Comments (102483)
Showing 82831-82860 from 102483
Τζάγριος + ΦΙΣ - πρίζα = τζαγριόπουστες; (Με την καλή έννοια του ορισμού του Σενέκα «ο ομοφυλόφιλος που έχει πολύ αδρά χαρακτηριστικά και γενικά είναι επιθετικός και αρρενωπός»).
Βράστα, παρόλο που οι συνιστώσες είναι μόνο 3 και όχι 12, όπως του ΣφΥΡΙΖΑ, περιμένουμε νέο κουίζ αλά Πουτσοπόλιταν που να λέει τα σύκα σύκα και την σκάφη με το Ντιξάν σκάφη...
Νά 'σαι καλά ρε δεινόσαυρε! πειστικότατος, και έλειπε.
Θυμίζει συνεπώς το αμερικάνικο I am the best and fuck all the rest. Στην περίπτωση μάλιστα που η αμερικάνικη ατάκα είναι τόσο παλιά και γνωστή απο παλιά, δέν αποκλείεται να πρόκειται για μεταπολιτευτικό αγγλισμό που κατάφερε να χωνευτεί τόσο καλά στην ελληνική αργκό ωστε να γίνει και αγνώριστος.
Ωραία πράματα.
Ψιλοπαίζει και το ψωλοκώσταινα, ενώ ο Σαραντάκος αναφέρει σήμερα και το παλαιοκώσταινα (από όταν ο Παλαιοκώστας ξευτίλιζε το ελληνικό κράτος).
Χρόνια πολλά κιόλας στην ψωροκώσταινα, όπως κι αν τρέπεται!
Ήπιε πολύ κουρασάο στην καραβαϊκή;
Πάντως κάτι δεν μου «στέκεται» και με τον β' ορισμό.
Άλλη μια προσπάθεια: ψωλοκώσταινα.
Γειά σου και σένα Βικάριε ! Τι μαθαίνει κανείς.... είχα ξεχάσει εντελώς την αμερικανιά και βεβαίως δεν τη συνέδεσα. Αρα δεν πρωτοτυπήσαμε ως έθνος και ως φυλή, να χέσω τους χρυσαύγουλους πρωινιάτικα.... (άσχετο).
Ντάξει, ειδικά τώρα που το ξανασκέφτομαι, δέν μου φαίνεται καθόλου βέβαιη η αναγωγή στην αμερικανιά, απλά πιθανή (εδώ ειναι που θέλει ψάξιμο σε παλιά αρχεία, ελληνικά κι' αγγλικά).
Έχει πάντως έτσι κι' αλλιώς ενδιαφέρον η συσχέτιση: οι κοινές τομές των αργκό διαφορετικών γλωσσών είναι έτσι κι' αλλιώς θεματάκι.
Τότε να μιλήσουν οι μεγαλύτεροι του σάιτ, αν θυμούνται κάτι από παλιά. Πάντως στην προχουντική πχ λογοτεχνία η έκφραση γιοκ.
ΥΓ τώρα που ξαναέριξα μιά βιαστική ματιά στο λήμμα σλανγκ, μήπως ένας σχετικά δόκιμος ελληνικός όρος θα ήταν το παρα-γλώσσα ; Με κάθε επιφύλαξη και δεκτή πάσα αντίρρηση.
