Comments by xalikoutis (1989)
Showing 901-930 from 1989
συμφωνώ, δες μύδι
δεν ξέρω αν λέγεται κι αλλού, αλλά στην Κρήτη είναι «γιουρουντώ» στον ενεστώτα οριστικής και γιουρουντήξω στην υποτακτική....
Γενικά στην Κρητική διάλεκτο δεν έχουμε ασυναίρετους τύπους «άω» και τέτοια....
ελπίζω να μην παρεξηγήθηκα, ήθελα να σας την είπω απλά, έτσι; ;P
καλά, μάγκες βαριέστε όλοι να το διαβάσετε, minus however μου τη λέτε κι απο πάνω, αυτό που λέει ο άλλος το χω γράψει (3 τελευταίες παραγράφοι) και αυτό που λες εσύ ντεσπεράντο το χω γράψει. (3η παράγραφο)... braiiiiiinsss
δεν το είπα με διάθεση επίπληξης δεσπερέ, το είπα συμπάσχοντας.... τώρα νομίζω ότι η μετά-Σημίτη εποχή θα είναι αυτός ο τύπος φωνής της διαφήμισης των hondos center.... αδυσώπητο νάζι, αποενοχοποιημένος μπεμπεκισμός, ακατάσχετη feel good χαζομάρα.... το τσαλιμάκι ως θηλυκότητα.
βλ. και το φοβερό ρήμα καλοπολεμώ από Κρήτη
[I]- Τα κάτεχες περάσανε σκλάβα σου δε θα μείνω ή θα με καλοπολεμάς ή φεύγω και σ' αφήνω.[/I]
όμως o κομπρέσορας,
ποιοοοος είναι στο μύδι;
αχ, τα ντεξ, τα ντεξ
παρασκήνια και α-ρε-tush-άριστες φωτό στο slangossip....
αψογο και δηκτικότατο το λένε τώρα.
θα θελα να ρωτήσω: τι κάνει έναν καλό ντηλάκια καλό ντηλάκια;
θξ για τα καλά σου λόγια, έχεις δίκιο, δε σου άξιζε αυτό το δυαράκι, όχι ότι δε θεωρώ βασική την έλλειψη, αλλά ήταν περισσότερο χειρονομία παρά κρίση και με χειρονομίες δε θα δουμε χαϊρι.... έπρεπε να μην είχα βαθμολογήσει όπως εκείνος ο Άλλος ... γενικά παλινδρομούμε μεταξύ σιωπών και φωνασκιών με αυτή τη βαθμολογία, εξωθούμαστε σε λίγο πολύ άγαρμπες ισορροπίες όλοι/ες νομίζω, όπως τώρα καλή ώρα... δε γατέω ίντα πρέπει να γενεί αλλά ότι είναι ξενερωτικό είναι....
Νομίζω ότι ο ορισμός της δύσκολης αυτής κατά γενική ομολογία έννοιας έχει παρ' όλ' αυτά μια βασική έλλειψη: αγνοεί ότι ο όρος «φρικιό» έχει πλέον σχετικοποιηθεί, όχι μόνο ως προς το αν εκφράζει επιδοκιμασία ή αποδοκιμασία για το φρικιό και τους τρόπους του (την προθετικότητα όπως την εννοεί ο johnblack, αν τον εννοώ κι εγώ με τη σειρά μου), αλλά κυρίως ως προς το ότι για το χρήστη της φράσης έχει φτάσει να σημαίνει απλά «αυτός που είναι πιο κοντά στο αντισυμβατικό από μένα”. Βέβαια αυτό έχει να κάνει με το ότι ο όρος αποδίδει (ή μάλλον »ξεμπερδεύει«) με αυτήν την αμφιταλέντευση απέναντι στο »πατροπαράδοτα« αντισυμβατικό (λες κάποιον φρικιό και όλοι καταλαβαίνουν και τα καλά και τα κακά του, χωρίς να προσδοκάται κατηγορηματική κρίση από κανέναν). Αλλά πάλι το νόημα της φράσης δεν ανακλά τόσο »κατηγορίες ανθρώπων« όσο τη σχετικοποίηση της ίδιας της αντισυμβατικότητας.
