Comments by HODJAS (3417)
Showing 1201-1230 from 3417
Ιππόκαμπος; Δε λές εκείνο το μαγαζί στη Φρεαττύδα που γκρεμίσανε πριν απο 5 χρόνια;
Χαν, υποθέτω οτι γνωρίζεσθε με τον κ. Φιλίππου;
Ο ντάτουρας (datura strammonium ή inoxia ή βρωμόχορτο - datura arborea ή διαβολόχορτο) είναι όντως χορταρικό αυτοφυές τουλάχιστον στην Β. Ελλάδα, με ισχυρότατες ψυχωσιομιμητικές αντενδείξεις, που το τρώγανε μια φορά οι τύποι που «ψάχνονταν» με ουσίες, επειδή δεν ήταν στον παλιότερο κατάλογο του Νόμου περί Ναρκωτικών 1729/1987 πριν τροποποιηθεί με Ν. 3459/2006 και Ευρωπαϊκές Οδηγίες 273/2004 και 111/2005.
Καταναλώνονταν σε απειροελάχιστες δόσεις (μπορεί και να χάζευες μόνιμα απ' το τριπ)...
Πολύ καλός! Σημειωτέον, ιδρωμένες λέγονται και οι τηγανητές πατάτες όπως έρχονται απο το ντελιβεράδικο, όταν είναι πολλή ώρα κλεισμένες στο κουτάκι.
Οπαδοί μπάσκετ στο κλειστό της Μ. Μουσούρου (Παγκράτι-Περιστέρι): Παγκράτι - παίξε - για - το - Λέντζο!!
Είναι Μακεδονίτικο και σημαίνει και αποπληξία-νουσουμπέτι, ζαλούρα π.χ. «μ' ήρθε μια αντράλα» ή «αντραλίστηκα».
Μπάει δε γουέει, στο παράδειγμα μήπως αναφέρεσαι στο ιστορικό καφενείο της πλατείας Πλαστήρα στην Παγκρατάρα;
Γενικές νέας ελληνικιάς γραμματικιάς ουσιαστικών εις -κι : Σορτσα-q, μπιφτε-q, ραδι-q, Μοναστηρα-q κλπ
[I]Υπάρχω κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω
σκλάβα την μπάλα σου θα' χω
κι ας βαδίζουμε σ' ομίλους χωριστούς
Είμαι, της ομάδας ο ένας
δε με σβήνει κανένας
κι αν βρείς άλλον κυνηγό
μες σε λίγο καιρό
θα τον διώξεις γιατί
θα υπάρχω εγώ...[/I]
(Ροναλντίδης)
Ρε μπας και το πλήρες όνομά Του Κυρίου ημών, είναι Jesus Siffredi; (Θου-Βου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου)...
Σσσσ... Μην ξανοίγεσαι, (για σένα δουλεύω).
:-Ρ
τί κάνει ο άνθρωπος στο μήδι;;;
Εντάξει τότε.
Σπέκια στον ιστομάστορα του γλωσσαριού, σπέκια στον Μρ. Κάδμυς που διεκόμισε την πληροφορία, σπέκια και στους δικούς μας ιστομάστορες, σπέκια στο γούγλη, σπέκια στο Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος που αγρυπνά για το καλό μας, σπέκια στο Μπάμπη που συμβουλευόμαστε, σπέκια στον τύπο που ανακάλυψε τους υπολογιστές, σπέκια στους μαραγκούς που κόψανε τον καπλαμά για να τους βάζουμε πάνω στο γραφείο, σπέκια στον ξυλοκόπο που έκοψε τα δεντρά, σπέκια στον McCulloch που επινόησε το αλυσοπρίονο, σπέκια στον προϊστορικό άνθρωπο που ανακάλυψε τα εργαλεία, κτλ-κτλ...
(Άλκης Στέας)
:-Ρ
Malscopata ιταλιστί, για να μην μείνει χαναπάντητο...
:-Ρ
Ευχαριστώ Χάνκυ!
Μρ. Κάδμυς μόλις προσέφερες πλούτο στη λεξικογραφία, λύνοντας απορία πολλών ετών...
Σπέκ!!!
Α! Ξέχασα και την παρενόχλα:
Της μειλίχειας κωλόμπας του αλσυλλίου:
Σήκωσε λίγο το φουστανάκι σου ή κατέβασε λίγο το παντελονάκι σου
του ατζέντη:
Ξέρω τους κατάλληλους ανθρώπους, μπορώ να σε βοηθήσω να φτάσεις πολύ ψηλά (φτάνει να το θελήσεις κι εσύ)...
του εκβιαστή:
Αγόρασα το χρέος του σπιτιού σου, αν δε θες εσύ κι άρρωστη μανούλα σου κι ο σακάτης αδερφός σου να βρεθείτε στο δρόμο ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΤΣΕΙΣ! (Απάντηση: Α, όχι αυτό ποτέ! κλπ-κλπ βλ. κανα βίπερ)
του πονηρού θείου:
Καλέ συ έχεις γίνει ολόκληρη γυναίκα...
και την παραλλαγή του «όλα τα σφάζω»:
Καλέ συ, έχεις γίνει ολόκληρος-η-ο άντρας / γυναίκα / κότα / κατσίκα / φοράδα / γκαμήλα / σαλιγκάρι / δέντρο κτλ-κτλ...