«Παραγλώσσα» το πιό ζωντανό και ζωογόνο κομμάτι της γλώσσας;... Παραπειστικό θα το έβρισκα. :-)
deino, νομίζω ότι έπεσες μέσα. Αντιγράφω σχόλιο από εδώ:
Όταν παλιότερα προσπαθούσα να εξηγήσω σε Γάλλους (σοκαρισμένους από την εν είδει αστεϊσμού κυριολεκτική μετάφραση της έκφρασης “και γαμώ τα παιδιά”) την προέλευσή της είχα ανακαλύψει ότι εμπεριείχε σύγκριση. π.χ. αυτός είναι “και γαμώ τα παιδιά” σημαίνει ότι είναι τόσο καλό παιδί που (εγώ που κρίνω) γαμώ όλα τα άλλα. Ίντεμ για το “και γαμώ τις κιθάρες” και πάει λέγοντας. Στη συνέχεια ήρθαν οι εκφράσεις “το χ είναι γαμώ” σκέτο, “το χ είναι γαμάω ή γαμάτο” ή “το χ γαμάει” που αυτονομούνται κάπως οπότε η αρχική σεξιστική σημασία μετατοπίζεται κάπως από το μειωτικό για όλα τα άλλα σε υπεροχή για εκείνο που “γαμάει”. Σε κάθε περίπτωση σε όλες αυτές τις εκφράσεις υποβόσκει μια σύγκριση, οπότε δικαιούται κανείς να επισημάνει ότι η ακαλαισθησία τους δεν έγκειται μόνο στο υβριστικό και σεξιστικό του πράγματος, αλλά ότι παραπέμπουν σε ένα ανταγωνιστικό σύμπαν όπου “ο πρώτος είναι πρώτος (κοινώς γαμάει) και ο δεύτερος δεν είναι τίποτα (κοινώς γαμιέται).”
Με την έννοια του «παραοικονομία», «παραϊατρικός» κλπ.
Δλδ ένα εκφραστικό εργαλείο που παράγει προϊόν, όπως και η παραοικονομία ή ιατρικό αποτέλεσμα όπως τα παραϊατρικά επαγγέλματα αλλά δεν είναι πως να το πω, «επισήμως εγκεκριμένο». Είτε μας αρέσει είτε όχι, η αργκό είναι σε ένα μάλλον μεγάλο βαθμό περιθωριακή, όχι καθώς πρέπει. Δεν τα λέω μειωτικά για τη σλανγκ όλα αυτά (αυτό δα έλειπε), αλλά μάλλον ως γεγονότα. Εδώ κοτζαμ πρωθυπουργός είπε «τζάμπα μάγκες» μέσα στη βουλή κι έγινε θέμα μη χέσω...
Βράστα, μαζί γράφαμε. Ακριβώς. Πάλι στην σεξιστική κυριαρχία μέσω του γαμησιού καταλήγουμε δλδ. Εκτός και τραβάω κάνα προσωπικό κόλλημα αυτον τον καιρό με το συγκεκριμένο θέμα, Ελληνας σε εποχή μνημονίου γαρ... (μα τι λέω ρε πστ πρωί πρωί. Ο,τι θυμάμαι χαίρομαι).
Καλά, οι Γάλλοι πρέπει να πάθανε και γαμώ τα νταράκουλα. Ακου κει et je baise les enfants...άπαιχτο.
Δεινόσαυρε, η οπτική που δίνεις επάνω είναι φυσικά η κρατούσα --αλλα κρατούσα επίσης είναι και η άποψη οτι η ψήφος του ενός στα δέκα εκατομμύρια μετράει, οτι δέν νοείται μή καπιταλιστική οργάνωση το σήμερον ημέρα και άλλα τέτοια. Άν ήτανε ποτέ να προτείνουμε καινούργιο όρο για την αργκό, θά 'τανε το μόνο τίμιο ν' αποφύγουμε να καπελωθούμε απ' την (κρατούσα) καθωσπρέπει άποψη περι του τί είναι γλώσσα και τί είναι περιθωριακή γλώσσα (αργκό, διάλεκτοι, συνθηματικοί κώδικες και ότι άλλο).
Όπως και νά 'χει, επαναλαμβάνω οτι δέν πιστεύω οτι χρειάζεται η αργκό νέο όρο, ήδη έχει δύο στα ελληνικά (μαζί με τον όρο σλάνγκ), χώρια αρκετούς κοντινούς όρους διαφορετικής ευρύτητας (μάγκικα, λιμανιάτικα και άλλα που αναφέρω κάπου στο εκεί λήμμα), που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε.
Όσο για το σεξισμό που αναφέρεται στο παράθεμα του Βράστα, αυτό κι' αν είναι κοινό σημείο με τις αργκό ανα τον κόσμο...