Λ.χ. στο πολιτικό επίπεδο: σήμερα χρήση της φράσης δε γίνεται μόνο στην αντίστιξη ΚΝΙΤΗΣ vs Φρικιά (κατά το Πανούσειο άσμα) αλλά έτσι μπορεί να αποκαλέσει - με τη ρετρό γοητεία και πλάκα που έχει ο όρος - ο αναρχικός το μπάχαλο, ο αριστεριστής τον αναρχικό, ο συριζαίος τον αριστεριστή, ο συνασπισμένος τον συριζαίο και πάει λέγοντας μέχρι ενός σημείου (π.χ. φράσεις βγαλμένες απ΄τη »φοιτητική πολιτική« “ρε με τα φρικιά δε βγάζεις άκρη” ή “συνασπισμένος εγώ; όχι ρε, με τα φρικιά είμ' εγώ» - εννοεί τους εξωκοινοβουλευτικούς.
Στο πολιτισμικό επίπεδο: φρικιό = ο πιο αλτέρνατιβ/αντισυμβατικός από το χρήστη του όρου: πχ κάποιος της “ αντικουλτούρας” που μένει ακόμα Εξάρχεια, αλλά έχει κάνει οικογένεια, φρικιό μπορεί αποκαλέσει συνομήλικο «ομοιδεάτη» του που βολοδέρνει ακόμα στα μπάρια και γκομενίζει (βλ. φράση: «παραμένει φρικιό»). Ο ίδιος οικογενειάρχης μπορεί να είναι φρικιό (να «παραμένει φρικιό») για κάποιον άλλο που τά' χει αφήσει όλα πίσω, έχει μετακομίσει σε πιο κυριλέ/συμβατική γειτονιά κλπ . Τώρα αυτός ο χαρακτηρισμός μπορεί να είναι θετικός, αν λ.χ. ενέχει θαυμασμό για το πως ο οικογενειάρχης την παλεύει με οικογένεια στα Εξάρχεια, μπορεί να είναι και αρνητικός, αν ενέχει αιχμές για το πόσο ακατάλληλο τρόπο ζωής κάνει για τα παιδιά (π.χ. “ρε το φρικιό με το καρότσι στον πεζόδρομο, είναι θεός ο τύπος, ή άσε με ρε τα φρικιά, που τρέφονται οικογενειακώς με σουβλάκια απ' τον Κάβουρα” κλπ).
Όσο για τις έννοιες 2-4 που έχουν να κάνουνε με το αγγλικό freak θεωρώ πως πολύ σωστά κατεγράφησαν γιατί όντως υπάρχει η τάση να χρησιμοποιούνται σήμερα με την αρχική τους σημασία όροι της αμερικάνικης λαϊκής κουλτουρας, freak, geek, nerd κλπ (τόσους tiger lilies και high school movies έχουμε φάει στη μάπα). Υπάρχει όμως ένας όρος που θεωρώ ότι περισσότερο χρησιμοποιείται σε αυτές τις περιπτώσει, το zombie – και λέω να κάνω μια προσθήκη ορισμού κατά κει μεριά.
καλά το λήμμα είναι πολύ κλάσικ, γιατί εθάφτη;
Πώς προκύπτουν τόσο αντιφατικές έννοιες για την ίδια φράση; Προφανώς, στην παλιότερη έννοια (μασάω = αντεπεξέρχομαι) υπονοείται ότι κάτι δεν είναι τόσο σκληρό για τα δόντια μου ώστε να μην μπορώ να το μασήσω. Αντίθετα στην πιο πρόσφατη (μασάω = δεν αντεπεξέρχομαι) κάτι είναι τόσο σκληρό που δεν μπορώ να το καταπιώ αν δεν το μασήσω.
Ακολουθεί μεγαλοστομία: τολμώ να πω ότι για μένα ο ρόλος του slang.gr κυρίως είναι αυτός, το να γίνονται οξυδερκείς και τολμηρές προτάσεις για την προέλευση αδόκιμων (ας πούμε «λεξικογραφικά λαθραίων») λέξεων και φράσεων των οποίων η καταγωγή είναι θαμμένη κάτω από πολλά στρώματα μπάζων αλληγορίας, παραφθοράς, εκτοπίσης του νοήματος και γλωσσικής «εξοικονομήσης».
