Comments by vikar (4189)
Showing 1291-1320 from 4189
Χότζα, η ετυμολογία δέν λέει πάντα την αλήθεια του σήμερα, ειδικά σε ένα σάιτ όπως αυτό, αυτό θά 'πρεπε να είναι καλά χωνεμένο. Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις λοιπόν, αλλα γι' αυτό αλλωστε λένε οτι αρχή είναι μόνο το ήμισυ του παντός --όχι το πάν.
Παιδιά, δέ μπορούμε να σεβόμαστε την πραγματικότητα του χθές, ή όποια άλλη πραγματικότητα, περιφρονώντας την πραγματικότητα του σήμερα, γινόμαστε γραφικοί. Η σημερινή πραγματικότητα είναι μας αρέσει δε μας αρέσει, για όποιους λόγους ψυχολογικοϊδεολογικούς οτι το φασίστας σημαίνει και «αυταρχικός, καταπιεστής» και ότι άλλο βρίσκουμε ήδη στα σύγχρονα λεξικά, και δέν υπάρχει καμία σύγχυση εννοιολογική εδώ παραπάνω απ' ότι με κάθε άλλη λέξη μέσα σε συμφραζόμενα.
Άρα σόρι ιρονίκ, αλλα ναί, μπορώ να πώ «φασίστα» και κάποιον που έζησε πρό μουσολινικού φασισμού, και όλοι θα καταλάβουνε τί εννοώ, όσοι έχουν στοιχειώδη επαφή με την ελληνική γλωσσική πραγματικότητα. Και μάλιστα, μπορώ να το κάνω μέσα σε μιά πολιτική κουβέντα μιά χαρά, γιατι η καταπίεση ή η αυταρχικότητα είναι κατεξοχήν πολιτικές έννοιες.
Τα άλλα, αν όντως έχω πιχί δίκιο να πώ κάποιον φασίστα μ' αυτήν την έννοια ή όχι, είναι όντως κουβέντα καφενείου.
Τζίζα, κάλλιο να τα πούμ' απο κοντά τα πολιτικά σε όσο μάκρος θές (να το κάνω το αστείο, ή να το αφήσω στον Γκάτζμαν;...).
Αλλα το φασιστιλίκι ρε φίλε είναι δύσκολο να το ελέγξεις σε καιρό ειρήνης (δές εδώ στο σάιτ πόση σκατίλα έχουμε βγάλει κατα καιρούς ανάμεσά μας, ο ένας σε βάρος του άλλου), πόσο μάλλον όταν πειστείς οτι πρέπει λέει να πάρεις και τα όπλα...
Κι' οι σπαρτιάτες με τον Καιάδα τους ναί, προφανέστατα και ήτανε φασισταριά, ο Κολοκοτρώνης όπως και δήποτε, μας τό 'δειξε στην Τριπολιτσά, για ισπανικό εμφύλιο δέ μιλάω γιατί δέν ξέρω λεπτομέρειες --αλλα είμαι σίγουρος οτι άμα ψάξω θα βρώ. Το συνθηματάκι-χαριτωμενιά «να πολεμάς για ειρήνη είναι σά να γαμάς για παρθενιά» εδώ μου λέει πολλά.
Πολλά τα είπα, λαγούμι-ξελαγούμι, πάω για τούφες οσονούπω. Το ενυδρείο το θέλω σε ένα είκοσι επι πενήντα επι εβδομήντα, να χωράει το καρχαριάκι μου (και γρήγορα, ν' αδειάσει κι' η μπανιέρα να κάνουμε και κάνα μπάνιο επιτέλους, που με λένε άπλυτο τελευταία μερικοί-μερικοί).
Ο Καραθεοδωρήςςςςςςς ήταν ο μεγάλος δάσκαλος του Αϊνστάιν, ο Αϊνστάιν ήταν γερμανός, άρα ναζής, άρα φασίστας, άρα και ο Καραθεοδωρήςςςςςςςςς ήταν φασίστας. Πιούρ λότζικ.
Πατρονοφασίστα τζίζα, ναί ρε, κωλοφασισταριά ητανε κι' οι σπαρτιάτες κι' οι μακεδόνες, και πιό παλιά κι' οι αχαιοί και μή σου πώ και οι θιακιώτες κι' οι γυρωνησιώτες τους!...
[αχέμ...]
(Για ωραία μπλαμπλαδίστικη εξήγηση βασικών εννοιών ανάλυσης, δώσε βάση στον Strichartz, The Way of Analysis, γαμάει. Να εξηγεί τη συνέχεια ως διάσωση του μονότιμου της συνάρτησης απο τα αναπόφευκτα σφάλματα μέτρησης και να χύνεις...)
