είναι από τα λήμματά μου που σηκώνουν πολλή αυτοκριτική (έχω ουκ ολίγα τέτοια), δεν είναι λέξη αργκό. απλώς έχει χρήση αργκό, κι αυτό ζήτημα είναι αν ισχύει. δεν ξέρω τι λέτε οι λοιποί, ακούω.
ένα αυτό. δεύτερο, να σου πω την αλήθεια δεν νομίζω να λέγεται για τους άντρες, δηλ. είναι λίγο φάουλ το άλλο. αλλά επειδή είμαι καλή κι επειδή είσαι και συ (πάτση, όχι το χτήνος) καλό παιδί, κάντε ό,τι σε φωτίσει ο θουκύριος.
μ' αρέσεις.
αυτός που το είπε με διαβεβαίωσε ότι το λένε μξ τους, τι να πω... τόβαλα κ βλέπουμε. δεν βρήκα πάντως τπτ στο νέτι.
πχ είναι γενικότερη απαξιωτική κατάληξη, πχ ξεκατινιάζω, παπαριάζω, κλπκλπ. αν το θέλει βέβαια πολύ κάποιος, του το χαρίζω :)
προφ αντί αποθήκευση πάτησα δημοσίευση (ε ναι, σιγά, πρώτη φορά είναι) κι έχει πολλά ακόμα να μπουν. ρίχνω αυτό το ντισκλέιμερ τώρα κ κάποια στιγμή θα συμπληρώσω ή θα ξουτ.
Ποίος λοιπόν πταίει; Το ρεβόλβερ, φυσικά, όπως προσπάθησε ν’ αποδείξη ο δικηγόρος του κ. Μπονκούρ, βουλευτής και σοσιαλιστής Ηρακλής των εκατομμυριούχων. Και αληθινά μας έπεισε. Αν το ρεβόλβερ δεν επενέβαινεν αυτοβούλως, έγκλημα δεν θα εγίνετο. Αλλ’ η εποχή μας πολύ ρεαλιστική, ούτε δικάζει ούτε καταδικάζει τους αψύχους φονείς. Οι αρχαίοι Αθηναίοι, όπως και ο Μεσαίων μέχρις ακόμη Λουδοβίκου ΙΔ΄, κατεδίκαζαν τις πέτρες, τις κεραμίδες, τα μαχαίρια και τα ρεβόλβερ (εάν υπήρχαν) τουλάχιστον εις υπερωρίαν. Πολύ περισσότερον εύθικτοι οι παλαιοί εκείνοι εις την αξιοπρεπή εμφάνισιν της δικαιοσύνης των εύρισκαν τουλάχιστον ένα τύπον να σώζη τα προσχήματα. Ενώ τώρα ο κ. Λανσέλ ηθωώθη, αλλά το ρεβόλβερ δεν έλαβε καμμίαν ποινήν.
Κ. Βάρναλης, άρθρο στην εφημερίδα "Πρόοδος" με τον υπέρτιτλο Παρισινά γράμματα και τον υπότιτλο "Πώς ηθωώθη ο κ. Λανσέλ", 1/08/1926.
ναι, κυρίως για ουσίες είναι, αλλά λέγεται και για ξίδια, παρεμπίμπταμπλυ. αλλά άμα λάχει ναούμ το αλλάζω κ σουτάρω κ το λήμμα την πίνω. Να το τσεκάρουμε όμως.
όλα τα πιτσιρίκια το λένε στάνταρ πια, και έχει αποκλειστικά κ μόνο την σημασία του "Ούτε κατά διάνοια". Θεωρώ ότι έχει υποκαταστήσει αυτή την έκφραση α. επειδή η παλιά έκφραση ακούγεται καθαρευουσιάνικη, β. επειδή απλώς δεν ξέρουν τι σημαίνει το "ούτε καν". Όμως κολλάει, πράγματι. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να το λέει συνέχεια.
il pleut des cordes, γαλλιστί.
έχουμε και κάτι κοινό με τους Νορβηγοί τελικά...
γαλλιστί: grenouille de bénitier (βατράχι του αγιαστηρίου)
γαλλιστί: gauche caviar (παλιά παριζιάνικη έκφραση)
Το πόσο δίκιο είχε ο Χότζας όταν έλεγε σε πολύ παραπάνω σχόλιο το "Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις", φάνηκε ολοκάθαρα, τρία χρόνια μετά. Το ότι παίζουμε, άθελά μας ή όχι, με τις λέξεις, είναι μόνο εναντίον μας.
α;;;
τραγικίλα!
καλώς σας ηύρα πάλι! θάρχομαι και θα φεύγω, θα γίνω όμως πάλι καλό παιδί σύντομα ελπίζω και θα με ξανάχετε πχιο σταθερά.
στος, να βάλουμε ετικέτα κομμέ τότε;
είναι γενικά για τηλέφωνο και καθότι είναι και προφορικό, γι' αυτό δεν τόβαλα, ξέρωγω;;;
αχαχχχχ, μ΄αρέσει που έχει βγει κ οδηγός, παρά τις πρόβες στον καθρέφτη από τα 12, κάποιες τον χρειάζονται προφ!