Comments by HODJAS (3417)
Showing 2821-2850 from 3417
Μες:
-Καλησπέρα σας! Έχετε αγκαζάρει τραπέζι;
-Βασίλjης Τσίλjης! Έχω ένα ρεζερβουάρ για δώδεκα άτομα...
Στόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοος Αλλίβε!
Έλεκτρον: Αυτό που λές, είχε ως εξής: Ήταν ο κομπογιαννίτης πάνω στο κάρο, παρουσίαζε το θαυματουργόν φάρμακον και ρωτούσαν οι κράχτες:
-Γιατρεύει τις παρανυχίδες;
-ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ τις παρανυχίδες!
και σε ό,τι άλλη μαλακία του έλεγαν μετά, πάλι προπαντός έλεγε...
Ζητώ σόρρι κιόλας για τη σινδόνη, αλλά νομίζω οτι είναι τέτοιας σημασίας η έννοια, όπως χρησιμοποιείται, που δεν έπαιρνε λιγότερα.
Με προβλημάτισε και το λήμμα, αν είναι αργκό ή όχι.
Μπαίνοντας στο κεφάλι όμως ενός π.χ. Σουηδού ή Ιάπωνα, που κουτσο-καταλαβαίνει στρωτά ελληνικά του φροντιστηρίου και που στην γλώσσα του υφίσταται το «ευφυής» άντε και το «έξυπνος», αν άκουγε μια συνομιλία, που θα αναφερόταν σε κάποιον «ξύπνιο», πιθανότατα θα νόμιζε οτι πρόκειται για αφύπνιση εκ της κλίνης...
Πόσο μάλλον τις διάφορες ειδικές εκφάνσεις της έννοιας (π.χ. ποιός θεωρείται ξύπνιος και γιατί/τί σημαίνει ειρωνικά, έναντι ποίου αντιπαραβάλλεται κλπ), αφού πρόκειται για ιδιωματισμό της ελληνικής (και όχι ιδιωτισμό, γιατί υφίσταται και αλλού η έννοια, ιδίως στην ιταλία με το ταυτόσημο sveglio=ξύπνιος ντούμπλ-φας).
Ιρονίκ: Τί να πώ;;;;;;;;;;;;;;
Καπινός: Τέτοια θα' πρεπε να μας δίδασκαν οι φιλόλογοι στο σχολείο...
Ιρονίκ: Καταγάμησες! Ο Ναπολέων και ο λεττρισμός (ή υπερλεξισμός) είναι τα αγαπημένα μου!
Τσέκαρε αντίστοιχης φόρμας ποίημα του Πουλίκα, με τίτλο «Τί Μπουκόφσκι, τί Τσιμπουκόφσκι»:
Ελμπάτ φουέτ αρμπουταγλάν,
Γκαφίρ, σπαροπηχτάγαν
Σαρμελοασπληδεύαντο
Φαλοαιδιογλυστραύαν
και ουτ και φλουτ και χλάπιστα
αμπεχλωρδακουστάβαν
του σφιτ τα γλημοκάβαλαν
πρωκτόγευστα χομπλάβαν
...................................................
Ρε συ αλλίβε, τί είναι τα 82 αρχίδια στο χαλί; Δεν το ξέρω.
Το' ξερα! Αλλά να χαρείς, μη με μπλέκεις με το σκοταδιστή και τας παραφυάδας του Φάν Νόλι.
Λειτουργός της μουσουλμανοσύνης είναι τζιγιερίμ!
Μια και για αρχίδια ο λόγος (το αγαπημένο μου θέμα), στις Θερμοπύλες βρήκαν λέει στις ανασκαφές τα οστά (!) απο 603 αρχίδια = 300 Σπαρτιάτες Χ 2 + 2 του Λεωνίδα + το αρχίδι που τους πρόδωσε...
(παλιό αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ)!
Πολύ καλό!
Κάτι τέτοιο δεν έλεγαν και οι κομπογιαννίτες;
Τεσεκιούρ εντερίμ αλλίβε εφέντη!
Ο Αλλάχ να μου κόβει αστέρια, να στα δίνει χρόνια!
Θα' ναι κι ο Ρένος απ' την εταιρία...
(Αν επιτρέπετε την παρεμβολή-παρέμβαση):
Τα κουμπιούτερ και τα κινητά, είναι σύνεργα του διαόλου και δεν τα παραδέχεται η εκκλησία μας...
Διατηρώ την εντύπωση, οτι η κατά πρόσωπον συνάντα, καθαρίζει όλους τους λέκέδες, γιατί έχει μπλέ και πράσινοι κόκκοι.
Η παρέα γαμάει εκ του σύνεγγυς και έχω την καλόπιστη εντύπωση οτι τα ατομάκια λένε (και τα παλιά και τα καινούργια).
Μια δοκιμή (κατόπιν έγκαιρης ειδοποίησης) θα σας πείσει ν' αλλάξετε το απορρυπαντικό σας...
Ο αριστοκράτης Λαπαθιώτης ήταν (φευ) μέγας λικβινταριστής...
Στός ινκ!
Μοντουλέοιοιοιοιοι! Μου το διορθώνετεεεεεεε;
(κατά το «μαμάαα μου δένεις τα κορδόνια μουουου;»)
Βράστα, το πήρες πρέφα φαντάζομαι το άσμα «επέσατε θύματα», που τραγουδούσαν οι αριστεροί στο σύρμα, για τους αδικο-εκτελεσμένους.