Στο λήμμα φασισμός του Τριαντά, δείτε εδώ τη σημασία 3. Ο Μπαμπινιώ, βήτα έκδοση, αντιγράφω πάλι την τρίτη σημασία:
- (εκφραστ.) οποιοδήποτε σύστημα ή μορφή καταπίεσης, αυθαιρεσίας
Ντάξει, μας γλίτωσαν απο δουλειά οι επαγγελματίες --εμάς τους ε ρ α σ ι τ έ χ ν ε ς ...
Κοίτα, στο μέτρο που κάνουμε πολιτική κουβέντα, δέ θέλω να παίξω με τις λέξεις: όπως και να το πείς, πρόκειται για το ίδιο φαινόμενο με διαφορετικές εκφάνσεις, κι' αυτή ειναι η ουσία για μένα.
Στο μέτρο που κάνουμε γλωσσική κουβέντα, σάιτ που είναι, ήδη τα είπα επάνω για το τί σημαίνει το φασίστας στην τωρινή ελληνική καθομιλουμένη απ' όσο το ακούω και το βλέπω γραμμένο (αλλα με ξιτάρεις τώρα και συνειδητοποιώ οτι ίσως σηκώνει ανάρτηση, εξαρτάται απ' το τί ακριβώς λέν τα λεξικά, στα υπόψιν).
Όσο για το γιατί αυτό το συγκεκριμένο γενικό φαινόμενο το λέμε φασισμό, μ' αυτήν τη νέα ιστορικά λέξη δηλαδή, είν' ενδιαφέρον να το στηρίξουμε με ψάξιμο ιστορικό, αλλα δέ νομίζω οτι θα βρούμε κάτι απροσδόκητο: το φαινόμενο σ' αυτήν του την έκφανση, της εθνικιστικής μιλιταριστικής επεκτατικότητας ας το πώ, το νιώσαμε στον βουπουπού καταρχήν με ιταλούς. Το οτι δέν θυμόμαστε σάν λαός παλιότερα ιστορικά παραδείγματα του φαινομένου στην ίδια του την έκφανση ή το ότι δέν έχουμε κάνει τη σύνδεση με άλλες του εκφάνσεις, έ, λίγο η ιστορική ασυνέχεια του λαού μας, λίγο η λαϊκή του αθυμοσοφία, νά, θέλεις κι' άλλα;
Ή χάνω κάτι;
[«λαγούμι» και μαλακίες... ποιόν κοροϊδεύεις δηλαδή;...]
Και δέ μου λές, ο Μπρέχτ πιστεύεις με τη λέξη αντίσταση να εννοούσε «κρεμάστε τους»; Εγώ πάντως το ερμηνεύω πολύ διαφορετικά.
Κατα τ' άλλα, ο νεοφασισμός, με την έννοια που του δίνεις, ή ο νεοναζισμός, ή η λογοκρισία, ή ο εθνικισμός ή ή ή, όλ' αυτά ειναι εκφάνσεις του ίδιου πράγματος. Νομίζω οτι αυτό πρέπει κανείς να το αναγνωρίσει και να τα καταπολεμήσει όλα σ' αυτήν τη βάση.
Κάτι τελευταίο, για να το γυρίσω στο γλωσσικό: στη γερμανία, με την ίδια περίπου ευρεία έννοια που στην ελληνική καθομιλουμένη λέμε φασίστας, λένε Nazi (νάτσι). Για κάθε σημασία που αναφέρθηκε επάνω, και για άλλες ευνόητες.
Το τσιτάτο δέν το βλέπω σε συνάρτηση με τα επάνω, αλλα μάλλον επειδή θέλω όντως να γυρίσω στο λαγούμι μου και βιάζομαι. Αλλά: το φασίστας είναι τόσο ευρύ όσο σχεδόν και το μαλάκας, είναι φάκτ. Δέν ξέρω πού το αποδίδεις (σε προπαγάνδα λές), αλλα είναι έτσι. Γκούγκλαρέ το, ρώτα έξω στο δρόμο για να πειστείς.
Βία, λογοκρισία, καταπίεση, εκμετάλλευση, αρχομανία, μισαλλοδοξία, ρατσισμός, εθνικισμός, μισογυνισμός, διαστρέβλωση της ιστορίας, ναί, όλ' αυτά τα λένε φασισμό. Και άλλα. Το μουνί ο Τριαρίδης και σόρι αν με διαβάζει, αλλα έλεος, τώρα που τον ξαναδιάβαζα, τα λέει τόσο στρωτά που πιό στρωτά πεθαίνεις.