Δείγματα Παρενόχλας (να αποφεύγονται):
Η υφέρπουσα:
Μουσουτου-σουξουμουξου-μανταλακια-χεχε-ζουζουνο-φιτσιφιτσι-κουκουρουκου-ζαμπον-τυρι-ντοματα-κλαπΗ κατάμουτρη:
Πώ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ! Τί θέμα είσαι σύ;Η ντροπαλή:
Τρεες νσυ... Μληπωςς ξρυεις ποιυ είμαστρε στρα θφηρσκεθτικά; (με τρέμουλο)Η χαλαρουίτα υποκοριστική ή «χρυσώνω το χάπι»:
Τί κάνεις το βραδάκι, πάμε για κανα ποτάκι σε κανα μπαράκι;Του εξυπνάκια:
Εσένα στην έχω πέσει ή ακόμα;Η κλισεδιάρικη:
Τί γυρεύει ένα τόσο θείο πλάσμα σαν κι εσένα (κούνα που σε κούναγε) σ’ ένα μυαλό τόσο βρώμικο σαν το δικό μου;Η καφρουλιάρικη:
’Α σε γαμήσω;Η καικαλάδικη:
Γουστάρεις να σε πάω σπίτι με το τσοπερικό ναούμε; Έχω και γράμμωση...Του αυνάνα:
Μμμχχχμγκνννουφτχααααγκλάαααν!Η κουλτουριάρικη:
Ο Στοκχάουζεν εν τέλει ξέπεσε στον παναισθητισμό κατά το βαθύ του γήρας, δε νομίζεις;Η πασσέ:
18 χρονών; Και πού ήσουνα 18 χρόνια ρε ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ;Η «έλα στον παππού»:
18; Υπάρχουν ακόμα τέτοια νούμερα;Η Εμπειρίκεια:
Βρε τί καυλεμπύρετον πορνίδιον είσθε φιλτάτη μου νεάνις! Έκτακτα, έκτακτα!
κλπ-κλπ
(Αποσπάσματα απο το πόνημα του Ιρλανδού μυθιστοριογράφου H. O’ Jazz «Σπαράγματα Πεσίματος», Pog ma Thon plc editions, Wicklow 1926, Ελ. έκδ. εξαντλ. χρόνια τώρα)...
:-Ρ
Γάμησε!
Στο Αγρίνιο λένε μια πλακατζήδικη έκφραση «δώσε (παιδί μου) ποιότητα!»
Και νόμιζα οτι ο όρος αναφέρεται στη φίμωση...
Βρετανιστί: Cough up, fork out etc
Αμερικανιστί: Roll over etc
Ισπανιστί: Que te tires (< tirarse) etc
Ιταλιστί: Sborsati, tira fuori etc
Εξαιρετικό λήμμα και σχόλια.
Στην κλασσική αργκό, μαύρος είναι ο αστυνομικός και σ' αυτήν την σύγχυση αναφέρεται ο Β. Παπακωνσταντίνου (μαύρος=αναρχικός + μαύρος = τσοζμπά).
Άκου σχετικό μήδι απο τον ανεκτίμητο Μ. Βαμβακάρη (1935).
Το μήδι του Πέρκυ, θυμίζει απο μακριά την επένδυση των τοίχων στα ιδιωτικά ψυχιατρεία, για να μην κουτουλάνε οι ζουρλοί.
Απο κοντά, θυμίζει την συλλογή με φωτογραφίες αιδοίων, που είχε κάνει κολλάζ σε ολόκληρο βιβλίο η κουφάλα ο Εμπειρίκος, όταν εργάζονταν ως ψυχαναλυτής (στο Μεσοπόλεμο, μετά του την πήραν την άδεια, μετά απο καταγγελία κάποιου κερατά συζύγου).
Οι παλιόγλωσσες λένε, οτι πήγαιναν διάφορες μεγαλοκυράδες της εποχής στο ιατρείο του, δεδομένου οτι η ψυχανάλα ήταν πρωτόγνωρο και σικ σπόρ κι ο δόχτορας, μετά απο την σύντομη ανάπτυξη των προβλημάτων τους, συνήθως έκανε την στερεότυπη διάγνωση: «Πρέπει να κάνετε επειγόντως σεξ! Εν ανάγκη και μ' εμένα τώρα»...
Για τον άλφα ή τον βήτα λόγο, οι κότες ψήνονταν και βούρ στον πατσά!
Η συλλογή αυτή εξαφανίστηκε (βουτήχτηκε παρ' αγνώστων) άμα τω θανάτω του ποιητού.
[I]Αργά-αργά, βαριά-βαριά
σ' ακούω στο σκοτάδι
Το κουρασμένο βήμα σου να σέρνεται | 2x
κάθε βράδυ, κάθε βράδυ | 2x
Καρδιοχτυπάς, παραμιλάς
μπρος στο παράθυρο της
και με παράπονο πικρό της τραγουδάς | 2x
το σκοπό της, το σκοπό της | 2x
Σε παίρνουν τα χαράματα
ενώ αυτή κοιμάται
μην τυραννιέσαι άδικα και μην πονάς | 2x
δε λυπάται, δε λυπάται | 2x[/I]
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης, Κουβάς
Πρώτη εκτέλεση: Τάκης Μπίνης
Άλλες ερμηνείες: Στέλλα Χασκίλ, Σαλονικιά
Εγώ έχω ακούσει το δεύτερο συνθετικό «... κι αρχίδι στη φωλιά σου»
Ε, τότε εντάξει (ουφ!)
:-Ρ
Σαλόνικα 4evah!
Ήτανε αυθαιρετούρα πάνω στ' αρχαία, ξέρανε οτι θα το ρίξουνε γι' αυτό ιππολειτουργούσε χρόνια τώρα...