώτο ήταν φυσικά οι ποντίφηκες, με επικεφαλής τους τον pontifex maximus (σήμερα είναι κάποιος Ratzinger και πιστεύει -άκουσον- πως ο Ιησούς Χριστός τον άφηκε τοποτηρητή του).
Το augur προέρχεται απο την ρίζα aug- (βλ. ρήμα augeo - auxi - auctum - augere) που σημαίνει: επιφέρω αύξηση, ευκαρπία, γονιμότητα. Bάσει του augur επλάσθη και το όνομα Augustus, προσωνύμιο που απέδωσε το 27 π.Χ. η Σύγκλητος στο νικητή των εμφυλίων πολέμων Οκταβιανό Καίσαρα. Τα augur και augustus (που προκαλούν συνειρμούς ευπορίας, ευκαρπίας, ευθαλίας, μεγέθυνσης, ευημερίας κλπ) συγγενεύουν ετυμολογικά και με την auctoritas, λέξη που αποδίδεται συνήθως ως κύρος ή αυθεντία. Πρόκειται για ένα είδος μιας εν πολλοίς απροσδιόριστης και με ιερατική χροιά ηθικής ανωτερότητας. Auctoritatem απολάμβανε παραδοσιακά η Συγκλητος, οι αποφάσεις της οποίας εγίνοντο πάντα σεβαστές παρόλο που η ίδια ήτο εστερημένη εξουσίας δοσμένης με τυπική πράξη. Tην συλλογική auctoritatem της Senatus κληρονόμησε και η μονοπρόσωπη αρχή του Αυγούστου, ο οποίος υποκαθιστά τη Σύγκλητο ως προς αυτό παρόλο που η τελευταία συνεχίζει τυπικά την απρόσκοπτη λειτουργία της.
Στα καθ' ημάς - εξού και η σχοινοτενής παρέμβαση - auctoritatem απολαμβάνει ο Vrastaman, ο παίζων ευπατρίδης του σλανγκ.γρ.
καλέ μου στέιν αλάιβ γκραν πρι ισχύει οτι ο 1 στους 2 ανθρώπους είναι «καταδικασμένος» κάποια στιγμή στη ζωή του να νοσήσει απ' τα νεφρά του;
πέταξε έξω τη νεφραμιά ή έβγαλε τη νεφραμιά φόρα παρτίδα: για τα καυλάκια με τα κοντά μπλουζιά που αφήνουν να φαίνεται η αφαλότρυπα, ωφκόρς με το απαραίτητο πήρσινγκ.
νομίζω κάτι με έλεγε ο παλιόφιλος (ναι, ο γνωστός) που χώνεται με κιθάρες και τα τοιαύτα, οτι βρωμιά είναι τρόπος παιξίματος και καλά στο χέβι ή κάτι τέτοιο, βλ. και βρώμικος ήχος. Το 'χεις;
tessera ta midenika kai synexizoume.
telika isws akomi kalytero apo tin katargisi tis va8molozias einai na katargithei h mystikotita. nomizw etsi tha perioristei ais8ita h asydosia kai syxronws menoun ikanopoiimenoi osoi einai kollimenoi me ta asterakia px mes.
ennoeitai gia to xtesinos rispek ,dn to sxoliasa gt nomiza to exeis kataxwrisei
kai ta gamimena ta griklish exoun mia gohteia, no;
μήπως σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να δίνεται καπάκι στη δημοσιότητα το όνομα του μηδενιστή ;;;
Επιτέλους, έλεγε ο Κικέρων, ας χαραχθεί στο μέτωπο του καθενός τι σκέφτεται για την πολιτεία...
Ρε αγόρι με το μπαρντόν κιόλας αλλά εσύ εκεί κόλλησες; Απ' όλο τον ορισμό και τα φαινόμενα που θίγω εσύ βρήκες να ασχοληθείς με ένα θεματάκι το οποίο προφ για μένα έχει κλείσει - αφ' ης στιγμής συνεχίζω να βρίσκομαι εδώ και μάλιστα να λημματοδοτώ.
