Comments by iron (6740)
Showing 6631-6660 from 6740
Θα προσθέσω και ένα σχόλιο, επί τη ευκαιρία. Όλες οι λέξεις οι οποίες προέρχονται από την λέξη 'κώλος' μας εξέπληξαν κάποτε (έτσι νομίζω), όταν μάθαμε ότι γράφονται με -ω-. Στο μυαλό μας είχαμε πχ την λέξη 'κολόπαιδο' και όχι 'κωλόπαιδο'. Και πάει λέγοντας. Εννοείται ότι δεν είχαμε τότε υπόψη το 'κόλον', δηλ. το τμήμα αυτό του παχέος εντέρου. Ως εκ τούτου, πιθανόν η λέξη 'κωλίλα' να είχε μεγαλύτερη δύναμη αν γραφόταν 'κολίλα'. Αυτά ακριβώς. Τίποτ' άλλο.
για να σε βοηθήσω τζόνυ, ιδού ο θρόνος (με την έννοια της τουαλέτας πάντα) σε έναν μεσαιωνικό πύργο της γαλλικής ελβετίας. Ο πάγκος έχει δύο τρύπες (χέζανε παρεούλα οι άρχοντες απ' ό,τι φαίνεται) και στην διπλανή φωτο είναι αυτό που βλέπεις άμα σκύψεις πάνω από την τρούπα: το καλό το πράμα πάει κατευθείαν στα γαλάζια νερά της λίμνης. Σε όλα τα μεσαιωνικά κάστρα της ευρώπης βρίσκεις τέτοια. Είναι απολαυστικό. Νιώθεις βασιλιάς.
κι όπως έλεγαν οι παππούδες μας:
- Και τώρα, πού τσάρος...
και κουνούσαν το κεφάλι τους
ή μήπως ήσαν οι προπάπποι που θρηνούσαν τον Νικόλαο τον Β;
Υπάρχουν και οι λέξεις σαλίλα (από το σάλιο), ιδρωτίλα, μουνίλα, ποδαρίλα, μασχαλίλα κι άλλα τέτοια όμορφα, αλλά θεωρώ πως άξιζε να έχει δικό της ξεχωριστό λήμμα μόνο η αρχόντισσα των οσμών.
α παίδες, έχω μείνει πολύ πίσω! ευχαριστώ για την ενημέρωσις! τέλειο! Ρε τον Λιακό! Μέγας νους...
ευχαριστώ acg για το link!
προέρχεται από το σλόγκαν της διαφήμισης του κονιάκ Μεταξά.
να θυμίσουμε εδώ την παλιά διαφήμιση:
- πω πω, τι σε ταϊζει η μάνα σου, παιδάκι μου;...
- Μακαρόνια Στέλλα!
από τη ζήλεια τους το θέλουν, επειδή αυτές πρέπει να ξυρίζουν τα πάντα κάθε τρεις και λίγο
ωπα;;;
ναι το ξέρω, Αnka, αλλά έγραψα λάθος και δεν διορθωνόταν. Επίσης στο δεύτερο Frangfurt δεν χρειαζόταν και το k. Τεσπα, πάει κι αυτό.
Επειδή είναι Ancona και Angona, Frankfurt και όχι Frangkfurt, Anca και όχι Anga, γι' αυτό. Και ρίμα, όχι ρύμα, πώς σου ξέφυγε αυτούνο, Χριστέ;;;
για πες μας λοιπόν...
ο 'μπισμπιρίκος' άραγε είναι το ίδιο με άλλη προφορά;
να ξαναθέσω το θέμα της 'μπερδεψοκατάστασης' τώρα που με πήραν και μένα τα σκάγια;
εξίσου μπαμπαδίστικο είναι και το 'τερματοφίσκουλας'.
Η έκφραση υπάρχει τουλάχιστον 10 χρόνια πριν από τον Σαμαρά.
Για το καλό μας βέβαια...
Ναι, έτσι είναι τα πράγματα... Μεταλλαγμένη ρε γαμώτο...
Επιβεβαιώνεται δε γι άλλη μια φορά πόσο μουσικός λαός είμαστε εμείς οι ελληνάρες. Βλ. και μπαγλαμάς και τα συναφή.
επίσης μπόζο λέμε κάποιον που έχει ατσούμπαλη κίνηση και αστεία εμφάνιση ή του οποίου το ντύσιμο θυμίζει κλόουν (πχ παντελόνι μπάγκυ), ή κάνω λάθος;
χαχα, πράγματι, κώωωωλος! (κάτι ήξεραν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ου αμέ!). Καταλήγω λοιπόν στο εξής: η γραφή με -ο- έχει να κάνει μόνο με το φαντασιακό τού ακόμα ανίδεου / άπειρου ανήλικου. Μόλις λοιπόν επέρχεται η σχετική εμπειρία, το -ω- ξεκαθαρίζει σαν εικόνα και γίνεται ευνόητο, για να μην πω απαραίτητο... Σωστό!