Αυτό, συν τις πιο συμβατικές αλλά τόσο δηλωτικές ετυμολογήσεις όπως αυτή του πονηρού στο κάφρος.
τώρα για το Σουφλιά λένε «πονηρός ο Σαρακατσάνος»
ναι δεν το πέτυχε, ξεκίνησε μάλιστα με το πλέον εκνευριστικό «ίντα κάμεις» το οποίο έχω στηλιτεύσει εδώ...γενικά, δεν υπάρχει μια κρήτική προφορά, αλλά πολλές... πάμπολλες....
...δεν έχω επίσης αναφερθεί στην Χανιώτικη, urban προφορά...
δε νομίζω ότι υφίσταται τέτοια τρόικα, άλλωστε δεν υφίσταται πλέον ούτε το παγωτό τρόικα... πέρα απ' το ότι πλείστοι σλανγκιστές έχουν καταθέσει φιλοσοφικά διαπιστευτήρια, το σλανγκίζειν εστί φιλοσοφείν
αυτό δεν είναι κείμενο, είναι υπερκείμενο!
πολύ καλό τζον, να συμπληρώσω ότι στο τζούρα κλαμπ δεν αναστέλλονται μονάχα οι κανονισμοί του σχολείου αλλά μέχρι και νόμοι της φύσεως, βλ. π.χ. σε περίπτωση ντου καθηγητού σε τουαλέτα ή άλλο κλειστό χώρο.
- τι κάνετε εδώ μέσω, καπνίζετε;
- όχι..
- τι όχι, αφού μυρίζει; και μου ανοίξατε και τα παράθυρα...
- δεν καπνίζαμε εμείς κύριε, έξω κάποιοι περάσανε και μπήκε ο αέρας...
αυτά είναι δικές σας περιεσκεμμένες στρεβλώσεις κε Χότζα, εμείς άλλωστε σε ανύποπτο χρόνο έχουμε δηλώσει ότι ο μέσος αστυνομικός δεν είναι ιγκουάνα.
άρα: μπουγάτσα χωρίς γραμμή = αγάμητος Κνίτης
έχει υπάρξει disclaimer για τα θέματα μπαγαποντοδοσίας;
το τίποτα και όλα κι εγώ έτσι το διέγνωσα..... βασικά το έβαλα χανκ γιατί γέλασα πολύ με το «απο-κληρώνει»
ανέκβατος μετεωρισμός και τα μυαλα στα κιγκλιδώματα
να ένα φρέσκο πράμα (νταξ, παρωδία, αλλά καλό)
[I]«[...] μια εναλλακτική προσέγγιση όπου το »Θέαμα' δεν είναι ό,τι ατενίζουμε από απόσταση, αλλά ο καταναλωμένος χρόνος ή κάθε έργο ή σκέψη που λειτουργεί μεσα απο ενα μετα-εννοιολογικό προτσές.
Οι ιδέες της επανάχρησης (re-use) και της μεταστροφής (détournement) κατέχουν κεντρική θέση στη δουλειά της που είναι κατεξοχήν υβριδική: τζαζάρει τον ίδιο τον εαυτό της, ανα-παράγει, ανα-συνθέτει, απο-κληρώνει, απο-ρίπτει και πράττει ασταμάτητα. Υπάρχει μια έντονη, αμφίδρομη σωματικότητα σε αυτό που κάνει και ίσως εκεί να έγκειται ο ανατρεπτικός χαρακτήρας του έργου της.
Έτσι, η ιδιοπροσωπία της έκφρασής της, το ύφος της ουσιαστικά, είναι εκείνο που θα μπορούσε να ανήκει σε κανέναν και σε όλους, ενώ το θέμα της είναι ταυτόχρονα το τίποτα και όλα.«[/I]
Κριτική: Χριστόφορος Παπαρίνος (Ιστορικός τέχνης) από εδώ
φοβερό.
περισσότερο από ποτέ γινόμαστε σαχλοί
και του μυστηρίου διαλύουμε την κάθε αχλύ...
ποιες οι σπουδές του patsis; τι δουλεία κάνει ο johnblack;
FRAPPE SLANGOSSIP IS NOW BACK!