Στο αφιέρωσα, λόγω κούτβηδων...
Επέσατε θύματα αδέρφια εσείς...
Πάτσης: Ο τύπος με τη συλλογή απο κομμένα αυτιά Τούρκων (που έβαζε και τον πράσινο μπερέ και το μαχαίρι του στη θέση του θύματος βεβαίως-βεβαίως), είναι ο «ξακουστός» Θάλασσας!
Τον επέπληξαν (λέει) δημόσια οι ανώτεροι βέβαια, αλλά πήρε (κρυφά) τιμητικές διακρίσεις και τοποθετήθηκε σε νευραλγικό πόστο στο Υπουργείο στα μουγκά (σαν τον γιατρό Αλέξη της «Λάμψης», που ανακάλυψε η υπηρέτρια Έφη Πίκουλα σ' ένα συρτάρι το πτυχίο της Νομικής, που το' χε πάρει σπουδάζοντας κρυφά-εμείς τόσα χρόνια φανερά και ιδρώσαμε)!
Για την «ιστορία», τώρα εκπαιδεύει Κούρδους (πάλι ιεροκρυφίως) μαζί με το Ναύαρχο Ματαφιά, σε κάποιο νησί...
Η φάση όμως με τα τούμπανα των λαθρεμπόρων δεν είναι μύθος!
Δεν ξέρω βέβαια αν είναι διονυσιακή πομπή ή ορχήστρα με κουλ τζάζ τρομπέτες, αλλά με έχει πληροφορήσει φίλος καλός (διόλου μαλάκας), που υπηρέτησε στα Ρίζια Έβρου ως ΔΕΑ, οτι κάπως τέλος πάντων γίνεται συνθηματικά και δεν επεμβαίνουν τα κωλοφάνταρα με τα λιανοντούφεκα, στις δουλειές των εμπειροπόλεμων ουζοφόρων κακοποιών.
Βέβαια, οι μαλακίες εις την ευπαθήν αυτήν περιοχήν, είναι αναπόφευκτες: Π.χ. ο ίδιος ομολόγησε οτι οδήγησε κατά λάθος αναγνωριστική ομάδα-περίπολο, μέσα σε τουρκικό έδαφος, λόγω ομίχλης. Τα κλάσαν, αλλά μπήκαν και βγήκαν αλώβητοι, απο κωλοφαρδία. Κατά τα λοιπά, είναι συγκρατημένος, συνετός και πολυσπουδαγμένος τύπος, που ήθελε το βαθμό για το σι-βι στο εξωτερικό και κοίταγε ν' απολυθεί.
Ο πιτσιρικάς που πήρε τη θέση του χρόνια αργότερα, ήθελε να κάνει το Ράμπο, παρά την εντολή να μην ανακατεύεται με τα πίτουρα και τον γάζωσαν (βλ. σχετικά δελτία ειδήσεων).
Τα φανταράκια, καμία δουλειά δεν έχουν ν' ασχολούνται με τις μαλακίες των Ευρωπαίων στο μεταναστευτικό/οργανωμένο έγκλημα.
Πολύ καλό!
Να συμπληρώσω, οτι στο τάβλι «απο χέρι» σημαίνει πλακώνω/τοποθετώ πούλι σε συγκεκριμένη θέση, χωρίς τη συνδρομή των υπολοίπων, συνήθως μετά απο διπλές.
Προέρχεται απο το συνήθειο των εμπείρων ταβλαδόρων, να κρατούν στη φεύγα/πλακωτό τα πούλια στο χέρι, αντί να τα βάζουν κοκορετσάτα κοντά στη μάνα (στο «σπίτι» τους), εξ ου και η ερώτηση «χέρι;» (=πόσα σου έχουν μείνει, για να υπολογίσω τις κινήσεις μου).
Τζόνι:
Όντως το Μπαουντολίνο είναι εξαιρετική τοιχογραφία των δυο ρωμαϊκών κόσμων, αλλά δεν είχα άδικο για το συγκεκριμένο παράδειγμα με τα λείψανα του Αϊ-Γιάννη. Ο Γουλιέλμος του Μπάσκερβιλλ το ανέφερε στο μαθητούδι του, το οποίο απόρησε, αφού ο άγιος πέθανε σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία και ο δάσκαλος χαμογέλασε με σημασία...
Χαν:
Έχω ακούσει στη Ρώμη, ιστορίες για πρεζάκηδες που στην πέφτουνε (λέει) με σύριγγα για φράγκα.
Είναι αποτελεσματικότερη μέθοδος κι απο το εγκλέζικο knifepoint crime, αφού είναι λιγότερο βίαιο, δεν χρειάζεται να παλέψεις κι αν σε τσιμπήσει, δεν μπορείς να πάρεις το ρίσκο να κολλήσεις τίποτα.
Αλήθεια; Μύθος;
Κνάσος: Γάμησες...
Χώρια οι πρωτεΐνες (λέει) ;)
Ίσως αποκομμένες οι λέξεις απο κάποιο ειδικότερο νοηματικό σύνολο να κλίνουν όντως, περισσότερο προς την καθομιλουμένη, ενώ η σύνθετη έκφραση π.χ. «πάμε για έξυπνα» ή «έχει γίνει τσαρούχι ο στόμας μου» είναι καθαρόαιμη αργκό.