Comments by Stravon (351)
Showing 241-270 from 351
Αυτό ήταν χουντικό, την εποχή της λογοκρισίας.
Εγώ πάλι θα έλεγα...βλέπε κλώνος
Τέτοια λες και άντε μετά να χτυπήσεις πιπίνι. Του 60' είσαι; ΥΕΝΕΔ έβλεπες;
Συμφωνώ απόλυτα με το πονηρόσκλυλο και προτείνω να μπει το σχόλιο του ως ορισμός.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αδικίας της ζωής.
Ένα βρέφος το βρίσκουμε να είναι πολύ χαριτωμένο όταν είναι μόνο μαμ κακά και νάνι.
Δε γνωρίζουμε αν θα γίνει μουνόπανο, αδερφή, ψώλα, μαλάκας, ωστόσο μέχρι και γούρι θεωρούμε αν μας κατουρήσει ενώ τρέχουμε πρόθυμοι να το ξεσκατίσουμε.
Απεναντίας, όταν ένας γέρος είναι μαμ και κακά και νάνι, παρόλο που μπορεί να μας έχει χαρίσει τη ζωή του και να ήταν ένας άγιος άνθρωπος, δυσανασχετούμε με την όλη κατάσταση. Όσο για τα σκατά, ούτε να τα δούμε.
Ενίοτε και ο Λαρισαίος στην Αθήνα.
Συμπληρώνω στο «Γαλλία», σημαίνει παίζω στο περίπου, όπως περίπου το θυμάμαι. Τώρα αν αντίς για ζεμπεκιά βγει καρσιλαμάς ποιος θα καταλάβει;
Οι μεγαλύτεροι και παλαιότεροι Έλληνες λαϊκοί μουσικοί ουδεμίαν σχέση είχαν με το πεντάγραμμο. Ο Ζαμπέτας δε, ο πιο μελωδικός ίσως Έλληνας συνθέτης, πολύ αμφιβάλλω αν είχε δει νότα στη ζωή του, κατόρθωσε όμως να ενορχηστρώσει 50 μπουζούκια. Το «Γαλλία» έχει να κάνει με το αποτέλεσμα και όχι με τη μέθοδο.
Πιθανή εξήγηση: όταν Έλληνες μουσικοί πήγαιναν να παίξουν στην κεντρική Ευρώπη και ειδικά στη Γαλλία, όπου και δεν είχε πολλούς μετανάστες όπως στη Γερμανία, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι Γάλλοι λάτρευαν το μπουζούκι αλλά δε γνώριζαν το πρωτότυπο τραγούδι, έπαιζαν αλά γαλλικά, όπως να ήταν δηλαδή.
Συμφωνώ για το Βέγγο. (Επανέρχομαι) δηλαδή μια ταινία σε συνέχειες είναι πρωτοτυπία του Θανάση;
Προς τους Σινεφιλ, υπήρξε άλλη ταινία 1 και 2 (λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο - λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο) εκείνη την εποχή;
Συμπληρώνω στο Γαλλία, σημαίνει παίζω στο περίπου, όπως περίπου το θυμάμαι. Τώρα αν αντίς για ζεμπεκιά βγει καρσιλαμάς ποιος θα καταλάβει;
Τελλλλικά καλλλλό είναι και από λλλα.
«since απομακρύνθηκες από την αγκαλιά μου
δεν είναι άλλη η χαρά από τον μπαγλαμά μου»
Αυτοσχεδιασμός της στιγμής μπαγλαμάς:διφορούμενη έννοια
Παρεμπιπτόντως μουσική παιδεία είχαν οι Έλληνες από τα ομηρικά μέχρι να νεοελληνικά - εξελιγμένα χρόνια. Τότε όποιος δεν γνώριζε μουσική ή ήταν δούλος ή γίδι. Σήμερα αυτός που παίζει όργανο θεωρείται διασκεδαστής των κουραδόμαγκων.
Αψογούτλη* όρισες το λήμμα αγαπητέ Χόντζα. Πάρε το έπιπλο και πιάσε μια ρε μινόρε.
- Στο εξής, επειδή τυγχάνει να βαριέμαι να μπαίνω στο Δ.Π. και να γράφω τα μη καταχωρημένα λήμματα, θα τα σημειώνω με *
Δεν έχω παράπονο με τη βαθμολογία Johnblack. Αυτό βέβαια που δεν «καταλαβαίνω» είναι πως ενώ ο μέσος όρος των ψήφων που παίζουν είναι 5-7 με μέγιστο 10, υπάρχουν λήμματα με 25 ψήφους.
Εκτός αν ακολουθείς τη γνωστή αετονύχικη συμπεριφορά, να φύγει δηλαδή η προσοχή από τον Αι Γιώργη και να μιλάμε για τον αετονύχη.
- Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τον κύκλο σου.
- Στα σλαγκοσχόλια εμπεριέχονται και οι σλαγκοεμπαιγμοί
- Όσο σλάγκ είναι το μακρυχέρης είναι και το αετονύχης (ακριβώς). Θέτωντας τον αετονύχη εκτός κάνεις το ίδιο και για τον μακρυχέρη. Τι βαθμό έβαλές;
- Αν είναι να νοιώσεις καλύτερα...ακόμη σε συμπαθώ :)
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός Μέση, όχι το άπαν.
Όσο για τον στόχο...δεν έχω τέτοια φιλοδοξία εκτός αν έχεις εσύ τη φιλοδοξία να είσαι από πάνω μου!!!
Στο χέρι σου είναι Μεσούλα να αλλάξεις τα πράγματα. Βέβαια υπάρχει μια ρήση του μάρκετινγκ που λέει ότι δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για την πρώτη εντύπωση.
Το έψαξα και έχεις δίκιο για τους τρεις παίχτες. Αλλά η έκφραση είναι σωστή. Ίσως να εννοεί ότι ο τέταρτος είναι ανεπιθύμητος.
Μ.Τ.Π.Π.Σ. (Μην το παίρνεις πάνω σου)
Και σε είχα συμπαθήσει!!!
Ε να μη σε εκθρονίσω και από την 1η θέση. :)
Εδώ υπάρχει διαχωρισμός
Επαγγελματίας ή αετονύχης*: Στα βουτάει αλλά δεν τον παίρνεις πρέφα. Ενίοτε βάζει τις φωνές και διαμαρτύρεται για «φοβηθεί ο νοικοκύρης»*. Μέχρι τελικά να τον καταλάβεις έχει ήδη ξαναχτυπήσει.
Ερασιτέχνης ή ατζαμής ή αμπλαούμπλας: Θέλει αλλά δεν έχει το φυσικό χάρισμα. Προσπαθεί αλλά δεν μπορεί. Κοινώς: δεν το έχει. Η κλασική περίπτωση αυτού που βάζει το χέρι σε τσάντα μιας γυναίκας και αντί να πάρει το πορτοφόλι αρπάζει το eyeliner. Μετά το βάζει στα πόδια δίνοντας «λαβή»* στον αετονύχη να του φορτώσει και άλλα που δεν έκανε. Τελικά καταλήγει να είναι ο μαλάκας της υπόθεσης.
Πολιτικοί συνειρμοί => προφανείς.
- μη καταχωρημένα λήμματα
καλά κάνεις και μας τα λες, να τα μαθαίνουμε κι εμείς οι νεότεροι :) μουάχαχα
Από ότι έχω ακουστά, ο πιο αυστηρός κριτής ήταν ο ποιητής (βλέπε Λευτέρης Παπαδόπουλος)
Πρωταγωνιστούσε επίσης ο Γιώργος Κατσαρός (λένε...)