Οι τελευταίες τρεις γραμμές γράφτηκαν εν τη ρύμη του λόγου, πιο πολύ εν είδει παραδείγματος, και χωρίς εγώ όπως φαίνεται να παίρνω κάποια θέση, υπέρ ή κατά.
Απ' την άλλη, τα τρία απανωτά μηδενίσματα σε εναν ορισμό όπως αυτός (το πρώτο τάλιρο ήταν του κηαν και το ξέρω) δείχνουν πως κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο κι όποιος το αρνείται απλά γίνεται γελοίος.
Εκσελλόν!
So Let me Synopsizing toutes les μπαζίκ parametres et aussi les φονταμεντάλ characteristiques de Vrastamanisme!
Φιλελευθερία (ποιος είπε πως η ζωή είναι δίκαιη;)
Αντικληρικαλισμός (Καλά Σατουρνάλια)
Φωτοσουπιές (αν και κει διαπρέπει ο χαλικούτις)
Μήδια-εν-σχολίω (έτσι για να τα βλέπετε όλοι και να σας μπαίνω στο μάτι που μπορώ και εξαντλώ τις δυνατότητες του σλανγκ.γρ)
Αναγραμματισμοί
Λογοπαίγνια (πάντα με πάνω απο δύο υπαινιγμούς, όχι απλές γκατσμανιές)
αγγλισμοί-γαλλισμοί-αγγλογαλλισμοί, σπανιότερα γερμανισμοί
εμμονή ενασχόλησης, φιλολογικής φυσικά, με τους πούστιδι και το πρωκτικό σεχ
Και ετσι για να δεις οτι είμαι αμαλάχει και δίκιος και αποδίδω τα του Βράσταμα τω βράσταμα, ετεροχρονιάρικο σπεκ για το ζε φαι λ' αμουρ αβεκ μον φελέκ, ντεντάν!
Kι εγώ περίμενα κανένα του τύπου εσπέσ ντε κον αναλφαμπέτ. Και btw ε ναι ρε φίλε έτσι κάργα αναλφαμπέτ και να γουστάρω, βλέπεις εγώ δεν είχα γαλλίδες βάγιες και τροφούς και νταμ ντε κομπανί και υπηρέτρια με ποδίτσα να μου σκουπίζει τις μύξες όταν φταρνίζομαι ;)
Καλές Γιορτές ! (το εννοώ)
Οι μονοκατοικίες στο Δάσος Χαϊδαρίου, με τα φουρούσια, τα αγάλματα, τα αετώματα και τις λοιπές γύψινες αρχαιοελληνικού τύπου διακοσμήσεις, έχουν επανειλημμένα απασχολήσει την επιστημονική έρευνα -αλλά και τον αστικό περιοδικό τύπο- ως κλασίκουε παράδειγμα εθνοκεντρικού κιτς.
Ω Bράστα μοι επιβάλλεται να απαντήσεις σε αυτή την ανήκουστη και ιταμή πρόκληση με αναγραμματισμό, λογοπαίγνιο, λεξιπλασία, μήδι-εν-σχολίω ή άλλον τινα βρασταμανισμό, ούτως ώστε να αποκαταστήσεις και να επαναβεβαιώσεις την τρωθείσα auctoritatem σου ;)
Στο Πάντειο ο Βέλτσος δεν διδάσκει Κοινωνιολογία αλλά Θεωρία Επικοινωνίας. Μάθε πρώτα σε τι διαφέρουν ως γνωστικά αντικείμενα και μετά αν θες ξαναμιλάμε για ναρκισισμούς και αποπροσανατολισμένα πρωτοετάκια.
To αποκλείεις δηλαδή να είναι φοιτητόνια του;
Σε κάθε περίπτωση, έψαξα κι έμαθα κι εγώ δυο πράγματα περί του εν λόγω καθηγητού κι αυτό είναι κέρδος!