Comments by Vrastaman

- Πρωτο μου γευμα σε πλοιο,ηταν μακαρονια με κιμα στον ΘΕΟΦΙΛΟ και απο τοτε δεν τ αλλαζω με τιποτα!Παιδι τοτε,μου ειχε κανει εντυπωση το χοντρο μακαρονι που χρησιμοποιουσαν και η γευση 'μπομπα' της σαλτσας!Μαλιστα απο τοτε που τα δοκιμασα,καθε φορα που ειχαμε μακαρονια στο σπιτι ελεγα 'θελω καραβισια μακαρονια,χοντρα':p Γενικα ειναι ενα πιατο φτηνο στο πλοιο που σε χορταινει και επισης εχει γελιο που σου βαζουν την σαλτσα με την κουταλα,που συνηθως χρησιμοποιειται για να βαλεις φακες...:D

(εδώ)

- Η ώρα έχει περάσει, βρισκόμαστε μεσοπέλαγα μεταξύ Κερκύρας και Αλβανίας, με τη γεύση της αλμύρας να καλύπτει τα πρόσωπά μας ενώ η ώρα για το δείπνο πλησιάζει (προτιμήστε καραβίσια μακαρονάδα, είναι φθηνή και εύγευστη)
(εκεί)

- καραβίσιο-ς – α , (όλα τα γένη): Ένδειξη Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης. Πάρα πολύ ακριβή ένδειξη. Συνήθως αφορά υγρά (καφέ, αναψυκτικά, μπύρες), στερεά (τοστ, μπισκότα, πατατάκια, τυρόπιτες) αλλά και αέρια όταν ρωτάς «πού χάθηκες τόση ώρα μωρό μου;» για να πάρεις απάντηση «βγήκα κι έριξα μια βροντερή καραβίσια ν΄ ανακουφιστώ λίγο, κόντεψε να αναποδογυρίσει το Αιγαίο».
(παραπέρα)

[i]- Μακαρονάδα Καραβίσια

½ κιλό μακαρόνια με τρύπα
4 φλιτζάνια ζωμό κρέατος από 1 κύβο
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
5 κουταλιές της σούπας βούτυρο φρέσκο και μυρωδάτο
2 κουταλιές κορν φλάουερ
αλάτι, πιπέρι και μπόλικο τριμμένο κεφαλοτύρι

Βράζετε τα μακαρόνια σύμφωνα με την συσκευασία, και παράλληλα φτιάχνετε τη σάλτσα. Στο μισό βούτυρο σοτάρετε το κρεμμύδι, μέχρι να μαλακώσει, σβήνετε με τον ζωμό και αφήνετε να βράσει μέχρι να μείνει το 1/3. Αλατοπιπερώνουμε, και δένουμε τη σάλτσα με το κορν φλάουερ. Αφού βράσουν τα μακαρόνια τα καιμε με το υπόλοιπο βούτυρο, και τα περιχύνουμε με την πηχτή σάλτσα. Με το κεφαλοτύρι συμπληρώνουμε λίγο τις θερμίδες μιας και απ΄ ότι καταλάβατε αυτό το πιάτο είναι μάλλον «ελαφρύ»!! [/i]
(εις τον βυθό εις τον βυθό της θάλασσας)

- Περί καραβίσιας γαστρονομίας.

#22

Vrastaman

in κουμπούρι

2010-11-04 10:05:42+00:00

Λίγο ταλαιπωρημένα τα γόνατα της Μαλάμως. Προφανώς θα καλλιεργεί τις αζαλέες γονατιστή.

#23

Vrastaman

in βαπορίσιος

2010-11-04 09:06:11+00:00

Σωστός ο Χότζας!

Πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο πολλοί ιθαγενείς του νότιου ειρηνικού παρατήρησαν ότι Αμερικάνικα βαπόρια κουβαλούσαν αμύθητα πλούτη σε κιβώτια με την σφραγίδα CARGO.

Έτσι, την δεκαετία '40 σε διάφορα νησιά της Μικρονησίας εξαπλώθηκαν οι λεγόμενες «Θρησκείες Φορτίου» (cargo cults) οι πιστοί των οποίων περιμένουν ότι ο υιός του Θεού (οι προφήτες τον θέλουν Αμερικανό, ονόματι John Frum) θα έρθει στις 15 Φεβρουαρίου κάποιας χρονιάς κομίζοντας στους πιστούς το πολύτιμο καργκοκουρτουλούσι.