Ά, κι' ένα πολύ σχετικό κειμενάκι του Τριαρίδη, για όσους δέν το έχουν ήδη υπόψη.
Οι λέξεις όμως ρε τζίζα αλλάζουν σημασία, εδώ κι' αν δέν το ξέρουμε καλά αυτό. Θυμίζεις σ' αυτό τυπάκια που λέν με νόημα «είμαι ερασιτέχνης» κι' απαιτούν να μήν καταλάβεις τώρα εσύ οτι είναι λίγοι σ' αυτό που κάνουν, αλλα οτι είναι λέει «εραστές της τέχνης». Μή κοροϊδευόμαστε.
Τί σημαίνει σήμερα (ακόμα) φασίστας, και άλλα συνώνυμα, στους δρόμους (και όχι σε θεωρητικές κουβέντες), πιστεύω το λέει καλά ο Χατζηδάκις σ' εκείνο το κειμενάκι που ξανακυκλοφόρησε πρόσφατα λόγω χρυσαυγιτών (εδώ πιχί).
Το να λές «κρέμα το φασίστα πρίν σε κρεμάσει αυτός» είναι φασισμός. Το ύφος του Κάνινγκα όσο την έλεγε με ιερό μένος σε ατσεγκέ και Βράστα ήταν ξεκάθαρος φασισμός. Το να πετάει μπηχτές ο Βράστας σε σχόλια και να τα σβήνει επειδή μπορεί, είναι φασισμός. Και πολλά άλλα --μιλώντας για εμάς κι' εμάς. Το φασισμό πρώτα θα τον πετάξεις απ' τις διαπροσωπικές σου σχέσεις, και ύστερα μόνο θα κοιτάξεις τί να κάνεις με την ευρύτερή σου κοινωνία. Λέω.
Και γυρνάω στο λαγούμι μου.
Με την ευκαιρία, να πούμε οτι ο Αλεξάνδρου έχει κι' άλλα πραματάκια προς αποδελτίωση, απο (παλιές) δυσεύρετες λέξεις της καθομιλουμένης (σαμντάνι για το «κηροπήγιο» ξερωγώ --αλήθεια ο καινούργιος Σαραντάκος τό 'χει αυτό;...), ώς και κάποιες καθαρά αργκοτικές κουβέντες (όπως πίνω τις κάλτσες μου, που παραδόξως δέν το έχουμε βλέπω). Είναι βέβαια ένα απ' τα προσεχώς μου ο τύπος...
Κι' ένα απόσπασμα απ' το «Έγκλημα και τιμωρία» (Τρίτο μέρος, V):
[I]- Ώστε παρ' όλ' αυτά πιστεύετε και στη Νέα Ιερουσαλήμ.
- Πιστεύω, απάντησε σταθερά ο Ρασκόλνικοβ· λέγοντάς το αυτό, εξακολουθούσε ακόμα να κοιτάει επίμονα ένα σημείο στο χαλί· το κοίταζε όλη την ώρα που απάγγελνε τη μακριά τιράντα του.[/I]
Γκαλά, πώς σκατά καταφέρνεις να μή σε λένε καμένη μία με τρείς φορές την ημέρα μές στο σλάνγκ τζι άρ;... :-Ρ Σεξιστικό πρεπει νά 'ναι το θέμα, έτσι;...
Ώς προς αυτό δεινόσαυρε, ένα σου λέω: ο καλός ο δάσκαλος μαθαίνει απ' το μαθητή!...
«Λόγω μετακομίσεως», όπως λέμε «ελάτε να βάλτε 'να χεράκι»;
Να επαναλάβω και εδώ το απόσπασμα του «1821 και η αλήθεια» του Σκαρίμπα (Κάκτος, 1995, Τόμος Γ, σελίδα 27) που είχα βάλει και εκεί στις 10/02/11:[quote]Δαύτη λοιπόν [σ.ς. η «Αγία Ρωσία»], η πρώτη διδάξασα, βρήκεν αντάξιο μαθητή της το μεταεικοσιένικο ελλαδικό Ιερατείο. «Υπερ πίστεως» λέει το επαίσχυντο έκτοτε, οτι εμάχησε και το έσωσεν (!...) απ' την αλλαξοπίστηση το έθνος! (Βλέπεις, η τιμή - τιμή δεν έχει και χαράς τον που γαμιέται...). Κι όπως πρίν είχε (στο κωλομπαριλίκι και στο γδάρσιμο) σύμμαχο και συνεταίρο του τον Τούρκο, έτσι [...] βρήκε έκτοτε τον Ναθαναήλ = το ελληνικό κράτος (ό,τι τα σκατά και το φτυάρι) σε μιαν ίδια κι' ακόμη ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ συμμαχία κι' επιμαχία προς διαιώνισή του στα συμφέροντα και γονιμοποίηση κι' άς σερνικών!... κάτι ανιψιών του. (Ως γνωστόν, όποιος γεννήσει το «κωλόπαιδο» κερδίζει λέει το μέγα λαχείο της Ελβετίας!)
