Υ.Γ. Η λεξιπλασία δεν είναι δική μου, την συνάντησα σε φόρουμ ως «κλαπομούνα» και «κλαπετομούνα». Η ερμηνεία που δίνω είναι κατ΄εικασίαν.
Αχ, τό 'χε ανεβάσει κι ο Παυλέας πιο αναλυτικά σούπω, σχωρνάτε με, είμαι ντανταϊστής!
Χαχα, Ιησού ζωγράφισες!
Προσωπικά, νιώθω τιμή που λημματοδοτώ στο ίδιο σάιτ με τον αυθεντικό Λύο Καλοβυρνά! Και, επίσης, θα μου άρεσε να δω περισσότερες καλοβυρνιές στο σάιτ, κατά προτίμηση με παραπομπή, όπου υπάρχει.
Άλλε, είναι όντως εντυπωσιακό ότι με τις θείες είμαστε γαλαντόμοι και με υπονοούμενα ενώ με τις μανάδες πιο ωμοί!
Θα σε κάνω D.A.D.A.!
Πολλοί απ' τους σλανγκιστές είμαστε και ντανταϊστές. Άμα διαβάζεις λήμματα με αναφορές σε σινεμά «Αλάσκα» κτλ να ξέρεις τι παίζει...
Σε προτείνω για Kavli (anti-)Prize μεγαλύτερης μεταμοντερνιάς και ποστίλας!
Υ.Γ. Προφάνουσλυ, λανθάνει (αντι-)ειρωνεία στα «αντί» του Άλλου, ή είμαι καχύποπτος;
Όταν ο Χριστόδουλος έλεγε ότι «ο Ιησούς είναι ο μεγαλύτερος αναρχικός» μάλλον εννοούσε εσένα!
Κυριολεκτικά, είναι το κλειδοκύμβαλο ή κλαβικύμβαλο, είδος κυμβάλου, γαλλιστί clavecin.
Σωστά, ενώ από ΑΛΛΗ τουρκική λέξη, το kafes, βγαίνει το κιβώτιο μεταφοράς. Δύο διαφορετικές τουρκικές λέξεις, καφά = κρανίο και καφές= καφάσι, αποδόθηκαν στα ελληνικά ως καφάσι, αλλά με δύο διαφορετικές σημασίες.
Πετυχημένη φωτό! Δεν πρέπει να καταχωρισθεί και η σλανγκική χρήση του «μιλάμε!»; Σαν λέμε (!) - λέμετε (!). Το βάζω στο Δ.Π.
Το αναγραμμαντείο του Χάρρυ Κλυνν το είχε σλανγκίσει σε «Gafadoro», για γκαφαδόρο αναρχικό, που του φοράει «αλυσίδα» η Ασφάλεια. 80ς, ένα από τα σκετσάκια στο μήδι.
Καταπλητικός!
Xaxa, λήμμα και σχόλιο! Μου θύμισε ένα σαχλό κεφαλοννίτικο ανέκδοτο, όπου ένας Χιόνης γνωρίζει μια Άνοιξη (κεφαλονν. ονόματα;) και την επόμενη μέρα γράφουν τα πρωτοσέλιδα: «Είκοσι πόντοι Χιόνη (χιόνι) μέσα στην Ά(α)νοιξη».
Ναι, αλλά ήταν στο Δ.Π. και τελικά άξιζε γιατί ο Πάνος μας έδωσε μια νέα διάσταση! Πάνο, κι εσύ προχωρημένης ηλικίας;
xaxa, ωραίος ορισμός-μήδι!, πολύ γέλιο!
«Χειρουργός» το σωστό, όπως στον τίτλο. Εκτός αν γίνεται σκόπιμο λογοπαίγνιο για τον πέοντα, κατά το «κακούργος», «ραδιούργος».
Με την ευκαιρία, απορία: Το καρκατσουλιό και καρακατσουλιό σχετίζονται ετυμολογικά με το «κατσουλιό»;
Φτιάξε παιδί μου γράμματα...
Συν να γίνει μια διευκρίνιση στο λήμμα «χεσμένος» ή προσθήκη, γιατί είναι λειψό, όπως τό 'χει το ντέρτι! Ωχ, πέσαμε όλοι πάνω σου, θα σε κατσιάσουμε... Αλλά εσύ φταις που κατέχεις τόσο ακριβώς την μποντιμπιλντερική σλανγκ!
Ετς! Πρέπει να μελετηθεί σλανγκικώς η μη υποκοριστική, αλλά μάλλον μεγεθυντική χρήση της κατάληξης -ίδι, λ.χ. μπουκετίδι, κλωτσίδι, μπουνίδι, κλανίδι...
Ναι, η διαφορά είναι ότι το τέστο είναι αλλαγμένος τύπος του τεστοστερόνη, ενώ το g.h. είναι απλώς τα αρχικά, δεν βλέπω ειρωνική χρήση ή κάτι άλλο. Απλά δεν αναφέρεσαι σε έναν όρο, αλλά στα αρχικά του. Τέσπα, το έχω πει ότι έχεις φέρει νέα πνοή αυθεντικής σλανγκ στο σάιτ, οπότε αυτά είναι ανθυπολεπτομέρειες. Και ο ορισμός πολύ ενδιαφέρων!
Αριστούργημα, Χαλικού! Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο!
Και μην ενοχλείτε τις αρχοντομούνες!
Μπαγιάτικη πάστα.
Ή Cinq cent feuilles...