Το τελετουργικό τους περιλαμβάνει την δημιουργία αεροδιαδρόμων και πύργων ελέγχου από άχυρα και μπαμπού με σκοπό να προσελκύσουν τον John Frum μια ώρα αρχύτερα.

Σε σχετικό ντοκιμαντέρ, ο David Attenborough ρώτησε κάποιο πιστό ονόματι Sam:

- But, Sam, it is nineteen years since John say that the cargo will come. He promise and he promise, but still the cargo does not come. Isn't nineteen years a long time to wait;

O Sam του απάντησε αποστομωτικά:

- If you can wait two thousand years for Jesus Christ to come an' 'e no come, then I can wait more than nineteen years for John.

(Από το βιβλίο «God Delusion» του Richard Dawkins)

#24

Vrastaman

in βαπορίσιος

2010-11-04 07:46:44+00:00

Γιατί το απλό i-Pad κοστίζει κάτω από $500 στην Αμερική ενώ στo Ελλάντα θα στοιχίσει τουλάστιχον €900; Και στις δύο χώρες το προϊόν φτάνει με παπόρια από την Κίνα!

Ας τα πάρουμε από την αρχή: η ανάπτυξη του εμπορίου, όπως εύστοχα παρατήρησε ο David Ricardo, οφείλεται ιστορικά στο ότι ορισμένες χώρες έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή ορισμένων προϊόντων, δηλαδή παράγουν καλύτερα προϊόντα πιο ανταγωνιστικά. Πχ η Ελλάδα παράγει και γιαούρτι και ποδήλατα ~~όπως και η Αμερική~~ αλλά στην Αμερική δεν θα εξάγουμε ποτέ ποδήλατα. Αν μη τι άλλο, ξέρουμε καλά πως να το πήζουμε το γιαούρτι.

Ως εκ τουτού, τα προϊόντα εισαγωγής είναι εκ προοιμίου συγκριτικά πιο ανταγωνιστικά από ότι τα αντίστοιχα εγχώρια. Αυτό ισχύει και για τα είδη πολυτελείας που αναφέρει ο Τζόνυς -- φανταστείτε πόσο απαγορευτικό θα ήταν το κόστος παραγωγής χαβιαριού μπελούγκα στην Ελλάδα, ή της ανάπτυξης και παραγωγής ενός τουτουνιού ισάξιου μιας Μερτσεντέ.

Ιστορικά λοιπόν τα κράτη, όπως θα έκανε και κάθε μαφία που σέβεται τον εαυτόν της, δράττονται της ευκαιρίας και επιβάλουν τρελούς δασμούς στα ανταγωνιστικά προϊόντα εισαγωγής ~~γιατί μπορούν~~ ή απλά απαγορεύουν την εισαγωγή τους εντελώς. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι οι μπανάνες κάποτε θεωρούντο είδος υπερπολυτελείας, επειδή το κράτος απαγόρευε την εισαγωγή τους για να «προστατέψει» τις εγχώριες Κρητικές, τις οποίες αγόραζε κανείς «βαπόρι».

Εν κατακαυλείδι, το «βαπόρι» εν προκειμένω δεν είναι το συμπαθές πλεούμενο, είναι συμβολικά το ίδιο κράτος / οικονομική ένωση / γουατέβα που δημιουργεί στρεβλώσεις χρεώνοντας δασμούς, ΦΠΑ, και ταλιμπάν για λόγους εισπρακτικούς η προστατευτισμού. Για αυτό άλλωστε κεσεδάκι της ΦΑΓΕ θα το βρείτε πιο φτηνά στην Νέα Υόρκη από ότι στον Βασιλόπουλο (όπου θα το πλερώσετε βαπόρι) έστω κι αν η συναλλαγματική ισοτιμία δεν ευνοεί κάτι τέτοιο.

#25

Vrastaman

in τυφλό σημείο

2010-11-03 18:37:30+00:00

Τείπες τὼρα!
Ειρήσθω εν παρόδω, ο Ἅδης ετυμολογείται από το στερητικό ἄ- και το εἶδος (σχήμα) (βλ. δαμέ)

#26

Vrastaman

in τυφλό σημείο

2010-11-03 15:27:27+00:00

Στος ομιτζίζας

#27

Vrastaman