Ήξερα οτι πιλότα (δέν ξέρω απο πού βγαίνει) το λένε στην κύπρο, αλλα το λένε κι' αλλού; Το κόζι τό 'χουμε κι' εδώ.
Γκαλά, να μή μου λές οτι «λάθος τό 'πιασα».
(Άσπονδέ μου πάτσις, το κατοπινό μου εκεί σχόλιο ισχύει ακόμα, μουά-χα-χα-χαχα-χαχαχ-γκχ-χχ-γκού-γκούχ!...)
Γκαλά, να μήν ενοχλείσαι απ' την προστακτική.
Δεινόσαυρε, η οπτική που δίνεις επάνω είναι φυσικά η κρατούσα --αλλα κρατούσα επίσης είναι και η άποψη οτι η ψήφος του ενός στα δέκα εκατομμύρια μετράει, οτι δέν νοείται μή καπιταλιστική οργάνωση το σήμερον ημέρα και άλλα τέτοια. Άν ήτανε ποτέ να προτείνουμε καινούργιο όρο για την αργκό, θά 'τανε το μόνο τίμιο ν' αποφύγουμε να καπελωθούμε απ' την (κρατούσα) καθωσπρέπει άποψη περι του τί είναι γλώσσα και τί είναι περιθωριακή γλώσσα (αργκό, διάλεκτοι, συνθηματικοί κώδικες και ότι άλλο).
Όπως και νά 'χει, επαναλαμβάνω οτι δέν πιστεύω οτι χρειάζεται η αργκό νέο όρο, ήδη έχει δύο στα ελληνικά (μαζί με τον όρο σλάνγκ), χώρια αρκετούς κοντινούς όρους διαφορετικής ευρύτητας (μάγκικα, λιμανιάτικα και άλλα που αναφέρω κάπου στο εκεί λήμμα), που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε.
Όσο για το σεξισμό που αναφέρεται στο παράθεμα του Βράστα, αυτό κι' αν είναι κοινό σημείο με τις αργκό ανα τον κόσμο...
«Παραγλώσσα» το πιό ζωντανό και ζωογόνο κομμάτι της γλώσσας;... Παραπειστικό θα το έβρισκα. :-)
Ντάξει, ειδικά τώρα που το ξανασκέφτομαι, δέν μου φαίνεται καθόλου βέβαιη η αναγωγή στην αμερικανιά, απλά πιθανή (εδώ ειναι που θέλει ψάξιμο σε παλιά αρχεία, ελληνικά κι' αγγλικά).
Έχει πάντως έτσι κι' αλλιώς ενδιαφέρον η συσχέτιση: οι κοινές τομές των αργκό διαφορετικών γλωσσών είναι έτσι κι' αλλιώς θεματάκι.
Νά 'σαι καλά ρε δεινόσαυρε! πειστικότατος, και έλειπε.
Θυμίζει συνεπώς το αμερικάνικο I am the best and fuck all the rest. Στην περίπτωση μάλιστα που η αμερικάνικη ατάκα είναι τόσο παλιά και γνωστή απο παλιά, δέν αποκλείεται να πρόκειται για μεταπολιτευτικό αγγλισμό που κατάφερε να χωνευτεί τόσο καλά στην ελληνική αργκό ωστε να γίνει και αγνώριστος.
Ωραία πράματα.
Εγώ προτιμώ το μαμαγαμιάς πάντως, τραγουδιέται κιόλας (μαμαγαμιάς, όσο μπορείς, μαμαγαμιάς)...
Δέ ξέρω ρε βράστα, ρί ή ξερί, πάντως να του πούμε, μέρες που είναι προεκλογικές, να προσέχει τί θα λέει.
Μα η λέξη-σημασία «φασίστας-καταπιεστής» είναι πολύ πιο εδραιωμένη απο τη λέξη-σημασία «φουστάνι-χλαμύδα» (πράγμα που φαίνεται και πάλι ξεκάθαρα στα λεξικά). Το δεύτερο είναι ένα διαδεδομένο λογοπαίγνιο που ίσως ξεκινάει ως ειρωνεία για την αρχαιοελληνική ομοφυλοφιλία.