Comments (102485)
Showing 2101-2130 from 102485
Για να ξέρεις, η Freeway Cola από τα Lidl είναι η καλύτερη, και στο 1/3 της τιμής...
Freeway Cola: μέτωπο στον καπιταλισμό!!
έχω την εντύπωση ότι η σαλούφα δεν είναι η τσούχτρα, αλλά μια τσουχτροειδής πλην ακίνδυνη αηδία.
Έφαγα μερικές,αλλά μου ρίξανε κιόλας...
ola vlakeies grafeis lexiplastria..g perase apo dutika proasteia prwta k meta ela na kra3eis to mpraxami!!..kapote epaize kagouria alla twra exoun alla3ei ta pragmata!..se poion aiwna zeis??ela mpraxami k an vreis panw apo 10 atoma sto style p perigrafeis s vgazw kapelo!!..pantou uparxei kagouria..oi epoxes allazoun to mpraxami alla3e k min meneis pisw!!..des,kozare k meta kra3e!!!!!!!!!..filakia asxeti!!! (btw o nikos exei dikio!!!)
χαχαχα
τα γκαζάκια δεν είναι μόνο για καφέ, έτσι σύντροφε;)
άλλη συνώνυμη έκφραση:Αιγαίο πέλαγος
αλλά σπανίως στην Ελλάδα.
lol :p
pantou kai panta to akous :)
βλέπε κ εδώ
Καμία βιομηχανία/βιοτεχνία/μεταποιητής δεν αποφασίζει αυτόνομα τα χαρακτηριστικά του προϊόντος το οποίο παράγει σε συσκευασία του «πελάτη-σούπερ μάρκετ». Τα own brand (όπως είναι ο όρος για τα σουπερμαρκετίσια) έχουν την ποιότητα που αποφασίζει ο πελάτης-σούπερ μάρκετ και κανένας από τους δύο δεν θέλει να διαθέσει σκάρτο προϊόν, ο μεν γιατί δεν θα πουλήσει και ο δε γιατί θα χάσει τη συνεργασία. Ας δούμε κάποια στοιχεία:
Ο πελάτης (χάριν συντομίας, εννοείται το σούπερ μάρκετ) προδιαγράφει το προϊόν και ο προμηθευτής κάνει τις προσφορές του. Όπως είναι λογικό, ο προμηθευτής (στις περισσότερες των περιπτώσεων), έχει τη δυνατότητα να παράγει διαφορετικές ποιότητες (grades) του ίδιου βασικού προϊόντος. Αναλόγως των αναγκών και της τιμής, ο πελάτης αποφασίζει και θέτει τις προδιαγραφές.
Πέρα από τους ελέγχους κατά την παραλαβή των προϊόντων στο σούπερ μάρκετ, οι πελάτες διενεργούν τουλάχιστον ετήσια ελέγχους ποιότητας και επιπλέον για τρόφιμα, ελέγχους ασφάλειας τροφίμων (πρότυπο ΕΛΟΤ 1416 ή αλλιώς HACCP), στους χώρους των προμηθευτών (γνωστό ως 2nd party audit). Οι έλεγχοι είναι πολύ αυστηροί και οι αποκλίσεις πληρώνονται, φτάνοντας μέχρι και διακοπή της συνεργασίας. Σαφώς ο προμηθευτής δεν πρόκειται να ρισκάρει με μια κουταλιά ζάχαρη στο αλμυρό (εκτός αν του το έχει ζητήσει ο πελάτης!).Ο πελάτης μπορεί να επιτύχει καλές τιμές χονδρικής στα own brand καθώς εξασφαλίζει στον προμηθευτή σταθερά μεγάλες παραγγελίες. Εδώ υπάρχουν δύο περιπτώσεις:
α. ο πελάτης προδιαγράφει προϊόν χαμηλότερης ποιότητας το οποίο και σκοτώνει στην τελική τιμή όπως είναι λογικό. Συνεπώς, ο καταναλωτής θα πρέπει να είναι τουλάχιστον υποψιασμένος ότι η χαμηλή τιμή σημαίνει ότι το προϊόν δεν είναι ανώτερης ποιότητας (ότι πληρώνεις παίρνεις). Εδώ ο πελάτης πουλάει καθαρά λόγω της μεγάλης διαφοράς τιμής από τα ανταγωνιστικά προϊόντα.
β. ο πελάτης προδιαγράφει προϊόν καλής ποιότητας και λόγω των τιμών χονδρικής από τον προμηθευτή μπορεί να πουλάει φτηνότερα από ανταγωνιστικά «μάρκας». Για τον ίδιο λόγο (χαμηλότερες τιμές χονδρικής), ο πελάτης μπορεί να προσφέρει στον προμηθευτή άλλα ανταλλάγματα, π.χ. καλύτερο shelf placement δηλαδή το προϊόν του προμηθευτή σε πιο «πιασάρικο» ή prime ράφι έναντι του own brand. Υπόψη ότι τα ράφια στα σούπερ μάρκετ «κλείνονται» και πληρώνονται πολύ αδρά από τους προμηθευτές!Η σύγκριση δύο προϊόντων είναι εντελώς άστοχη αν αφορούν προϊόντα με ανόμοιες προδιαγραφές. Στο παράδειγμα του χαρτιού υγείας: κατ’ αρχάς το χαρτί δεν «βάφεται» με μαύρο χρώμα. Ισχύει το 2α παραπάνω και όπως και στα own brand, οι προμηθευτές παράγουν διάφορες ποιότητες και για τη δική τους «μάρκα».
Ένα own brand από ανακυκλωμένο χαρτί που είναι σχεδόν γκρίζο, έχει σαφώς διαφορά με ένα «μάρκας» που παράγεται από αγνό ξυλοπολτό (πρώτη χρήση), υπόκειται σε λεύκανση (bleaching) και είναι σαν χιόνι! Με τον ίδιο τρόπο ισχύει ακριβώς το αντίστροφο και όλα τα σούπερ μάρκετ έχουν own brand καλής ποιότητας (λευκά λευκά!). Εξαίρεση: το λεγόμενο οικολογικό το οποίο δεν υπόκειται σε λεύκανση είτε είναι από ανακυκλωμένο είτε από αγνό πολτό.
Λεπτομέρεια: Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά για το χαρτί τύπου tissue (οικιακής χρήσης) είναι το brightness και εξαρτάται από την αναλογία αγνού και ανακυκλωμένου πολτού στο προϊόν (σε «μάρκες» και own brand).
Συμπεράσματα:
- Δεν γίνεται κάποιο «μαγείρεμα» στη γραμμή παραγωγής. Όπως είπαμε, ότι έχει προδιαγράψει ο πελάτης αυτό παράγεται και σαν καταναλωτής ότι πληρώνεις παίρνεις.
- Είναι αλήθεια ότι ο προμηθευτής δεν πρόκειται (σχεδόν) ποτέ να διαθέσει το top προϊόν του για own brand και είναι λογικό: αφενός έχει ξοδέψει πολλά λεφτά για έρευνα και ανάπτυξη και δεν θέλει να θέσει τη δική του «μάρκα» σε άμεσο ανταγωνισμό και αφετέρου, το αντίτιμο που θα ζητήσει από τον πελάτη θα είναι υψηλό καθιστώντας το ασύμφορο για την όλη ιδέα του own brand.
Ήθελα εδώ και καιρό να υποβάλω τα σέβη μου για το λήμμα...
Και το κλασσικό ανέκδοτο.
Τύπος στα Γκούντις:
-3 κλαμπ και 5 τσηζ, παρακαλώ
-Πακέτο;
-Γάμησέ τα ρε φίλε...
Ιδια εμπνευση ειχαμε την ιδια ωρα λεμε!
σωστός
κ βοθροκοιλιάς και σαπιοκοιλιάς επίσης
Σ΄ευχαριστώ βικάρ!
Επίσης υπάρχει και το μπαφάρω. Με διπλή σημασία...
Φίλτατε Εϊσή, δεν θα έπρεπε παρόλ' αυτά να αντιστοιχεί η έκφραση σε πραγματική βρωμιά του Φόρμαν ώστε να έχει νόημα;
Παρεμπιπτόντως, υποτίθεται ότι γράφεται πια βρόμα (κοκ) και όχι βρώμα. Όμως είμαι της άποψης ότι, έτσι όπως το είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα, το -ω- είναι πολύ πιο δυνατό, πιο βαρύ και πιο εκφραστικό από αυτό το τσιμπημένο -ο- που είναι σα να το λέει κάποια υποχόνδρια αδερφάρα. Σε τέτοιες περιπτώσεις λοιπόν, πιστεύω ότι αφήνουμε το γούστο μας ελεύθερο να αποφασίσει το πώς θα «ζωγραφίσουμε» την λέξη. Προτείνω λοιπόν εν τω προκειμένω να μείνει το -ω- ως έχει και να μην διορθωθεί.
