#1
Foxfoxyie

in γεγάμηκέ τα!

Μιαν παρατήρηση ἐχω μόνο να κάνω. Ο συγγραφεύς αναφέρει το γε -λανθασμένως βεβαίως- ως ''αύξηση''. Μου επιτρέπετε να υποστεί διόρθωση ο όρος τούτος. Σε όλα τα ρήματα (εις τήν αρχαίαν ελληνικήν) μπαίνει εις τον χρόνο Παρακείμενο ο λεγόμενος ''αναδιαπλασιασμός'' που εσφαλμένα αποκαλείται αύξηση. Η αύξηση μπορεί να είναι συλλαβική ή χρονική. Υπάρχει (ή τουλάχιστον υπήρχε, αφού μετά την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος, όλα πλέον εχούν ισοπεδωθεί εις την νεοελληνική, πλην κάποιων περπτώσεων), η εξωτερική αύξηση ε (συν ψιλής) και η εσωτερική κατά την οποίαν το α μετατρέπεται σε η, το ε σε η και ούτω καθεξής. Ο αναδιπλασιασμός λοιπόν μπορεί να είναι 1ου τύπυ (επανάληψη αρχικού συμφώνου και ε) ἠ και άλλων τύπων με τους οποίους δεν θα ήθελα να σας εμπλέξω διότι θα βγω εκτός θέματος. Το εν λόγω ρήμα για το οποίο γίγνεται όλη η συζήτηση παίρνει το πρώτο είδος αναδιπλασιασμόυ (γε). Απλώς θέλησα να κάμω ετούτη την παρατήρηση μιας και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται λαθεμένα από τους σημερινούς μαθητάς, αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους.