φραπ

Άμα κάνει ο δικός σου έτσι, ψήσου να δεις κανα γιατρό... :P

Αυτό μου θύμισε μιά καζούρα που μου μετέφερε φίλος απο παλιά του παρέα. Ήταν στην παρέα τους, παιδιά ακόμα, ένας τυπάκος που προφανώς ηταν ακόμη ολοπάρθενος, κι' απο μαλακία δηλαδή, πα' να πεί (γι' αυτούς), ο φλώρος της παρέας. Οπότε του τη στήνουν ώς εξής:

-- Ρε μαλάκες, όταν τον παίζω μου βγαίνει μπλέ. Εσάς τί χρώμα σας βγαίνει;

Λέει ο ένας «κόκκινο», λέει ο άλλος «πράσινο» και ούτω καθεξής. Οπότε φτάνει κι' η σειρά του τυπάκου, ο οποίος, θετικότατα, πετάει ενα «ναί ρ' εσείς, εμένα μου βγαίνει καφέ».

Το οποίο, συνειρμικά και πάλι, μου φέρνει στο νού ένα άλλο πρόγραμμα που θα μπορούσαμε (άν και θά 'ταν αμφιλεγόμενης χρησιμότητας πέραν του χαριτωμένου του πράγματος) να το πιάσουμε στο σλάνγκ τζι άρ, την οικιακή καθομιλουμένη.

Πιχί, το πατάκι που βάζεις στη μπανιέρα, εκείνο με τις βεντούζες για να μή γλιστράς, σ' ένα σπίτι το λένε βεντούζα, σ' άλλο χταπόδι, σ' άλλο ψαράκι και πάει λέγοντας (το πρώτο το υποθέτω, αλλα τα δύο τελευταία τσεκαρισμένα).

Ή, πώς το λέν το πιγκάλ (λεκανόβουρτσα, σκατόβουρτσα) στα διαφορετικά σπιτικά; Ή το ξύλο πάνω στο οποίο κόβεις ψωμί, ζαρζαβάτια και τέτοια; Όλα 'φτά δηλαδή τα καθημερινά σπιτικά αντικείμενα για τα οποία δύσκολα συζητάς ενδήμω;

(Σχετικά σχόλια και στο κάνω προυπ.)

Σχετικά με το προηγούμενο σχόλιο, δείτε και βεντούζα-ποπέρα-ξεσκατώστρα.

Επίσης: φραπογαλιέρα.