Οπως λέμε δηλαδή:Καλόμαθε η γριά στα σύκα
Δεν είναι τούρκικο. Το νεκροταφείο στα τούρκικα είναι mezarlik ή kabristan.
Αυτή και άλλες ανάλογες παρωδίες της τούρκικης γλώσσας μπορείς να βρεις εδώ και εδώ και σε πολλές άλλες σελίδες του Ελληνόφωνου Ίντερνετ. Γιατί δεν τ' ανεβάζεις όλα; Εμένα προσωπικά δεν μ' αρέσουν αλλά αυτό δεν σημαίνει και τίποτε.
Το αντίθετο αυτού δλδ
Νομίζω πως το πρώτο εκφράζει μια πεσιμιστική αντίληψη, ενω το δεύτερο εκφράζει την ανάγκη για να πιστέψει κάποιος πως έχει κάτι να περιμένει από το μέλλον
Δεν είναι τούρκικα. Είναι σημειολογική η αναφορά που βασίζεται στην άγραφη συνθήκη να τα αποκαλούμε έτσι στα αστεία που καθημερινά ανταλλάσσουμε.
Πάντως για την ιστορία δεν είμαι ο μόνος που έχει ανεβάσει τέτοιου είδους λήμμα στο site αυτό. Ψάξε για τη λέξη«τούρκικα»
Δε μ ενδιαφέρει να τα ανεβάσω αυτά που μου παραθέτεις. Αυτά που ανέβασα είναι κάποια απο αυτά που έχω κατά καιρούς ακούσει και τα είχα βρεί ενδιαφέροντα και τα οποία θυμήθηκα. Αν θυμηθώ κι αλλα ή αν ανακαλύψω άλλα που θεωρήσω ενδιαφέροντα, πάλι εδώ είμαστε.
Φίλε poniroskylo, kοίτα το λήμμα «τσουτσούν φερετζε» για παράδειγμα
Είναι σημειολογική η αναφορά κτλ
τι εννοείς;;;
παρόμοιο σχόλιο μπήκε κ σε παρόμοιο λήμμα άλλου χρήστη αν είδα καλά. αυτά που γράφονται στα σχόλια δεν είναι προσωπικά, έχουν να κάνουν με τη χρησιμότητα ή μη του λήμματος που ανεβαίνει. υπάρχουν πάμπολλες τέτοιες ανεκδοτοειδείς εκφράσεις, οι οποίες νομίζω ότι δεν χρησιμοποιούνται παρά μέσα στο ανέκδοτο. αν υπάρχει κόσμος που το χρησιμοποιεί συστηματικά, μάλλον πάσο. αλλά αν όχι, τότε δεν υπάρχει λόγος ν'ανέβει.
ο ορισμός, όπως κ νά'χει, είναι λάθος γιατί δεν είναι τούρκικα, είναι ελληνικά που μοιάζουν με τούρκικα στην προφορά.
περιμένω ακόμα να πεις την άποψή σου στο φόρουμ σχετικά με το τι είναι καταχωρίσιμο στο σάιτ κ τι όχι.
στη δεύτερη σημασία του λήμματος έχω να προσθέσω ότι υπάρχουν κυκλώματα που στα αγγλικά ονομάζονται φλιπ-φλοπ, πάλι προφανώς ηχοποίητη λέξη. μάλλον έχει να κανει με τις εναλλαγές που παράγει στην έξοδο αναλόγως της εισόδου, κ ίσως από κει να προέρχεται η δεύτερη σημασία του όρου.
μάλλον έχουν να κάνουν με τις παντόφλες μόνο λογο της ομοιότητας του ήχου. αν είναι κάποιος πιο σίγουρος ας πει.
πραγματεία περί παντόφλας έσκασες, κ να διούμε πότε θα τη διαβάσουμε:)
i leksi mporei eite na simenei ekseliksi (mia leksi aka lineage) k na proferete lineitz i na simenei grammi tou xronou (line+age) k na proferete laineitz. dialegete k pernete..