Πάρα πολύ καλό. Είναι πασίγνωστο ότι κουρασάν λέγεται από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, σε παραφράσεις όπως ο κορκόδειλος, το πάρκιν, το αρκουδίσιο κτλ.
όταν ήμουνα δημοτικό δεν παίζει να υπήρχαν κ πολλοί που να μη έλεγαν το κρουασάν κουρασάν...
αυτό κ τα μακαρόνια γκαργκαντέν ενός τύπου σε έκθεση με έχουν σημαδέψει.
Το εθνικό έμβλημα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας.
Καμία αντίρρηση Βικ, το παραγλώσσα που επιχείρησα στέκει μόνο ως μη σλανγκικός προσδιορισμός της αργκό, είναι πιό πολύ ένας ας πούμε περιγραφικός προσδιορισμός. Δεν νομίζω να μπαίνει θέμα καπελώματος, όταν προσπαθείς να εξηγήσεις έναν οποιονδήποτε σλανγικό όρο στην καθομιλουμένη, αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσεις κοινές, λεξικογραφημένες λέξεις...Και στο φινάλε αδερφέ φυσικά δεν είναι ντε και καλά απαραίτητο να βρούμε κάποιον όρο για τη σλανγκ. Το έθεσα μόνο επειδή είδα τον σχετικό προβληματισμό στο λήμμα.
Στην ψωλαροκοσταινα είσαγεται και η λάρα
ρε γαμωτ κομμάτι-κομμάτι το πάω σήμερα)
Πιό απλά Βικ : Στη φράση «ρε μαλάκα πάρε αυτό το καβλιτζέκι και βάλτο εκεί που ξέρεις», οι λέξεις πάρε, αυτό, το, και, βάλτο, εκεί, που, ξέρεις δεν είναι αργκοτικές, αλλά χωρίς αυτές η φράση όχι μόνο δεν στέκει αλλά ούτε καν μπορεί να δομηθεί. Λέω το στοιχειώδες ότι η αργκό μπορεί να σταθεί μόνο παράλληλα με την καθομιλουμένη, και επίσης ότι μπορεί από αυτήν (την καθομιλουμένη) να προκύψει αργκό χωρίς λεξιπλασίες, επεμβάσεις κλπ, όπως εδώ : Το «βάλτο εκεί που ξέρεις» σχηματίζεται με λέξεις της καθομιλουμένης αλλά έχει σαφώς σλανγκικό νόημα.
Με άλλα λόγια, εφόσον δεν είναι δυνατόν να δομηθεί πλήρης λόγος με τη σλανγκ μόνο, νομίζω στέκει ο όρος παραγλώσσα που δοκίμασα. Η αργκό είναι ένα γοητευτικό, πολύχρωμο εργαλείο με πάμπολλες χρήσεις, ναι είναι ζωντανό και ζωογόνο όπως είπες, αλλά πηγάζει από την στάνταρ γλώσσα.
Τώρα, για ελληνικό αργκοτικό όρο για τη σλανγκ, είπαμε, δεν είναι ντε και καλά απαραίτητος, κάνουμε και χωρίς.
Για τον σεξισμό της σλανγκ, αφού τα ξέρεις βρε μπαγάσα, τι με βάζεις και γράφω ; :-)(
Πάει γυρεύοντας ο deino αλλά τες πάντων.
Μερικά που μου 'ρχονται πρόχειρα, που ακουγόντουσαν και στο σκολείο: τιμωλία (κιμωλία), δέσπα (βέσπα), φαρακλός (φαλακρός), Σουηδική Αραβία, τα άλλα τα ξεχνάω.
μαλλον ειστε συμπαθητικοι εσεις.
το κουρασάν, κουρασάν
το κουρασάν με μερεντα του κυριου khan. γιο
το κουρασάν του νικολα τρου στορι.
το μονο ερωτημα που μενει ειναι: ανηκει στην οικογενεια «παστιτσο, μπριΤζολα, καρπουζα» ; ε;
Nα και ένα προεκλογικό σύνθημα: «Ζούμε σε δύσκολη περίοδο, ψηφίστε την άλλη δίοδο». Καλό, ε;