σκορπίδι

Κ-Α-Τ-Α-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ο.

ΕΞΑΙΣΙΟ.

Και με τεράστιο βάθος που φτάνει μέχρι τους κώδικες του λαϊκού γλεντιού και την ιεροτελεστία της γιορτής, θέματα της Εθνομουσικολογίας.

1. «Αντιστρόφως, σκοποί και ποιητικά »κείμενα« δρουν συχνά ως κώδικες επικοινωνίας μεταξύ των μελών μιας κοινότητας σηματοδοτώντας π.χ. την έναρξη ή το τέλος ενός γλεντιού. Παράδειγμα αποτελεί το σκορπίδι στην Κρήτη, ο πρώτος, και ταμπαχανιώτικα που παίζονται ως επιτραπέζιοι σκοποί είτε στην αρχή είτε στο τέλος του γλεντιού για τους μερακλήδες, αφού έχει κλείσει η χορευτική επιτέλεση»

Από εδώ σελίδα 5, για όσους βαριούνται.

1. Δεσπεινιώ : Κι απόκειας είντα θα κάνομεν εδά, απού ναι μπλιο πάρωρα και θα ΄χομε νταβαντούργια απού τσι γέρους μας

Χαρικλειώ : Κι απόκειας οι λυριτζήδες μας (δείχνει τους μουσικούς) θα κλείσουνε τον κλήδονα με δυο μαντινάδες και θα κάμομε το σκορπίδι, γιατί επολυαργήσαμε.

Από το θεατρικό «Το έθιμο του Κλήδονα» της Ευαγγελίας Λαμπιθιανάκη Παπαδάκη, Λαογραφία Κρήτης, τόμος Γ΄ Ηράκλειο Κρήτης, 1982, σελ. 284 - 293.

Το θεατρικό είναι γραμμένο στην ανατολική κρητική διάλεκτο. Ο Χαλικού το έχει ακούσει ;;;.

Επιβεβαιώνεται η στενή σχέση σλανγκ με τα τοπικά ιδιώματα.

Ζακβλάσση, έγραψες άσχημα.

Και καλώς όρισες βέβαια, στον ενθουσιασμό μου πάνω το ξέχασα.

Καλώς σε βρήκα φίλτατε! Το ξερα ότι υπάρχουν κρητικές επιρροές καθώς πρωτοακούστηκε φέτος σε διακοπές στην Κρήτη, από ντόπια φίλη, δίχως όμως να μπορεί να προβεί σε μια τέτοια εις βάθος ανάλυση για την οποία σε ευγνομώνω. Επίσης σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, τα οποία μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω τον σλανγκοαγώνα μου .. ;) Συγχαρητήρια και για τους δικούς ορισμούς έιναι εξαιρετικής ποιότητος και ά διαλογής!

*δικούς σου ορισμούς εννοούσα οφκόρς

Να΄σαι καλά....... Κιπ απ δε γκουντ γουόρκ.........

Την ανάλυση και το παράδειγμα τα βρήκα στο διαδίκτυο, δεν είναι δικιά μου. Το έχω ακούσει βέβαια και γω στην Κρήτη, ακριβώς όπως το περιγράφεις.

Για όσους δεν κατάλαβαν, επειδή έγραφα πολύ βιαστικά, «παίζω το σκορπίδι» είναι φράση που τη λένε οι μουσικοί (αλλά και οι γλεντοκόποι) στην Κρήτη, όταν έχει προχωρήσει η ώρα και έχουν κουραστεί, οπότε παίζουν τον τελευταίο χαλαρωτικό σκοπό, μετά από τον οποίο οι γλεντιστές αποχωρούν, (σκορπίζουν), το γλέντι τελειώνει και οι μουσικοί επιτέλους ξεκουράζονται. Από εκεί την πήραν οι παρέες που βάζει ο Ζακβλάσσης να μιλάνε στα καρασλάνγκ παραδείγματα του ορισμού.

Δεν σημαίνει δηλαδή να «παίξουν» κάποιο παιγνίδι, αλλά ένα μουσικό σκοπό, ταιριαστό για το τέλος ενός γλεντιού.

Η μόνη απορία που μένει να μας λύσει ο Χαλικούτης είναι αν το λένε και στην Δυτική Κρήτη.

Trivia (κάποιος που ξέρει καλύτερα να διορθώσει, η έρευνά μου ήταν αναγκαστικά σύντομη): Το διασκεδάζω ετυμολογείται από ελνστ. διασκεδάζω = σκορπίζω (Τριανταφυλλίδης) και αυτό από το αρχαίο διασκεδάννυμι = καταστρέφω, σκορπίζω. Πιθανώς σκορπίζει κάποιος τα λεφτά του όταν περνάει καλά. Διασκεδάζω τις εντυπώσεις αναφέρεται σε αυτήν την παλαιότερη σημασία.

Πρώτη παρατήρηση: Με το σκορπίδι σταματά το σκόρπισμα των χρημάτων. Δεύτερον, η έννοια των εκφράσεων τα σπάσαμε, το κάψαμε, είναι η ίδια με αυτήν των αρχαίων γλωσσικών διεργασιών που οδήγησαν την διασκέδαση (=καταστροφή;) να σημαίνει αυτό που σημαίνει.

