μπιρφάντα

Μια λέξη που δεν έχει απολύτως κανένα νόημα και εξ όσων γνωρίζω χρησιμοποιείται μόνο από δυο ακόμα άτομα (3 στο σύνολο). Τη χρησιμοποιούμε στην περίπτωση που μας έχει ερωτηθεί κάτι ή μας έχει ζητηθεί να πούμε κάτι, αλλά εμείς δε θέλουμε να το πούμε αλλά θέλουμε ο συνομιλητής να νομίζει ότι είπαμε κάτι αλλά αυτός δεν το κατάλαβε.

Για να χρησιμοποιηθεί σωστά ο όρος, πρέπει οι περισσότερες από τις υπόλοιπες λέξεις που απαρτίζουν την απάντηση μας να προφερθούν γρήγορα, μασημένα και σιγανά. Οι λίγες πρώτες λέξεις, οι λίγες τελευταίες, ελάχιστες ενδιάμεσες και η λέξη μπιρφάντα θα πρέπει να είναι οι μόνες που ακούγονται καθαρά, δημιουργώντας ένα αίσθημα προβληματισμού-αιφνιδιασμού στο συνομιλητή μας, γιατί δεν έχει καταλάβει τι είπαμε.

Όταν μας ρωτήσει να επαναλάβουμε αυτό που είπαμε γιατί «δεν το άκουσε ή δεν το κατάλαβε», πρέπει ακολουθήσουμε την ίδια στρατηγική και να προσθέσουμε στις εύηχες λέξεις τη λέξη «κριτσίνι» (μια λέξη αντιπερισπασμός) που λόγω της κατάληξης της μπορεί να μπερδευτεί και με ρήμα. Συνήθως δε ρωτάει τρίτη φορά.