Δεν ξερω αν η εκφραση προυπηρχε η εχει παρθει απο το σχετικο σκετσακι του Αρκα, σε ενα απο τα πρωτα αλμπουμακια του «Κοκκορα» :

Ο κοκκορας και το γουρουνι αραχτοι οπως παντα, οταν περναει απο μπροστα μια κοτα θεογκομενα. Κοκκορας : «Μαναρι μου!»
Η κοτα τον αγνοει επιδεικτικα.
Γουρουνι : «Θα πεθανω σημερα! Θα βαλω κωλοδαχτυλο να παω απο αδηλο αναπνοη!»
Τοσο η κοτα οσο και ο κοκκορας εχουν μεινει καγκελο απο την ατακα. Το γουρουνι γυρναει στον κοκκορα : «...γιατι, το ´μαναρι μου' καλυτερο ειναι;»