Ή πιο γιαλόμικα, το να διασκεδάζω σημαίνει ότι είμαι χύμα, δεν είμαι σε καλούπια, δεν είμαι σε γραμμή σαν το στρατιωτάκι, αλλά είμαι σκόρπιος και γουστάρω. Α;

Μεσούλα και πάτση, υπενθυμίζω ότι έχει να κάνει με το τέλος μιας διαδικασίας, ενός γλεντιού στη συγκεκριμένη περίπτωση. Όποιος έχει χρόνο ας διαβάσει το λίνκι στο πρώτο σχόλιο.

Αυτό που λέει η Μες και ο Πάτσης έχει να κάνει με το υπαρκτότατο και επίσης σλανγκ κττμγ (ας το έχει και ο Τριανταφυλλίδης) «είμαι σκόρπιος», ασυμμάζευτος κλπ, όχι με το συγκεκριμένο λήμμα σκορπίδι.

Το παίζω αυστηρός, γιατί με έπιασε νοσταλγία για Κρήτη, συμπαθάτε με, και δεν θέλω να μπερδευτεί το ακριβές νόημα του λήμματος, που είναι αυτό του ορισμού, εγώ απλώς ερεύνησα την προέλευση.

Γενικά μ΄αρέσει πάντα περισσότερο η λαογραφική παρά η γλωσσολογική προσέγγιση ενός λήμματος. Η φράξια των γλωσσολόγων ας πει και αυτή τη γνώμη της.

Όχι ρε, για τρίβια=παρεμφερές και μη σημαντικό το ανέφερα. Λέω δηλαδή ότι μια ρίζα λέξεων νοηματοδοτεί δύο αντίρροπα φαινόμενα - την διασκέδαση και το σκόρπισμα=διάλυσή της. Και επειδή είναι μία ρίζα υπάρχει κοινή νοηματική αφετηρία άρα ενδιαφέρον. Άρα το ποστάρω και φαίνομαι ωραίος και ψαγμένος και προβληματισμένος και ρίχνω και τα γκομενάκια που τσιμπάνε τέτοια. Σωστός;

Disclaimer: Δεν εννοούσα την Mes που έτυχε να μιλήσει μετά από μένα, μαλακιζόμουν χωρίς στόχο.

Καλά, τα μπέρδεψα και επί της ουσίας τώρα, μολότωφ θέλουν τα σχόλιά μου για να στρώσουν. Καλή καρδιά, επιστρέφω στα χαρτιά μου.

Αχ ελευθερωτή μου, σωτήρα μου. (Νταξ βρε πάτση δε νομίζω να πίστεψε κανείς ότι αποκάλεσες εμένα «γκομενάκι που τσιμπάει τέτοια» αααχαα) - μπετατζή μας σόρυ για την αλλάγή του νοήματος που δεν κατάλαβα πώς παίχτηκε. Μην το κουράσουμε άλλο, άντε, σκορπίδι τώρα.

Καλή καρδιά προς όλους, εννοείται.

Πάτσης και Μες: Μόλις μου μάθατε τι θα πει trivia, που ποτέ δεν ήξερα, αλλά πάντα ντρεπόμουνα να ρωτήσω : ), αλήθεια το λέω, γι΄αυτό ανησύχησα μην και χαθεί το νόημα, αν ξεφύγουμε. Όντως ενδιαφέροντα τα σχόλιά σας, τώρα που τα κατάλαβε και ο δικός μου καμένος εγκέφαλος.

Ακολουθεί καθαρά και 100 % χιουμοριστικό σχόλιο, μην το πάρει κανείς στα σοβαρά, σε συνέχεια ωραίων στιγμών :

Tώρα που το σκέφτομαι, υπάρχουν συγκεκριμένες «φράξιες» στο σάιτ, σε σχέση με την προσέγγιση του καθενός.

Η ψυχολογική, με ηγερία την Μες.

Η φιλοσοφική, με ηγέτη τον Καν.

Η λογοπαιγνιακή, με ηγέτη τον Βράσταμαν.

Η λαογραφική, όπου τοποθετώ τον εαυτό μου, όχι στην κορυφή, αλλά μ΄αρέσει η προσέγγιση αυτή.

Η γλωσσολογική, όπου αρχηγεύει το Πονηρόσκυλο (παίζει και στη λαογραφική).

Η μεταφραστική με τον Ντίνο.

Η αποστροφική, με τον κ. Βίκαρ.

Η σουρρεαλιστική, με αυτόν που ξέχασε το safeword, (ουάχαχαχαχα, jesus, άμα δεν το ξέρεις, είναι κορυφαίο).

Η τεχνοκρατική, με την καλή έννοια, όπου βασιλεύει ο κ. Πάτσης (δεν είναι πολύ ακριβές, αλλά κάτι έπρεπε να γράψω και για πάρτη σου).

Ο Χότζας και ο Χαλικούτης είναι στρατηγοί και μέσα σ΄όλα.

Όσοι είναι ανένταχτοι, πολύ καλά κάνουν και να παραμείνουν ανένταχτοι.

Γυρνάω και γω στα χαρτιά μου.

Τέλος χιουμοριστικού σχολίου.